Αν μαζεύαμε μία βίδα για κάθε φράση πολιτικού άνδρα που αφορούσε την Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) από την ίδρυσή της το 1975 θα έπρεπε να εξάγουμε αεροπλάνα.

Του ΓΙΑΝΝΗ ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΥ

Αντί για αυτό, τώρα η Πολεμική Αεροπορία (Π.Α.), ο βασικός πελάτης της ΕΑΒ, διαμαρτύρεται έντονα και ζητά να της επιστρέψει η κρατική εταιρεία αεροσκάφη, που σύμφωνα με το χρονοδιάγραμμα έπρεπε να έχουν συντηρηθεί εδώ και μήνες! Για πολλά χρόνια, μέσα από ένα πλέγμα «εθνικού συμφέροντος» και «απόρρητης» αδιαφάνειας, η ΕΑΒ έμενε στο απυρόβλητο. Ομως ο κόμπος μάλλον έφτασε στο χτένι. Από τα πλέον ανώδυνα χαρακτηριστικά της κατάστασης είναι ότι για χρόνια η ΕΑΒ συντηρούσε τους κινητήρες των πυροσβεστικών αεροπλάνων Καναντέρ CL-215 αλλά τώρα η Π.Α. τους στέλνει στο εξωτερικό!

Για τα ελληνικά αεροσκάφη υπάρχει έλλειψη προσωπικού. Ομως για ένα πρόγραμμα δομικής και ηλεκτρολογικής αναβάθμισης (STAR/CCIP) των F-16 της αεροπορίας των ΗΠΑ (USAF) δεν υπάρχει ούτε μία ώρα καθυστέρησης. Σαν κέρβεροι, όπως μας τους περιέγραψαν, το παρακολουθούν οι Αμερικανοί καθημερινά και για χάρη του έχουν γίνει εσωτερικές μετατάξεις εργαζομένων.

Τα αεροσκάφη αυτά έρχονται από τη βάση του Αβιάνο της Ιταλίας. Μία από τις εργασίες είναι ο αποχρωματισμός τους. Δεν φτάνει που η συγκεκριμένη εγκατάσταση κατηγορείται ως «πολύ βρόμικη» από τους οικολόγους και είναι ύποπτη για ρύπανση του Ασωπού (περισσότερα σε διπλανό ρεπορτάζ). Φαίνεται να είναι και χωρίς αντίκρισμα για τα εξασθενημένα οικονομικά της, καθώς σύμφωνα με έναν από τους διευθυντές (τα στοιχεία του στη διάθεση της εφημερίδας) η ΕΑΒ χάνει από αυτήν κάπου 10 εκατ. ευρώ!

Ξαφνικά φαίνεται να πληρώνουμε από την τσέπη μας την αμερικανική πολεμική αεροπορία! Επιπλέον αναρωτιέται κανείς πώς είναι δυνατόν να λείπουν ειδικευμένοι τεχνίτες σε μια κατεξοχήν παραγωγική βιομηχανία. Πώς θα παράγει;

Ελλειψη προσωπικού.

Οπως καταγγέλλουν εργαζόμενοι, το μυστικό… όπλο της ΕΑΒ ονομάζεται Τάσος Φιλιππάκος και είναι ο διευθύνων σύμβουλος. «Δεν ασχολήθηκε με την αναπλήρωση των κενών θέσεων», λέει ο εκπρόσωπός τους στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας Γιάννης Μπαρμπερής. «Λείπουν ειδικευμένοι τεχνίτες και μηχανικοί, που για να θεωρηθούν πλήρως ικανοί για παραγωγική εργασία χρειάζονται τρία χρόνια πείρας στο δικό μας εργοστάσιο. Ακόμη και αύριο να προσλαμβάνονταν, η παραγωγή θα αργούσε να φτάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα». Σύμφωνα με μια προβολή προς το μέλλον, καθώς αποχωρούν περίπου 150 άτομα τον χρόνο, προς τη σύνταξη και άλλες εταιρείες, σε δύο τρία χρόνια οι γραμμές παραγωγής θα έχουν καταρρεύσει.

