Με τρώει και με βασανίζει σαν απλός και ταπεινός Έλληνας το μαράζι για ό, τι δεν έκανε διαχρονικά η Ελλάδα μας στις σχέσεις της με την Τουρκία και τους άλλους εχθρούς της αλλά και δήθεν φίλους και δήθεν συμμάχους της.
Δεν πήρε ποτέ εκδίκηση για τα κακά που της έκαναν οι τούρκοι και δεν απάντησε ποτέ δυναμικά στις πράξεις τους και πόσο δε μάλλον στις απειλές τους.
Η λέξης «αντίποινα» ή «εκδίκηση» δεν υπάρχουν στο λεξιλόγιο των Ελλήνων πολιτικών από την μικρασιατική καταστροφή ως και σήμερα.
Τα αντίποινα και η εκδίκηση βάζουν τον εχθρό σου να υποστεί τέτοιες βλάβες που τον κάνουν να σε σέβεται θέλει δεν θέλει και να σκέφτεται δύο και τρείς φορές πριν καν τολμήσει να σου κάνει κάτι που θα σε βλάψει.
Έτσι κάνουν άλλωστε όλες οι χώρες εκείνες οι οποίες θέλουν να τις σέβεσαι (π.χ. Ισραήλ, ΗΠΑ, και άλλες).
Στην σκληρή και αδυσώπητη γεωπολιτική σκακιέρα δεν ισχύει το : «αν φας ένα χαστούκι στο δεξί μάγουλο, γύρνα και το άλλο»
Εδώ ισχύει το : «οφθαλμόν αντί οφθαλμών και οδόντα αντί οδόντων»
Ας πάρουμε σαν αφετηρία το 1922 και την απώλεια της Μικράς Ασίας.
Η καταστροφή της Σμύρνης το 1922 και προπάντων η σφαγή και ο βιασμός του Ελληνικού πληθυσμού και Ποντιακού ελληνισμού θα ήταν μια αφορμή να ανταπαντήσει η Ελλάδα με κατάληψη της Κωνσταντινούπολις που ήταν απολύτως εφικτό το 1922 για όσους ξέρουν ιστορία.
Και μια ερώτηση προς ευήκοα ώτα από εμένα τον αδαή.
Αν το θωρηκτό Αβέρωφ πήγαινε στην Σμύρνη και ισοπέδωνε με τα κανόνια τα πάντα μετά από την κατάληψη της Σμύρνης από τους τούρκους στρατιώτες με ταυτόχρονη κατάληψη (ανακατάληψη ) της Πόλης ποια θα ήταν σήμερα τα αποτελέσματα;
Αντιθέτως η Ελλάδα δεν έκανε απολύτως τίποτα.
Το Έπος του 40.
Πάμε στο 1940 και στον Β παγκόσμιο πόλεμο όπου η Ελλάδα ήταν ουδέτερη χώρα.
(Όπως και η Τουρκία – ο επιτήδειος ουδέτερος )
Στον πόλεμο (με όσα συνεπάγονται απ’ αυτόν σε ανθρώπινες ζωές και σε υλικές καταστροφές) η Ελλάδα μπήκε για χάρη των Άγγλων…. συμμάχων.
Εγώ λέω ότι καλώς μπήκε.
Αλλά τι αποκόμισε από αυτό;
Οι Ιταλοί του Μουσολίνι των οποίων δεν απείχε καθόλου μα καθόλου από τους σημερινούς νέο-Οθωμανούς τούρκους η έπαρση και η αλαζονεία τους (ίσως και ο υπέρ- οπλισμός τους) κατατροπώθηκαν , εξευτελίστηκαν και αποδεκατίστηκαν από τον φτωχότερο σε υλικό Ελληνικό στρατό (κάτι περίπου σαν τον σημερινό στρατό) .
Η Ελλάδα είναι η αιτία που έχασαν οι γερμανοί τον πόλεμο στην Ρωσία (με ότι συνεπάγεται από αυτό ) αφού οι Κρητίκαροι εξευτέλισαν και αποδεκάτισαν τους επίλεκτους των επίλεκτων του Χίτλερ οι οποίοι απλά θα πήγαιναν να καταλάβουν την Κρήτη και μετά σαν καλοί στρατιώτες θα ρίχνονταν στην μάχη της Ρωσίας.
Οι κρητικοί τους χάλασαν την συνταγή δια παντός.
Τι πήρε ως αντάλλαγμα για την συμμετοχή της στον πόλεμο η Ελλάδα που μάτωσε, που νίκησε, που αντιστάθηκε , που έγινε παράδειγμα προς μίμηση από τις μεγάλες δυνάμεις, που είχε τις μεγαλύτερες απώλειες παγκοσμίως σχετικά με τον πληθυσμό της ;
Τα Δωδεκάνησα.
