Oριστική απόφαση για διαγωνιστικές διαδικασίες αξιολόγησης στο πρόγραμμα προμήθειας του Νέου Μαχητικού Αεροσκάφους, ελήφθη από την κυβέρνηση όπως αναφέρουν πηγές του υπουργείου Εθνικής Άμυνας στο defencenet.gr. Η φράση «διαγωνιστικές διαδικασίες αξιολόγησης» δεν σημαίνει κατ’ανάγκη διαγωνισμό. Το πιθανότερο είναι ότι θα ζητηθούν RfI και εν συνεχεία θα αξιολογηθούν οι προσφορές χωρίς να υπάρξει κάποια δεσμευτική διαδικασία για την κυβέρνηση, αφού η προμήθεια του Νέου Μαχητικού, έτσι ή αλλιώς θα εμπεριέχει έντονα πολιτικά στοιχεία.

Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος τόνισε πολύ πρόσφατα μιλώντας στην Επιτροπή Άμυνας και Εξωτερικών της Βουλής ότι «Πάντα υπάρχει και η πολιτική διάσταση στους εξοπλισμούς» και όπως επίσης στην ίδια συνεδρίαση,  «Το θέμα του Νέου Μαχητικού άνοιξε σε επίπεδο ΣΑΓΕ και ΣΑΜ».

Τις τελευταίες ώρες οργίαζαν οι φήμες για σύγκληση ΚΥΣΕΑ εντός των επόμενων ημερών με θέμα έκτακτες κρίσεις στην ηγεσία των Ε.Δ., αλλά και διατύπωση απόφασης προμήθειας του Νέου Μαχητικού με αξιολόγηση των υποψηφίων προτάσεων και όχι απ’ευθείας ανάθεση. Επισήμως διαψεύδεται το ενδεχόμενο σύγκλησης του ΚΥΣΕΑ από πηγές προσκείμενες στον υπουργό Εθνικής Άμυνας Ευάγγελο Βενιζέλο.

Άσχετα με αυτό η απόφαση για το Νέο Μαχητικό είναι οριστική. Οι επιλογές είναι η έκδοση RfP ή RfI με την πρώτη περίπτωση, να μην συγκεντρώνει πολλές πιθανότητες, αλλά και να μην αποκλείεται, τουλάχιστον στην παρούσα φάση.

Οι λόγοι για τους οποίους μεθοδεύεται αυτή η λύση είναι πολλοί και διάφοροι: Πρώτον μπορεί η οικονομική κατάσταση της χώρας να εμφανίζεται σήμερα ιδιαίτερα κακή, αλλά στην κυβέρνηση έχει γίνει αντιληπτό, ότι μέσα στην δεκαετία που ξεκινά σε λίγες ημέρες η χώρα θα έχει να αντιμετωπίσει τις αναθεωρητικές απαιτήσεις ενός κράτους που εξοπλίζεται  με μία κούρσα εξοπλισμών όπου «τρέχει μόνη της». Ούτε η απειλή του Ιράν, ούτε η περιορισμένη, πλέον, απειλή από τους Κούρδους δικαιολογούν τέτοιους εξοπλισμούς.

Μελετώνται ειδικά κάποιες ποιοτικές παράμετροι των τουρκικών εξοπλισμών, όπως οι γέφυρες ταχείας ζεύξης υδάτινων κωλυμάτων που προμηθεύεται στην περιοχή του Έβρου, το μεγάλο σκάφος ελέγχου και διοίκησης αμφίβιων επιχειρήσεων κλπ. Μπορεί να είναι εξακολοθούν στην κυβέρνηση κάποιες ιδεοληψίες περί «μερίσματος ειρήνης» κλπ και να χρησιμοποιούνται ακόμα σε ομιλίες κάποιων στελεχών, αλλά έχουν «προσγειωθεί» απότομα στην πραγματικότητα που εκφράζει η τουρκική επιθετικότητα.

Ευτυχώς (!) οι κινήσεις των «απέναντι», είτε δημοσιοποιούνται είτε όχι, «μιλάνε από μόνες τους». Και καμία κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να χρεωθεί εθνική ήττα και να κατηγορηθεί ότι δεν έκανε τίποτα για να την αποτρέψει. Ακόμα και η «ακίνητη» κυβέρνηση Καραμανλή, το καλοκαίρι όταν «έσφιξαν» τα πράγματα και υπήρχαν σαφείς πληροφορίες για τουρκική ενέργεια στην περιοχή ανατολικά της Ρόδου, «έλυσε τα χέρια» στα Επιτελεία να χειριστούν το ζήτημα όπως έπρεπε.

