Μία σηµαντική παράµετρος (καί) τῆς τουρκικῆς αὐθαιρεσίας στή θρακική ὕπαιθρο εἶναι καί ἡ σχεδόν ἀπόλυτη ἀπουσία τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους ἐκτός τῶν ἀστικῶν κέντρων. Ἕνα πρόσφατο συµβάν ἦρθε νά ἐπιβεβαιώσει τήν ἐκτίµηση αὐτή καί µᾶς δίνει τό ἔναυσµα γιά κάποιες δυσάρεστες σκέψεις.

Πρίν µιά δεκαετία στόν νοµό Ροδόπης (ἐκτός Κοµοτηνῆς καί Σαπῶν) ὑπῆρχαν καµµιά εἰκοσαριά ἀστυνοµικοί σταθµοί: Κέχρος, Ἀρριανά, Νέα Σάντα, Στρύµη, Μαρώνεια, Ἀρίσβη, Ἄρατος, Ραγάδα, Ἀσώµατοι, Γρατινή, Νέο Σιδηροχώρι, Θρυλόριο, Αἴγειρος, Σώστης, Ὀργάνη, Ξυλαγανή, Καλλίστη καί Ἴασµος. Ἀπό ὅλους αὐτούς σήµερα λειτουργοῦν µόλις οἱ 4 τελευταῖοι, µέ τόν ὀρεινό ὄγκο νά «καλύπτεται» ἀπό τά 2-3 ἄτοµα τῆς Ὀργάνης πού διαθέτουν ἕνα ὄχηµα! Τά ἴδια χάλια καί στήν Ξάνθη: Ἔκλεισαν οἱ ἀστυνοµικοί σταθµοί σέ Σάτρες, Κοτύλη, Μέδουσα, Ὡραῖον καί Μύκη, γιά νά µείνει µόνο ἡ µικρή δύναµη στόν Ἐχῖνο. Ἀκόµη καί τό Τµῆµα συνοριακῆς φύλαξης Κοτύλης ἑδρεύει στήν …Ξάνθη!

Ἄν δέν κάνουµε λάθος αὐτή ἡ κατάσταση δηµιουργήθηκε ἀφενός ἀπό τό πνεῦµα τοῦ ἐκσυγχρονισµοῦ καί τῆς οἰκονοµίας δυνάµεων κι ἀφετέρου ἀπό τήν πρωτοβουλία πού εἶχε ἀναληφθεῖ ἀπό τόν τότε διευθυντή Γ. Κοκκίνη. Κάπως ἔτσι λοιπόν φτάσαµε στό σηµερινό σηµεῖο, µέ τά (ἰδιόκτητα) οἰκήµατα τῶν τέως ἀστυνοµικῶν σταθµῶν νά ρηµάζουν καί τήν αὐθαιρεσία νά ὀργιάζει.

Ὅταν µάλιστα ὁ Στρατός ἔχει παράλληλα καταργήσει ΟΛΑ σχεδόν τά φυλάκιά του* στό βουνό (Κρυστάλλη, Δραγάτι, Μαχαίρα, Σαρακηνή, Νυµφαία, Κάρδαµος, Κύµη, Ἄνω Βυρσίνη, Κέχρος, Κάτω Βυρσίνη), ἀντιλαµβάνεται κανείς ὅτι ἐδῶ µιλᾶµε ὄχι ἁπλῶς γιά ἀποψίλωση ἀλλά γιά σταδιακή …ἀποχώρηση τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους ἀπό τήν περιοχή. Εἶναι δυνατόν νά διατείνεσαι ὅτι διαθέτεις κρατική παρουσία καί ἀσκεῖς ἐξουσία σέ µιά περιοχή (ἴσα µέ ἕναν νοµό) πού δέν ἔχει ὄχι δηµόσια ὑπηρεσία ἀλλά οὔτε κἄν Ἀστυνοµία;

Τί λέει ἄραγε ἡ τοπική ἀστυνοµική διεύθυνση, θά τήν ὑφιστάµεθα αὐτήν τήν – πρόσφατη – κληρονοµιά ἐσαεί; Γίνεται τά γραφεῖα σέ Κοµοτηνή καί Ξάνθη νά βρίθουν ἀπό πλεονάζον προσωπικό καί ταυτόχρονα σέ δεκάδες χωριά, µειονοτικά καί µή, νά µήν ἐµφανίζεται ποτέ ἀστυνοµικός; Ὁ νέος ὑπουργός κ. Χρυσοχοΐδης (πού πρός τιµήν του ἔστειλε ἐπιτέλους πίσω στήν ἀποστολή τους τούς συνοριοφύλακες) µήπως πρέπει νά δεῖ κι αὐτό τό θέµα;

* Κι ἄν ἀκόµη ἰσχύει πώς ἦταν εὐρωπαϊκή µας ὑποχρέωση κάτι τέτοιο, δέν µποροῦσε νά παρακαµφθεῖ µέ ἄλλο πρόσχηµα; Ὅποιος θέλει, τρόπους βρίσκει…

(Ινφογνωμων)