Σάββατο ήταν, κρύο έξω, ”καιρός για χαλάρωση”, είπα.

Είναι και η εποχή που κυκλοφορεί ο ειδικός για αμυντικά θέματα περιοδικός τύπος, μαζί με τις σαββατιάτικες εφημερίδες, ‘’ας πάρω’’ είπα, και τη ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ (του Φεβρουαρίου 2010), που μου κτύπησε στο μάτι ένα από τα άρθρα της :

Το άρθρο μιλά για τα ΕΞΟΠΛΙΣΜΕΝΑ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΑ και έχει ως υπότιτλο, Η επιστροφή ενός ξεχασμένου όπλου.

«Ενδιαφέρον είπα», μια που ότι δημοσιεύεται, προσπαθώ να το διαβάσω, έτσι για τη σφαιρική μου ενημέρωση-μόρφωση.

Όταν το τελείωσα, ειλικρινά δεν είχα καταλάβει και πολλά πράγματα, όχι γιατί δεν ήταν καλογραμμένο, ούτε γιατί η γλώσσα του συγγραφέα ήταν δύσκολη, αλλά δεν καταλάβαινα ποιος ήταν ο σκοπός του άρθρου.

Ίσως, κάποιες σποραδικές και κατά την άποψή μου «αυθαίρετες» αναφορές, στα δικά μας πράγματα, να με αποσυντόνισαν και να πήγε αλλού το μυαλό μου, όσο διάβαζα τα γραφόμενα του συγγραφέα, του Δρος Μανούσου Εμμ. Καμπούρη.

Το άρθρο, μιλά για κάποιες περιπτώσεις (που θα τις σχολιάσουμε παρακάτω), εταιρειών ελικοπτέρων, που παρουσιάζουν, ή παρουσίασαν εκδόσεις από ήδη υπάρχοντα μοντέλα, σε διαμόρφωση, είτε επιθετικού ελικοπτέρου, είτε εξοπλισμένου.

Εκείνο που με αποσυντόνισε, όπως είπα είναι οι αναφορές στα καθ’ ημάς…

Ας ξεκινήσω….

Το πρώτο πράγμα που με αποσυντόνισε, είναι θα έλεγα η εισαγωγή του άρθρου, την οποία και σχολιάζω, καλοπροαίρετα, μια που δε ξέρω ούτε τον άνθρωπο, αλλά και επιπλέον σέβομαι και εκτιμώ το περιοδικό και τον ίδιο.

Λέει λοιπόν :

«Η ελληνική προσέγγιση στο θέμα του εξοπλισμένου Ε/Π είναι ουσιαστικά ανύπαρκτη….  Η ματαίωση της προμήθειας εξοπλισμένων Ε/Π Α-109…ήταν απλώς άλλο ένα επεισόδιο στη προσέγγιση αυτή από ελληνικής πλευράς»

Ναι και καλά κάνει και είναι ανύπαρκτη…

και καλά έκαναν όσοι είχαν την ευθύνη των εισηγήσεων να πούνε όχι στα Α-109,

διότι διαφορετικά, σήμερα θα ήμασταν η μόνη χώρα μαζί με τους Βέλγους, που θα είχε τη κουρσίτσα το Α-109 (κάνει θραύση στις ΗΠΑ, σαν executive), ως εξοπλισμένο και με τι, με ΗΟΤ-2 και ρουκέτες !!!.

Ναι καλά κάνει και είναι ανύπαρκτη.

Έχει υπολογίσει ο συγγραφέας, αν το όποιο από τα εξοπλισμένα ελικόπτερα στα οποία αναφέρεται, μπορεί  να έχει τις επιχειρησιακές δυνατότητες για να υποστηρίξει τα υφιστάμενα σχέδια επιχειρήσεων;

Το να λες κάτι, ειδικά το να παρουσιάζεις τι παίζει στην αγορά (αν παίζει θα το δούμε παρακάτω), αυτό δε σημαίνει ότι αυτό χρειάζεσαι κιόλας !!!

Αλλά συνεχίζει – με ότι με αποσυντόνισε –  με το παρακάτω:

«Κι’ όμως : αν κάτι χρειαζόταν επειγόντως από τακτικής άποψης η Αεροπορία Στρατού, ήταν εξοπλισμένα και όχι αντιαρματικά Ε/Π».

