
Σε ενδιαφέρουσες δηλώσεις προέβη προσφάτως ο Γερμανός Αντιναύαρχος Wolfgang Ε. Nolting σχετικά με τα προγράμματα του Γερμανικού Πολεμικού Ναυτικού. Θα μου πείτε και τι μας νοιάζει εμάς; Η απάντηση είναι πολύ απλή και ακoύει στο όνομα Κ-130, ένα από τα μέχρι πρότινος ακριβοθώρητα σκαριά των Γερμανών στα προβλήματα των οποίων έχουμε αναφερθεί επανειλημμένως.
Η είδηση αφορά άμεσα και εμάς καθώς σύμφωνα με τα όσα διαρρέουν από το ΥΠΕΘΑ προωθείται τάχιστα πρόγραμμα απόκτησης 4 κορβετών για το Πολεμικό Ναυτικό ως «προίκα» για τα ναυπηγεία υπό το νέο σχήμα που αποφασίστηκε προσφάτως κάτω απο την πίεση των Γερμανών…
Οποιοδήποτε οπλικό σύστημα στον κόσμο έχει τεχνολογικά προβλήματα, τα οποία συνήθως επιλύονται με συνέχιση της εξέλιξης κατά την διάρκεια της ζωής του συστήματος. Θεωρείται όμως επιτυχημένο, όταν η χρήση του είναι επιτυχής και συνοδεύεται από τον ανάλογο μυθο. Τα Τίγρης του Β ΠΠ, ήταν δειγματολόγια βλαβών, πολύ λίγα καταστράφηκαν από εχθρικά πυρά, τα περισσότερα εγκαταλείφθηκαν από τα πληρώματα τους όταν έμειναν από βλάβη. Θεωρούνται όμως από πολλούς το τρομακτικότερο άρμα μάχης του Β ΠΠ, γιατί η δράση τους και το ψυχολογικό αποτέλεσμα στην μάχη ήταν τρομακτικά. Οι Έλληνες επειδή δεν μπορούμε να σχεδιάσουμε ούτε βίδες, αναγκαζόμαστε να αγοράσουμε οτιδήποτε σαβούρα μας πλασάρουν οι προηγμένοι λαοί. Φορτωνόμαστε λοιπόν όλα τους τα προβλήματα και επειδή δεν έχουμε δυνατότητες συνέχισης της σχεδίασης και τελειοποίησης της (Update and Upgrade) μένουμε με τα σαράβαλλα όπως τα αγοράσαμε χωρίς ποτέ να λύσουν τα σχεδιαστικά προβλήματα τους. Σαν να έχεις Windows χωρίς Updates. Το ίδιο βέβαια και οι απέναντι γείτονες. Αν τώρα το οπλικό σύστημα έχει σοβαρά προβλήματα, την εξέλιξη την βλέπετε με τα Υποβρύχια που μας φόρτωσαν οι Γερμανοί. Η σχεδίαση είχε από την αρχή μερικά βλακώδη λάθη τα οποία ήταν τόσο σοβαρά που δεν ήταν δυνατόν να διορθωθούν. Κανονικά θα έπρεπε να εγκαταλειφθεί ο τύπος αλλά εμείς τα φορτωθήκαμε και μάλιστα διπλοπληρωμένα.