---

Ποτέ δεν μάθαμε ποιοι ήταν οι «νταβατζήδες» που κυβερνούν τον τόπο. Το μυστικό έμεινε κρυμμένο στον… «Μπαϊρακτάρη» και οι «φωτογραφικές» διαρροές του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος για το τι εννοούσε ο πρόεδρος, είχαν διαφορετικές ερμηνείες. Μεσολάβησαν πολλά για να φθάσουμε σήμερα στη «στήριξη του ελληνικού τραπεζικού συστήματος με 28 δισ. ευρώ»! Τώρα, μιλάει ο κόσμος για «νταβατζιλίκι». Αλλά η πραγματική έννοια της αγοραίας έκφρασης της «προστασίας» ταιριάζει απόλυτα σʼ έναν άλλο χώρο, ο οποίος διαχρονικά παίζει τον ρόλο του «προστάτη». Η εμπορία οπλικών συστημάτων. Περί τα 27 δισ. ευρώ έχει προϋπολογίσει να βγάλει από τις τσέπες των φορολογούμενων η σημερινή κυβέρνηση, έως το 2015, για αμφιβόλου χρησιμότητας και αξιοπιστίας όπλα!

Κυρίαρχα κριτήρια για τις αγορές δεν είναι το επιχειρησιακό και το οικονομικό, αλλά η «εξαγορά καλών προθέσεων» από τις λεγόμενες – ακόμη και σήμερα – μεγάλες δυνάμεις! Και μπορεί οι κυβερνήσεις να αλλάξουν κάμποσες φορές μέχρι το 2015, αλλά είναι βέβαιο ότι το «νταβατζιλίκι» – γιατί περί αυτού πρόκειται – των 27 δισ. θα παραμείνει!

Δεν είναι παράλογο για μια χώρα σαν την Ελλάδα να χρησιμοποιεί τα δισεκατομμύρια των εξοπλισμών για να ασκήσει διπλωματία. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε προχωρήσει στην αγορά των μαχητικών αεροσκαφών Mirage F-1 «εξαργυρώνοντας» την υποστήριξη του Ζισκάρ Ντʼ Εστέν στην προσπάθειά του για είσοδο της Ελλάδας στην ΕΟΚ.

Στη γαλλική υποστήριξη είχε ποντάρει και ο Ανδρέας Παπανδρέου με την αγορά του αιώνα το 1985, όταν προσωπικά αποφάσισε να «σπάσει» την αγορά μαχητικών αεροσκαφών στα δύο, προχωρώντας σε παραγγελία 40 F-16 και 40 Mirage 2000.

Η λογική της «διπλωματίας των εξοπλισμών» άρχισε να στραβώνει εντελώς με την άνοδο του Μητσοτάκη και της Ν.Δ. στην εξουσία. Τα 40 F-16 που αγόρασε άρον άρον από τον «φίλο» Τζορτζ Μπους τον πρεσβύτερο, δεν βοήθησαν ούτε στο ελάχιστο. Ούτε την κυβέρνησή του, που έπεσε κι αυτή άρον άρον, ούτε τα μεγάλα εθνικά θέματα, με πρώτο και κυρίαρχο εκείνη την εποχή το Σκοπιανό.

Ο Σημίτης, μετά το ηχηρό χαστούκι των Ιμίων, ευχαρίστησε τους Αμερικάνους, όχι μόνο από το βήμα της Βουλής, αλλά και με άλλη μία παραγγελία 60 F-16! Η προμήθεια δεν άφησε κανένα ουσιαστικό κέρδος στις όποιες διπλωματικές μάχες έδωσε η κυβέρνησή του.

Πρότυπο… ο Βενιζέλος!

Όσοι γνωρίζουν τον σημερινό πρωθυπουργό, υποστηρίζουν ότι έχει μία εμμονή με τον Ελευθέριο Βενιζέλο και ειδικά με τον τρόπο που «έκανε παιχνίδι» μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων χρησιμοποιώντας και τις αγορές όπλων!

