Η Νέα Ελλάδα τώρα αρχίζει να ξαναγεννιέται, μέσα από τις στάχτες της.

Γεώργιος Σιδηρούντιος.

Λόγος στηλιτευτικός, κατά των Ιεραρχών Δωδεκανήσου και Κρήτης, οι οποίοι πρόσφατα αποδέχθηκαν την Τουρκική υπηκοότητα, αλλά και εν μέρη κατά του ανιστόρητου αλλά εντίμου εκείνου Ελλαδίτη φιλοσόφου που σήμερα διδάσκει την Οθωμανολαγνία.

Πλήθος κηρυγμάτων, άρθρων, συγγραμμάτων, δηλώσεων και εκδηλώσεων, έχουν αναμφισβήτητα αφιερωθεί στην κατήχηση του Ελλαδικού χώρου, υπέρ της Οθωμανολαγνίας. Το φαινόμενο είναι παλαιό και έχει ρίζες στην Χριστιανική παράταξη εκείνη τη Βυζαντινή, η οποία πήρε τα όπλα για να κάνει αιματηρούς αγώνες στο πλευρό των Τούρκων. Οι Οθωμανολάγνοι πολέμησαν ενάντια σε μία άλλη παράταξη, Χριστιανική, Βυζαντινή, η οποία έκανε το παν για να μην υποδουλωθεί στους Τούρκους μέχρι την τελευταία στιγμή. Εκείνη η αγωνιζόμενη Βυζαντινή παράταξη, η οποία πολεμούσε του Οθωμανολάγνους, ήταν οι Χριστιανοί λάτρεις του Αρχαίου Ελληνισμού, τους οποίους οι Οθωμανολάγνοι καθύβριζαν ως “Έλληνες.” Οι άνθρωποι εκείνοι, οι Έλληνες Βυζαντινοί, ήταν ότι καλύτερο είχε να παρουσιάσει η τότε Ευρώπη στο χώρο της διανόησης και της επιστήμης. Εκείνοι οι Έλληνες έχουν γίνει γνωστοί σε κύκλους Βυζαντινολογικούς, ως το δεύτερο ρεύμα Ουμανισμού στη Ευρώπη. Το πρώτο Ουμανιστικό ρεύμα ήταν πάλι Ελληνοβυζαντινό, λίγους αιώνες πριν.

Η επίκεντρος θεολογική θέσης της φιλοτουρκικής Βυζαντινής παράταξης ήταν το ότι ο Τουρκισμός βρίσκονταν περισσότερο κοντά στην πεμπτουσία της Ορθοδοξίας, και για αυτό σέβονταν περισσότερο την Ορθοδοξία από ότι οι αιρετικοί Χριστιανοί της Δύσης. Αυτός ήταν, μας λένε, και ο λόγος για τον οποίο η φιλεύσπλαχνη Οθωμανική κατοχή διατήρησε την Ορθοδοξία στην ουσία σχεδόν ανέπαφη από την Δυτική αιρετική σκέψη. Η νεο-ψευδοορθόδοξη φιλοοθωμανική τάση, γνήσιο και εκλεκτό τέκνο της παλαιάς Βυζαντινής Τουρκόφιλης παράταξης, εξοπλισμένη με βαρύγδουπους ακαδημαϊκούς τίτλους σπουδών και μελετών, προικισμένη με τα πλουσιότερα δώρα της ρητορικής και της συγγραφικής τέχνης, λεξηπλάστης και ιδεοπλάστης, φιλοσοφούμενη, κυρίαρχη της Ελλαδικής Χριστιανικής διανόησης, διορισμένη συχνά και πληρωμένη από το δημόσιο με υψηλές αμοιβές, συμμαχούσα και συχνά ταυτιζόμενη με το ρεύμα της αριστερίζουσας και όχι κατ’ ουσίαν αριστερής ιντελιγκέντσιας του τόπου, έχει καταφέρει να διαμορφώσει την άποψη μεγάλου μέρους του Νεο-Ελλαδικού ελληνισμού σύμφωνα με τις δικές της διδασκαλίες. Ο Νεο-ψευδορθόδοξος Οθωμανολαγνισμός, δεν διστάζει να δίνει και διαλέξεις ακόμα και για την μεταφυσική καταβολή των εξελίξεων του ανθρωπίνου δεσοξυριβονουκλεϊκού οξέως, χρησιμοποιώντας για την επιχειρηματολογία του αυτή τα ανώτερα επίπεδα της καθομιλουμένης Ελληνικής.

