Η συνέντευξη του Νίκου Χιδίρογλου στον Πέτρο Γαλάτουλα (Γενικός γραμματέας και Πρόεδρος της Πολιτικής Επιτροπής της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης).

Οι Ελληνικές κυβερνήσεις δεν αποτίσανε έμπρακτο φόρο τιμής στην ομογένεια, μας λέει ο Πέτρος Γαλάτουλας, γενικός γραμματέας και Πρόεδρος της Πολιτικής Επιτροπής της Ομοσπονδίας Ελληνικών Σωματείων Μείζονος Νέας Υόρκης.

Και πάει παρακάτω:

«τάσεις παραγκωνισμού των ομογενών στυλοβατών του έθνους υπέρ των μεταναστών, θα πρέπει να αποδοθούν μάλλον σε απέλπιδες προσπάθειες για άγρα ψηφοφόρων σε αντικατάσταση αυτών που θα απογοητευθούν από την αδυναμία εκπλήρωσης προεκλογικών υποσχέσεων».

Παράλληλα, αποκαλεί το ΣΑΕ «κρατικοδίαιτο» και τονίζει ότι πάσχει από προβλήματα δομής, οργάνωσης και εκπροσώπησης, καθώς παραμένει εξαρτημένο από την εκάστοτε κυβέρνηση, δεν διατηρεί αναλυτικές καταστάσεις μελών των οργανώσεών του και οι αντιπρόσωποί του δεν εκλέγονται αναλογικά».

Αλήθεια, γιατί ψήφο στους μετανάστες στην Ελλάδα και όχι στους ομογενείς; Ποιός ευθύνεται γι’ αυτό; Είναι θέμα προτεραιοτήτων του ΠΑΣΟΚ; Διακρίνετε εθνομηδενισμό;

Χαίρομαι με την παρατήρησή σας, γιατί υπογραμμίζετε ότι δεοντολογικά πρέπει να προηγείται η ψήφος των ομογενών, των οποίων η ελληνικότητα είναι δεδομένη, από την ψήφο των μεταναστών, των οποίων το θέμα χρήζει βαθιάς και εμπεριστατωμένης έρευνας.

Δυστυχώς, την ευθύνη τη φέρουν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις, που δεν αποτίσανε έμπρακτο φόρο τιμής στην ομογένεια, που πρωτοστάτησε κατά την εθνική παλιγγενεσία με πρωτεργάτες τον Αδαμάντιο Κοραή, τον Αλέξανδρο Υψηλάντη και τον Ιωάννη Καποδίστρια. Δεν γνωρίζω βέβαια τις προτεραιότητες του ΠΑΣΟΚ στο συγκεκριμένο θέμα, καθώς οι κυβερνήσεις κρίνονται τελικά απο τα έργα τους και όχι απο τις προεκλογικές τους δεσμεύσεις. Αν συμβεί το παράλογο και προταχθούν οι μετανάστες έναντι των ομογενών, αυτό θα σημάνει αδυναμία αντίληψης της δυναμικής των ομάδων, αδιέξοδο στην εξυπηρέτηση των εθνικών συμφερόντων και ολέθρια κοινωνικά αποτελέσματα. Όσο για την περίπτωση εθνομηδενισμού, πρέπει να τονίσω ότι η έννοια του έθνους είναι πολύ σημαντική για να την αγνοήσει ένα κόμμα χωρίς να περιθωριοποιηθεί. Τάσεις παραγκωνισμού των ομογενών στυλοβατών του έθνους υπέρ των μεταναστών, θα πρέπει να αποδοθούν μάλλον σε απέλπιδες προσπάθειες για άγρα ψηφοφόρων σε αντικατάσταση αυτών που θα απογοητευθούν από την αδυναμία εκπλήρωσης προεκλογικών υποσχέσεων.

