Ομπάμα και Παπανδρέου θα συζητήσουν για ελληνική οικονομία και εθνικά θέματα

Κλικάρετε τις εικόνες για μεγένθυση

Του Αθανασιου Eλλις

Με στόχο την εξασφάλιση μιας στήριξης που θα συμβάλει στη βελτίωση της εικόνας της Ελλάδας στις διεθνείς αγορές, αλλά και την προβολή της χώρας ως αξιόπιστου συμμάχου, ο οποίος αναπτύσσει διεθνή κινητικότητα που δεν περιορίζεται στα αμιγώς ελληνικού ενδιαφέροντος ζητήματα, ο Γιώργος Παπανδρέου θα συναντηθεί την Τρίτη με τον Μπαράκ Ομπάμα στο Οβάλ Γραφείο και λίγες ώρες αργότερα θα συμμετάσχει με τον Αμερικανό πρόεδρο στην τελετή που διοργανώνει ο Λευκός Οίκος για τον εορτασμό της ελληνικής ανεξαρτησίας. Είναι η πρώτη επίσκεψη Ελληνα πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον από τον Μάιο του 2005, όταν ο Τζορτζ Μπους είχε υποδεχθεί για δεύτερη φορά τον Κώστα Καραμανλή.

Ο Γ. Παπανδρέου θα συναντηθεί επίσης με τη Χίλαρι Κλίντον, ενώ συνοδευόμενος από τον Γ. Παπακωνσταντίνου, θα συζητήσει σε βάθος την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας με τον υπουργό Οικονομικών των ΗΠΑ, Τίμοθι Γκάιτνερ. Θα έχει επίσης επαφές με τις ηγεσίες της Γερουσίας και της Βουλής, θα ενημερώσει Αμερικανούς δημοσιογράφους και θα μιλήσει στο ίδρυμα Brookings.

Η συνάντηση με τον πρόεδρο των ΗΠΑ δεν θα εξαντληθεί φυσικά στο θέμα της οικονομίας, αλλά θα καλύψει επίσης τις προοπτικές λύσης του Κυπριακού και του Σκοπιανού, το Αφγανιστάν και τα Βαλκάνια, ενώ δεν διαφαίνονται άμεσα εξελίξεις σε ό,τι αφορά την κατάργηση της βίζας.

Οικονομία: Η συγκυρία θέτει εκ των πραγμάτων την οικονομία στην κορυφή της ατζέντας. Ο κ. Ομπάμα αναμένεται να εκφράσει την πεποίθηση ότι η ελληνική κυβέρνηση θα καταφέρει να ξεπεράσει την κρίση, ενώ δεν αποκλείεται να επισημάνει την ανάγκη αυστηρότερων ελέγχων στις αμερικανικές τράπεζες, οι οποίες μέσω πολύπλοκων χρηματοπιστωτικών προϊόντων στοιχημάτιζαν υπέρ της χρεοκοπίας της Ελλάδας. Ο πρόεδρος του Οικονομικού Συμβουλίου, Λάρι Σάμερς, τόνισε πρόσφατα ότι «ένας συνδυασμός, ώστε να τεθεί ο ελληνικός προϋπολογισμός υπό καλύτερο έλεγχο και να παρασχεθεί περισσότερη βοήθεια, είναι αναγκαίος για τη σταθεροποίηση της κατάστασης», ενώ ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου σημείωσε ότι οι ΗΠΑ «πιστεύουν πως η Ε.Ε. μπορεί και θα προβεί στις σωστές ενέργειες ώστε να διασφαλίσει μια αποτελεσματική απάντηση στην κρίση στην Ελλάδα».

Κυπριακό, ελληνοτουρκικά: Η κυβέρνηση Ομπάμα θεωρεί πως παρουσιάζεται ένα «παράθυρο ευκαιρίας» για λύση του Κυπριακού που δεν πρέπει να χαθεί και θα ζητήσει να ασκήσει η ελληνική πλευρά την επιρροή της προς τη Λευκωσία. Παράλληλα, αποτιμά θετικά την πρωτοβουλία του κ. Παπανδρέου να συναντηθεί με τον κ. Ερντογάν τρεις μόλις ημέρες μετά την ανάληψη της πρωθυπουργίας και θεωρεί ότι μετά την ανταλλαγή επιστολών των δύο πρωθυπουργών, όπου καταγράφεται η εκατέρωθεν πολιτική βούληση για ομαλοποίηση των διμερών σχέσεων, η συγκυρία ευνοεί την έναρξη ενός ουσιαστικού διαλόγου και αν κριθεί αναγκαίο την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.

Σκοπιανό: Οι απ’ ευθείας επαφές που εγκαινίασε ο κ. Παπανδρέου με τον κ. Γκρούεφσκι έγιναν δεκτές με ικανοποίηση στην Ουάσιγκτον, που πιέζει για λύση. Μετά τις πρόσφατες συναντήσεις του σε Σκόπια και Αθήνα, ο Μάθιου Νίμιτς διέγνωσε συμβιβαστική διάθεση και εκτίμησε πως υπάρχει βάση για λύση. Ο μεσολαβητής του ΟΗΕ ελπίζει ότι μπορεί να γίνει αποδεκτή η ευρεία χρήση της ονομασίας «Βόρεια Μακεδονία» και οι ΗΠΑ διαμηνύουν ότι μπορεί και πρέπει να υπάρξει συμφωνία το συντομότερο.

Αφγανιστάν, Βαλκάνια: Η ανατροπή από τον κ. Παπανδρέου της ειλημμένης απόφασης του προκατόχου του για αναβάθμιση της ελληνικής συμμετοχής στις επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν δυσαρέστησε έντονα την κυβέρνηση Ομπάμα. Η ελληνική πλευρά θα μπορούσε να αυξήσει την εμπλοκή της στα Βαλκάνια, με ενδεχόμενη ανάληψη της ηγεσίας της νατοϊκής δύναμης στο βόρειο τμήμα του Κοσόβου ή και την αποστολή δικαστικών λειτουργών ή αστυνομικών στη Βοσνία.

Μέση Ανατολή: Η Αθήνα επιθυμεί να ενεργοποιηθεί στη Μέση Ανατολή χωρίς να αποκλείεται ακόμη και ο διορισμός Ελληνα ειδικού απεσταλμένου, ενώ θα μπορούσε να υπάρξει συνεργασία και με την Τουρκία. Ο Γιώργος Παπανδρέου θα επιχειρήσει να αξιοποιήσει τις επαφές που διατηρεί τόσο με το Ισραήλ όσο και με τις χώρες του αραβικού αλλά και του μουσουλμανικού κόσμου γενικότερα.

ΠΗΓΗ