Άποψής μας είναι ό,τι οι Οθωμανολάγνοι είναι στην ουσία οι πνευματικοί πατέρες της σημερινής δυσάρεστης Ελλαδικής κατάστασης. Παρά την πρωταγωνιστική υπαιτιότητά τους, συχνά επιχειρούν οι ίδιοι τελικά και τον υποβιβασμό της κύριας ονομασίας του γένους μας από ‘ηρωϊκό’ σε ‘παρακμιακό.’ Διδάσκουν, εκτός των πολλών φιλοσοφικών τους φληναφημάτων, τεράστιες ιστορικές ανακρίβειες. Διατυπώνουν αυτές τις ιστορικές ανακρίβειες μέσα στα πλαίσια μίας πολύπλοκης αυτοευλογούμενης Χριστολογίας, προκειμένου να επιβεβαιώσουν την αυθαίρετη, αλλά και πολύ παλαιά θέση, ότι η Ορθοδοξία είναι Ανατολή. Εδώ πρέπει να παρατηρήσουμε ότι οι Οθωνολάγνοι είναι στην ουσία πνευματικοί απόγονοι δύο παλαιών μεγάλων Χριστιανικών αιρέσεων, της Κακοδοξίας και της Ανορθοδοξίας, τις οποίες θα ορίσουμε σε άλλο κείμενο. Τον Ελληνισμό οι Οθωμανολάγνοι τον θεωρούν ως υποδεέστερο υποεξάρτημα της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας. Αντί λοιπόν ο Οθωμανολάγνος να θεωρεί την Ορθοδοξία ως προϊόν της Ελληνικής σκέψης, υποβιβάζει την Ελληνική σκέψη σε υπο-προϊόν της Ορθοδοξίας, και θέτει το ζήτημα της πίστεως υπεράνω οποιασδήποτε Ελληνικής θεώρησης, η οποία υποστηρίζει ότι στην ουσία, η Ορθοδοξία είναι Ελληνικής προέλευσης, και μία από της Ελληνικές φιλοσοφικές σχολές σκέψης. Ο Οθωμανολαγνισμός ξεκάθαρα δεν αποδέχεται αυτό το οποίο στην ουσία είναι ο Ελληνισμός, δηλαδή ούτε Δύση, ούτε Ανατολή. Ο Ελληνισμός είναι το κέντρο και η αρχή μέσα από την οποία μπορεί να ερμηνευθεί και να ορισθεί τόσο η Ανατολή όσο και Δύση. Από που και εως που λοιπόν είμαστε Ανατολή; Το κάλυμα αυτό της Ανατολικότητας γιατί πρέπει να το δεχθούμε;

