
Του Γιώργου Δελαστίκ
Σταδιακά χάνει κάθε επαφή με την πολιτική πραγματικότητα της χώρας του ο ακροδεξιός εθνικιστής πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ, Νικόλα Γκρούεφσκι. Μπορεί προ δεκαημέρου, κατά τη διάρκεια περιοδείας του στην Αυστραλία, αυτός να ισχυριζόταν ότι «δεν υπάρχουν Μακεδόνες του Βαρδάρη, του Αιγαίου ή του Πιρίν, υπάρχουν μόνο Μακεδόνες» και να τους μακάριζε γιατί «οι Μακεδόνες στην Αυστραλία έχουν μια μοναδική ευκαιρία να ζουν μαζί με τους συμπατριώτες του από το Αιγαίο και το Πιρίν, κάτι που δεν είναι δυνατόν στη φυσική πατρίδα τους», αλλά πίσω στη χώρα του το χάσμα που χωρίζει τους Σλάβους από τους Αλβανούς κατοίκους της διευρύνεται συνεχώς.
Είμαστε όμηροι της θεωρίας οτι πρέπει να εμποδίσουμε την μαγάλη Αλβανία και την μεγάλη Βουλγαρία. Αυτό μας εμποδίζει να παραδεχθούμε οτι οι μισοί κάτοικοι της Ματσεντόσκι είναι Αλβανοί και οι άλλοι μισοί Βούλγαροι. Αποτέλεσμα; στην ουσία παίζουμε το παιχνίδι των ψευτομακεδόνων οτι είναι μια διαφορετική εθνότητα. Κανείς δεν κάνει τον κόπο στο ΥΠΕΞ να σκεφτεί οτι τα πράγματα άλλαξαν και θα αλλάξουν και άλλο και οτι η πολιτική του Π.Μελά δεν οδηγεί πουθενά αλλά μόνον στην ενίσχυση της πολιτικής των Μακεντόσκι. Ερχονται πλέον τα ανοιχτά σύνορα και η ανοιχτή εγκατάσταση. Σε πολυ λίγο καιρό θα ζούμε (ουσιαστικά) στο ίδιο κράτος με τους Βουλγαρους Αλβανούς και τους φανατικούς Αλέξανδρους. Αυτό συνεπάγεται σβήσιμο όλων των στρατηγικών και ανασκόπηση της κατάστασης από μηδενικής βάσης. Τόσο πολύ μας πειράζει αν οι Βούλγαροι πάρουν μερικά χωράφια ακόμα; μήπως η διάλυση της ΠΓΔΜ είναι η μόνη λύση εδώ που φτάσαμε αφού αποκτήσαμε ορκισμένους και φανατικούς εχθρούς που σε λίγο θα ζουν στο διπλανό διαμέρισμα;