Ομως από το 2004 η διοίκηση αύξησε τους γενικούς διευθυντές από 2 σε 6, τους διευθυντές από 17 σε 30 και τους τομεάρχες από 58 σε 90! Εντελώς συμπτωματικά το μόνο πόστο διευθυντή που μένει κενό για χρόνια είναι εκείνο του Εσωτερικού Ελέγχου! Στους εκλεκτούς της διοίκησης ήταν και παντός είδους σύμβουλοι. Από τα ονόματα ξεχωρίζει εκείνο του Νίκου Καραχάλιου, πρώην γραμματέα πολιτικού σχεδιασμού της Ν.Δ. Ακόμη, μόνο το 2009, η ΕΑΒ πλήρωσε 10 διαφορετικά δικηγορικά γραφεία, εκτός της νομικής της υπηρεσίας. Τα τρία από αυτά για θέματα περιβάλλοντος!

Υπάρχει και οικονομική κατρακύλα. Από κέρδη το 2003, πέρασε το 2008 σε ζημιά 65 εκατ. ευρώ. Χαρακτηριστική είναι η πορεία του 2009. Ο προϋπολογισμός προέβλεπε 200 εκατ. ευρώ έσοδα, η διοίκηση έβαλε στόχο 180 εκατ. Αλλά στις 20/12/2009 το λογιστήριο έβλεπε μόνο 133.

Τα χρέη συσσωρεύονται. Περίπου 500 εκατομμύρια ήδη και στις 24/12/2009 η ΕΑΒ ενημερώνει το υπουργείο ότι θα χρειαστεί να δανειστεί ακόμη 295 εκατ. ευρώ. Πάντα με εγγύηση Δημοσίου. Από αυτά 63 εκατ. είναι για κεφάλαιο κίνησης. Μέρος του θα πάει στις βεβαιωμένες ρήτρες, λόγω καθυστερήσεων. Ομως αφού αναφέρουμε τη λογιστική κίνηση δεν μπορούμε να μη σταθούμε σε κάτι που λέει ο Γ. Μπαρμπερής για την οδική: «Ξοδεύουμε 4 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο για τα λεωφορεία που φέρνουν τους εργαζόμενους και 1,5 εκατομμύρια επιπλέον για έξοδα βενζίνης στελεχών!»

Δηλαδή με σημερινές τιμές κάπου 1,2 εκατ. λίτρα βενζίνης! Δηλαδή, με έναν πρόχειρο υπολογισμό, 721 στελέχη (που δεν υπάρχουν) κάνουν καθημερινά τη διαδρομή Αθήνα – Τανάγρα μετ’ επιστροφής με Μερσεντές. Ή αλλιώς δέκα στελέχη οδηγούν 550 φορές μέχρι το Βερολίνο!Φαίνεται ότι στον διευθύνοντα σύμβουλο αρέσει να ταξιδεύει. Πολύ συχνά για το χωριό του, όπως μάθαμε, με υπηρεσιακό αυτοκίνητο. Και επειδή αγαπάει πολύ τον τόπο του κάνει χορηγία 10.000 ευρώ, από χρήματα της ΕΑΒ, όχι από την τσέπη του, στην εκκλησία του χωριού. Οι υπόλοιπες χορηγίες του 2009, παρά τα χρέη, είναι μια λίστα με εντυπωσιακούς αποδέκτες, π.χ. η Χριστιανική Ενωση Κυριών και Δεσποινίδων! Ποια;

«Να παρέμβει εισαγγελέας».

«Πρέπει να μπει εισαγγελέας στην εταιρεία», δηλώνει απερίφραστα πρώτη φορά σε δημοσιογράφο, ο Γιάννης Μπαρμπερής. Ακόμη λέει ότι: «στη θυγατρική εταιρεία EMC Ελλάς Α.Ε. έγινε υπεξαίρεση 1 εκατ. ευρώ από ένα διευθυντή ένα κομματικό στέλεχος της Ν.Δ. Εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης αλλά κυκλοφορεί ακόμη ελεύθερος», καταγγέλλει ο κ. Μπαρμπαρής. Η καταγγελία είναι σοβαρή και αναζητήσαμε περισσότερα στοιχεία από την ΕΑΒ. Επιβεβαίωσε μόνο ότι έχουν γίνει «μηνύσεις και απολύσεις» και ότι επίκειται δίκη.

