Από τις συνεχείς Τουρκικές προκλήσεις

Μετά την «σφαλιάρα» που έφαγαν οι «εγκέφαλοι» του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών (οι οποίοι κραύγαζαν από χαρά, όταν ανακοινώθηκε το όνομα του Νταβούτογλου ως ΥΠΕΞ Τουρκίας, επειδή νόμιζαν ότι είναι «του χεριού» της Ντόρας…), μία νέα πραγματικότητα, εξόχως έντονη που απαιτεί υψηλά επίπεδα προσοχής στον σχεδιασμό αλλά και στην αντιμετώπισή της, διαφαίνεται πως ισχύει στις Ελληνοτουρκικές σχέσεις.

Με την Τουρκία, αναβαθμισμένη και με «τσαμπουκά» χωροφύλακα, η Ελλάδα καλείται να εντείνει τις προσπάθειες οργάνωσης της άμυνάς της σε στρατιωτικό επίπεδο, ταυτόχρονα όμως απαιτείται η αλλαγή πλεύσης της εξωτερικής πολιτικής στην οποία απαιτείται πλέον να υπάρξουν «επιθετικά» στοιχεία προκειμένου να υπάρξει μία ισορροπία στις σχέσεις μεταξύ των δύο κρατών.

Στο Πεντάγωνο οι στρατιωτικοί έχουν καταντήσει… γραφικοί, επαναλαμβάνοντας κάθε τόσο την εκτίμηση ότι «κάτι ετοιμάζουν οι απέναντι». Την ίδια στιγμή, οι λαμπροί εγκέφαλοι του Ελληνικού ΥΠΕΞ, αυτό το κάτι προσπαθούν να το υποβαθμίσουν με το γνωστό αλλά και αστείο (έως και γελοίο) επιχείρημα «σιγά μη γίνει πόλεμος», αλλά οι «στραταίοι» υποστηρίζουν ότι «πόλεμος μπορεί να μην γίνει, αλλά μπορούν άνετα να μας ανοίξουν νέα πληγή στο Αιγαίο» (η πληγή έχει ήδη ανοίξει την στιγμή που ο Αχμέτ Νταβούτογλου όταν «πιέστηκε» στην Κέρκυρα από την κυρία Μπακογιάννη σχετικά με το Αιγαίο, της απάντησε πως όλα αυτά τα θέματα πρέπει να μπουν σε συζήτηση, σε έναν διάλογο που πρέπει να ανοίξει σύντομα, κατορθώνοντας να τοποθετήσει στην ατζέντα συζητήσεων μεταξύ των δύο χωρών και την Ελληνικότητα του Αιγαίο –νησιών, αέρα και θάλασσας-).

Τι κάνουν όμως στο Πεντάγωνο προκειμένου να αποφύγουμε αυτό το «κάτι» (που προφανώς θα είναι σε καθαρά στρατιωτικό επίπεδο);

Προς το παρόν, εξετάζουν και επανεξετάσουν σενάρια επί σεναρίων, τα οποία θα μπορούσαν να προκληθούν είτε από τυχαίο γεγονός, είτε από σχεδιασμένη ενέργεια των Τούρκων. Η μεγαλύτερη αγωνία των στρατιωτικών εστιάζεται στο ενδεχόμενο που μέχρι πριν από λίγους μήνες έμοιαζε με σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Δηλαδή, εκείνο το ενδεχόμενο στο οποίο οι Τούρκοι θα επιλέξουν ένα κατοικημένο νησί για να ανοίξουν έμπρακτα (και όχι μόνο σε επίπεδο συζητήσεων με την κυρία Μπακογιάννη) το νέο κεφάλαιο διεκδικήσεων στο Αιγαίο. Μάλιστα, το ενδεχόμενο αυτό κάθε άλλο παρά απίθανο άρχισε να εμφανίζεται και επικεντρώνει πλέον την προσοχή όλων των επιτελών του Πενταγώνου, οι οποίοι είναι επιφορτισμένοι με την άμυνα στην περιοχή του Αιγαίου.

