|
Αν και στο παρελθόν οι Ελληνες έμαθαν να συμβιώνουν με μουσουλμάνους, σήμερα ακολουθούν την τάση των άλλων Ευρωπαίων και προβληματίζονται για τους μετανάστες της διπλανής πόρτας
Σχεδόν 180 χρόνια από την ίδρυση του νεότερου ελληνικού κράτους και 90 από τη Μικρασιατική Καταστροφή οι απόγονοι των επαναστατημένων Ελλήνων και οι έκγονοι των προσφύγων θα πρέπει να μάθουν να ζουν, όπως και οι πρόγονοί τους, με το Ισλάμ και τους μουσουλμάνους. Ο πληθυσμιακός χάρτης τής αμιγώς, επί πολλές δεκαετίες, χριστιανικής και ορθόδοξης Ελλάδας δείχνει να αλλάζει καθώς στη χώρα μας εισρέουν καθημερινά εκατοντάδες μετανάστες, που στην προσπάθεια ανεύρεσης μιας καλύτερης τύχης εγκαταλείπουν τις εστίες τους στην Ασία και στην Αφρική, περιοχές που μαστίζονται από τη φτώχεια και τους πολέμους.
Παρά το γεγονός ότι οι Ελληνες μαζί με τους Ισπανούς είναι από τους ελάχιστους λαούς της λεγόμενης Δυτικής Ευρώπης που έμαθαν να συμβιώνουν κατά το παρελθόν με τους μουσουλμάνους, εν τούτοις, σήμερα φαίνεται να επικρατεί ένας ιδιότυπος προβληματισμός. Αν κανείς προσπεράσει τους ακραίους τόνους, ο προβληματισμός διεφάνη και κατά τη διάρκεια της συζήτησης που έγινε στη Βουλή με θέμα την παροχή της ελληνικής υπηκοότητας και ιθαγένειας στους μετανάστες που διαβιούν στην πατρίδα μας. Προβληματισμός άλλωστε υπάρχει και σε χώρες πολυπολιτισμικές, όπως η Γαλλία, η Ελβετία και η Γερμανία. Και είναι ιδιαίτερα έντονος στις λεγόμενες ρωμαιοκαθολικές χώρες, όπως η Αυστρία, που δεν εννοεί να σβήνει από τη μνήμη της την πολιορκία της Βιέννης από τον Σουλεϊμάν τον Μεγαλοπρεπή…