Μία από τις διπλωματικές του εργασίες, μάλιστα, έχει να κάνει και μʼ αυτή τη διάσταση της πολιτικής του Βενιζέλου! Άρα δεν μπορεί να του διαφεύγει ότι ο Βενιζέλος, εκτός από «παιχνίδι», είχε αρπάξει μέσα από τα χέρια των Τούρκων το θωρηκτό Αβέρωφ, το οποίο έγειρε τη ζυγαριά ισχύος στο Αιγαίο υπέρ της Ελλάδας.

Άσχετα με το αν η φημολογία αυτή έχει βάση, ένα είναι βέβαιο. Στην εποχή της νέας διακυβέρνησης της Ν.Δ. ο πρωθυπουργός έπαιξε και παίζει μόνος του το παιχνίδι των εξοπλιστικών προγραμμάτων, επιχειρώντας μʼ αυτή την πρακτική να διασφαλίσει δύο πράγματα:

* Την αποφυγή οποιασδήποτε «παρατυπίας» σε θέματα προμηθειών.

* Να χρησιμοποιήσει τον πακτωλό των δισεκατομμυρίων ως μοχλό διπλωματικής πίεσης.

Για το μεν πρώτο ούτε ο ίδιος δεν μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά για απόλυτη επιτυχία. Το δεύτερο σηκώνει πολλή συζήτηση και πάντως οι εντυπώσεις που έχουν προκληθεί μέχρι στιγμής παραπέμπουν περισσότερο στο «νταβατζιλίκι» παρά στο διπλωματικό παιχνίδι.

Τα… αχρείαστα F-16!

Με την ανάληψη της εξουσίας τον Μάρτιο του 2004 αρχίσει η αναζήτηση τρόπων για προσέγγιση με την Ουάσιγκτον. Η εξουσία Μπους προέρχεται από το Τέξας, όπου έχει την έδρα της η πανίσχυρη Lockheed Martin,με τα F-16. Έχοντας το πράσινο φως από τον υπουργό Εξωτερικών Πέτρο Μολυβιάτη, ο πρωθυπουργός εξουσιοδότησε τον υπουργό Άμυνας Σπήλιο Σπηλιωτόπουλο να προχωρήσει στις συζητήσεις για την προμήθεια 30 συν 10 F-16, κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στις ΗΠΑ την άνοιξη του 2005.

Τον Ιούλιο του ίδιου χρόνου, βγαίνοντας από το ΚΥΣΕΑ, ο Σπηλιωτόπουλος ανακοίνωσε στους εμβρόντητους δημοσιογράφους την παραγγελία υποστηρίζοντας ότι επρόκειτο για τα πιο σύγχρονα και πιο οικονομικά μαχητικά!

Τίποτα από τα δύο δεν ήταν αληθές. Τα F-16 υπήρξαν κάποτε σύγχρονα. Όσο για την τιμή που τα πληρώσαμε; Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι θα μας κόστιζαν περίπου 40 εκατ. δολάρια το καθένα. Η αλήθεια, σύμφωνα με τα έγγραφα, είναι ότι ο λογαριασμός γράφει 66 εκατ. έκαστο! Η τιμή πράγματι συγκαταλέγει τα αεροσκάφη αυτά στα σύγχρονα μαχητικά, που όντως κοστίζουν κάπου τόσο ή λίγο παραπάνω!

Αυτό που δεν είχε πει κανένας από την κυβέρνηση είναι ότι τα συγκεκριμένα αεροσκάφη η Πολεμική Αεροπορία δεν τα είχε ζητήσει ποτέ! Όλες οι μελέτες και οι εισηγήσεις των επιτελών έκαναν λόγο για αναπλήρωση των απωλειών σε F-16 και σε Mirage και ζητούσαν επιτακτικά να ξεκινήσουν οι διαδικασίες για την επιλογή αεροσκάφους τέταρτης γενιάς, όπως έχουν κάνει εδώ και χρόνια οι αεροπορίες όλων των κρατών – μελών του ΝΑΤΟ, με την Τουρκία να συμπεριλαμβάνεται σʼ αυτές.