Αυτό που βασικά απασχολεί τους Οθωμανολάγνους δεν είναι ούτε να φιλοσοφήσουν, ούτε να μάθουν από την ιστορία, αλλά να φτιάξουν την ιστορία όπως αυτοί νομίζουν ότι ήταν ή πρέπει να είναι. Γι΄αυτό άλλωστε δεν μπήκαν ποτέ στον κόπο να μελετήσουν σε βάθος το ίδιο το ιστορικό πρόσωπο του Χριστιανισμού. Η Ανατολίτικη οκνηρία τους είναι απερίγραπτη. Εδώ θα αποδείξουμε ότι δεν πρόκειται στην ουσία περι συνειδητών αγυρτών, αλλά περισσότερο περί λαλίστατων ανιστόρητων ρητοροσοφιστών, απελπισμένων, οι οποίοι αντί να προστρέξουν για απαντήσεις στην επιστήμη της λογικής και την έρευνα, αντί να προστρέξουν στις ιστορικές πηγές, προτίμησαν να φτιάξουν ένα δικό τους ανατολικοκεντρικό κοσμοθεωρητικό πλαίσιο, μέσα στο οποίο κλείστηκαν και παραμένουν κλειστοί, και μέσα από το οποίο ερμηνεύουν την Ανατολή ως την αρχή του παντός. Παρά την ρητορική τους ευφράδεια που συχνά συναντούμε σε διαλέξεις και κηρύγματα, η αμάθειά τους είναι τόσο βαθιά, ώστε να αγνοούν ακόμα και τα βασικότερα για τον ίδιο τον Ιησού Χριστό. Για αυτούς πάντα πρωτεύει η μεταφυσική, και μεταφυσικά ερμηνεύουν τα γραπτά που διαβάζουν, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να δουν ό,τι μπορεί να δει ακόμα και ένας άνθρωπος χωρίς ίχνος παιδείας, ο οποίος όμως πιστεύει στην δύναμη της λογικής. Κατα καιρούς στην εποχή μας, άνθρωποι από τα λεγόμενα αριστερά, μετά από σύντομη μελέτη, με γνώμονα όμως την λογική, εκφράζουν την άποψη ότι ο πρώτος Χριστιανισμός δεν ήταν το κίνημα αγάπης που μας λένε οι Οθωμανολάγνοι, αλλά ήταν ένα απελευθερωτικό επαναστατικό κίνημα. Αυτούς τους αριστερούς τους στηλιτεύουν οι Οθωμανολάγνοι ως ανθρώπους οι οποίοι έχουν χάσει την ευλογία του Αγίου Πνεύματος, και κατα συνέπεια δεν μπορούν να δουν το πνευματικό μεγαλείο του πρώτου Χριστιανισμού. Υπάρχουν και οι άνθρωποι από τα λεγόμενα δεξιά, οι οποίοι και αυτοί, μετά από μία σύντομη μελέτη, με γνώμονα όμως την λογική, εκφράζουν την άποψη ότι δεν είναι δυνατόν οι Χριστιανοί των πρώτων αιώνων στο Βυζάντιο να ήταν άνθρωποι της αγάπης, διότι κατέσφαξαν τους πολυθεϊστές. Αυτούς τους δεξιούς οι Οθωμανολάγνοι τους θεωρούν ότι βρίσκονται υπο την επήρεια των δαιμόνων που κατοικούν μέσα στα είδωλα των αρχαίων Θεών, τα οποία έχουν γίνει πάλι της μόδας.

Ποιός ήταν λοιπόν ο Ιησούς και ποιοι οι πρώτοι Χριστιανοί, των οποίων οι Οθωμανολάγνοι υποστηρίζουν ότι είναι πνευματικοί απόγονοι, και των οποίων τις διδασκαλίες θεωρούν ότι κατέχουν καλύτερα από όποιον άλλο; Οι Οθωμανολάγνοι δεν μπορούν να ανακαλύψουν την καταγωγή τους μόνοι τους, διότι πρώτα από όλα δεν διαβάζουν του Πατέρες της Εκκλησίας, εκτός από κάποια αποσπάσματα και ελάχιστα έργα επιλεκτικά. Εκτός αυτού, πόσες φορές έχουν άραγε προσεγγίσει έστω και αυτές τις λίγες πηγές της ιστορίας που επιλέγουν, χωρίς προηγουμένως να έχουν πάρει ανατολικό πνευματικό χασίσι; Να λοιπόν πράγματα τα οποία δεν μας λένε:

