Ενώ στην Ελλάδα οι πολιτικές ελιτ συγχαίρουν αλλήλους για την ένταξη των μεταναστών στην ελληνική κοινωνία, προσφέροντας μάλιστα αφειδώς νομιμότητα, ιθαγένεια και δικαίωμα ψήφου στους πάλαι ποτέ παράνομους μετανάστες, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, καθηγητές αλλά και γιατροί ανά τον κόσμο, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τη μουσουλμανική ωρολογιακή βόμβα που θα αλλοιώσει ανεπανόρθωτα τους λαούς της Ευρώπης…

Η ΕΕ αντιμετωπίζει μια εποχή μεγάλης κοινωνικής αλλαγής, αυτά αναφέρει στις εκθέσεις του ο Adrian Michaels, ενώ μέχρι τώρα λίγοι είναι οι πολιτικοί που δείχνουν να κατανοούν αυτή την προειδοποίηση. Στην Βρετανία μα και στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση αγνοούν την δημογραφική ωρολογιακή βόμβα: Η πρόσφατη ταχύτατη εισροή μεταναστών στην ΕΕ, συμπεριλαμβανομένων των εκατομμυρίων μουσουλμάνων, θα αλλάξει την ήπειρο μας ολοκληρωτικά κατά τη διάρκεια των επόμενων δύο δεκαετιών, ενώ σχεδόν κανένας από τους υπεύθυνους για την χάραξη πολιτικής, δεν μιλάει για αυτό.

Οι αριθμοί είναι εκπληκτικοί.

Το 1998, μόνο τα 3,2% του πληθυσμού της Ισπανίας ήταν από γεννήσεις αλλοδαπών . Το 2007 το ποσοστό αυτό ανήλθε στο 13,4%. Ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ευρώπης έχει υπερδιπλασιαστεί τα τελευταία 30 χρόνια και θα έχουν υπερδιπλασιαστεί ξανά μέχρι το 2015.Στις Βρυξέλλες, τα επτά συνήθη κορυφαία ονόματα των νεογέννητων πρόσφατα αγοριών, ήταν Mohamed, Adam, Rayan, Ayoub, Mehdi, Amine και Hamza.

Τα χαμηλά ποσοστά γεννήσεων των λευκών ευρωπαίων, σε συνδυασμό με τον ταχύτερο πολλαπλασιασμό των μεταναστών, θα αλλάξουν ριζικά με ότι μπορεί να σημαίνει αυτό, τον ευρωπαϊκό πολιτισμό και την ευρωπαϊκή κοινωνία όπως τη γνωρίσαμε μέχρι σήμερα.

Ευρώπη «Ευρωπαίων» Μουσουλμάνων.

Αυτή η ραγδαία εξέλιξη πρόκειται να αλλάξει το πληθυσμιακό μείγμα της Ευρώπης έχοντας εκτεταμένες συνέπειες στην εκπαίδευση, τη στέγαση, την ευημερία, την εργασία, τις τέχνες, στα πάντα. Θα μπορούσε επίσης να έχει αποφασιστική επίδραση στην εξωτερική πολιτική: μια μελέτη που υποβλήθηκε στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, σχετικά με τη σχέση της Αμερικής και της Ευρώπης, αναφέρει ότι μπορεί από αυτή την εξέλιξη και μόνο να αλλάξουν ριζικά οι μέχρι τώρα παραδοσιακές σχέσεις. Ωστόσο, οι αξιωματούχοι της ΕΕ παραδέχονται ότι το ζήτημα αυτό δεν έχει την προσοχή που του αξίζει.

Ο Jerome Vignon, αρμόδιος για την απασχόληση και τις κοινωνικές υποθέσεις στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, δήλωσε ότι το επίκεντρο της εν λόγω λειτουργίας στην ΕΕ ήταν για τους αιτούντες άσυλο και για τον έλεγχο της μετανάστευσης. Στην ίδια δήλωση συνεχίζοντας μας λέγει. «Το θέμα έχει στα σίγουρα υποτιμηθεί – υπάρχει μια γενική ρητορική σχετικά με την κοινωνική ένταξη των μεταναστών και πως θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη σημασία.» Τέλος συμπληρώνοντας είπε. «Αυτή η ρητορική σπάνια οδήγησε σε εφαρμογή πολιτικής λύσης».

Οι χώρες της ΕΕ έχουν μακρά ιστορία στην υποδοχή των μεταναστών, αλλά τα τελευταία χρόνια, δύο νέες σημαντικές τάσεις έχουν προκύψει. Οι μετανάστες έρχονται από το εξωτερικό όλο και περισσότερο με επιταχυνόμενους ρυθμούς στις αναπτυγμένες οικονομίες αλλά ο πληθυσμός τους έχει φτάσει πλέον σε υπερβολικούς αριθμούς.