Η απόφαση για την αγορά Επιθετικών Ε/Π (και όχι αντιαρματικών), δεν πάρθηκε, για να καλυφθούν ‘’τακτικές’’ ανάγκες των σχεδίων, αλλά ούτε τα Ε/Π AH-64 A/D, μπορεί να τα ονομάζει κανείς ‘’αντιαρματικά’’.

Ο σημερινός τρόπος επιχειρησιακής χρησιμοποίησης των επιθετικών Ε/Π, σημειώνουμε εδώ και δε προχωράμε παρακάτω, πόρρω απέχει από του να περιορίζεται σε τακτικό επίπεδο (και ο νοών νοήτω…).

Σε ότι δε αφορά στον χαρακτηρισμό που δίνει στα ΑΗ-64 Α/D, ‘’αντιαρματικά’’, θα παραπέμψουμε τον συγγραφέα, σε όλες τις επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ σε Ιράκ, Ιράν, Αφγανιστάν, αλλά και σε μυριάδες άλλου τύπου επιχειρήσεις όπως του Ισραήλ, όπου οι τρόποι της επιχειρησιακής χρησιμοποιήσεως των επιθετικών Ε/Π αυτού του τύπου, περιορίζονται ΜΟΝΟ από τη φαντασία των σχεδιαστών.

Πάμε παρακάτω. Στη σελίδα 81 διατυπώνεται η εξής άποψη:

«Επιστρέφοντας στην ελληνική περίπτωση, το εντυπωσιακό είναι ότι παρά τις συνεχόμενες αγορές ελικοπτέρων (σημ. δική μου, εννοεί – νομίζω – και των άλλων κλάδων πλην του ΣΞ), ουδέποτε σκέφτηκε κανείς ότι κάποια από αυτά θα έπρεπε να ενσωματώσουν οπλικά συστήματα…»

Εδώ πρέπει να πούμε ότι ναι κάποια από αυτά θα μπορούσαν να ενσωματώσουν οπλικά συστήματα, πότε όμως ; Τότε που αγοραστήκανε, ή αργότερα;

Αν εξετάσουμε το ‘’τότε’’, θα πρέπει να ξέρουμε ότι τότε, δεν υπήρχε τέτοια δυνατότητα, γιατί, ότι στα UH-1H δούλεψε από τους αμερικάνους, ως πλατφόρμα δοκιμής στο πεδίο (εν προκειμένω στο Βιετνάμ), μετουσιώθηκε σε επιθετικό Ε/Π, το Cobra.

Αν τώρα εξετάσουμε το ‘’τώρα’’, ρωτάμε εμείς με τη σειρά μας, σε πια από τις υπάρχουσες πλατφόρμες της Αεροπορίας Στρατού, πιστεύει ότι θα μπορούσαν να ενσωματωθούν οπλικά συστήματα και μάλιστα για να χρησιμοποιηθούν στο ελληνικό επιχειρησιακό περιβάλλον (με ότι αυτό συνεπάγεται !!!!).

Άρα ούτε εντυπωσιακό είναι, ούτε οι τότε και τώρα σχεδιάζοντες, είναι ‘’άσχετοι’’ (δεν το λέει το άρθρο εγώ το λέω).

Απλά, ο σχεδιασμός του τι οπλικό σύστημα θέλω να μου αγοράσει η πολιτική Ηγεσία, είναι συνδυασμός, της εγκεκριμένης Πολιτικής Εθνικής Άμυνας, των εγκεκριμένων Εθνικών σχεδίων, του υφιστάμενου προϋπολογισμού, και των Στόχων Ε.Α, που απορρέουν από την ΠΕΑ και έχουν μπει από τα ανώτατα Συμβούλια των ΓΕ και του ΓΕΕΘΑ.

Και για να τελειώνω σιγά-σιγά, αφού το άρθρο αναφέρεται σε πέντε τύπους ελικοπτέρων που ονομάζει ‘’εξοπλισμένα’’, καταλήγει στη σελίδα 85:

Σε ότι αφορά στις ‘’τάσεις της διεθνούς αγοράς’’, θα το αφήσω τελευταίο.

Σε ότι αφορά στα καθ’ ημάς με το:

«αρκεί ο εξοπλισμός 20-30 UH-1H, Super Puma, ή ακόμα και ΝΗ-90 με καλάθους κατευθυνόμενων ρουκετών, για να δημιουργηθεί μία ιδανική για αντιαποβατικές αποστολές….. υποστήριξη»

έχω να πω, ότι όποιος, στα 2010, δει να προσπαθούμε να βάλουμε οπλικά συστήματα στο Huey, σίγουρα θα πει ότι ‘’ανοίξαμε τη ντουλάπα με τους σκελετούς’’.