Επιχειρησιακά το Νέο Μαχητικό έχει καθυστερήσει. Και κατά τα φαινόμενα έστω και με RfI θα καθυστερήσει και άλλο η λήψη απόφασης, αλλά τουλάχιστον «θα έχει μπει το νερό στ’αυλάκι».

Εδώ να σημειώσουμε ότι τουλάχιστον δύο εταιρείες (η EADS και η Lockheed Martin) και λιγότερο η δεύτερη αμερικανική, η Boeing, που ανέμεναν λήψη απόφασης με απ’ευθείας ανάθεση, μπορεί να μην τις χαροποιήσει η απόφαση, αλλά και οι δύο έχουν αυξημένες πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι, έστω και με RfP:

Η EADS σε πολιτικό επίπεδο λόγω «ειδικού βάρους» του ΕF-2000 (η Γερμανία δεν θα πρέπει να ελπίζει για το Typhoon αν δεν στηρίξει την ελληνική οικονομία σε μία κακή συγκυρία) και σε επιχειρησιακό, γιατί δίδεται χρόνος να αναπτυχθεί το Tranche 3Α/Β και κυρίως να αναπτυχθεί το AESA ραντάρ του αεροσκάφους που η έλλειψή του σήμερα αποτελεί την «αχίλλειο πτέρνα» ενός κατά τα λοιπά εξαιρετικού μαχητικού.

Ένας χρόνος ή δεκαοκτώ μήνες από σήμερα είναι ένα κρίσμο χρονικό διάστημα για την ΕΑDS να μπορέσει επιτέλους να αντικαταστήσει το ECR-90 CΑPTOR, ένα κορυφαίο, αλλά μηχανικό ραντάρ, με το ραντάρ ενεργού ηλεκτρονικής σάρωσης CAPTOR-E.

Από την άλλη πλευρά η Lockheed Martin θα έχει την ευκαιρία να προσφέρει το F-35 με δεσμευτικούς χρόνους παράδοσης το 2014-15 και όχι θεωρητικούς, όπως συμβαίνει σήμερα. Εκτός από τις λοιπές προτάσεις της για F-16. Αλλά και το «αουτσάϊντερ», το Gripen θα βρίσκεται εγγύτερα στο 2015 και την έκδοση NG που αποτελεί και την κορυφαία έκδοση του αεροσκάφους. Για το Rafale F.3, μάλλον ο δρόμος είναι κλειστός.

Η Γαλλία θα πρέπει να «αρκεστεί» στο παχυλό συμβόλαιο των FREMM, στην επίλυση της εκκρεμότητας με το ΝΗ-90 (χθες και σήμερα συνεδρίαζαν στην ΓΔΑΕΕ για να βρεθεί λύση στον οικονομικό γόρδιο δεσμό) και στα ελικόπτερα SAR Super Puma σε δεύτερο χρόνο. Αλλά και η Boeing με το F/A-18E/F Super Hornet θα έχει την ευκαιρία να αποδείξει στην πράξη το κορυφαίο λόγο «value for money» που διατείνεται ότι έχει η υποψηφιότητά της σε σχέση με τον ανταγωνισμό Ευρώπης και ΗΠΑ.

Αυτές οι πέντε εταιρείες και τα αεροσκάφη τους, εκτός απροόπτου θα είναι αποδέκτες short list ακόμα και στην περίπτωση που ακολουθηθεί αυτή η διαδικασία. Η Ρωσία θα συμμετάσχει σε ανοικτό διαγωνισμό με το «εκτός συναγωνισμού» SU-35S/BM, αλλά πόσες είναι οι πιθανότητες επιλογής ενός τέτοιου αεροσκάφους χωρίς να τεθεί θέμα γεωστρατηγικού επαναπροσανατολισμού της χώρας;

Η απόφαση για ανοικτή αξιολόγηση του Νέου Μαχητικού Αεροσκάφους, έχει να κάνει φυσικά και με τον οικονομικό παράγοντα. Σε 18 μήνες από σήμερα υπολογίζεται ότι το οκονομικό κλίμα θα έχει αλλάξει σημαντικά. Μία προμήθεια της τάξεως των 3-4,5 δις ευρώ, όσο και αν επιμεριστεί χρονικά σε ορίζοντα 5-7 ετών και με περίοδο χάριτος 2 ετών, δηλαδή συνολικά η αποπληρωμή διαρκέσει κοντά στά δέκα χρόνια εν τούτοις δεν είναι εύπεπτη με τα σημερινά δεδομένα. Στα θετικά της αξιολόγησης θα πρέπει να προσμετρηθεί και το μειοδοτικό όφελος. Τα «κτυπήματα» με τις BAFO θα βελτιώσουν κατά πολύ το τελικό οικονομικό τίμημα…

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr