Του Λουκά

Διαβάζοντας για τα…της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού στη Γαλλία, αν μη τι άλλο «έμεινα» στις εγκάρδιες δηλώσεις του προέδρου της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί.

Σύμμαχοι για πάντα. Όσα γράφονται για την Ελληνική οικονομία στο  διεθνή Τύπο είναι υπερβολές. Στήριξη στο Κυπριακό. Στήριξη στο θέμα των Σκοπίων. Η προοπτική της ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε, θα εξαρτηθεί από τη συνολικότερη ικανότητα και στάση της, να εκπληρώσει τους όρους και τις προϋποθέσεις ένταξης.

Μετά αυτών, θυμήθηκα πριν πολλά χρόνια κάποια δήλωση του τότε Προέδρου της Ελληνικής δημοκρατίας, Χρήστου Σαρτζετάκη, που είχε πει χαρακτηριστικά: Είμαστε «έθνος ανάδελφο». Στην αισιόδοξη περίπτωση, με το Σαρκοζί δείχνει να μην ισχύει σήμερα.

Ωστόσο ενδιαφέρον έχει να θυμηθούμε επί τροχάδην τις Ελληνογαλλικές σχέσεις το τελευταίο περίπου μισό αιώνα.

Το 1963 η επίσκεψη Ντε Γκωλ στην Αθήνα επιβεβαίωσε ή και σφράγισε τον Ευρωπαϊκό προσανατολισμό της χώρας μας. Οι τότε δυσαρεστημένοι; Τα Ανάκτορα και οι Αμερικάνοι.

Με τη μεταπολίτευση και μετά το φιάσκο με την εισβολή στη Κύπρο, ο τότε Πρόεδρος της Γαλλίας Ζισκάρ Ντ’ Εστέν, ήταν αυτός που υποσχέθηκε πλήρη στρατιωτική στήριξη και προμήθειες στρατιωτικού υλικού στην Ελλάδα εφόσον χρειαστεί σε πιθανή εμπλοκή με τη Τουρκία.

Ο ίδιος ο Ζισκάρ Ντ’ Εστέν αργότερα θα είναι αυτός που θα συμβάλλει αποφασιστικά στην ένταξη της χώρας μας στην τότε ΕΟΚ. Αντίθετοι τότε σε αυτό; Οι Γερμανοί που μέχρι τέλους αρνιόντουσαν να αποδεχτούν την ένταξη μας μέσω του τότε καγκελάριου Χέλμουτ Σμιτ.

Μερικά χρόνια αργότερα, η φιλία του Ανδρέα Παπανδρέου με τον πρόεδρο Φρανσουά Μιτεράν αποτέλεσε επίσης ένα σημαντικό κομμάτι στις Ελληνογαλλικές σχέσεις.

Σήμερα η Ελληνική πλευρά στηρίζει κατά κόρον τις προσπάθειες των Γάλλων στην Ε.Ε και ποτέ δεν τους έχει «γυρίσει τη πλάτη». Σε ποια θέματα; Στη προσπάθεια τους για δημιουργία Ευρωπαϊκής αμυντικής δύναμης, στη κοινή Ευρωπαϊκή αγροτική πολιτική και στη Μεσογειακή ένωση. Ένα «ανεξόφλητο» γραμμάτιο γυρίζει επάνω από το κεφάλι των Ελλήνων έναντι των Γάλλων. Το να γίνουν οι Γάλλοι ο βασικός προμηθευτής των Ελληνικών ενόπλων δυνάμεων.

Το σλόγκαν «Ελλάς – Γαλλία – Συμμαχία» υφίσταται και το συντηρούν κυρίως οι Γάλλοι και όχι εμείς. Το ότι αυτά που μας δίνουν από αυτά που μας ζητούν είναι σαφώς περισσότερα είναι μια πραγματικότητα.

Προσωπικά πιστεύω πως απομένει να αγοράσουμε μια ζυγαριά και να αρχίζουμε να ασχολούμαστε μαζί της. Ωστόσο θα είναι επικίνδυνο να «κάτσουμε» στη συγκεκριμένη ζυγαριά και να ξεχάσουμε να ψάχνουμε παράλληλα και για άλλες.