Επίσης, θα πρέπει να ξέρουμε ότι οι ρουκέτες είναι όπλο περιοχής, και όχι σημείου.

Για να αντιμετωπισθεί μια αποβατική ενέργεια, ότι είναι να γίνει πρέπει να γίνει πριν ο επιτιθέμενος κατορθώσει να οργανώσει το Ο1, άρα χρειάζεται (εκτός από την πολιτική βούληση), δική μας ενέργεια σε βάθος, έγκαιρα σε τόπο και χρόνο, και με αποτελεσματικά οπλικά συστήματα.

Δεν λέω τίποτε άλλο….

Τελειώνω !!!!

Άφησα τελευταίο, αυτό το, ‘’τάσεις της διεθνούς αγοράς’’ που ίσως – κατά την άποψή μου πάντα – δεν είναι και τόσο ‘’τάσεις’’.

Θα πάρω ένα – ένα τους τύπους ελικοπτέρων, με τη σειρά που αναγράφονται στο άρθρο.

H-76 Eagle

«Η έκδοση της Sikorsky (S-76) H-76 Eagle, ήταν μια πρόταση που χρηματοδοτήθηκε από τη Sikorsky και αφορούσε στο πως ένα γενικής χρήσης Ε/Π θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε επιθετικές αποστολές».

Λοιπά στοιχεία για αυτό το ίσως και μόνο ένα αντίτυπο του Ε/Π, μπορείτε να βρείτε στη πηγή των παραπάνω, εδώ.

Από μια άλλη πηγή, βλέπουμε μάλλον το μοναδικό αντίτυπο Ε/Π που κατασκεύασε η εταιρεία Sikorsky το H-76 Eagle (με αριθμό νηολογίου N5415X και αριθμό κατασκευής c/n 760199), από την οποία διαβάζουμε ότι τελικά το Ε/Π αυτό διαφημίστηκε σε 8 χώρες από την ίδια την εταιρία.

Εξάλλου στην επίσημη ιστοσελίδα της κατασκευάστριας εταιρείας, το Ε/Π προσφέρεται ως πολιτική έκδοση. Δεν αναφέρεται πλέον ότι υπάρχει ακόμη ούτε και ως σκέψη.

Ξέρουμε αν μπήκε σε γραμμή παραγωγής;

Και αν μπήκε πόσα αντίτυπα αγοράσθηκαν και από ποιους;

Kaman UH-3G

Αν δούμε την επίσημη ιστοσελίδα της εταιρείας, βλέπουμε ότι ήταν σκέψη της, να πλασάρει και ένα utility ελικόπτερο.

Το έβγαλε στην παραγωγή;

Ποιοι το έχουν αγοράσει μέχρι σήμερα;

AH-60L / S-70 Battle Hawk

Από την πηγή διαβάζουμε:

«Η νέα έκδοση των ελικοπτέρων Black Hawk, με το χαρακτηριστικό Battle Hawk, προσφέρθηκε από την Sikorsky, για το πρόγραμμα του Αυστραλιανού Στρατού, για το πρόγραμμα αγοράς ελικοπτέρων επιθετικής αναγνώρισης Air 87».

Από την επίσημη ιστοσελίδα της κατασκευάστριας εταιρείας, διαβάζουμε:

«Το πρόγραμμα πτητικής επίδειξης του εξοπλισμένου Ε/Π [Armed BLACK HAWK (ABH)], που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2008, ήταν μια από κοινού προσπάθεια της εταιρείας Sikorsky Aircraft και της Κυβέρνησης του Ισραήλ, σε συνεργασία με την εταιρεία Elbit Systems Ltd…Ο σκοπός του προγράμματος ήταν να παραχθεί ένα εξοπλισμένο Ε/Π επίδειξης για να αξιολογηθεί από την Π.Α του Ισραήλ».

MH-1W

Από αυτή τη πηγή, διαβάζουμε :

«Αποτελεί μία έκδοση του ΑΗ-1W που χρησιμοποιεί το ΠΝ των ΗΠΑ, τροποποιημένη για αποστολές παρατήρησης/ αναγνώρισης και μόνο για πώληση στο εξωτερικό».

