«Ό,τι μένει στον άνθρωπο είναι η υστεροφημία του», συνήθιζε να λέει σε φίλους του ο πρώην διοικητής της ΕΥΠ Ιωάννης Κοραντής. Αυτό μάλλον δεν το είχαν ακούσει στην κυβέρνηση κι έτσι δεν υπολόγισαν την «έκρηξη» Κοραντή για την αποπομπή του.
«Μπορείτε να πείτε πως χαίρω απολύτου κακοήθους υγείας», ήταν το αποχαιρετιστήριο μήνυμά του με πολλούς αποδέκτες.
O πρώην διοικητής της ΕΥΠ γεννήθηκε πριν από 61 χρόνια στην Αθήνα. Το 1967 αποφοίτησε από το Lycee Francais d΄ Αthenes και η επιτυχία του να περάσει στη Νομική Σχολή της Αθήνας, όπως λένε συμμαθητές του, ήταν η φυσική εξέλιξη ενός πολύ καλού μαθητή.
Η λαϊκή ρήση «το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει» όρισε και το επόμενο βήμα στη ζωή του κ. Κοραντή. Ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα του, Αντώνη Κοραντή, το 1972, χρονιά που εκείνος υπηρετούσε ως γενικός πρόξενος στη Φρανκφούρτη, ο Ιωάννης Κοραντής εισήχθη στο διπλωματικό σώμα.
Σε νευραλγικές θέσεις

Ακολούθησε η τοποθέτησή του στην ελληνική αντιπροσωπεία στο ΝΑΤΟ, στο Βελιγράδι, την Ουάσιγκτον, το Συμβούλιο της Ευρώπης. Η πρώτη του τοποθέτηση με τον βαθμό του πρέσβη ήταν στο Ριαντ της Σαουδικής Αραβίας, ακολούθησε η τριετής του θητεία στην Άγκυρα, όπου οι σχέσεις του με τον τότε υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Παπανδρέου δοκιμάστηκαν αρκετά. Πριν αναλάβει την ηγεσία της ΕΥΠ στις 22 Νοεμβρίου 2004 είχε περάσει και από τις Βρυξέλλες.
«Στη διπλωματική του καριέρα πάντοτε ήταν προσεχτικός, οξυδερκής και είχε την ικανότητα να διαβάζει τις εξελίξεις», θυμάται παλιός διπλωμάτης, που εργάστηκε με τον Κοραντή.
Προέβλεψε τον Ερντογάν. Το 2000 έγινε ο πρώτος διπλωμάτης που συνάντησε τον Ταγίπ Ερντογάν, την εποχή που ο Τούρκος πρωθυπουργός μόλις είχε σχηματίσει το κόμμα του και είχε εμφανιστεί στην τουρκική πολιτική σκηνή. Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του κόμματος, με πρωτοβουλία του κ. Κοραντή, με τον Ερντογάν να δηλώνει την ευχάριστη έκπληξη που του προκάλεσε η επίσκεψη του Έλληνα πρέσβη στην Άγκυρα. «Είχε καταλάβει τη δυναμική του Ερντογάν και θέλησε από νωρίς να τον “διαβάσει”», λέει στα «ΝΕΑ» στενός του συνεργάτης από τις ημέρες του Ιωάννη Κοραντή στην τουρκική πρωτεύουσα.
Πήγε για νέα αποστολή και του έδειξαν την έξοδο
Το μεσημέρι της προηγούμενης Κυριακής ο Ιωάννης Κοραντής βρισκόταν για ένα Σαββατοκύριακο μίνι διακοπών στο Ξυλόκαστρο Κορινθίας. Στις 2.30 μ.μ. χτύπησε το κινητό του με την ένδειξη πως τον καλούσε ο Προκόπης Παυλόπουλος. Τα διαδικαστικά της ευγένειας τελείωσαν σύντομα και ο υπουργός Εσωτερικών ζήτησε από τον πρώην διοικητή της ΕΥΠ να τον επισκεφθεί στις 10 το πρωί της επομένης στο γραφείο του. «Αρχικά ο Κοραντής σκέφτηκε πως ο υπουργός ήθελε να του αναθέσει κάποια απόρρητη αποστολή για την οποία απαιτούνταν προσωπική ενημέρωση. Το σίγουρο είναι πως δεν περίμενε την αποπομπή του», εκμυστηρεύεται στα «ΝΕΑ» στενός του φίλος.
