Τι να νοιαστεί ο «Έλληνας» αφγανο – σομαλός για Μακεδονία, Ίμια, Θράκη και …γκρίζες ζώνες.

Μια και διαβάζουμε διάφορες διαρροές και μάλιστα σε μεγάλες συμπολιτευόμενες εφημερίδες για την έρευνα που θα ξεκινήσουν στο υπουργείο Εξωτερικών για τη χρηματοδότηση Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων, θεωρούμε ότι η έρευνα θα καλύψει και χρήσεις πέραν του 2004. Τότε που διέπρεπαν (στην απορρόφηση κονδυλιών από τη ΣΥΔΑΣ) οργανώσεις όπως η «ΚΕΣΑ ΔΗΜΗΤΡΑ», η «Win Peace» ή «Ο Κύκλος της Πάτμου» κ.λπ.

Είναι καταπληκτική η φάμπρικα με την οποία η κυβέρνηση επιχειρεί να περάσει και να κάνει αποδεκτό από την κοινωνία τον επονείδιστο νόμο για την απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας από αλλοδαπούς. Φρόντισαν να πασάρουν στα φίλια ΜΜΕ ότι όποιος έχει ενστάσεις επί του κατασκευάσματος αυτού ταυτίζεται με την Ακροδεξιά, τη Χρυσή Αυγή, τους ρατσιστές, τους ξενόφοβους και έτσι πιστεύουν ότι καθάρισαν έναντι της Ιστορίας.

Πολλές ιδέες μας περνούν από το μυαλό για τη σπουδή της κυβέρνησης να περάσει το νομοσχέδιο αυτό την ώρα που ο κόσμος καίγεται. Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι το κίνητρο είναι σταδιακά σε πέντε, το πολύ δέκα χρόνια, όταν η ισχυρή πλειοψηφία των «Ελλήνων» θα είναι Σομαλοί η Αφγανοί, θα γλιτώσουν και οι Αμερικανοί και οι ισχυροί Ευρωπαίοι από τους μπελάδες των «εθνικών θεμάτων». Τι να νοιαστεί ο Σομαλός για τα Ύμια και τις γκρίζες ζώνες ή ο Αφγανός για τη Μακεδονία…

Αλλά ακόμη πιο γελοίο είναι το όλο εφεύρημα του νομοσχεδίου: μπερδεύουν οι άνθρωποι τη μεταναστευτική πολιτική με την ίδια την ιθαγένεια. Ο σεβασμός και η απόλυτη προστασία όλων των δικαιωμάτων των ανθρώπων και των παιδιών τους που φθάνουν στην Ελλάδα για να δουλέψουν ή ακόμη για να μην κάνουν τίποτα, είναι απολύτως κατανοητό και επιβεβλημένο.
Ακόμη και η απόδοση ιθαγένειας, με συγκεκριμένα κριτήρια όμως, ώστε να αποτελεί ελεύθερη και ανεπηρέαστη απόφαση του ατόμου η πολιτογράφηση. Η μαζική, άνευ ουσιαστικών όρων και προϋποθέσεων και χωρίς κανέναν αριθμητικό περιορισμό, ελληνοποίηση των πάντων, το μόνο σίγουρο είναι ότι επιχειρεί να αλλοιώσει τη φυσιογνωμία της Ελλάδας.

Λες και η ιθαγένεια είναι σαν τα κουπόνια κοινωνικού τουρισμού ή της Εργατικής Εστίας για τις παραστάσεις του χειμώνα. Θα αρκούν μερικά ένσημα και δυο-τρία χρόνια στο Δημοτικό και βαφτίστηκε Έλληνας…

Γιατί όλοι αυτοί δεν πάνε να πουν τις ωραίες προοδευτικές ιδέες τους στη Βρετανία στον κ. Μπράουν, στην Ισπανία στον κ. Θαπατέρο; Όσο για τη Σουηδία, ας ρωτήσουν τον ίδιο τον κ. Παπανδρέου που γνωρίζει την κατάσταση από πρώτο χέρι. Μαζεύουν τους μετανάστες και τους βαφτίζουν Σουηδούς για να εξασφαλίζουν σκουπιδιάρηδες και εμπόρους ναρκωτικών, κλείνοντάς τους σε μεταναστευτικά γκέτο…

Δυστυχώς όσοι δεν μπόρεσαν να ξαναγράψουν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο την Ιστορία, επιχειρούν τώρα, που ήρθαν στα πράγματα, να τη διαγράψουν. Και είναι μάλλον αφελές να νομίζετε ότι πρόκειται μόνο για τη γνωστή παρέα Ρεπούση, Λιάκου, Δραγώνα…

Οι αγράμματοι ή έστω με τα «πλαστικά» πτυχία και ακαδημαϊκούς τίτλους που ανταλλάσσουν μεταξύ τους (και ο νοών νοείτω), που συγκρίνουν τις ΗΠΑ με την Ελλάδα δηλώνοντας οι αστοιχείωτοι ότι κάποτε έπαιρναν και έλληνες μετανάστες την αμερικανική ιθαγένεια στην Αμερική, επομένως γιατί να μην κάνουμε το ίδιο και εμείς… Και εκστομίζοντας τέτοιες μπαρούφες δηλώνουν και επιστήμονες…

Και όλοι αυτοί που σήμερα δίνουν υποτίθεται μάχη για την εξαφάνιση της ελληνικότητας και που θεωρούν τη διατήρηση της κοινής εθνικής συνείδησης, των παραδόσεων και της ιδιαιτερότητας ως «εθνικισμό» και «ακροδεξιές θέσεις» είναι οι ίδιοι που αρθρογραφούν και… ακτιβίζονται (συνήθως με κρατικά κονδύλια) για να τα υποστηρίξουν όλα αυτά εφόσον αφορούν όμως τους ιθαγενείς του… κάτω Αμαζόνιου, τη… μελαψή φυλή του δυτικού Νεπάλ και ό,τι άλλο πιο εκκεντρικό μπορείτε να φαντασθείτε.

