Από το «Ημερολόγιο» του28 Αυγούστου 1940
Θέτω πάντοτε το ζήτημα αξιοπρέπειας της Ελλάδος υπέρ παν άλλο, δεν θα σκύψω προ Ιταλών.
Το ξεκαθαρίζω νέτα σκέτα εις Μαυρουδή και άλλους. Μεσημέρι Πάλαιρετ . Καθορίζει βοήθειαν.
Καλά – ετελείωσε και η αγωνία πλέον. Ξέρουμε που πάμε.
Δόξα σοι ο Θεός.
28 Οκτωβρίου 1940
Θα νικήσωμεν! Αλλά δια τους Έλληνας υπέρ την Νίκην η Δόξα.
5 Ιανουαρίου 1941
…Όλα γυρίζουν στο κεφάλι μου. Αλλά ατάραχος!
Από Αγγλους εγκατάλειψις από Γερμανούς επίθεσις .- Ο χειμώνας απειλητικός –
Θάρρος! Θάρρος! Ας πέσουμε σαν άνδρες.
7 Ιανουαρίου 1941
«Τι αγάπη μου έχουν όλοι! Και που να τα περιγράψω όλα τα δείγματα της αγάπης και της αφοσιώσεως.
Αλλά εγώ δεν υψούμαι, μένω ταπεινός και
μόνοι μεγάλοι είναι ο Θεός και εις την Ελλάδα ο Λαός της».
Greek National Pride 
Εξάλλου ο Νικολούδης μου έλεγε ότι πριν αρχίσει η δημοσιογραφική επίθεση της Ιταλίας εναντίον μας, νόμισε χρέος του να ρωτήσει τον Μεταξά μήπως θα ‘πρεπε να σκεφθεί να τα φτιάξει με τους Βουλγάρους κάνοντας μερικές παραχωρήσεις (έξοδο στο Αιγαίο). Ο Μεταξάς αγρίεψε: «Όσο είμαι εγώ πρωθυπουργός, δεν παραχωρώ ούτε μία σπιθαμή ελληνικού εδάφους. Αυτά να τα κάνετε εσείς, όταν καθίστε σ’ αυτή την καρέκλα.»
Γιώργος Σεφέρης, Πολιτικό Ημερολόγιο τόμος Α’ 1935-1944 σελ. 33