Οι πρώτοι Χριστιανοί δεν αυτο-ονομάζονταν σαν Χριστιανοί, για τον απλούστατο λόγο ότι η λέξη Χριστός είναι ελληνική, δηλαδή δεν υπήρχε σαν λέξη στην μητρική γλώσσα του Χριστού και των Αποστόλων, η οποία δεν ήταν η ελληνική. Ο Άγιος Επιφάνιος στο έργο του Πανάριον μας πληροφορεί ότι οι πρώτη κοινότητα η οποία υιοθέτησε αργότερα το όνομα Χριστιανοί, ήταν στην Αντιόχεια της Συρίας, και ότι οι πρώτοι άνθρωποι που ακολούθησαν τον Ιησού στην Ιουδαία και Παλαιστίνη, όπως και ο ίδιος ο Ιησούς, λέγονταν Γαλιλαίοι και Ναζωραίοι. Οι Πράξεις των Αποστόλων και το Κατα Μάρκον Ευαγγέλιο επίσης καλούν τον Ιησού Ναζωραίο. Στο Κατά Λουκά Ευαγγέλιο ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής επίσης ονομάζετε Ναζιραίος. Ο Άγιος Επιφάνιος Ναζιραίο ονομάζει και τον αδελφό του Ιησού, τον Ιάκωβο, και επίσης ξεκάθαρα διευκρινίζει ότι όλοι οι γιοί του Ιωσήφ, δηλαδή τα αδέλφια του Ιησού, ήταν Ναζιραίοι. Ο Άγιος Επιφάνιος, αλλά και άλλες Χριστιανικές πηγές, εξηγούν ότι οι Ναζιραίοι ήταν ένα ιερό τάγμα ανδρών αφιερωμένων στον Θεό, οι οποίοι δεν έκοβαν τα μαλιά τους, δεν έτρωγαν κρέας και δεν είχαν σεξουαλικές επαφές, όπως δηλαδή και οι σημερινοί μοναχοί. Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στα σχόλιά του στον Πεντηκοστό Ψαλμό επίσης ονομάζει τον Ιησού Ναζαραίο, και στα σχόλιά του επί του Ιερεμία εξηγεί ότι οι Ναζαραίοι ήταν μια ιδιαίτερη ομάδα ανθρώπων που πρώτα δημιούργησε ο Προφήτης Ηλίας. Όπως είναι γνωστό, οι προσκείμενοι στον Προφήτη Ηλία τον είχαν βοηθήσει στην εκκαθάριση πολλών αντιπάλων του, και έχει μείνει στην θρησκευτική ιστορία ως ο σφαγέας αιρετικών Ιουδαίων. Για αυτή την ιδιαίτερη ομάδα ανθρώπων δίνει στοιχεία και το βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης που ονομάζουμε Δικαστές. Στο έργο του περί της Ευαγγελικής Αποδείξεως ο Άγιος Ευσέβιος επίσης καλεί ξεκάθαρα τον Ιησού Ναζιραίο. Αυτό που έχουμε μάθει εμείς μέσα στα σχολεία και τις εκκλησίες μας είναι ότι ο Ιησούς ήταν από ένα μέρος που το έλεγαν Ναζαρέτ, και έτσι ονομάστηκε Ναζωραίος. Αυτό αναφέρετε μόνο από τον Άγιο Ευσέβιο, ενώ στα έργα του Αγίου Επιφανίου σε ένα μόνο μέρος διαβάζουμε την εξήγηση για πόλη Ναζαρέτ και σε άλλα την εξήγηση για το ιερό τάγμα. Το ότι δεν υπάρχει καμία ιστορική αναφορά πουθενά για ένα μέρος που λέγετε Ναζαρέτ, πριν να το αναφέρει για πρώτη φορά ο Ευσέβιος τον τέταρτο αιώνα, δημιουργεί υποψίες. Περιττό να αναφέρουμε ότι πλήθος Χριστιανικών κειμένων είναι ψευδεπίγραφα και έχουν υποστεί προσθήκες, αλλαγές και αφαιρέσεις ανα τους αιώνες. Στα δε ελληνικά αυτός που είναι από την Ναζαρέτ λέγετε κανονικά Ναζαρεταίος και όχι Ναζιραίος ή Ναζωραίος. Επίσης σημαντικότατο είναι ότι σε μετάφραση στα ελληνικά, όπως μας λέει πλήθος κειμένων, ο όρος Ναζωραίος γίνετε Ζηλωτής, το οποίο συνάδει πλήρως με την θεωρία περί Ιερού Τάγματος. Αυτό το Ιερό Τάγμα, τους Ναζιραίους ή Ναζωραίους, καταράστηκε τον πρώτο αιώνα και ο περιβόητος Ραββίνος Γαμαλιήλ ο δεύτερος, διότι είχαν κατασφάξει τους Ιουδαίους εκείνους οι οποίοι συντάσσονταν με τους Ρωμαίους. Οι Ρωμαίοι επίσης κυνήγησαν τους ζηλωτές, εξ ού οι περιβόητοι διωγμοί εναντίον των Χριστιανών. Όπως λέει ο ιστορικός Ιώσηπος, οι Ζηλωτές είχαν επαναστατήσει και κατέσφαξαν την άρχουσα τάξη της Ιερουσαλήμ. Οι Ρωμαίοι, τους επαναστατημένους Ζηλωτές του αποκαλούσαν με μία δική τους λέξη, Σικάριους, το οποίο σε Ελληνική μετάφραση, σημάνει χασάπηδες (σίκα λέγαν το μακρύ μαχαίρι του χασάπη τότε οι Ρωμαίοι). Το υλικό που υπάρχει για την δράση των πρώτων Χριστιανών στο πόλεμο ενάντια στους Ρωμαίους και το Ιουδαϊκό κατεστημένο είναι πάρα πολύ, και δε θα συνεχίσουμε εδώ με αυτό, αλλά θα απαντήσουμε στο επιχείρημα ότι η Καινή Διαθήκη μας λέει άλλα. Εξαρτάτε κύριοι, εξαρτάτε τι θα διαβάσουμε από την Καινή Διαθήκη, και τι δεν θα διαβάσουμε. Στο Κατα Ιωάννη Ευαγγέλιο, ο Ιησούς έφτιαξε το φραγέλλιο, το οποίο είναι βαρύς τύπος μαστιγίου, και με αυτό επιτέθηκε στην γνωστή σκηνή εναντίον των εμπόρων. Στο Κατα Λουκά υπέδειξε σε όποιον από τους ανθρώπους του δεν είχε μάχαιρα να πουλήσει το πανωφόρι του και να αγοράσει. Στο Κατα Ματθαίον Ευαγγέλιο ο Ιησούς δηλώνει ότι δεν ήρθε να φέρει ειρήνη επι της γης, αλλά μάχαιρα. Στις Πράξεις των Αποστόλων ο Ανανίας και η Σαπφίρα πέφτουν νεκροί ως εκ θαύματος μόλις αρνούνται να δώσουν χρήματα στον Απόστολο Πέτρο. Στο Κατα Μάρκον Ευαγγέλιο ο Ιησούς αποκαλεί την Ελληνίδα και την κόρη της σκυλιά. Αυτή την άποψη του Ιησού για τους Έλληνες διατήρησαν πολλοί Χριστιανοί τον δεύτερο αιώνα και αργότερα. Ο Αγίος Θεόφιλος στο έργο του Προς Αυτόλυκον έγραψε ότι ο Ηρόδοτος, ο Κλεάνθης και ο Διογένης δίδασκαν κανιβαλισμό. Ο Τατιανός, ο αρχηγός των Χριστιανών της Συρίας, στο έργο του Κατά Ελλήνων, έγραψε ότι ο Ηράκλειτος ήταν αδαής, ο Αριστοτέλης κόλακας και η Σαπφώ πόρνη. Λίγο αργότερα, στο έργο Στρώματα του Κλήμεντα Αλεξανδρίας διαβάζουμε ότι οι πολυθεϊστές ήταν γουρούνια που ζούσαν στη βρώμα και τις λάσπες. Το τι έγραφαν οι Χριστιανοί των πρώτων αιώνων για τους Έλληνες, και το τι έκαναν στους Έλληνες στους πρώτους αιώνες του Βυζαντίου, είναι ζήτημα για άλλα άρθρα. Εκεί όπου θέλουμε να καταλήξουμε είναι ότι ακόμα συχνά αντηχούν ηχηρά κηρύγματα ενάντια στους κομμουνιστές και ενάντια στους πολυθεϊστές, μόνο και μόνο επειδή τόλμησαν και τολμούν να αμφισβητήσουν την ιστορία, όπως αυτή την παραδίδουν οι Οθωμανολάγνοι. Τα ίδια κάνουν και σε όποιον αριστερό ή δεξιό τολμάει να μιλήσει ενάντια στη Οθωμανική κατοχή.