Ο διαρκώς αυξανόμενος μουσουλμανικός πληθυσμός έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αυτό δεν οφείλεται στο γεγονός ότι αυτοί είναι οι μόνοι μετανάστες που εισέρχονται στην ΕΕ σε μεγάλο αριθμό! Υπάρχουν και παρά πολλοί άλλοι προερχόμενοι από κάθε σημείο του ορίζοντα. Πλην όμως οι μουσουλμάνοι είναι γεγονός πως είχαν προκαλέσει στο παρελθόν πληθώρα φρικαλεοτήτων στη Δύση και όλα αυτά στο όνομα του Ισλάμ.

Στο Αμερικάνικο PEW φόρουμ του ερευνητικού ανεξάρτητου κέντρου PEW, που δραστηριοποιείται ως οργανισμός για θέματα Θρησκείας & δημόσιου βίου, στην σχετική έκθεση του αναφέρει: « Οι χώρες της Ε.Ε. διαθέτουν βαθιές ιστορικές, πολιτιστικές, θρησκευτικές και γλωσσικές παραδόσεις. Η εισροή εκατοντάδων χιλιάδων, και σε ορισμένες περιπτώσεις εκατομμύριων, από ανθρώπους που αναζητούν, μιλούν και ενεργούν με διαφορετικό τρόπο, θα οδηγήσει σε ένα δύσκολο και αταίριαστο κοινωνικό περιβάλλον.»

Πώς έχουν μέχρι σήμερα οι δραματικές πληθυσμιακές αλλαγές;

Ο καθένας γνωρίζει ότι σε ορισμένες συνοικίες πόλεων της Ευρώπης, είναι περισσότεροι οι μουσουλμάνοι και ότι αυτή η μεταβολή είναι διαρκώς αυξανόμενη. Ωστόσο οι πρώτες λεπτομερείς διαπιστώσεις είναι δύσκολο να βρεθούν, εφόσον τα προσωπικά δεδομένα θεωρούνται στην Ε.Ε. ευαίσθητα: πολλές χώρες της ΕΕ συστηματικά αποφεύγουν να συλλέγουν στατιστικά πληθυσμιακά στοιχεία με βάση την θρησκεία.

Στην Ευρωπαϊκή Ένωση οι αριθμοί για τη μετανάστευση μας περιγράφουν την πραγματικότητα αν και με «θολές» μεθόδους. Οι 27 χώρες της Ε.Ε. προσέλκυσαν μισό εκατομμύριο περισσότερους ανθρώπους το χρόνο από ότι την εγκατέλειψαν παντοιοτρόπως. » Ωστόσο, από το 2002,» στην τελευταία έκθεση της η Ε.Ε. αναφέρει ότι , «η καθαρή μετανάστευση στην ΕΕ έχει σχεδόν τριπλασιαστεί ανάμεσα σε 1,6 εκατομμύρια και δύο εκατομμύρια άτομα ετησίως.»

Αυτές οι μετρήσεις και οι αναμενόμενοι ρυθμοί αποδεικνύεται πως δεν ήταν τίποτε άλλο παρά αποτέλεσμα προχειρότητας και ανοησίας των προηγούμενων προβλέψεων. Το 2004 η Ε.Ε. θεωρούσε ότι ο πληθυσμός της θα μειωθεί κατά 16 εκατομμύρια έως το 2050. Τώρα όμως πιστεύει ότι θα αυξηθεί κατά 10 εκατομμύρια μέχρι το 2060. Η Βρετανία βάσει αυτών των προχειροτήτων αναμενόταν να γίνει η πιο πυκνοκατοικημένη χώρα της Ε.Ε. μέχρι το 2060, με 77 εκατομμύρια κατοίκους μόνο. Αυτή τη στιγμή έχει 20 εκατομμύρια λιγότερους ανθρώπους από τη Γερμανία. Ο πληθυσμός της Ιταλίας αναμενόταν να μειωθεί δραστικά! Τώρα προβλέπεται να μείνει σταθερός.

Και από τις ΗΠΑ μας κρούεται ο κώδωνας κινδύνου.

