ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ / Εξοπλισμοί

Εξοπλισμοί σε περίοδο κρίσης.


 

Του ΠΑΣΧΑΛΗ ΚΟΡΩΝΑΙΟΥ

Τι κι αν στο Πεντάγωνο αναζητούν τρόπους για να περιορίσουν τις σπατάλες εν μέσω οικονομικής κρίσης…

Οι έμποροι όπλων δεν δείχνουν να πτοούνται και προετοιμάζονται να λάβουν από τώρα μια «καλή θέση» ώστε να επωφεληθούν την επίμαχη περίοδο που θα ληφθούν αποφάσεις. Αφορμή στάθηκε η ενημέρωση που ζήτησε ο Ευ. Βενιζέλος από τα γενικά επιτελεία για τις προτεραιότητες που θέτουν στα εξοπλιστικά προγράμματα. Στην αεροπορία η αγορά «νέου μαχητικού» πυροδότησε την έντονη κινητοποίηση των ενδιαφερόμενων εταιρειών. Αμέσως έτρεξαν να προγραμματίσουν -προ των εορταστικών ημερών- παρουσιάσεις της πραμάτειας τους, δημιουργώντας μια αίσθηση ότι «κάτι κινείται» στα εξοπλιστικά.

*Οι Ευρωπαίοι με επικεφαλής τους Γερμανούς διαθέτουν το Γιουροφάιτερ, η Λόκχιντ το F-16, η Μπόινγκ το F-18 και οι Σουηδοί το «Γκρίπεν», ενώ οι Γάλλοι ήδη φρόντισαν να εκθέσουν τις απόψεις τους για τα Ραφάλ στον ίδιο τον υπουργό σε επίσκεψη του γάλλου ομολόγου του.

*Στο πολιτικό επιτελείο του Ευ. Βενιζέλου, πάντως, βλέπουν με έντονο σκεπτικισμό τις προτεραιότητες που δεν σταματούν να θέτουν οι στρατηγοί. «Μάλλον δεν έχουν συνειδητοποιήσει το τεράστιο οικονομικό πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα. Ετσι, προτείνουν σχεδόν τα ίδια προγράμματα, λες και δεν έχουμε κρίση», διαπιστώνουν. Και στο παρασκήνιο μοιάζει να διεξάγεται ένας ιδιότυπος ανταγωνισμός σε διάφορα επίπεδα:

*Στα επιτελεία ερίζουν για τα μεγάλα προγράμματα κάθε κλάδου. Οποιο πρόγραμμα αποκτήσει προβάδισμα προκαλεί -στην καλύτερη περίπτωση- καθυστέρηση ή ακόμη και ακύρωση των άλλων. Ετσι, στην αεροπορία δεν βλέπουν με καλό μάτι τη συνέχιση των διαπραγματεύσεων με τους Γάλλους για τις έξι φρεγάτες που υπολογίζεται να ξεπεράσει τα 3,5 δισ. ευρώ. Τόσο περίπου κοστίζει και το πρόγραμμα του νέου μαχητικού…

*Από την άλλη, στο στρατό παρακολουθούν με προσοχή την εξέλιξη των διπλωματικών σχέσεων της Αθήνας με τη Μόσχα, αφού πέρασαν πάνω από δύο χρόνια και δεν έχουν μπει υπογραφές για τα ρωσικά τεθωρακισμένα, που θα στοιχίσουν περί τα 1,2 δισ. ευρώ. Εάν κάποιο από τα προγράμματα πάει πίσω, αυτό θα λειτουργήσει προς όφελος των κάποιων άλλων.

*Στο επίπεδο των εταιρειών έχουν επαναδραστηριοποιηθεί τα εν υπνώσει λόμπι των εμπόρων, προετοιμάζοντας «ελκυστικές» προσφορές για προμήθεια π.χ. περιορισμένου αριθμού μαχητικών αεροσκαφών για κάλυψη των αναγκών ή εκσυγχρονισμό των παλαιότερου τύπου πλοίων του πολεμικού στόλου.

Η αεροπορία, ακολουθώντας την ίδια τακτική, όπως και επί Ευ. Μεϊμαράκη, δεν αναμένεται να πάρει θέση για συγκεκριμένο τύπο αεροσκάφους. Ετσι το «μπαλάκι» θα πάει πάλι στην πολιτική ηγεσία, που θα κληθεί να αποφασίσει με διπλωματικά κριτήρια ή να καταφύγει σε μια διαγωνιστική διαδικασία.

Συμπέρασμα: Αρχισαν τα όργανα, ακόμη κι αν οι όποιες αποφάσεις θα έρθουν στην επιφάνεια έπειτα από δύο χρόνια.

ΠΗΓΗ

Σχολιάστε