Το 1947 ενώνονται τα Δωδεκάνησα και πάλι με τον κύριο κορμό της μάνας Ελλάδας.
Η Βόρειος Ήπειρος;
Γιατί δεν πήραμε και πάλι στην αγκαλιά της Μάνας Ελλάδας την Βόρειο Ήπειρο;
Μείναμε με το όνειρο.
Αφού είμαστε νικητές του Β’ παγκοσμίου πολέμου και οι Αλβανοί είναι οι ηττημένοι , αφού μάλιστα ντύθηκαν με τις ναζιστικές στολές του Χίτλερ και πολέμησαν στο πλευρό του εναντίον των συμμάχων.
Που ήταν οι έλληνες πολιτικοί ταγοί να απαιτήσουν και μάλιστα με τσαμπουκά την Βόρειο Ήπειρο μαζί με τα Δωδεκάνησα;
Στην διάρκεια του Β παγκοσμίου πολέμου όταν η Ελλάδα μάτωνε δίπλα στους συμμάχους της εναντίων του άξονα ,οι τούρκοι βρίσκουν την ευκαιρία να λυγίσουν, να ….μειώσουν και εξαθλιώσουν και να δολοφονήσουν έμμεσα μέρος από τον Ελληνικό πληθυσμό της πόλης με διάφορα τερτίπια αλά τούρκα.
Ποια ήταν η απάντηση της Ελλάδας και των συμμάχων της για τις διώξεις και την θανάτωση πολλών εκ των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης;
Τι έκανε η Ελλάδα για να εκδικηθεί τους θανάτους χιλιάδων ελλήνων της πόλης ;
Απολύτως τίποτα, ξανά!!!!
Να μου πεις, αντί να διεκδικούμε από τούρκους και από γερμανούς αλλά και από συμμάχους, εμείς τρωγόμασταν μεταξύ μας σε έναν ελεεινό τρισάθλιο και αιματηρό καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο.
Τα Σεπτεμβριανά 1955
Στην Ελλάδα ηγέτης είναι ο στρατηγός Παπάγος .
Ο Στρατάρχης Παπάγος πέθανε στις 4 Οκτωβρίου 1955 τη νύχτα, μετά από σύντομη ασθένεια, ενώ ήταν ακόμη Πρωθυπουργός.
Ο θάνατός του προκάλεσε εθνικό και πολιτικό πρόβλημα.
Διγενής
Το μεν εθνικό αφορούσε την έγκριση της έναρξης του ένοπλου αγώνα στην Κύπρο, (και που είχε ξεκινήσει ο Διγενής από την 1η Απριλίου του ίδιου έτους) και την ανάληψη εκ μέρους της Ελλάδας προσφυγών στον ΟΗΕ για την λύση του κυπριακού προβλήματος, παρά τις αντίθετες αγγλικές αξιώσεις.
Το δε πολιτικό αφορούσε το θέμα διαδοχής του στην πρωθυπουργία.
Αναμενόταν ότι ως διάδοχός του στην ηγεσία του Ελληνικού Συναγερμού και, κατά φυσικό επακόλουθο, στην πρωθυπουργία θα επιλεγόταν ένας από τους δύο αντιπροέδρους της τελευταίας κυβερνήσεώς του, Στ. Στεφανόπουλο και Π. Κανελλόπουλο.
Ωστόσο, χωρίς να περιμένει την επιλογή της κοινοβουλευτικής ομάδας του -ακέφαλου πλέον- Ελληνικού Συναγερμού, ο Βασιλιάς Παύλος διόρισε πρωθυπουργό τον Κ. Καραμανλή.
Το έτος 1958 δημοσίευμα στην εφημερίδα «Νεολόγος Πατρών» φ.21.12.1958 ανέφερε ότι, πριν από την επιλογή του, ο Κ. Καραμανλής είχε υπογράψει ειδικό μυστικό μνημόνιο δεσμεύσεων, με το οποίο δεσμευόταν έναντι των Άγγλων και των Αμερικανών για την πολιτική που θα ακολουθούσε στο Κυπριακό.
el.wikipedia.org
Με αφορμή την Κύπρο ξεσπάει ο διωγμός των Ελλήνων της Πόλης.
Σφαγές, βιασμοί, λεηλασίες και καταστροφές περιουσιών, των ελλήνων της Κωνσταντινούπολης.