Η ερώτηση λοιπόν τώρα είναι, αν πράγματι οι Οθωμανολάγνοι είστε τα πνευματικά παιδιά των πρώτων Χριστιανών. Αν ναι, τότε που είναι η μαχητικότητά σας την οποία αυτοί είχαν εναντίον κατακτητών; Τι σχέση έχετε εσείς με αυτούς, και ποιών τελικά πραγματικά πνευματικά παιδιά είστε; Την σκέψη σας την γνωρίζετε από που κρατάει; Ερευνήσατε, ή απλά δεχτήκατε τι σας είπαν οι Τούρκοι και άλλοι για το ποιοι είστε; Εφόσον ούτε την ιστορία του Σωτήρα σας δεν γνωρίζετε, πως είναι δυνατόν να μας πείσετε για το πόσο ωραία και πνευματικά ζούσε ο ραγιάς Ρωμιοέλληνας στα χρόνια της Οθωμανικής σκλαβιάς; Οι μητέρες μας και οι γιαγιάδες μας μήπως είπαν ψέματα πως κρύβονταν από τον Τούρκο πασά του χωριού να μην τις δει ποτέ; Γάμους δεν έκανε ο Ραγιάς κρυφά γιατί το είχε έθιμο ο κάθε τοπικός Πασάς να πλαγιάζει την νύφη του Χριστιανού πρώτος αυτός; Ρωτήστε τις γιαγιάδες και του παππούδες να σας τα πούνε, παντού αυτό έκαναν οι Οθωμανοί. Σε καλύβια και χαμόσπιτα δεν είχαν τον ραγιά να ζει οι αφέντες; Δεν του απαγόρευαν τα παράθυρα και το ύψος των σπιτιών; Στις ψάθες επάνω δεν γεννιόντουσαν και δεν πέθαιναν η μιά γενιά μετά την άλλη των Χριστιανών δούλων; Ένας πασάς και ένας παπάς δεν έτρωγαν σε κάθε χωριό, και ο λαός πεινούσε; Οι Χιώτες δεν πήγαιναν δυό δυό και καβαλούσαν ο ένας τον άλλο όποτε έβλεπαν Τούρκο από μακριά, για να τον ξεγελάσουν να μην τους αγγαρέψει να τον κουβαλήσουν, κάνοντάς τον να νομίσει πως κάποιον άλλο Τούρκο κουβαλάνε στην πλάτη; Υποζύγια δεν είμασταν με αξία δούλου συχνά μικρότερη από αυτή ενός μεγάλου θηλαστικού ζώου; 35 χρονών όποιος έφτανε γέρος δεν ήτανε από την κακοπέραση; Ελεύθεροι δεν ήταν μόνο όσοι ζούσαν κρυμμένοι σαν τα αγρίμια μέσα στα βουνά και τα άγονα μέρη; Ένα στα πέντε παιδιά του Έλληνα δεν το έπαιρνε φόρο ο Τούρκος για να το κάνει γενίτσαρο ή χανουμάκι;

