Του Νικολάου Μάρτη, πρώην Υπουργό- Πρόεδρο της «ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΕΣΤΙΑΣ»

Πηγή: http://www.greekamericannewsagency.com

Ο Τίτο την 2α Αυγούστου 1944, ευρισκόμενος σε Σερβικό έδαφος, ανήγγειλε τη δημιουργία Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας με τρείς στόχους:

1. Να αποδυναμώσει ως Κροάτης τη Σερβία, αποσπώντας τη νότια Σερβία, που τη μετονόμασε «Μακεδονία».

2. Να εκπληρώσει το χρέος του ως Κομουνιστής, για τα επεκτατικά σχέδια της Σοβιετικής Ενώσεως.

3. Να αποσπάσει τους Βουλγάρους των Σκοπίων από τη Βουλγαρία. Ο Σερβικός στρατός, όταν κατέλαβε το 1912 και τη νότια Σερβία, τους Βουλγάρους που κατοικούσαν εκεί από την Τουρκοκρατία δεν τους επέβαλε να πάνε στη Βουλγαρία, όπως έκανε η Ελλάδα το 1922 στην ανταλλαγή των πληθυσμών, που έγινε υπό την εποπτεία της ΚΤΕ. Τους έδωσε Σερβικά ονόματα και στα Σχολεία εδιδάσκετο η Σερβική γλώσσα. Ο Τίτο ήλπιζε ονομάζοντας την περιοχή «Μακεδονία» και τους κατοίκους της «Μακεδόνες» και ονομάζοντας το προφορικό Βουλγαρικό ιδίωμα στα Σκόπια «Μακεδονική» γλώσσα, ότι θα τους επηρέαζε, πράγμα που δεν πέτυχε.  

Ο Χίτλερ το 1941 παραχώρησε τα Σκόπια στην σύμμαχο του Βουλγαρία.   

Ο τελευταίος στόχος επιβεβαιώνεται:

1. Όπως ανέφερα, ο Τίτο ονόμασε «Μακεδονική γλώσσα» το ομιλούμενο στα Σκόπια προφορικό Βουλγαρικό ιδίωμα, το οποίο μορφοποίησε μετά από επεξεργασία ειδικών ως γλώσσα μέσα σε 8 μήνες.

2. Στα Σκόπια δημιουργήθηκε Βουλγαρικό κόμμα και πολλές εκατοντάδες Σκοπιανοί απέκτησαν ήδη Βουλγαρικά διαβατήρια μετά την ένταξη της Βουλγαρίας στην Ε.Ε.

3. Σε αντιδικία των εφημερίδων ΝΤΕΒΝΙΚ των Σκοπίων και ΤΡΟΥΝΤ της Βουλγαρίας, αποκαλύπτεται ότι ο Τίτο υποχρέωνε με πιέσεις τους Βουλγάρους να λέγονται «Μακεδόνες» και ότι η εφημερίδα ΤΡΟΥΝΤ αναφέρει ότι, οι Βούλγαροι είναι περισσότεροι στα Σκόπια.

4. Αποκαλυπτικό είναι το ανυπόγραφο ανθελληνικό άρθρο Macedonians της Εγκυκλοπαίδειας του Harvard του 1980, των Εθνικών Κοινοτήτων της Αμερικής (Harvard Encyclopedia in America of Ethnic Groups)  που δημοσιεύεται στο βιβλίο μου «Η Πλαστογράφηση της Ιστορίας της Μακεδονίας». «Στο άρθρο που καταλαμβάνει 5 σελίδες, ο συντάκτης του αφιερώνει 2 σειρές για Φίλιππο και Αλέξανδρο όπου αναφέρει ότι το Βασίλειο τους προκαλεί αντίθετες απόψεις».

«Μακεδονία και μακεδονική γλώσσα (δέχεται το άρθρο) ότι δημιουργήθηκε το 1945».

«Μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι μετανάστες από τη Μακεδονία στην Αμερική θεωρούσαν τον εαυτό τους Βουλγάρους ή Βουλγαρομακεδόνες».

«Τον 20ο αιώνα ορισμένοι διανοούμενοι υποστήριξαν ότι η Μακεδονία δεν είναι ούτε Ελληνική, ούτε Βουλγαρική, ούτε Σερβική, αλλά χωριστός λαός και αυτό δέχθηκε το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γιουγκοσλαβίας το 1945».

«Η μεγαλύτερη «Μακεδονική εθνότητα» στην Αμερική άρχισε να εμφανίζονται στο τέλος της δεκαετίας του 1950, όταν έφτασαν Γιουγκοσλάβοι μετανάστες που από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο είχαν διδαχθεί να πιστεύουν ότι οι Μακεδόνες αποτελούν χωριστή γλωσσική και εθνική ταυτότητα. Οι ίδιοι έγιναν το όργανο μεταφοράς αυτών των αισθημάτων στους Βουλγαρικής συνείδησης μετανάστες».

Η «Μακεδονική εθνότητα» και η «Μακεδονική γλώσσα»  εξάγεται από το άρθρο αυτό, που παραπλάνησε για ύπαρξη «Μακεδονικής μειονότητας» πολλούς Αμερικανούς, ήταν δημιούργημα συστηματικής πλαστογράφησης της Ιστορίας της Μακεδονίας από τον Τίτο, που άρχισε από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο όταν μετονόμασε τη νότια Σερβία σε Μακεδονία.

Έγραψα γράμμα στον Πρόεδρο του Πανεπιστημίου Harvard διαμαρτυρόμενος για το άρθρο. Το Πανεπιστήμιο μου απάντησε ότι ο Πρόεδρος ήταν σε άδεια.

Το άρθρο και την απάντηση τα έστειλα στον αείμνηστο Υπουργό Πολιτισμού Κων. Τρυπάνη που ήταν Καθηγητής του Cambridge και του Harvard. Έστειλε επιστολή για την ιστορική αλήθεια για τη Μακεδονία και πήρε απάντηση από κάποιον Thernstorn χωρίς να λαμβάνει θέση επί της ουσίας του άρθρου.

Στην κηδεία της συζύγου του Τρυπάνη πήγα στο Νεκροταφείο της Κηφισιάς, όπου ο Τρυπάνης ήταν σε καροτσάκι και τον συλλυπήθηκα, αλλά αντί ευχαριστώ, με παλλόμενη φωνή, μου είπε: «Παιδί μου, να συνεχίσεις τον αγώνα σου». Ενθυμούμαι την σύσταση αυτή με συγκίνηση και συνεχίζω τον αγώνα μου για την ιστορική αλήθεια για τη Μακεδονία, την αποκάλυψη της Σκοπιανής απάτης και την υπεράσπιση του κυριοτέρου ατομικού μου δικαιώματος, δηλαδή της ταυτότητας μου ως Μακεδόνα.