Ενδεικτικό του πόσο ανήξερη για την αγορά της κυβέρνησης Καραμανλή ήταν η Πολεμική Αεροπορία είναι το γεγονός ότι ο τότε αρχηγός της ενημερώθηκε από τον διευθυντή του γραφείου του τηλεφωνικά. Πού βρισκόταν ο αρχηγός; Στις ΗΠΑ, και την ώρα του τηλεφωνήματος βρισκόταν δίπλα στον Αμερικάνο ομόλογό του! Δεν είναι κρυφό ότι δεν υπήρχαν ούτε καν τα απαραίτητα έγγραφα για να είναι νομότυπη η αγορά. Η μελέτη αναγκαιότητας – σκοπιμότητας της αγοράς συντάχθηκε… μετά την ανακοίνωσή της!

Τα 2 δισ. δολάρια που δώσαμε στους Αμερικάνους και το γεγονός ότι η δική μας παραγγελία κράτησε ανοιχτή τη γραμμή παραγωγής της Lockheed Martin δεν έπαιξε κανέναν απολύτως ρόλο στην αντιμετώπιση των ελληνικών θεμάτων από την Ουάσιγκτον. Αντιθέτως, η αναγνώριση των Σκοπίων ήταν ηχηρή. Ούτε καν τη βίζα δεν μας κατήργησαν οι Γιάνκηδες.

Ακόμη και τώρα, όμως, η κυβέρνηση Καραμανλή σκέφτεται σοβαρά να ανοίξει τις κάνουλες των δισ. προς τις αμερικάνικες αμυντικές βιομηχανίες. Οι ανακοινώσεις Μεϊμαράκη για επιλογή και παραγγελία νέου μαχητικού αεροσκάφους εντός του 2009 άνοιξε την όρεξη όχι σε έναν, αλλά σε δύο αμερικάνικους αεροναυπηγικούς κολοσσούς.

Από τη μία, η γνωστή μας Lockheed Martin με τα F-16 και, από την άλλη, μόλις την περασμένη εβδομάδα, οι Αμερικάνοι της Boeing παρουσίασαν το F-18 Super Hornet. Οι πληροφορίες λένε ότι το δεύτερο θα παίξει δυνατά λόγω συστήματος Ομπάμα, που λογικά θα στηρίξει την εταιρεία με έδρα το Ιλινόις.

Στο Μέγαρο Μαξίμου, όπου λυτοί και δεμένοι προσπαθούν να εξασφαλίσουν στον Καραμανλή ένα ραντεβού, ακόμη και στα… όρθια, με τον Ομπάμα, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ, στις 3 και 4 Απριλίου, στο Στρασβούργο και το Κίελο, δεν αποκλείουν να δοθεί μέρος των περίπου 6 δισ. ευρώ που έχουν προϋπολογιστεί για το νέο μαχητικό σε μία από τις δύο αμερικάνικες εταιρείες.

Προσδοκώντας, το πολύ πολύ, ότι την επόμενη φορά που ο Ομπάμα θα έρθει στην περιοχή θα επισκεφτεί και την Αθήνα κι όχι μόνο την Άγκυρα! Διότι, αν περιμένουν κάτι περισσότερο, τότε μάλλον έχουμε να κάνουμε με αφελείς.

«Χακί» αντιπολίτευση στη Μόσχα!

Η κυβέρνηση Καραμανλή, με τον ίδιο τον πρωθυπουργό πρωταγωνιστή, έκανε ένα μεγάλο άνοιγμα προς τη Μόσχα επιχειρώντας να εκμεταλλευτεί τη λεγόμενη «διπλωματία των αγωγών». Μόνο που η Ρωσία του Πούτιν, εκτός από ενέργεια, πουλάει και όπλα. Η Ελλάδα είναι μια αγορά που ενδιαφέρει ζωηρά την «αρκούδα», αφού μέσω αυτής πατάει πόδι σε εξαγωγή εξοπλισμών στη Δύση. Το ΠΑΣΟΚ είχε ανοίξει τον δρόμο με τα αντιαεροπορικά TOR M1 και την περιπετειώδη κατάληξη των S-300 στην Κρήτη.