Η Πολιτεία καθυστερεί πολύ να βρει λύσεις στα προβλήματα των ομογενών. Εδώ, ο ΣΑΕ τι ακριβώς έχει κάνει; Υπάρχει σήμερα ουσιαστική εκπροσώπηση των ομογενών στην Ελλάδα;

Το ΣΑΕ πάσχει από προβλήματα δομής, οργάνωσης και εκπροσώπησης, καθώς παραμένει εξαρτημένο από την εκάστοτε κυβέρνηση, δεν διατηρεί αναλυτικές καταστάσεις μελών των οργανώσεών του και οι αντιπρόσωποί του δεν εκλέγονται αναλογικά. Οι αδυναμίες του αυτές, το εμποδίζουν να προβάλει αξιόπιστες και εφαρμόσιμες προτάσεις και καθώς η Πολιτεία καθυστερεί να βρει λύσεις στα προβλήματα των ομογενών, όπως εύστοχα επισημάνατε, το κρατικοδίαιτο ΣΑΕ  συμπαρασύρεται σε ρόλο αδύναμου παρατηρητή. Επομένως, δεν υπάρχει σήμερα ουσιαστική εκπροσώπηση στην Ελλάδα της ομογένειας, αφού η Πολιτεία το αμελεί, ενώ οι ομογενείς επιδιώκουν να βοηθούν και να συμπαραστέκονται  στα εθνικά θέματα και όχι να ζητούν αναγνώριση και  αξιώματα. Σαν δείγματα γραφής  της  ομογένειας  θα αναφέρω  τη δραστηριότητα της ΑΧΕΠΑ  και της Παμμακεδονικής. Η ΑΧΕΠΑ προσφέρει νοσοκομεία, μεταξύ των οποίων της Θεσσαλονίκης και της Ικαρίας, στη ρημαγμένη από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο Ελλάδα, πρόβαλε και προβάλλει το όνομα της Ελλάδας ιδρύοντας το 1996 το ελληνικό μνημείο στο Ολυμπιακό Πάρκο της Ατλάντος, ενώ την ίδια εποχή η ομογένεια της Νέας Υόρκης κάλεσε τον δήμαρχο Αθηνών Δημήτρη Αβραμόπουλο να κάνει τα αποκαλυπτήρια των γλυπτών στο Δημαρχείο της Ατλάντος και στην Πλατεία Αθηνών της Νέας Υόρκης. Από το άλλο μέρος, η Παμμακεδονική συμμετείχε ενεργά στις κινητοποιήσεις που οργάνωσε η Ομοσπονδία Ελληνικών  Σωματείων Νέας Υόρκης επί υπουργίας του Αντώνη Σαμαρά το 1992, για αποτροπή αναγνώρισης των Σκοπίων με το όνομα Μακεδονία και συνεχίζει από τότε την αταλάντευτη εθνική στάση με επιστολές προς κάθε κατεύθυνση, κατακεραυνώνοντας τους παραχαράκτες της ελληνικής ιστορίας.

Πόσοι είναι τελικά οι Έλληνες στις ΗΠΑ;

Ο ακριβής αριθμός των Ελλήνων στις ΗΠΑ είναι δύσκολο να προσδιοριστεί, επειδή υπάρχουν πολλοί που είναι εγκατεστημένοι, δεν είναι όμως οργανωμένοι σε κάποιο ομογενειακό σύνδεσμο και έτσι δεν είναι δυνατόν να καταμετρηθούν. Μέχρι σήμερα έχουν πιστοποιηθεί 1.250.000 άτομα, ο πραγματικός όμως αριθμός εικάζεται οτι είναι πολύ μεγαλύτερος.

Υπάρχει ελληνικό lobby στις ΗΠΑ; Και αν ναι, λειτουργεί συντεταγμένα, επηρεάζει τις αποφάσεις των θεσμικών οργάνων της χώρας προς όφελός μας;

