Του Χρήστου Μηνάγια

Τουρκο-βουλγαρική κρίση ξέσπασε μεταξύ Τούρκων και Βουλγάρων στρατιωτικών που υπηρετούν στην Πολυεθνική Δύναμη Υποστήριξης της Ασφάλειας στο Αφγανιστάν (ISAF), όταν στις 3-3-2010 κατά τη διάρκεια ομιλίας που πραγματοποιήθηκε λόγω της 132ης Επετείου Απελευθέρωσης της Βουλγαρίας από τον τουρκικό ζυγό, η Βουλγάρα ομιλήτρια ταγματάρχης Daniela Blagoeva χρησιμοποίησε τον όρο «τουρκική σκλαβιά».

Οι Τούρκοι στρατιωτικοί που παρευρίσκονταν στην τελετή αντέδρασαν έντονα και στη συνέχεια ο Τούρκος ταξίαρχος Levent Çolak, διοικητής της Διοίκησης Περιοχής Καμπούλ, κάλεσε στο γραφείο του τον Βούλγαρο συνταγματάρχη Petko Lilov, διοικητή της βουλγαρικής δύναμης στο Αφγανιστάν, και του ζήτησε εξηγήσεις, με αποτέλεσμα ο Lilov να ζητήσει συγνώμη, να αποδεχθεί ότι υπήρξε ονοματολογικό λάθος και να αντικατασταθεί στο κείμενο της ομιλίας ο όρος «τουρκική σκλαβιά» από τον όρο «οθωμανική ηγεμονία».

Παράλληλα το βουλγαρικό υπουργείο Άμυνας σε επίσημη ανακοίνωσή  του δήλωσε ότι δεν εδόθη καμία εντολή στη ταγματάρχη Blagoeva να συντάξει το συγκεκριμένο κείμενο της ομιλίας και ότι προέβη σε όλες τις απαιτούμενες ενέργειες μετά την παρατήρηση της τουρκικής πλευράς.

Ωστόσο, το δεξιό βουλγαρικό κόμμα VMRO με ανακοίνωσή του υποστήριξε την Blagoeva, τονίζοντας ότι αποτελεί ανοησία να δημιουργείται πρόβλημα μεταξύ του βουλγαρικού στρατού και του στρατού άλλης χώρας όταν καποιος αναφέρει μία ιστορική αλήθεια. Το παραπάνω γεγονός δεν πρέπει να θεωρηθεί ως μία απλή εθνικιστική έξαρση ενός Τούρκου ταξιάρχου που υπηρετεί σε μία πολυεθνική Daniela Blagoevα στρατιωτική αποστολή στο εξωτερικό, αλλά έχει βαθύτερες ρίζες οι οποίες στηρίζονται στη θεωρία του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου περί του νεο-οθωμανισμού και η οποία αναλύεται στο βιβλίο του Στρατηγικό Βάθος:

Η διεθνής θέση της Τουρκίας. «Πρέπει να σημειωθεί ότι ο Νταβούτογλου χρησιμοποιεί τον όρο “Οθωμανικό Κράτος” διότι το θεωρεί ως ένα μοντέλο διοίκησης που περιελάμβανε δραστηριότητες εποικισμού, ανοικοδόμησης και ανάπτυξης, σε αντίθεση με τον όρο «Οθωμανική Αυτοκρατορία», ο οποίος παραπέμπει στα μοντέλα της αποικιοκρατικής διακυβέρνησης των Άγγλων, των Γάλλων, των Ισπανών και των Πορτογάλων. Επομένως, η προαναφερθείσα αντίδραση των Τούρκων έναντι της βουλγαρικής στρατιωτικής αποστολής στο Αφγανιστάν αποτελεί μέρος μίας στρατηγικής της οποίας ο αντικειμενικός σκοπός είναι η προβολή του ιστορικού χρέους, που έχει αναλάβει η Τουρκία όχι μόνο έναντι των 70 εκατομμυρίων κατοίκων της αλλά και έναντι όλων των εδαφών της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αποποιούμενη φυσικά όλες τις σφαγές και καταστροφές που προξένησε στα κράτη που κατέλαβε».

Άλλωστε, η παραποίηση της ιστορίας και η λήθη για τις γενοκτονίες που προξένησαν οι Τούρκοι εις βάρος των Ποντίων και των Αρμενίων βρίσκονται στην πρώτη θέση της αντζέντας του Ερντογάν και του Νταβούτογλου. Επίσης, πρέπει να τονισθεί ότι η εν λόγω τουρκική αντίδραση αποκτά ιδιαίτερη σημασία την παρούσα χρονική περίοδο εν όψει της Εθνικής μας Επετείου της 25 Μαρτίου.

(Milliyet/18-3-2010) / http://www.geostrategy.gr