Μία μελέτη για την πολεμική αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής από τον Leon Perkowski που έγινε το 2006, διαπίστωσε ότι υπήρχαν πλέον των 15 εκατομμυρίων μουσουλμάνων στην Ευρωπαϊκή Ένωση με την ανώτατη εκτίμηση να φτάνει τα 23 εκατομμύρια. Και βεβαίως, αυτός ο πληθυσμός δεν διανέμεται ομοιόμορφα. Σύμφωνα με τη υπηρεσία μετανάστευσης των ΗΠΑ (Policy Institute), οι κάτοικοι μουσουλμανικής πίστης θα αντιστοιχούν σε περισσότερο από το 20% του πληθυσμού της ΕΕ έως το 2050, όμως ήδη αυτό είναι γεγονός τώρα σε αρκετές Ευρωπαϊκές πόλεις. Ένας έγκριτος Αμερικανός δημοσιογράφος, ο Christopher Caldwell μας ενημερώνει ότι οι λευκοί Ευρωπαίοι θα αποτελούν μειοψηφία στο Μπέρμιγχαμ από το 2026 και νωρίτερα στο Λέστερ. Μια άλλη πρόβλεψη υποστηρίζει ότι οι μουσουλμάνοι θα μπορούσε να υπερτερούν αριθμητικά των μη μουσουλμάνων στη Γαλλία και ίσως σε όλη την Δυτική Ευρώπη από τα μέσα του αιώνα μας (2050). Στην Αυστρία στον 20ο αιώνα οι κάτοικοι ήσαν κατά 90% καθολικοί στο θρήσκευμα, πλην όμως οι Ισλαμιστές, θα είναι η πλειοψηφία των Αυστριακών κάτω των 15 ετών μέχρι το 2050, μας λέει ο Κάλντγουελ.

Τα προβλεπόμενα ποσοστά αύξησης είναι αμφιλεγόμενα. Τα ποσοστά των γεννήσεων μπορεί να είναι δύσκολο να προβλεφθούν και οι αριθμοί των μεταναστών μπορεί να μοιάζουν σαν την παλίρροια. Αλλά ο Karoly Lorant, Ούγγρος οικονομολόγος ο οποίος συνέγραψε ένα έγγραφο για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, υπολογίζει ότι οι μουσουλμάνοι έχουν ήδη ξεπεράσει το 25% του πληθυσμού στη Μασσαλία και το Ρότερνταμ, 20% στο Μάλμε, 15% στις Βρυξέλλες και το Μπέρμιγχαμ και το 10% στο Λονδίνο, το Παρίσι και την Κοπεγχάγη.

Οι περίφημες δεύτερες και τρίτες γενιές αποδεικνύονται χειρότερες στην ένταξη τους.

Οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις έτειναν να δείχνουν ότι η επικίνδυνη ριζοσπαστικοποίηση των μουσουλμάνων της Ευρώπης δεν έχει ακόμη συμβεί. Αυτό δίνει την ελπίδα ότι αυτοί θα ενταχθούν με επιτυχία. Παρ ‘όλα αυτά, οι δεύτερης και τρίτης γενεάς των μουσουλμάνων δείχνουν σημάδια ότι είναι πιο δύσκολο να ενσωματωθούν από ότι οι γονείς τους. Μια βρετανική ομάδα μελέτης, διαπίστωσε ότι πάνω από το 70% των μουσουλμάνων άνω των 55 ετών θεώρησαν ότι είχαν πολλά κοινά με μη-μουσουλμάνους. Ωστόσο αυτό μειώθηκε στο 62% μεταξύ των 16 και 24 ετών.

Οι μεταβολές του πληθυσμού κινούν έντονη ανησυχία σε όλους τους Ευρωπαίους πολίτες με τι συνεχείς δημοσκοπήσεις να δείχνουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία είναι αντίθετη στους μετανάστες, ωστόσο οι πολιτικοί αποφεύγουν σε μεγάλο βαθμό αυτή τη συζήτηση.

Ο στρουθοκαμηλισμός των κατεστημένων πολιτικών ελίτ, αναδεικνύει ακροδεξιά πολιτικά σχήματα.

Η Γαλλία απαγόρευσε τη χρήση της μαντίλας (χιτζάμπ) στα σχολεία ενώ το ίδιο έκανε και για την αντίστοιχη χρήση των χριστιανικών συμβόλων, καθιστώντας έτσι δυσκολότερη την υποστήριξη ότι ο νόμος απευθυνόταν αποκλειστικά σε μουσουλμάνους. Η Βρετανία έχει ενισχύσει τη νομοθεσία της περί θρησκευτικού μίσους. Αλλά αυτά είναι μεμονωμένα γενικά νομοθετήματα (ευχολόγια).

Στο ενδιάμεσο πολιτικό-ιδεολογικό κενό έχει ενισχυθεί η ανακάμπτουσα ομάδα των ακροδεξιών πολιτικών σχημάτων, μεταξύ των οποίων και το βρετανικό Εθνικό Κόμμα, το οποίο απέκτησε δύο έδρες στις πρόσφατες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Ο Ολλανδός πολιτικός Geert Wilders, μιλάει εναντίον του Ισλάμ και πρόσφατα είχε απαγορευτεί η είσοδος του στην Βρετανία, ωστόσο αυξάνει συνέχεια και σημαντικά τα ποσοστά του στις σφυγμομετρήσεις κοινής γνώμης στην Ολλανδία.