«Μου ήρθε σαν κεραμίδα αυτό που άκουσα», εκμυστηρεύτηκε σε φίλους του και προσπαθούσε να καταλάβει το γιατί. Στους διαδρόμους του υπουργείου Εσωτερικών το σενάριο που κυριαρχεί για τους πραγματικούς λόγους της αποπομπής είναι πως ήταν ο εύκολος στόχος που πλήρωσε τις αναφορές στις ηχογραφημένες συνομιλίες της συμμορίας του Βλαστού σε κυβερνητικά στελέχη, αλλά και σε επιχειρηματίες με πολύ καλή πρόσβαση σε αυτή. Ο ίδιος λέει πως θα εκτιμήσει ό,τι έγινε στις διακοπές του που αρχίζουν αυτή την εβδομάδα παρέα με τη σύζυγό του, οικονομολόγο Εύα Μελέτη, και τις τρεις κόρες τους από τον 35ετή γάμο τους.
93 συμφωνίες. Τις ημέρες που η ΕΥΠ λάμβανε τα εύσημα για τη συμμετοχή της, ο κ. Κοραντής βρισκόταν για επαγγελματικό ταξίδι στην Ινδία για να κλείσει μια ακόμη διεθνή συνεργασία της ΕΥΠ. Φεύγοντας από την υπηρεσία άφησε 93 υπογεγραμμένες συμφω νίες, αριθμός σχεδόν διπλάσιος από αυτόν που παρέλαβε, αλλά και μια ΕΥΠ πολύ καλά εξοπλισμένη σε τεχνολογικό επίπεδο. Το μόνιμο παράπονό του όμως ήταν η χρηματοδότηση της υπηρεσίας, αλλά και η στελέχωσή της.
«Κατασκοπεία δεν γίνεται με 1,5 εκατομμύριο ευρώ τον χρόνο, όταν οι μυστικές υπηρεσίες της Τουρκίας έχουν στη διάθεσή τους ετησίως 498 εκατ. ευρώ», επαναλάμβανε σε κάθε ευκαιρία, αλλά, όπως παραδεχόταν στη συνέχεια, «μόνος μου τα λέω, μόνος μου τα ακούω». Κομματικοποίηση. Η δεύτερη αιτία για την οποία συγκρούστηκε πολλές φορές με την πολιτική ηγεσία του υπουργείου ήταν ποιότητα των προσλήψεων που γινόταν, για τις οποίες ζητούσε πιο σύνθετες διαδικασίες και με πιο αυστηρά κριτήρια, επικρίνοντας έμμεσα τις διαδικασίες που ακολουθούνται για τις προσλήψεις προσωπικού στην ΕΥΠ. «Αφήστε την υπηρεσία έξω από το πεδίο των κομματικών αντιπαραθέσεων. Η ΕΥΠ δεν είναι κομματική υπηρεσία, δεν είναι κεντρική υπηρεσία, δεν είναι κρατική υπηρεσία, είναι εθνική υπηρεσία, λειτουργεί για το έθνος», ήταν το αγαπημένο του μότο.
Το ρόλο του «κατασκόπου» δεν τον υιοθέτησε. Στο επιχειρησιακό επίπεδο άφηνε τον υποδιοικητή της ΕΥΠ κ. Τσιτσιμπή να τα οργανώνει όλα και αυτός ζητούσε απλώς να έχει μια πραγματική ενημέρωση. Όπως παραδέχονται οι συνεργάτες του, με τον Τσιτσιμπή είχε δημιουργήσει μια πραγματική σχέση εμπιστοσύνης και οι μοναδικές φορές που βρισκόταν αντίπαλοι ήταν όταν έπαιζε ο Ολυμπιακός, φανατικός οπαδός του οποίου είναι ο κ. Κοραντής.