Ο πλουσιότερος παπάς δεν μάζευε τα χρήματα από τους δούλους Χριστιανούς και τα κατάθετε στον Σουλτάνο για να αγοράσει το Πατριαρχιλίκι; Αγοραστή δεν ήταν πάντα από τον Σουλτάνο η θέση του Πατριάρχη; Αγοραστά δεν ήταν όλα τα Επισκοπιλίκια από παπάδες που πλήρωναν τους τοπικούς πασάδες; Οι φτωχοκαλόγηροι που σπάνια γίνονταν επίσκοποι στάθηκαν συχνά στο πλευρό του πεινασμένου, ενώ ο άνω κλήρος συνήθως κρατούσε το λαό χαμηλά, σκυμμένο δούλο του Οθωμανού. Υπήρξαν και οι ευνοούμενοι Έλληνες έμποροι, και κάποιες περιοχές είχαν προνόμια. Πλήρωναν πάντα καλό μπακσίσι και χαράτσι. Βέβαια υπήρξαν παιδιά πλουσίων Ελλήνων που δεν άντεχαν να βλέπουν τους κολίγους να σέρνονταν στις λάσπες μιά ζωή ολάκερη, και επαναστάτησαν και αυτά ακόμα. Απο την καλοπέραση έγινε ο ραγιάς φονιάς για να φάει τον Τούρκο; Τον ξεγέλασαν μήπως οι αιώνιοι εχθροί της Οθωμανολαγνίας, οι Δυτικοί, διότι κατάλαβαν ότι πήγαινε ο ραγιάς να αρπάξει μόνος του εκ των έσω την Οθωμανική αυτοκρατορία; Μα που είναι το ίχνος σοβαρότητας και λογικής σε τέτοιες αναλύσεις; Άφησε ποτέ ο μουσουλμάνος αλλόπιστο να του πάρει το αφεντιλίκι χωρίς πόλεμο; Που και πότε την χάρισε την ελευθερία ο Τούρκος από μεγαλοψυχία; Μόνο μετά την μεγάλη επανάσταση δεν άρχισε ο Οθωμανός να δίνει τις μεταρρυθμίσεις του Τανζιμάν;