Φυσικά, αυτό το «κεφάλαιο» των σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, έχει και θα έχει την προσωπική υπογραφή του Νέο-Οθωμανιστή Αχμέτ Νταβούτογλου/ Η ΑΣΔΕΝ, στην ευθύνη της οποίας βρίσκονται οι στρατιωτικές δυνάμεις των Ελληνικών νησιών, έχει δώσει σαφείς εντολές για αυξημένη επιτήρηση μεγάλου (αλλά όχι συνολικού) αριθμού νησίδων και βραχονησίδων, που μπορεί να εκδηλωθεί το στρατιωτικό «ενδιαφέρον» της Άγκυρας. Οι εντολές αυτές προβλέπουν την άμεση και εντός πέντε λεπτών ενημέρωση του Κέντρου Επιχειρήσεων του ΓΕΕΘΑ στο Πεντάγωνο, οποιασδήποτε έστω και απλά ύποπτης τουρκικής κίνησης.

Με όλα αυτά ως δεδομένα, θα είχε πραγματικό ενδιαφέρον να βλέπαμε πως εξελίχθηκε η συνάντηση της κυρίας Μπακογιάννη με τον Τούρκο ομόλογό της και πως έφτασε στο σημείο να «τολμήσει» να θίξει το θέμα των υπερπτήσεων πάνω από το Αγαθονήσι και το Φαρμακονήσι. Στο σημείο αυτό, θα πρέπει να τονιστεί πως και μόνο οι υπερπτήσεις των Τουρκικών αεροσκαφών αποτελούν εχθρικές ενέργειες, σύμφωνα με όσα προβλέπει ακόμη και το ίδιο το ΝΑΤΟ.
Τα αποτελέσματα αυτής της άκαιρης και μη προετοιμασμένης «επίθεσης» της κυρίας Μπακογιάννη, είναι ήδη γνωστά και αρκετά σχολιασμένα.

Επισημοποίησε με τον χειρότερο δυνατό τρόπο την αμφισβήτηση της Ελληνικότητας νησιών, αέρα και θαλάσσης, κάνοντας ένα μεγάλο δώρο στον Τούρκο ομόλογό της, ο οποίος δεν ξαφνιάστηκε (όπως θα ήθελε η κυρία Μπακογιάννη) και εκμεταλλεύτηκε πλήρως τον λάθος χειρισμό της Ελληνίδας ΥΠΕΞ (υπό φυσιολογικές συνθήκες, όταν τοποθετούνται ζητήματα, απαιτείται η κατάλληλη προετοιμασία –κυρίως από την πλευρά που τα θέτει- έτσι ώστε να είναι δυνατή η άμεση απάντηση της αντίπαλης πλευράς. Επειδή όμως η κυρία Μπακογιάννη επέλεξε να χρησιμοποιήσει το στοιχείο του αιφνιδιασμού, δεν φρόντισε καθόλου για την «επίθεσή» της, με αποτέλεσμα να γίνει θύμα της τακτικής που χρησιμοποίησε και να αιφνιδιαστεί τελικώς η ίδια…).

Η κυρία Μπακογιάννη (άγνωστο γιατί) σε όλα αυτά τα σημαντικότατα ραντεβού αρνείται την παρουσία των πρακτικογράφων, χωρίς να έχει αιτιολογήσει ποτέ αυτή της την άρνηση!!! Πολλοί παρατηρητές, που γνωρίζουν τον χαρακτήρα της Ελληνίδας ΥΠΕΞ στοιχηματίζουν πως η υπόθεση των υπερπτήσεων δεν συζητήθηκε ποτέ επί της ουσίας στη συνάντηση των δύο υπουργών Εξωτερικών (Ελλάδας και Τουρκίας), προς χάριν διατήρησης του «καλού κλίματος» που έχει εγκαθιδρύσει η κυρία Μπακογιάννη στις διαβουλεύσεις με την Τουρκία (μία χρόνια προσπάθεια «διατήρησης χαμηλών τόνων», «αποφυγής της έντασης» που έχει επιφέρει όχι μηδενικά αλλά αρνητικά αποτελέσματα σε όλες τις υποθέσεις του υπουργείου). Και προφανώς, για να συνεχιστεί η πολιτική αυτή, το Ελληνικό ΥΠΕΞ αλλά και η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή, θεωρούν πως πρέπει να ανεχόμαστε πάνω από τα νησιά μας τα τουρκικά αεροσκάφη…

ΠΗΓΗ