Η υπόθεση Βαβύλη και οι υποκλοπές
Αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004, η κυβέρνηση έψαχνε εναγωνίως να βρει τον διάδοχο του πρέσβη Π. Αποστολίδη στο τιμόνι της ΕΥΠ.
Έψαχνε ένα πρόσωπο εμπιστοσύνης που θα συνέχιζε την παράδοση την οποία άρχισε το 1999 ο Κώστας Σημίτης με την τοποθέτηση για πρώτη φορά στην Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών ενός διπλωμάτη, που παράλληλα θα έδινε και το στίγμα της επόμενης ημέρας για τις προτεραιότητες της ΕΥΠ.
Το όνομα του Ιωάννη Κοραντή έπεσε στο τραπέζι από τον τότε υπουργό Εξωτερικών και επίσης διπλωμάτη Πέτρο Μολυβιάτη. Ήταν η περίοδος κατά την οποία ο Πρωθυπουργός σχεδόν ευλαβικά ακολουθούσε τις προτάσεις τού κ. Μολυβιάτη, και συναίνεσε αμέσως στην τοποθέτηση Κοραντή στην ηγεσία της ΕΥΠ στις 22 Νοεμβρίου 2004. Τεσσεράμισι χρόνια αργότερα όμως, ο κ. Καραμανλής δέχτηκε την εισήγηση του Πρ. Παυλόπουλου και συναίνεσε στην αποπομπή του κ. Κοραντή.
Οι πρώτες ημέρες του στην ηγεσία της ΕΥΠ συνέπεσαν με δύο μεγάλα σκάνδαλα για την υπηρεσία. Η κοινή γνώμη εκείνες στις ημέρες μάθαινε για την έρευνα της ΕΥΠ σχετικά με τον ρόλο του Απόστολου Βαβύλη στα Ιεροσόλυμα και την Ιταλία, με τον κ. Κοραντή να παραδίδει το σχετικό πόρισμα στον Γιώργο Βουλγαράκη.
Η μεγάλη όμως υπόθεση που έτρεχε επιμελώς κρυμμένη από αδιάκριτα μάτια και αυτιά ήταν οι υποκλοπές με θύματα, μεταξύ των άλλων, τον Πρωθυπουργό, κορυφαίους υπουργούς της κυβέρνησης και το σύνολο της στρατιωτικής και αστυνομικής ηγεσίας. Μεταξύ των παρακολουθούμενων ήταν και ο ίδιος ο διοικητής της ΕΥΠ! Διατάχθηκε έρευνα που ολοκληρώθηκε σε ένα πόρισμα 13 σελίδων, το οποίο φυλάσσεται ακόμη σαν επτασφράγιστο μυστικό στα απόκρυφα συρτάρια της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών. Η δικαστική διερεύνηση του σκανδάλου ανατέθηκε στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, τον άνθρωπο που 4 χρόνια αργότερα διαδέχτηκε τον κ. Κοραντή.
Τόσο η έρευνα της ΕΥΠ όσο και η δικαστική κατέληξαν στο συμπέρασμα πως οι δράστες δεν είναι δυνατόν να βρεθούν και η υπόθεση μπήκε στο αρχείο, μέχρις ότου αποκαλύφθηκε από «ΤΑ ΝΕΑ».
«Ακούμπησαν» τους δράστες. Στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, όπου κλήθηκε μεταξύ άλλων και η ηγεσία της ΕΥΠ, έγινε αντιληπτό πως η έρευνα της υπηρεσίας ήταν προκλητικά πλημμελής. Αποκορύφωμα, η αποκάλυψη πως πράκτορές της έφτασαν πολύ κοντά στους δράστες των υποκλοπών σε κατάστημα ηλεκτρικών στην Ακτή Μιαούλη στον Πειραιά, χωρίς όμως να προχωρήσουν στη σύλληψή τους. Επίσης 3 από τους 14 κοριούς ήταν ακόμη ενεργοποιημένοι όταν γινόταν η έρευνα και όπως παραδέχονται πράκτορες της υπηρεσίας «ακόμη και με το βαλιτσάκι των Αμερικανών, το περίφημο ΧΡ, θα μπορούσαμε να τους έχουμε εντοπίσει».