Άλλη μια φορά η Ελλάδα δεν ανταποδίδει με απολύτως κανένα αντίποινο , δεν εκδικείται για άλλη μία φορά το αδίκως χυμένο από τους τούρκους Ελληνικό αίμα.
Κύπρος 1964
Σχέδιο Άτσεσον
Ο Dean Acheson
Το 1964, μεσουσών των ταραχών μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Λύντον Τζόνσον αναθέτει στον πρώην Υπουργό Εξωτερικών Ντην Άτσεσον να μεσολαβήσει για την εξεύρεση λύσης.
Ο Άτσεσον καταστρώνει δύο σχέδια[32], τα οποία όμως τελικά απορρίπτονται από τα εμπλεκόμενα μέρη. Βάση και των δύο σχεδίων ήταν η ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα έναντι ανταλλαγμάτων προς την Τουρκία.
Το πρώτο σχέδιο προέβλεπε παραχώρηση στην Τουρκία της χερσονήσου της Καρπασίας για τη δημιουργία κυρίαρχης στρατιωτικής βάσης.
Με τον τρόπο αυτόν εξασφαλιζόταν ότι δε θα χρησιμοποιηθεί η Κύπρος ως εφαλτήριο για επίθεση εναντίον της από τους Έλληνες.
Παράλληλα θα παραχωρούνταν προνόμια αυτοδιοίκησης σε ορισμένες περιοχές στους Τουρκοκύπριους.
Το σχέδιο αυτό απέρριψε ο Μακάριος, θεωρώντας το διχοτόμηση και εμμένοντας στην άνευ όρων Ένωση[33], ενώ ο Γεώργιος Παπανδρέου ήταν πρόθυμος να το συζητήσει[34].
Το δεύτερο σχέδιο προέβλεπε απλή εκμίσθωση της Καρπασίας στην Τουρκία και παραχώρηση του Καστελλόριζου από την Ελλάδα στην Τουρκία. Και αυτό το σχέδιο το απέρριψε ο Μακάριος, ενώ στη συνέχεια το απέρριψε και η Τουρκία, η οποία συζητούσε μόνο παραχώρηση κυρίαρχης βάσης ως αντάλλαγμα[35][36].
Το Σχέδιο Άτσεσον έμεινε έτσι στην ιστορία για άλλους ως μεγάλη χαμένη ευκαιρία για το Κυπριακό, ενώ για άλλους ως πρώτη αποτυχημένη απόπειρα διχοτόμησης της Κύπρου.
Το 1964 οι φίλοι μας και σύμμαχοι τούρκοι συνεπικουρούμενοι από Βρετανούς σουηδούς και αμερικανούς ξεκινούν τον πρώτο αποτυχημένο Αττίλα.
Η 7η Αυγούστου 1964: Οι πιο σκληρές μάχες
Η 7η Αυγούστου είναι μέρα Παρασκευή.
Η πιο σκληρή και αιματοβαμμένη μέρα των μαχών.
Η 31η μοίρα καταδρομών κινείται δυτικά του Λωρόβουνου, ενισχύει το 206 και μαζί πατούν την κορυφή.
Οι άντρες της 31ης μοίρας και του 206 τάγματος πεζικού, με αστραπιαία ταχύτητα, περνούν μέσα από την κόλαση των σφαιρών και πατούν τους Τούρκους μέσα στα πολυβολεία τους.
Τους εξουδετερώνουν με χειροβομβίδες.
Σε γυμνή κορυφή, που δεν υπήρχαν χώροι για κάλυψη, με πυρ και κίνηση, άπειροι Κύπριοι στρατιώτες εξουδετέρωσαν ισχυρά πολυβολεία και πυροβολεία του εχθρού, που ήθελε να διχοτομήσει την Κύπρο.
Το απόγευμα τις ίδια μέρας διεξάγεται η πλέον αιματηρή μάχη για την κατάληψη του υψώματος «Μάλη».
Σε αυτή τη μάχη διακρίνονται και οι εθελοντές του Κάτω Πύργου.
Τρεις νέοι του χωριού βρίσκονται ανάμεσα στους ηρωικούς νεκρούς.
Η επίθεση συνεχίζεται το Σάββατο της 8ης Αυγούστου και είναι θέμα ωρών η πλήρης καταστροφή του προγεφυρώματος Κοκκίνων Μανσούρας και η καθαρή ελληνική νίκη.
Η τουρκική αεροπορία
Τότε ακριβώς η τουρκική πολεμική αεροπορία κάνει την εμφάνισή της και βάλλει δι’ όλων των μέσων εναντίον των τμημάτων που προελαύνουν.