Οθωμανολάγνοι Χριστοπλάστες, τι σχέση έχετε με τους Έλληνες Ορθόδοξους Τάσο Ισαάκ και Σολωμό Σολωμού; Τα κομματιασμένα κορμιά των αγνοούμενων της Κύπρου για σας δεν υπάρχουν; Για σας ο Τούρκος είναι αρχοντικός, όπως λέτε στις διαλέξεις σας. Μήπως τούρκικη είναι και η δική σας σκούφια, και ας έχετε όνομα δήθεν ελληνικότατο; Μήπως πολλοί από εσάς είστε παιδιά των ίδιων των Οθωμανών πασάδων που άλλαξαν ταυτότητα και παρίσταναν τους Έλληνες μόνο και μόνο για κρατήσουν τις περιουσίες τους, να μην τους τις πάρει ο Έλληνας κολίγος; Τρέχετε ακόμα να προσκυνήστε τον Σουλτάνο για να σας δώσει δικαιώματα, αντί να πρωτοστατήσετε στον αγώνα για να κερδίσετε τα δικαιώματα αυτά χωρίς προσκύνημα. Τον Πανελληνικό λαό σε όλον τον κόσμο τον φιμώσατε να μην ξεσηκωθεί με το νόμο στα χέρια για να διεκδικήσει την ελευθερία του Πατριαρχείου και την επιστροφή των περιουσιών που του πήρε ο Σουλτάνος. Ευνουχίσατε τον παγκόσμιο Ελληνισμό να μην διεκδικεί, διότι όταν διεκδικεί κερδίζει. Καλύτερο το προσκύνημα για σας, το έχετε συνηθίσει. Δεν έχετε καταλάβει ότι το Πατριαρχείο είναι συνήθως ο καλύτερος υπηρέτης του Οθωμανού για έξι αιώνες, και ποτέ ο Σουλτάνος δεν θα το αφήσει να χαθεί;

Αγαπητοί μου συμπατριώτες, γέμισε ο τόπος με ψυχοανάπηρους που πιστεύουν σε αόρατες υπερκόσμιες υπερδυνάμεις μεταφυσικών αγγέλων και δαιμόνων. Η κατάπτωση δεν ήρθε από μόνης, την επέβαλαν τα Οθωμανολαγνικά κέντρα και τα παρακλάδια τους με την πνευματικότητά τους. Σαν αποτέλεσμα, η διανόησή μας του σήμερα μεμψιμοιρεί και παράγει σε μεγάλο βαθμό αποχαυνωτικές μελωδίες και εκφράσεις. Άποψής μας είναι ότι η λύση για την αντιμετώπιση του αρρωστημένου φαινομένου της υπανάπτυξης, της παρακμής και του κυριότερου εκφραστή της, του Οθωμανολαγνισμού, βρίσκεται μέσα στην λατρεία της λογικής και της μελέτης. Ο Ελληνισμός εισέρχεται σε μία νέα ελπιδοφόρα φάση επιστροφής στον ελληνοκεντρικό ορθολογισμό. Όταν ο Ελληνισμός επανακτήσει την λογική την οποία του στέρησε τόσους αιώνες η μεταφυσική του Οθωμανολαγνισμού, θα πεθάνει και η Οθωμανολαγνική κουλτούρα του αντιπολιτισμικού ανατολικοσκυλάδικου, η οποία έχει ευνουχίσει το Ελληνικό πνεύμα της Ελευθερίας και της Δημιουργίας. Τη στιγμή που ο κόσμος αντί για τις επισκέψεις στα μεταφυσικάδικα και στα ξενυχτάδικα, αρχίσει να μελετά και να συνδιαλέγεται, θα έρθει καινούργια εποχή όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για τον κόσμο.

Τα νέα μεγάλα θαύματα πάλι από εδώ θα ξεκινήσουν, όπως ξεκίνησαν από τους Έλληνες της Αρχαιότητας και τους Έλληνες Βυζαντινούς που έφεραν την αναγέννηση στον κόσμο.

Η Νέα Ελλάδα τώρα αρχίζει να ξαναγεννιέται, μέσα από τις στάχτες της.