Καραμανλής και Πούτιν έδωσαν τα χέρια και για την προμήθεια 450 Τεθωρακισμένων Οχημάτων Μάχης. Η συμφωνία των δύο ηγετών έχει επικυρωθεί εδώ και 15 μήνες από το ΚΥΣΕΑ, αλλά διακρατική συμφωνία δεν λέει να υπογραφτεί! Ο Καραμανλής δεν υπολόγισε το ισχυρό στρατιωτικό κατεστημένο που με νύχια και με δόντια πολεμά κάθε οπλικό σύστημα που προέρχεται από τη Ρωσία, ανεξάρτητα από το αν είναι καλό, χρήσιμο ή απλώς αξιοποιήσιμο. Τα παραδείγματα πολλά:

* Το Πολεμικό Ναυτικό ποτέ δεν αφομοίωσε επιχειρησιακά τα σκάφη ταχείας μεταφοράς, ρίχνοντας τις ευθύνες στους Ρώσους για ελλιπή υποστήριξη. Τώρα ετοιμάζονται να ζητήσουν αγορά νέων σκαφών «δυτικού» τύπου!

* Οι S-300 είναι έτοιμοι από το καλοκαίρι του 2007 να πραγματοποιήσουν βολή. Τότε ο Α/ΓΕΕΘΑ Παναγιώτης Χηνοφώτης είχε ταξιδέψει στη Μόσχα, είχε τακτοποιήσει όλες τις εκκρεμότητες και όλα ήταν έτοιμα για να χρησιμοποιηθούν για πρώτη φορά οι πύραυλοι. Μέχρι σήμερα, με διάφορες δικαιολογίες, αυτό δεν έχει γίνει.

* Η απόφαση Καραμανλή – Πούτιν παραμένει ουσιαστικά ανενεργή λόγω κωλυσιεργίας στη σύνταξη της διακρατικής συμφωνίας, που όλο κάπου σκαλώνει! Οι Ρώσοι κάνουν υπομονή, αλλά οι πρώτες αντιδράσεις έχουν καταγραφεί. Όταν έστειλαν το αεροπλανοφόρο Κουζνέτσοφ στη ΝΑ. Μεσόγειο, πριν προλάβει να πανηγυρίσει το σύστημα Καραμανλή για την επιτυχία, αυτό έδεσε σε τούρκικο ναύσταθμο.

Η ένστολη «αντιπολίτευση» ξεκινά είτε από επιχειρησιακές εμμονές είτε, σε κάποιες περιπτώσεις, και από την έλλειψη κάποιου «αντιπροσώπου» στην Αθήνα, που «σπρώχνει» τις συμβάσεις και γενικώς βοηθά στην προώθηση των θεμάτων που προκύπτουν. Ο Πούτιν περνάει όλες τις εξαγωγές αμυντικού υλικού από την κρατική εταιρεία εξοπλισμών κι αυτό έχει χαλάσει… το κλίμα.

Επιπλέον τα πάντα ισχυρά στις Ένοπλες Δυνάμεις φιλοαμερικάνικα λόμπι πασχίζουν κάθε μέρα να αποτρέψουν οποιαδήποτε συμφωνία με τη ρώσικη πλευρά. Το βέβαιο είναι ότι και το άνοιγμα Καραμανλή προς τη Μόσχα, το οποίο κάποιοι επιμένουν να χαρακτηρίζουν στρατηγικό, παραμένει βαλτωμένο. Το μόνο θετικό είναι ότι, προς το παρόν τουλάχιστον, ο Πούτιν δεν έχει κάτι άλλο να προτείνει για πώληση, οπότε αυτό που χωρίζει Αθήνα και Μόσχα είναι μόνο μια υπογραφή.

