Επανεξετάζεται από μηδενική βάση και κλείνει εντός του Φεβρουαρίου η προμήθεια των βλημάτων για τα άρματα μάχης.

Το 2003 οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις απέκτησαν 170 υπερσύγχρονα άρματα μάχης Leopard 2ΗΕL. Από τότε ως και σήμερα χρησιμοποιούνται μόνο για παρελάσεις. Γιατί; Επειδή αγοράστηκαν άσφαιραδηλαδή χωρίς βλήματα. Επτά χρόνια μετά, η ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας εμφανίζεται αποφασισμένη να βάλει τέλος σε μια «στοιχειωμένη προμήθεια», αγοράζοντας, σε πρώτη φάση, 42.000 βλήματα των 120 mm. Το κόστος της προμήθειάς τους ανέρχεται σε 125 εκατ. ευρώ, ενώ υπάρχει η οψιόν της αγοράς άλλων 42.000 βλημάτων. Το υπουργείο Εθνικής Αμυνας ευελπιστεί να κλείσει το θέμα ακόμη και εντός του Φεβρουαρίου, κατόπιν σχετικής έγκρισης του ΚΥΣΕΑ.

Ιδιαίτερο βάρος δίνει η ηγεσία του υπουργείου στη διασφάλιση της συμπαραγωγής και της μεταφοράς τεχνογνωσίας. Για τον λόγο αυτόν, αν και αρχικά υπήρχαν σκέψεις για προμήθεια μικρότερου αριθμού πυρομαχικών, προκρίθηκε το σενάριο της αρχικής προμήθειας 42.000 βλημάτων (κινητικής και χημικής ενέργειας). Σύμφωνα με τις πληροφορίες, κρίσιμο ζήτημα για την τελική επιλογή αποτελεί η πιστοποίηση των πυρομαχικών. Τρεις είναι οι βασικοί προμηθευτές των πυρομαχικών για τα Leopard 2ΗΕL: Γερμανοί, Αμερικανοί και Ισραηλινοί. Ωστόσο πλήρως πιστοποιημένα είναι κατά στρατιωτικές πηγές μόνο τα γερμανικά.

Η υπόθεση των πυρομαχικών των νέων Leopard 2ΗΕL ξεκίνησε το 2003 μαζί με την παραγγελία των αρμάτων. Αρχικά προβλεπόταν από το ΓΕΣ η παραγγελία, μαζί με τα άρματα, 60.000 βλημάτων (μάχης και ασκήσεων), με συμπαραγωγή. Την παραγγελία των πυρομαχικών «πάγωσε» επί υπουργίας του ο κ. Γ. Παπαντωνίου, λόγω των εκλογών του 2004. Στις αρχές του 2005 εκδόθηκε διεθνής αίτηση εκδήλωσης ενδιαφέροντος με απαράβατους όρους τα υπό αγορά βλήματα να είναι, μεταξύ άλλων, πιστοποιημένα για χρήση από Leopard 2ΗΕL και Leopard 2Α4, να μην είναι από απεμπλουτισμένο ουράνιο και να προσφέρονται σε συμπαραγωγή στην Ελλάδα. Στην πρόσκληση είχαν ανταποκριθεί εταιρείες από Γερμανία, ΗΠΑ, Γαλλία και Ισραήλ. Ο σχετικός φάκελος ωστόσο δεν προχώρησε επί υπουργίας του κ. Σπ. Σπηλιωτόπουλου. Για να αποφευχθεί το ενδεχόμενο να φθάσουν τα πρώτα άρματα και να μην υπάρχουν καθόλου πυρομαχικά, παραγγέλθηκαν 5.000 βλήματα παλαιότερης τεχνολογίας από τα γερμανικά αποθέματα.

O φάκελος «εξοπλιστικά προγράμματα» περιέχει επίσης άλλα τρία μέτωπα που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης. Το κρισιμότερο εξ αυτών είναι το μέλλον των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά. Η πρόταση της εταιρείας Αbu Dhabi Μar, άμεσα συνεργαζόμενης με τη γερμανική Τhyssen Κrupp, η οποία προκρίνει αυτή τη λύση, βρίσκεται αυτή την περίοδο στα χέρια των εκτιμητών του οίκου Lazard.

Ωστόσο τα πράγματα δεν είναι ρόδινα. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι η γερμανική πλευρά πιέζει να περάσουν τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά στην Αbu Dhabi Μar, αρνούμενη παράλληλα να εισέλθει σε συζητήσεις για πιθανή συνεργασία με τη γαλλική DCΝS για την κατασκευή των φρεγατών FRΕΜΜ προς τις οποίες κλίνει η Αθήνα. Παράλληλα, εκκρεμές παραμένει το ζήτημα των μεταφορικών ελικοπτέρων ΝΗ-90 του Στρατού Ξηράς, τα οποία έχουν παρουσιάσει προβλήματα στην παραγωγή τους και αργεί η παράδοσή τους, ενώ καθυστέρηση παρατηρείται και με το σύστημα αυτοπροστασίας ΑSΡΙS των αεροσκαφών F-16 της ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας.

ΕΥ. ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ
Επανεκτίμηση των συμβάσεων για τα αντισταθμιστικά.

Στο θέμα των εξοπλιστικών προγραμμάτων και των αντισταθμιστικών ωφελημάτων αναφέρθηκε σε ομιλία του προχθές στο συνέδριο του Συνδέσμου Ελληνικών Κατασκευαστών Αμυντικού Υλικού ο υπουργός Εθνικής Αμυνας κ. Ευ. Βενιζέλος (φωτογραφία). Οπως ξεκαθάρισε προχθές, απαιτείται «μια πιο ευέλικτη αντιμετώπιση του συσσωρευμένου προβλήματος των παλαιών συμβάσεων των αντισταθμιστικών ωφελημάτων». Και πρόσθεσε ότι παράλληλα «ανοίγει η συζήτηση για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να οργανώνεται η εγχώρια βιομηχανική συμμετοχή, προκειμένου να έχουμε πραγματική, ποιοτικά αναβαθμισμένησυμμετοχή με τη μορφή συμπαραγωγής». Ο υπουργός Εθνικής Αμυνας υπογράμμισε την ανάγκη καλύτερης οργάνωσης των εσωτερικών διαδικασιών του υπουργείου ώστε να αποφεύγονται λανθασμένες επιλογές. Οπως είπε με νόημα, «όταν ξεκινάμε με μια σύμβαση για κύριο αμυντικό υλικό χωρίς να έχουμε συνυπολογίσει τις ανάγκες σε βλήματα, σε συστήματα αυτοπροστασίας, σε εν συνεχεία υποστήριξη, δεν μπορούμε να έχουμε μια ορθή εκτίμηση του συνολικού κόστους και δεν μπορούμε να οργανώσουμε σωστά τη δική μας στάση».

ΠΗΓΗ