Το PEW Forum προσδιόρισε τα κύρια σημεία για το 2005: «Το γεγονός ότι [ακραία κόμματα] αυξάνουν την επιρροή τους κατέχοντας πλέον σημαντική πολιτική θέση, οφείλεται στην υποκρισία και την έλλειψη ειλικρίνειας από τους κατεστημένους πολιτικούς φορείς στο θέμα της μετανάστευσης. Οι μελετητές υποστηρίζουν ότι η ευρωπαϊκή ελίτ έχει πολύ δρόμο ακόμη να διανύσει σε ότι αφορά τα ευρύτερα κοινωνικά θέματα της φυλής και ταυτότητας γύρω από τους μουσουλμάνους και άλλες ομάδες, και αυτό το σφάλμα το κάνει από φόβο μήπως και θεωρηθεί ως μη πολιτικά ορθό.»

Επιτακτική η ανάγκη οι ελίτ να «ξυπνήσουν» από τον επιτηδευμένο λήθαργο τους.

Όμως είναι επιτακτική η ανάγκη να ξεκινήσει μια μεγαλύτερη και ειλικρινής συζήτηση για την λεγόμενη ένταξη των μεταναστών. Έχει σημασία σε όλα; Ναι, υποστηρίζει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ο Vignon. Δεν είναι, πόλωση κάτι τέτοιο και μπορεί να οδηγήσει σε γκέτο. «Είναι κακό γιατί δημιουργεί ανταγωνισμούς. Ανταγωνίζονται μεταξύ τους φτωχοί άνθρωποι ενάντια σε άλλους φτωχούς ανθρώπους: τα άτομα αυτά αισθάνονται ότι απειλούνται,» λέει.

Η Ευρωπαϊκή ένωση μας ενημερώνει πως τα ποσοστά απασχόλησης των μη υπηκόων της είναι χαμηλότερα από ό, τι για τους υπηκόους της, πράγμα που όπως λένε, συγκρατεί την οικονομική πρόοδο. Ένας σημαντικός λόγος για αυτό είναι η έλλειψη γλωσσικών δεξιοτήτων. Το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής επίσης αναφέρει ότι το 2007 το 28% των παιδιών που γεννήθηκαν στην Αγγλία και στην Ουαλία είχαν τουλάχιστον έναν αλλοδαπό γονέα. Αυτό το ποσοστό μετρήθηκε στο 54% για το Λονδίνο. Συνολικά το 2008, το 14,4% των παιδιών στα σχολεία της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης είχε μια γλώσσα και αυτή ήταν διαφορετική από την Αγγλική ως πρώτη γλώσσα τους.

Οι μουσουλμάνοι, οι οποίοι αποτελούν μια εξαιρετικά ανομοιογενή ομάδα, έχουν δείξει μέχρι σήμερα ελάχιστη διάθεση να οργανωθούν πολιτικά σε μαζικές συναθροίσεις φυλής ή θρησκείας. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι παραβλέπονται οι φωνές τους. Η Γερμανία ήδη άρχισε με την μεταρρύθμιση εκλογικών νόμων πριν από 10 χρόνια, χορηγώντας ορισμένα δικαιώματα για το μεγάλο τουρκικό πληθυσμό στην επικράτεια της. Θα ήταν παράξενο αν αυτό δεν μετέβαλε –αρνητικά- τη στάση της χώρας σχετικά με την αίτηση της Τουρκίας για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μελέτη του Perkowski λέει: «Η αντιμετώπιση του ραγδαία αναπτυσσόμενου φαινομένου , να στερούνται πολιτικών δικαιωμάτων οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί εντός των συνόρων της Ε.Ε. που είναι από τους παλαιότερους και ισχυρότερους συμμάχους, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να βρεθούν αντιμέτωπες με όλο και ισχυρότερες προκλήσεις για την εξωτερική πολιτική της Μέσης Ανατολής…»

Η Δημογραφική αλλοίωση θα αναγκάσει τους πολιτικούς να αντιμετωπίσουν αυτά τα ζητήματα το συντομότερο δυνατόν. Πρόσφατα, ορισμένοι έχουν αρχίσει να ωθούν τη συζήτηση ως κεντρικό ζήτημα. Ο Angel Gurría, γραμματέας του ΟΟΣΑ, τον Ιούνιο είπε: «Η μετανάστευση δεν είναι μια βρύση που μπορεί να ενεργοποιηθεί κατά βούληση. Χρειαζόμαστε άμεσα δίκαιες και αποτελεσματικές πολιτικές μετανάστευσης και ένταξης. Οι πολιτικές που θα εφαρμοστούν πρέπει να είναι προς την κατεύθυνση να προσαρμόσουν τόσο την ευνοϊκή πρόσκαιρη οικονομική συγκυρία αλλά και τα κακά που η ίδια η μετανάστευση φέρει.

ΠΗΓΗ