Το αυτοαποκαλούμενο ελληνικό λόμπι ουσιαστικά υπάρχει μόνο κατ’ όνομα. Υπάρχουν δηλαδή ορισμένα άτομα, που εργάζονται σε λάθος δρόμο επιχειρώντας να πείσουν Αμερικάνους γερουσιαστές και βουλευτές να υποστηρίξουν ελληνικά συμφέροντα. Το έργο αυτό είναι καταδικασμένο σε αποτυχία, αφού οι ολιγάριθμοι  λομπίστες θα πρέπει να συναντηθούν  με πάνω από 500 εκλεγμένα ομοσπονδιακά στελέχη, πράγμα αδύνατο όχι μόνο λόγω έλλειψης χρόνου, αλλά και γιατί  οι βουλευτές έχουν συμφέρον να βλέπουν τους ψηφοφόρους τους και όχι εκπροσώπους ξένων κρατών. Εξάλλου, ο Αμερικανός αξιωματούχος είναι ταγμένος να υπηρετεί το συμφέρον της πατρίδος, πράγμα που θα κάνει, άσχετα με  τις ελληνικές επιδιώξεις. Δωροδοκία αποκλείεται για ευνόητους λόγους. Έτσι, η μόνη περίπτωση να ψηφίσει υπέρ των ελληνικών  θέσεων είναι να έχουν συμφέρον ούτως ή άλλως οι ΗΠΑ από τη θετική αυτή ψήφο, οπότε βρίσκουν την ευκαιρία οι κατ’ όνομα λομπίστες να κομπάσουν για τη δήθεν επιτυχία τους.
Στην αξιοθρήνητη αυτή κατάσταση έχουμε καταλήξει, γιατί υπάρχουν άτομα πρόθυμα να χρηματοδοτήσουν το λόμπι, αλλα και λομπίστες, που ισχυρίζονται ότι μπορούν να φέρουν συγκεκριμένα αποτελέσματα. Καθώς παρόμοιες συναλλαγές δεν αντέχουν στην κοινή λογική, η αδιαφάνεια είναι το φυσικό επιστέγασμα. Οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν αισθάνονται την ανάγκη να αποκαλύψουν την αναποτελεσματικότητα και η ελληνική κοινή γνώμη μένει με την εντύπωση ότι κάτι ουσιαστικό γίνεται στο παρασκήνιο. Στην πραγματικότητα, τις ελληνικές θέσεις που δεν αντιβαίνουν στα αμερικανικά συμφέροντα, μόνον οι Ελληνοαμερικάνοι βουλευτές τις στηρίζουν, οι οποίοι δεν έχουν ανάγκη από λόμπι, αφού  εκλέγονται με την υποστήριξη της ελληνικής ομογένειας.

Και όμως διαθέτουμε ένα πανίσχυρο λόμπι  στις ΗΠΑ, την οργανωμένη ομογένεια, την οποία επιμένουμε να μην ενεργοποιούμε, διατηρώντας τους χρυσοπληρωμένους λομπίστες που επαιτούν συναντήσεις με αξιωματούχους, τη στιγμή που οι ίδιοι Αμερικανοί αξιωματούχοι παρακαλούν να συμμετάσχουν στις εκδηλώσεις  των ομογενών, προσβλέποντας στην ψήφο τους. Η ενεργοποίηση της ομογένειας είναι ο λόγος που ζητούμε ομογενειακή ψήφο, γιατί ένας ομογενής βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου έχει κάθε νόμιμο δικαίωμα να συζητά με την ομογένεια των ΗΠΑ τρόπους προβολής ελληνικών θεμάτων στην αμερικανική πολιτική σκηνή,  πράγμα αδύνατον τόσο για τους ψευτολομπίστες, που βλέπουν κλειστές πόρτες, όσο και  για τους Έλληνες διπλωμάτες, οι οποίοι απαγορεύεται να αναμειγνύονται  στα εσωτερικά της φιλοξενούσας χώρας. Η μεγάλη ομογενειακή παρέλαση της Νέας Υόρκης είναι στην πραγματικότητα η επίδειξη της δύναμης της ομογένειας στους Αμερικανούς και για το λόγο αυτό, οι Αμερικανοί βουλευτές επιδιώκουν να συμμετέχουν, αποβλέποντας στις ελληνικές ομογενειακές ψήφους. Τα ελληνικά συμφέροντα στις ΗΠΑ προωθούνται μόνο από θέση ισχύος, όπως κάνει η ομογένεια, την οποία παρακαλούν οι Αμερικανοί πολιτικοί και δεν παρακαλεί, όπως οι ψευτολομπίστες.

Τι γίνεται με τους τρίτης γενιάς Ελληνοαμερικανούς; Διατηρούν την ελληνικότητά τους;

Η ελληνικότητα όχι μόνο διατηρείται, αλλά και επαυξάνεται στους Ελληνοαμερικανούς τρίτης γενιάς,  αφού η κοινωνικά περίοπτη θέση των ομογενών έχει αναγάγει την ελληνική καταγωγή τίτλο τιμής για τον Αμερικανό πολίτη. Οι νέοι μας θα μπορούσαν να πρωτοστατήσουν στο νέο θεσμό που έχω προτείνει, για Βουλή Ελλήνων εφήβων του εξωτερικού, ώστε να δημιουργηθεί η παγκόσμια βάση για τον Ελληνισμό του μέλλοντος.

ΠΗΓΗ