Υπάρχει μία εξήγηση: μισούν την Ελλάδα γιατί δεν τους έκανε ακαδημαϊκούς, δεν τους έκανε υπερυπουργούς, γιατί δεν αναγνώρισε το ταλέντο τους. Και έτσι τώρα είναι η ώρα της εκδίκησής τους απέναντι σε καθετί ελληνικό. Έτσι μπορεί να αποσπάσουν και καμιά υποτροφία του Ιδρύματος Σόρος…

Δεν «πρόλαβε» ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Δ. Δρούτσας να επισκεφθεί με την ιδιότητα (και το πρόσχημα) του προεδρεύοντος τον ΟΑΣΕ τα Σκόπια, όπως είχε δηλώσει ότι θα πράξει. Επικράτησαν συνετότερες σκέψεις, καθώς το κλίμα δεν σηκώνει και πολλές… «διαχύσεις» με τους γείτονες. Αυτό που μένει να δούμε πάντως είναι πώς και για πόσο καιρό θα μείνουν συνεπείς οι της νέας πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εξωτερικών στη σκληρή κόκκινη γραμμή. Γιατί να σας θυμίσουμε ότι και η κ. Μπακογιάννη για κόκκινες γραμμές μιλούσε, αλλά αυτές είχαν γίνει εντελώς… ροζ.

Πάντως, όσο παραμένει η εκκρεμότητα τα μεν Σκόπια δεν μπαίνουν φυσικά στο ΝΑΤΟ, όπου η απόφαση του Βουκουρεστίου είναι απολύτως δεσμευτική, αλλά στην ΕΕ θα έχουμε πολλές τρικλοποδιές και παγίδες, μια και δεν φρόντισε η Αθήνα να κλειδώσει μια απόφαση με τις ίδιες διατυπώσεις όπως αυτή του ΝΑΤΟ… Όσο για το θέμα της ονομασίας, πιθανόν κάποιοι στην Αθήνα, πονηρά σκεφτόμενοι υπολογίζουν ότι όσο περνάει ο καιρός τόσο θα έχουν ξεχαστεί τα «κόλπα» της προηγούμενης ηγεσίας του υπουργείου Εξωτερικών, που προσπαθούσε να πουλήσει τα «φύκια» της καλυμμένης διπλής ονομασίας ως «μεταξωτές κορδέλες» της erga omnes χρήσης

Για όνομα του Θεού, δεν έγινε και έγκλημα επειδή αποκαλύψαμε τις κινήσεις που γίνονται στο παρασκήνιο για το μοίρασμα των πρεσβειών-φιλέτο μεταξύ των ανθρώπων που τώρα έχουν την (υπηρεσιακή) εξουσία στα χέρια τους… Εξάλλου αν μας ρώταγε κάποιος θα ήμασταν οι πρώτοι που θα συμφωνούσαμε ότι Ουάσινγκτον, Άγκυρα, Λονδίνο, Παρίσι και Βερολίνο χρειάζονται ταχύτατα νέα πρόσωπα. Όσο για τις κακοήθειες που ακούστηκαν, απλώς να υπενθυμίσουμε στους καλούς διπλωμάτες ότι δεν υπάρχουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Δεν μπορεί να γκρινιάζουν τώρα, ενώ λίγο πριν χαίρονταν (αν δεν έβαζαν και το χεράκι τους) για τη διαπόμπευση συνάδελφων τους…

Στην αρχή θεωρήθηκε φυσιολογικό και ίσως δικαιολογημένο ότι καθυστέρησε λιγάκι η επίδοση της επιστολής του κ. Παπανδρέου στον Τ. Ερντογάν. Αλλά πλέον, έπειτα από σχεδόν δύο μήνες, η μη επίσημη επίδοση της επιστολής είναι απολύτως ύποπτη. Από την απάντηση, την οποία η κυβέρνηση είχε δεσμευθεί ότι θα τη δημοσιοποιήσει, θα φαινόταν ξεκάθαρα εάν ο κ. Παπανδρέου αποδέχεται και με ποια μορφή, τη συζήτηση των θεμάτων που προτείνει ο κ. Ερντογάν και κυρίως αν απορρίπτει τα επίμαχα σημεία, όπως αυτό των «μειονοτήτων» και της «εφ’ όλης της ύλης συζήτηση για το Αιγαίο».

Η καθυστέρηση είναι ύποπτη. Πιθανόν θα υποστήριζαν οι πιο καχύποπτοι ο κ. Παπανδρέου δεν θέλει να αποκαλυφθεί η από ετών ανορθόδοξη αντίληψή του για τα Ελληνοτουρκικά και ο τρόπος που αποτυπώνεται στην επιστολή. Εμείς θα δεχθούμε την καλοπροαίρετη εκδοχή που θεωρεί ότι απλώς φοβούνται ότι μόλις γίνει αντιληπτό τι ζητά ο κ. Ερντογάν, θα πάει για… βρούβες η πλασματική εικόνα που επιχειρεί να διαμορφώσει τώρα ο κ. Παπανδρέου και πριν από αυτόν η κυβέρνηση Καραμανλή για το πόσο έχει αλλάξει η Τουρκία και πόσο θετικά διακείμενος προς την Ελλάδα είναι ο τούρκος πρωθυπουργός (οπότε έτσι… δικαιολογούνται και μερικές ακόμη μονομερείς κινήσεις καλής θέλησης).

ΠΗΓΗ