Ο «Σαλονικιός» Νικολά.

Η λογική ότι ο τρόπος που χειριζόμαστε τα δισεκατομμύρια των δισεκατομμυρίων που σπαταλάμε για όπλα έχει κάτι από «νταβατζιλίκι» αποτυπώθηκε απολύτως στο πώς χειριστήκαμε την επίσκεψη του Γάλλου προέδρου Νικολά Σαρκοζί στην Αθήνα. Ο Σαρκοζί μίλησε με θέρμη υπέρ των ελληνικών θέσεων από το βήμα της Βουλής και οι πάντες ενθουσιάστηκαν από τον… «Σαλονικιό» Νικολά!

Η λογική, βέβαια, λέει ότι οι Γάλλοι δεν έχουν καμία άλλη αγορά στην περιοχή τόσο φιλική όσο η ελληνική. Mirage F-1, Mirage 2000, πύραυλοι Εξοσέτ, πύραυλοι Scalp, ελικόπτερα έρευνας διάσωσης και μεταφοράς προσωπικού, προγράμματα εκσυγχρονισμού μαχητικών αεροσκαφών είναι μόνο μερικά από τα δαπανηρά εξοπλιστικά προγράμματα που έχουν κερδίσει οι Γάλλοι.

Απʼ όλα έχει ο μπαξές και μετά την αναμενόμενη στάση Σαρκοζί έναντι του καλύτερου ίσως πελάτη των βιομηχανιών του έρχονται κι άλλα:

* Το ΚΥΣΕΑ αποφάσισε τη ναυπήγηση έξι γαλλικών φρεγατών 6 δισ. ευρώ!

* Προμήθεια 17 ελικοπτέρων έρευνας και διάσωσης προς 400 εκατ. ευρώ.

* Ανοιχτό παραμένει το θέμα της προμήθειας και μαχητικών αεροσκαφών Rafale!

Μέσα στον Απρίλιο ο Καραμανλής θα επισκεφτεί το Παρίσι και θα συναντηθεί με τον Σαρκοζί, ο οποίος θεωρείται βέβαιο ότι θα πιέσει για περισσότερες αγορές.

Η επίμονη Άγγελα.

Μπορεί οι γέφυρες με το Παρίσι να έχουν σταθερές βάσεις δισεκατομμυρίων ευρώ, με το Βερολίνο όμως «ανατινάζονται» η μία μετά την άλλη. Η Μέρκελ, θεωρεί τη Γερμανία «ριγμένη» στη μοιρασιά τού πάντα πλουσιοπάροχου ελληνικού εξοπλιστικού προγράμματος! Τα υποβρύχια που έχουμε πληρώσει, αλλά ακόμη δεν έχουμε παραλάβει λόγω τεχνικών προβλημάτων, τα άρματα μάχης Λέοπαρντ, που παρουσιάζουν ρωγμές στη θωράκιση, είναι προγράμματα προηγούμενων κυβερνήσεων.

Ο Καραμανλής, πέρα από υποσχέσεις για αγορά αεροσκαφών Eurofighter, δεν έχει υπογράψει νέα εξοπλιστικά προγράμματα με το Βερολίνο και αυτό έχει αρχίσει να προκαλεί εκνευρισμό κι εντάσεις, οι οποίες έτσι κι αλλιώς πυροδοτούνται από τα τεχνικά προβλήματα υποβρυχίων και αρμάτων μάχης.

Οι Γερμανοί δεν δέχονται τις ελληνικές δικαιολογίες ούτε τις απόψεις που λένε ότι η Γερμανία δεν έχει στηρίξει την Ελλάδα όσο θα έπρεπε. Αντιθέτως, υποστηρίζουν ότι, σε κάθε περίπτωση που η ελληνική κυβέρνηση χρειάστηκε ουσιαστική στήριξη οικονομική ή πολιτική, αυτή δόθηκε. Θυμίζουν το άνοιγμα της κοινοτικής κάννουλας με τα 22 δισ., αλλά και την παρουσία της Μέρκελ στην Αθήνα λίγο πριν από τις κρίσιμες εκλογές του 2007.

