Η περίπτωση της Αϊσέλ Ζεϊμπέκ, υποψήφιας με τη Ν.Δ. στις πρόσφατες βουλευτικές εκλογές της 4ης Οκτωβρίου στον νομό Ξάνθης, είναι βέβαια αρκετά γνωστή, καθώς απασχόλησε προεκλογικά με τις…θερμές δηλώσεις «τουρκοφροσύνης» της, αλλά και με το…πλούσιο βιογραφικό της, αρκετές ιστοσελίδες στο Διαδίκτυο, καθώς όμως και μερίδα του τοπικού και του αθηναϊκού Τύπου.

Επειδή ωστόσο στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας στην οποία ζούμε, τα πάντα έχουν μια μόνιμη τάση να ξεχνιούνται εύκολα, επανερχόμαστε σήμερα σε μια ακόμη εξαιρετικά χαρακτηριστική στιγμή του…ένδοξου προεκλογικού της αγώνα. Και το παρακάτω (μεταφρασμένο από τον συνεργάτη της ιστοσελίδας “Προξενείο-Στοπ” Μ.Κ.) απόσπασμα από την ομιλία της στις 29 Σεπτεμβρίου 2009 στο πομακοχώρι της Ξάνθης Κένταυρος, είναι άλλωστε πολύ εύγλωττο όχι μόνο για τον τρόπο με τον οποίο…πολιτεύονται οι εκλεκτοί της Άγκυρας και του Προξενείου Κομοτηνής εντός του ελληνικού εδάφους, αλλά και για το πού μας έχει οδηγήσει πλέον η γελοία ψηφοθηρική τακτική και των 2 μεγάλων κομμάτων.

Απολαύστε φιλοτουρκικό παραλήρημα και διακήρυξη τουρκο-πατριωτικής πλειοδοσίας (έως μάλιστα του σημείου μέχρι και ο Μάντατζη να κατηγορείται για…ενδοτισμό)!

Προσέξτε όμως επίσης και το σημείο όπου διακηρύσσει τη «νομιμοφροσύνη» της, τονίζοντας ότι δεν θα κατέβαινε στις εκλογές, αν δεν είχε πρώτα πάρει την…«ευλογία» από τον μουφτή (όχι βεβαίως τον…νόμιμο), αλλά και το σημείο όπου κατηγορεί κάποιους υποψήφιους ότι εξαγοράζουν τις ψήφους των μουσουλμάνων και προτρέπει τον κόσμο να παίρνει μεν τα χρήματα, αλλά να μην τους ψηφίζει! Υπενθυμίζουμε βέβαια και πάλι ότι όλα αυτά απευθύνονται προς ένα πομακικό ακροατήριο, σε μια ακόμη απόδειξη για το πού έχει φτάσει ο εκτουρκισμός των Πομάκων της Θράκης, εξαιτίας της ασύστολης δράσης των προξενικών μηχανισμών και των εγκληματικών σφαλμάτων και αβλεψιών της (υποτιθέμενης) ελληνικής πολιτικής.

«Δύο χρόνια πριν, την πρόταση για υποψηφιότητα με αυτό το κόμμα την αρνήθηκα. Να είναι…καλά κάποιοι άλλοι φίλοι που δεν σκέφτηκαν έτσι, αποδέχτηκαν κάτι που δεν ήταν καλό για εμάς κι έτσι φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση. 14 Τούρκοι υποψήφιοι. Η δουλειά σας δύσκολη. 14 Τούρκοι υποψήφιοι και όλοι δικά μας παιδιά. Τι θα κάνουμε τώρα; Ποιόν θα ψηφίσουμε; Μήπως μείνουμε χωρίς βουλευτή; Αυτό πρέπει εσείς να το σκεφτείτε. Εγώ έχω μια πρόταση. Πήγα στον μουφτή μας (σ.σ. εννοεί τον…γνωστό κύριο Αχμέτ Μέτε) και πήρα τις ευχές του. Γι΄αυτό άλλωστε βρίσκομαι εδώ. Αν δεν έπαιρνα τις ευχές του, θα έμενα στην Άγκυρα.

Η πρόταση μου σε όλους τους υποψήφιους ήταν η εξής. Πλέον να αφήσουμε κατά μέρος τα κόμματα και να σκεφτούμε μόνο την τουρκική κοινότητα της Δυτικής Θράκης. Εμείς ζητάμε από εσάς την ψήφο σας και όχι από τα κόμματα. Τα κόμματα πρέπει να είναι μόνο το μέσο. Πρέπει να τα χρησιμοποιούμε για να μπούμε στην βουλή. Δεν πρέπει να μας χρησιμοποιούνε αυτά. Ελάτε να κάνουμε μια συμφωνία. Η τουρκική κοινότητα της Δυτικής Θράκης στην Ξάνθη έχει 32 χιλιάδες ψήφους. Μπορούμε να στείλουμε εύκολα δύο άτομα στη Βουλή…

