Καλές οι επαφές με τους γείτονές μας, κανένας δεν διαφωνεί στη βελτίωση των διμερών σχέσεών μας. Με μία όμως απαράβατη προϋπόθεση.

Ότι από τη στιγμή που αμφισβητούν τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και διεκδικούν την Ιστορία μας, δεν μπορείς, συναντώμενος μαζί τους, να τους δίνεις πιστοποιητικά ότι δεν είναι και τόσο σοβαρές οι διαφωνίες, ότι κάπου θα τα βρούμε. Όταν παραμένουν αμετανόητοι, δεν κάνουν ρούπι πίσω. Εκμεταλλεύονται μάλιστα τη συνάντηση για να βάλουν τις διεκδικήσεις τους. Όπως το έκανε με την επιστολή που σας έστειλε, κύριε Παπανδρέου, ο τούρκος πρωθυπουργός, Ταγίπ Ερντογάν, όπου βάζει για συζήτηση θέματα που αποτελούν παρέμβαση στα εσωτερικά μας. Και θα έπρεπε να είχατε επιστρέψει την επιστολή ως απαράδεκτη. Το ίδιο συνέβη και με την προχθεσινή σας επίσκεψη στις Πρέσπες και τη συνάντησή σας με τον σκοπιανό πρωθυπουργό.

Είναι ο κερδισμένος. Πέρασε προς τα έξω ότι δεν είναι αυτός ο ακραίος. Οι συναντήσεις δεν γίνονται απλώς για το θεαθήναι. Έχει γίνει προεργασία και θα υπάρξει κάποια προσέγγιση στις διαφορές. Αλλιώς δεν υπάρχει λόγος.

Και δεν είναι δυνατόν να δίνετε εύσημα αξιόπιστου συνομιλητή όταν δεν σέβεται κανόνες και συνθήκες. Και συμβαίνει εντελώς το αντίθετο. Πολύ φοβόμαστε ότι πάλι την πατήσαμε… Και θα το βρούμε μπροστά μας… Οι άλλοι κάνουν βήματα κι εμείς ικανοποιούμεθα με χειραψίες και φωτογραφίες… Θα περιμένουμε πάντως να δούμε στην πράξη τις «κόκκινες γραμμές»…

ΠΗΓΗ