
Η τουρκική εφημερίδα Sabah στις εσωτερικές της σελίδες με τίτλο «Στην Κύπρο έως το 2010 δημοψήφισμα» γράφει ότι ο Π/Θ Ερντογάν, μιλώντας στην 64η Γ.Σ. των Η.Ε., όσον αφορά το θέμα της Κύπρου είπε: «Στόχος μας πρέπει να είναι μέχρι την άνοιξη του 2010 τη λύση να την μεταφέρουμε σε ένα δημοψήφισμα. Σε περίπτωση δε μη εξεύρεσης λύσης λόγω της μη προσεγγιστικής στάσης των Ε/κ, θα καταστεί αναπόφευκτη η υποχρέωση για εξομάλυνση του διεθνούς καθεστώτος της ΤΔΒΚ. Για το λόγο αυτό, επιβάλλεται να καταβληθεί η κατάλληλη προσπάθεια για την επιτυχία της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων, η οποία δεν μπορεί άλλωστε να συνεχίζεται στο διηνεκές».
Η Cumhuriyet σε πρωτοσέλιδη αναφορά της με τίτλο «Έως το 2010 δημοψήφισμα» αναφέρεται στην ανωτέρω ομιλία, στην οποία ο Π/Θ Ερντογάν επεσήμανε την ανάγκη όπως η λύση, που θα εξευρεθεί στην Κύπρο, τεθεί σε δημοψήφισμα μέχρι την άνοιξη του 2010. Ο Π/Θ Ερντογάν ανέφερε, επίσης, και τα εξής: «Υπάρχει η δυνατότητα μέχρι το τέλους του έτους να επιτευχθεί μια περιεκτική λύση. Σε όσα δε σημεία οι πλευρές δεν μπορούν να δείξουν μια προσέγγιση, τότε πρέπει να κινητοποιηθεί ο Γ.Γ. των Η.Ε.. Στόχος μας είναι η λύση, η οποία θα βρεθεί, να τεθεί σε δημοψήφισμα μέχρι την άνοιξη του 2010. Όμως, εάν δεν υπάρξει και πάλι λύση, λόγω μη προσεγγιστικής στάσης των Ε/κ, δεν θα μπορεί πλέον να αναβληθεί η εξομάλυνση του διεθνούς καθεστώτος της ΤΔΒΚ».
Σε αυτές τις προκλητικές αντιλήψεις περί δημοψηφίσματος και συνακόλουθης αναγνώρισης του ψευδοκράτους οφείλει να αντιταχθεί η θέση, ότι δεν είναι δυνατόν ο ΟΗΕ να συμπράξει ή ανεχθεί νομιμοποίηση των αποτελεσμάτων μιας εισβολής σε ξένο κράτος.
Εάν σε μια ενδοκυπριακή διαφυλετική σύγκρουση είχανε δημιουργηθεί τα τωρινά δεδομένα, μια τέτοια εξέλιξη θα είχε πιθανώς κάποια λογική, εδώ όμως πρόκειται για εισβολή και κατοχή.
Η δε πιθανή λογική χάνει και αυτή εν μέρει την νομιμοποίηση, από την στιγμή την οποία και ο ίδιος ο σύγχρονος σουλτάνος, δεν αναγνωρίζει σε 25 εκατομμύρια κούρδους, αυτό το οποίο ζητά ευθαρσώς για μερικές εκατοντάδες χιλιάδες τουρκοκύπριους.
Η προώθηση αυτών των εξηγήσεων επί των ελληνικών και ελληνοκυπριακών θέσεων θα καταδίξει ότι η τωρινή κατάσταση δεν στηρίζεται σε καμία απολύτως νομική αγγίστρωση, διακρατικού ή διεθνούς επιπέδου, αλλά μόνο στην τουρκική υπεροπλία και βούληση να καταπατηθεί η πολιτική ανεξαρτησία όμορων λαών.
Η δε αναγνώριση του ψευδοκράτους, θα έχεις ως αποτέλεσμα οι βλέψεις ενός ξένους κράτους (στην προκειμένη της τουρκίας) να αποκτήσουνε μια μόνιμη και προπαντώς νόμιμη υπόσταση, οι δε αντίστοιχες προθέσεις έχουνε γίνει προφανείς από την συμπεριφορά της τουρκίας κατά την προσπάθεια της νόμιμης κυπριακής κυβέρνησης να διαχειριστεί πλουτοπαραγωγικούς πόρους οι οποίοι της ανήκουνε.
Συνεπώς μια τέτοια αναγνώριση του ψευδοκράτους, εκτός από την κατάφορη παραβίαση οποιασδήποτε έννοιας διεθνούς δικαίου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, θα είχε βραχυπρόθεσμα ως αποτέλεσμα την αστάθεια στην περιοχή γιατί είναι προφανές, ότι τόσο και προπαντώς η Κυπριακή όσο και η Ελληνική Δημοκρατία θα έπρεπε να αποστείλουνε, σε κάθε αντίστοιχη διακρατική διαπραγμάτευση προς αναγνώριση του ψευδοκράτους έναν δικό της αντιπρόσωπο, η αποστολή του οποίου θα είναι να την αποτρέψει.
Οποιοδήποτε σχέδιο το οποίο έρθει σε δημοψήφισμα και αναφέρεται άμεσα ή έμμεσα σε συμφέροντα της τουρκίας, χωρίς αυτά να περνάνε μέσα από το εύλογο ενδιαφέρον για τους τουρκοκυπρίους ως εθνική μειονότητα, αποτελεί δούρειο ίππο και οφείλει να αντιμετωπιστεί ανάλογα από τους Κύπριους!