Αρκεί να έχουμε ενότητα και ομοψυχία, να αφήσουμε στην άκρη τα συμφέροντα και να σκεφτούμε μόνο την κοινότητα μας και το μέλλον της. Πώς μπορούμε να το κάνουμε; Ας υποθέσουμε ότι χάνουμε 7000 ψήφους. Ε, οι άνθρωποι, ο θεός να φυλάει, κάνουν λάθος επιλογή και δίνουν την ψήφο τους στους χριστιανούς υποψήφιους. Οι χριστιανοί δεν δίνουν ποτέ την ψήφο τους σε Τούρκο, εμείς γιατί δίνουμε; Αυτό δεν πρέπει να το κάνουμε…

Διότι αν εμείς είμαστε σε ομόνοια και ομοψυχία τότε θα μας σέβονται περισσότερο. Και θα μας δίνουνε και περισσότερα. Αν όμως κομματιαζόμαστε, τότε δεν θα έχουμε προκοπή. Ας το ξέρουμε αυτό. Να προσέξουμε πολύ, στις 4-10 δεν πρέπει να πάει ψήφος στους χριστιανούς υποψήφιους, διότι οι φίλοι εκείνοι δεν μας έχουν ανάγκη. έχουν αρκετές ψήφους. Εμείς όμως αν θέλουμε να στείλουμε ένα βουλευτή, ένα Τούρκο βουλευτή στη βουλή, τότε πρέπει να στηρίξουμε τους Τούρκους υποψήφιους. Μερικοί, ο Θεός να φυλάει, μοιράζουν χρήματα. Πάρτε εκείνα τα χρήματα, βάλτε τα στην τσέπη, αλλά ψήφο μη τους δίνετε. Άλλωστε αυτά είναι μαύρα χρήματα.

Μετά…μόνο ο Θεός και εγώ ξέρουμε τι ψήφισα. Έτσι λοιπόν, πάρτε τα λεφτά, αλλά ψήφο μη τους δίνετε…

Η περιοχή της Ξάνθης ποτέ δεν έβγαλε ούτε Τουρκάλα, ούτε Ελληνίδα βουλευτή. Ελάτε λοιπόν, εμείς σαν τουρκική κοινότητα να γράψουμε ιστορία και να στείλουμε στην ελληνική βουλή την πρώτη Τουρκάλα βουλευτή. Αυτά είναι πολύ σημαντικά πράγματα διότι θα γραφτούνε και στην ιστορία. Τότε θα ενδιαφερθούνε όλοι, Θα ενδιαφερθούνε δημοσιογράφοι, πρακτορεία, όλα ο κόσμος, βλέποντας πως γράφεται ιστορία Η κοινότητα της Δ. Θράκης έβγαλε γυναίκα βουλευτή. Τι γίνεται άραγε εκεί; Ποια είναι τα προβλήματα τους; Τα προβλήματα μας δε μπορούμε να τα λύσουμε μόνοι μας. Πρέπει να εκλέγουμε άτομα που είναι ικανά, που ξέρουν να μιλάνε, που ξέρουν να ζητάνε, ξέρουν να απαιτούνε…

Δεν ήθελα να ασχοληθώ με τους άλλους υποψήφιους αλλά χρειάζεται. Ένας από τους φορείς της τουρκικής κοινότητας είναι η Συμβουλευτική Επιτροπή. Αυτός ο φορέας είναι πολύ σημαντικός για εμάς. Διότι παίρνει αποφάσεις και προσπαθεί κατά κάποιο τρόπο να μας κατευθύνει. Το ΠΑΣΟΚ δυστυχώς αποφάσισε πως οι βουλευτές του δεν πρέπει να είναι μέλη στη Συμβουλευτική, τους το είπε και παραιτήθηκαν. Αυτό είναι μεγάλο λάθος. Ένα λάθος που ισοδυναμεί με παραχώρηση εδάφους. Αν ήμουν εγώ στη θέση τους πιστέψτε με, θα παραιτούμουν από βουλευτής αλλά από εκεί όχι. Διότι είναι σημαντικός φορέας!