Μετά τα 22 δισ., αγοράσαμε F-16, μας κατηγορούν οι Γερμανοί, και μετά τις νικηφόρες εκλογές ο Καραμανλής ξέχασε την υλοποίηση των δεσμεύσεων περί Eurofighter.

Είναι κάτι παραπάνω από φανερό, από την πολύχρονη πείρα που υπάρχει πλέον, ότι η άμεση σύνδεση των αγορών με προσδοκώμενα διπλωματικά και πολιτικά οφέλη οδηγεί σε αδιέξοδο και σε ανούσιες επιχειρησιακά αγορές, οι οποίες όχι μόνο δεν ενδυναμώνουν την εθνική άμυνα, αλλά μάλλον την οδηγούν σε αποσύνθεση.

Επιπλέον είναι τουλάχιστον εξοργιστικό η κυβέρνηση, από τη μία, να προχωρά χωρίς καμία διαγωνιστική διαδικασία σε αγορές δισεκατομμυρίων και, από την άλλη, να κάνει χρονοβόρους διαγωνισμούς για την προμήθεια οπλικών συστημάτων που ήδη διαθέτουν οι ένοπλες δυνάμεις, με αποτέλεσμα τα περισσότερα απʼ αυτά να παραμένουν εδώ και χρόνια σε αχρησία αναμένοντας την ολοκλήρωση των διαγωνισμών!

Στον χορό τώρα επισήμως και οι Σουηδοί.

Η επιστολή που έφθασε τη Δευτέρα 9 Μαρτίου στον Μεϊμαράκη, τον διευθυντή εξοπλισμών Β. Βασιλάκο και τον Α/ΓΕΑ Γ. Γιάγκο κάνει ακόμη πιο δύσκολη την απόφαση για το νέο μαχητικό αεροσκάφος της Π.Α.

Είναι κοινό μυστικό ότι η κυβέρνηση θέλει να πάει αυτή την αγορά που θα κοστίσει από 4 έως 6 δισ. σε απευθείας ανάθεση για να «κλείσει καμιά υποχρέωση», σε Γερμανούς ή Αμερικάνους. Τον Ιούλιο του 2005, όταν ανακοίνωσαν τα F-16, οι κυβερνώντες χρησιμοποίησαν το επιχείρημα της φθηνότερης λύσης και της άμεσης παράδοσης. Τώρα εμφανίζονται επισήμως οι Σουηδοί με το μαχητικό Gripen και προτείνουν τα εξής:

* 30-40 αεροσκάφη πολλαπλού ρόλου.

* Παραδόσεις αεροσκαφών σε 24 μήνες.

* Ενδιάμεση λύση με παραχώρηση αεροσκαφών, μέχρι να παραληφθούν τα νέα.

* Χρηματοδότηση του προγράμματος.

* Τιμή «σημαντικά χαμηλότερη από το κόστος που κατέβαλε η ελληνική κυβέρνηση το 2005 για τα αεροσκάφη που τότε παρήγγειλε». Δηλαδή η τιμή των Σουηδών θα είναι κάτω από τα 66 εκατ. δολάρια που κόστισε το κάθε F-16!

Την επιστολή υπογράφει ο Μπομπ Κεμπ, αντιπρόεδρος των εταιρειών που κατασκευάζουν το Gripen, το οποίο, να σημειωθεί, έχει πουληθεί ήδη σε πέντε χώρες.

Το ερώτημα που εύλογα προκύπτει είναι: Γιατί η κυβέρνηση δεν προκηρύσσει διαγωνισμό, ώστε να εξετάσει όλες τις υπάρχουσες λύσεις και να αναγκάσει, μέσω του ανταγωνισμού που θα υπάρξει, τους υποψήφιους να ρίξουν τις τιμές; Κάθε απάντηση δεκτή. Αν υπάρξει απάντηση..

(απο το «ποντικι»της 18-8-09.)