Φαίνεται ότι διαχρονικά η ντόπια παραγωγή δεν είναι αρκετά εθνικά υγιής. Ετσι, είμαστε η 5η χώρα παγκοσμίως σε εισαγωγές όπλων! Χαρακτηριστική είναι μία από τις ιστορίες που ακούσαμε από τα χείλη ενός από τους διευθυντές της ΕΑΒ: «Το 1999 φτιάξαμε ένα jammer (σύστημα παρεμβολών) και το δοκιμάσαμε εναντίον δύο διαφορετικών μαχητικών με διαφορετικά συστήματα αυτοπροστασίας πάνω από το Λιβυκό πέλαγος. Η δοκιμή είχε απόλυτη επιτυχία. Ενας ανώτατος αξιωματικός της αεροπορίας μου είπε: «Κάνατε πολύ καλή δουλειά!» Του απάντησα: «Εμείς; Εσείς αγοράσατε άχρηστα πράγματα!» Γιατί ήταν μια δουλειά που είχαν ετοιμάσει δύο μόνο μηχανικοί της ΕΑΒ σε δύο μόνο χρόνια!»

Ομως μαθαίνουμε ότι ο τομέας ηλεκτρονικών από εκεί που είχε το 50% του τζίρου της πριν από επτά χρόνια, έχει πέσει τώρα στο 10%. Την ίδια ώρα ιδιωτικές εταιρείες (Intracom, ΜΕΤΚΑ και η αμαρτωλή Siemens) κάλυψαν εύκολα το κενό στις στρατιωτικές προμήθειες, απορροφώντας ακόμη και μηχανικούς από την ΕΑΒ.

Οι 3.380 λέξεις της μη απάντησης.

Ζητήσαμε από την ΕΑΒ να μας απαντήσει σε 14 ερωτήσεις που μπορούσαν να απαντηθούν με ένα «ναι», «όχι» ή ένα-δύο αριθμούς.

Αντί για αυτό, η εταιρεία μάς έστειλε ένα κείμενο 3.380 λέξεων! Απάντησε όχι μία προς μία τις αριθμημένες ερωτήσεις, όπως θα ήταν αναμενόμενο, αλλά με μια έκθεση 15 σελίδων που μπαίνει σε άσχετα θέματα, έχει τρία παραρτήματα και δύο γραφήματα (!) και -το κυριότερο- μια αρκετά… πονηρή διατύπωση.

Για παράδειγμα, σύμφωνα με όσα γράφει, «οι συνολικές θέσεις ευθύνης στελεχών που καταλαμβάνονται στο οργανόγραμμα έχουν μειωθεί την τελευταία πενταετία κατά περίπου 22%». Ωραία διατύπωση, αλλά μάλλον… πονηρή, γιατί λίγο παραπάνω λέει: «το παρόν οργανόγραμμα περιλαμβάνει τις εξής βαθμίδες διοίκησης: Γενικών Διευθυντών, Διευθυντών, Προϊσταμένων Τομέων και Προϊσταμένων Συνεργείων…»! Εμείς δεν ρωτήσαμε για προϊσταμένους συνεργείων! Θα μπορούσαμε να σχολιάσουμε ότι άδειασε τα συνεργεία και γέμισε τις καρέκλες.

Ακόμη, δεν πήραμε απάντηση για την απόκλιση 70 εκατ. ευρώ στα έσοδα 2009, ούτε για τα δάνεια, ούτε για τυχόν κέρδη ή χασούρα από την επίμαχη σύμβαση με τη USAF κ.λπ. παρά τις ακριβείς μας ερωτήσεις.

ΠΗΓΗ