Δεύτερο λάθος του. Πριν από 4 μήνες είχαμε τις ευρωεκλογές. Τα μεγάλα κόμματα τι έκαναν; Έβαλαν τους υποψήφιους μας σε μη εκλόγιμες θέσεις. Το ένα στην 22η θέση και το άλλο στην 11η θέση. Αφού δήθεν το ΠΑΣΟΚ μας σκέφτεται περισσότερο, γιατί δεν βάζει τον υποψήφιο μας π.χ. στην 3η ή στην 5η θέση; Και τα δύο κόμματα κάνουν τα ίδια. Να μην γελιόμαστε. Ας τα αφήσουμε αυτά στην άκρη. Το σημαντικό είναι να εκλέξουμε θαρραλέους πολιτικούς. Σε αυτούς να δώσουμε ψήφο. Η Συμβουλευτική επιτροπή όταν είδε ότι τα κόμματα έβαλαν τους υποψήφιους σε μη εκλόγιμες θέσεις, πήρε μια απόφαση και είπε. Ελάτε να ρίξουμε λευκό. Λήφθηκε αυτή η απόφαση και όλοι συμφώνησαν. Ποιος παραβίασε αυτήν την απόφαση; Μα ο κύριος βουλευτής μας. Πόρτα πόρτα μάζευε ψήφους για το ΠΑΣΟΚ. Τα κόμματα θα είπαν «ω, τι καλά, ας συνεχίσουμε έτσι». Αν συνεχίσουμε έτσι, δεν θα μας σέβεται κανείς. Αν συνεχίσουμε να διαιρούμαστε, κανείς δε θα μας υπολογίζει. Αν είμαστε σε ομόνοια και ομοψυχία, θα μας υπολογίζουν περισσότερο και τα κόμματα και οι κυβερνήσεις.

Ας έρθουμε στο τρίτο λάθος. Εδώ και 90 χρόνια δίνεται ένας αγώνας για τα βακούφια. Και την ώρα που συζητούνταν ο νόμος, αυτός για να μην εκθέσει το κόμμα του δεν συμμετείχε καθόλου. Τότε εμείς γιατί τον στέλνουμε στη Βουλή; Άλλωστε πριν από δύο μήνες είχε πει πως δε θα είναι ξανά υποψήφιος. Τώρα τι έγινε άραγε; Τον ρωτήσατε καθόλου; Ρωτήστε τον να δούμε. Αν θέλουμε να αλλάξουν κάποια πράματα, πρέπει να μάθουμε να ρωτάμε, να ζητάμε, να απαιτούμε. Αν δεν ξέρεις να ζητάς κι αυτοί δε θα σου δώσουν. Ξέρετε, σε παιδί που δεν κλαίει, δεν του δίνουν γάλα! Εμείς θα ζητάμε, θα απαιτούμε κι αυτοί θα δώσουν, θα υποχρεωθούνε να δώσουν! Εμείς για αυτό βρισκόμαστε εδώ. Όχι για να μπούμε μόνο στη Βουλή, αλλά για να σας υπηρετήσουμε. Ακόμα κι αν βρεθούμε σε δύσκολες καταστάσεις, ακόμα και αν βρεθούμε μόνοι μας, το σημαντικό για μας είστε εσείς. Ούτε οι κυβερνήσεις, ούτε τα κόμματα, μόνο η τουρκική κοινότητα της Δ. Θράκης.

Τώρα έχουμε 14 Τούρκους υποψήφιους. Αν διαιρεθούν οι ψήφοι δεν θα βγει κανείς. Τα μικρά κόμματα έχουν πρόβλημα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ξέρετε, μπορεί να μπει στη Βουλή. Οι στατιστικές του δίνουν 2,8%, 3% ή και 3,2%. Εκεί γύρω. Αν λοιπόν δεν μπει στη Βουλή όλες αυτές μας οι ψήφοι δεν θα πάνε χαμένες; Ποιός θα δώσει λόγω τότε γι’ αυτό; Πρέπει να είμαστε σοβαροί, δεν πρόκειται για παιδικά παιχνίδια…

Μη σκεφτείτε πως «γυναίκα είναι, τι μπορεί να κάνει;». Όλα μπορεί να τα κάνει. Αν είναι μορφωμένη και συνειδητοποιημένη και έχει σπουδάσει αυτά τα θέματα, μπορεί να πετύχει. Ξέρετε επειδή ο χρόνος ήταν μικρός, βγήκα στην τουρκική τηλεόραση και μίλησα. Κάποιοι άλλοι ζορίζονται, δε μπορούνε να μιλήσουν. Μα αν δε μπορούνε να μιλήσουν, τότε σε τι μπορούνε να μας ωφελήσουν; Παρακαλώ προσέξτε. Η ψήφος είναι θέμα τιμής, όχι παιδικά παιχνίδια. Τα χρήματα πάρτε τα, αλλά ψήφο δώστε στον σωστό. Κανείς δεν πρόκειται να σας ζητήσει λογαριασμό. Μη φοβάστε Δήθεν θα σας διώξει από τη δουλειά κ.λ.π. Έχει και δικαστήρια.

Τώρα, τι θα κάνω αν εκλεγώ. Δε μου αρέσει να μιλάω Μου αρέσει να εργάζομαι, Όταν ήμουν 16 χρονών είχα κατέβει στην Αθήνα μαζί με οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είχα κατέβει στην Αθήνα και πέτυχα να εξαφανιστεί το γνωστό άρθρο 19, που αφαιρούσε την υπηκοότητα από τους ομοεθνείς μας».

ΠΗΓΗ