και από άλλη:

«…Σε ένα αντίστοιχο σχέδιο, όπως ανέφερε το περιοδικό Jane’s Defence Weekly, η εταιρεία  Bell, προτείνει μία παραλλαγή του AH-1 W – που βασίζεται, εν μέρει στο AH-1Z, με το χαρακτηριστικό MH-1W – για τις ένοπλες δυνάμεις της Λατινικής Αμερικής. Εκπρόσωποι της εταιρείας δήλωσαν ότι το Ε/Π MH-1 W είναι πολύ κατάλληλο για τις επιχειρήσεις εναντίον των εμπόρων ναρκωτικών σε ορεινές περιοχές».

IAR 330 SOCAT (ΡΟΥΜΑΝΙΑ)

Από την επίσημη Ρουμανική πηγή, διαβάζουμε:

«Η βασική διαμόρφωση του Ε/Π οριστικοποιήθηκε στα 1992 με την ονομασία Puma 2000. Με την εξέλιξη της βασικής διαμόρφωσης, προστέθηκε το Antitank  Optronic Search and Combat System (SOCAT), έτσι ώστε το Ε/Π να μπορεί να χρησιμοποιείται ως αντιαρματικό. Το 1994, επιλέχθηκε για την εγκατάστασή του, η Ισραηλινή εταιρεία Elbit Systems Ltd.και τον Σεπτέμβριο του 1995 η IAR S.A. υπέγραψε ένα συμβόλαιο για την αναβάθμιση 24 Ε/Π IAR-330L Puma, έκδοση SOCAT»

ΣΥΝΟΨΗ

Το άρθρο – όπως εξ άλλου λέει – σαφώς και δεν προτείνει τύπους αλλά σταχυολογεί τις τάσεις κατά την άποψη του συγγραφέα.

Η άποψή μας είναι ότι δεν υπάρχει τη τελευταία δεκαετία, τάση για εξοπλισμένα ελικόπτερα.

Απλά, κάποια κράτη, κυρίως νεοεισερχόμενα ως κράτη-μέλη του ΝΑΤΟ, έπρεπε να εκσυγχρονίσουν, αναβαθμίσουν κάποια από τα υπάρχοντα Ε/Π τους (που είχαν με τη φιλοσοφία του πρώην Σοβιετικού μπλόκ), σύμφωνα με τα στάνταρτς του ΝΑΤΟ και για τους δικούς τους λόγους, αποφάσισαν τον εκσυγχρονισμό τους.

Σε ότι αφορά τα υπόλοιπα Ε/Π του άρθρου, σχεδόν όλα (για να μην πω όλα), είναι ελικόπτερα – προτάσεις, των εταιρειών κατασκευής, που προσφέρθηκαν να διαγωνισθούν ή να αξιολογηθούν σε κάποιο εξοπλιστικό πρόγραμμα.

Για μένα δεν υπάρχει «τάση».

Ο εκσυγχρονισμός ενός τύπου Ε/Π, για να του δώσεις ζωή, 10,15,20 χρόνια, είναι και σεβαστός και επιθυμητός (άσχετα αν δεν ευδοκίμησε στο δικό μας πρόγραμμα για τα UH-1H).

Η μετατροπή, όμως ενός μεταφορικού Ε/Π, σε εξοπλισμένο, δηλαδή σε μια πλατφόρμα που θα ρίχνει ρουκέτες, ή ακόμη και 0,50 βλήματα, με φέρνει λίγο (!) πίσω στα 1970.

Αλλά και αν δεν μιλάμε μόνο για τα UH-1H, αλλά εννοούμε και νεότερης κατασκευής μεταφορικά Ε/Π, νομίζω ότι η τροποποίησή τους, σε σύγχρονες μαχητικές μηχανές (διάβαζε εξοπλισμένα), με συστήματα αναζήτησης, κατανομής και άφεσης των όποιων οπλικών συστημάτων με τα οποία θα τα εξοπλίσουμε, θα είναι οικονομικότερη από την εξ αρχής αγορά ενός dedicated για τον σκοπό που το θέλουμε Ε/Π ;

Μήπως πρέπει να κοιτάμε προς τα μπροστά;

 

Την ανάρτηση τη πήρα από το αξιόλογο και φιλικό ιστολόγιο που αν κλικάρετε την εικόνα θα σας πάει εκεί… 

http://armyaviation.wordpress.com/