Ο κ. Κοραντής ανέλαβε τη δημόσια υπεράσπιση της υπηρεσίας και πολύ συχνά τηλεφωνούσε ο ίδιος σε δημοσιογράφους για να εκφράσει τα παράπονα του για την αντιμετώπισή της. Τα ΜΜΕ, άλλωστε, δεν αποτελούσαν και την πιο αγαπημένη του ενασχόληση. «Τα ΜΜΕ ασκούν μια επιρροή που συχνά υπαγορεύει, ενίοτε δε βλάπτει τις αποστολές των υπηρεσιών πληροφοριών», υποστήριζε.
«Σφίγγα». Η κυβέρνηση εκτίμησε δεόντως τη στάση του κ Κοραντή. Τότε του αποδόθηκε από κυβερνητικούς κύκλους και το προσωνύμιο η «Σφίγγα», το οποίο δέχτηκε με ικανοποίηση. Ακολούθησε το σκάνδαλο με τις απαγωγές των Πακιστανών, που πάλι αντιμετώπισε δημοσίως ο κ. Κοραντής, κερδίζοντας ακόμη περισσότερους πόντους, σε αντίθεση με τον τότε πολιτικό του προϊστάμενο Γιώργο Βουλγαράκη. Η ανανέωση της θητείας του επ΄ αόριστον τον Νοέμβριο του 2008 έμοιαζε ως το επιστέγασμα μιας πολύ καλής συνεργασίας.
Η θητεία στην Άγκυρα και η κόντρα με τον Γ. Παπανδρέου
Η θητεία του στην Τουρκία σημαδεύτηκε από την κόντρα του με τον Γιώργο Παπανδρέου, όταν ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ πραγματοποιούσε το άνοιγμά του στην άλλη πλευρά και προσπαθούσε να ενδυναμώσει την ελληνοτουρκική φιλία. Στην εποχή της άνθησης της ελληνοτουρκικής προσέγγισης ο κ. Κοραντής συνιστούσε ψυχραιμία στα ανοίγματα προς την Άγκυρα και προειδοποιούσε μέσα από την ετήσια έκθεσή του ότι η Τουρκία επιδιώκει «συνδιοίκηση στη Θράκη», αξιοποιώντας τους μουσουλμάνους στη Ρόδο και την Κω. «Το μειονοτικό ζήτημα βρέθηκε κατά το 2001 στην πρώτη γραμμή του τουρκικού ενδιαφέροντος, σε ισότιμη σχεδόν βάση προς την πίεση που ασκήθηκε στο Αιγαίο», έγραφε μεταξύ άλλων η έκθεση που είδε το φως της δημοσιότητας προκαλώντας την οργή του υπουργείου Εξωτερικών. Η σύγκρουση με τον Γιώργο Παπανδρέου ήταν σφοδρή, καθώς ο κ. Κοραντής θεωρήθηκε «αδίκως», όπως υποστηρίζουν συνεργάτες του, ως ο υπεύθυνος της διαρροής. Η αντικατάστασή του παρά το γεγονός πως υπήρχε μεγάλη εκτίμηση στις διπλωματικές του ικανότητες ήταν πλέον θέμα χρόνου και έτσι βρέθηκε στις Βρυξέλλες. Η επίσημη δικαιολογία πάντως ήταν ότι η αλλαγή έγινε ύστερα από την ολοκλήρωση της τριετούς θητείας του στην Άγκυρα. «Αυτά ανήκουν στο παρελθόν», ήταν η μόνιμη απάντηση που έδινε ο κ. Κοραντής κάθε φορά που κάποιος συνομιλητής του προσπαθούσε να ξύσει την «πληγή

πηγή