Του ΓΙΑΝΝΗ ΚΟΚΚΙΝΙΔΗ

Νέο σκάνδαλο αποκαλύπτεται από τις εισαγγελικές Αρχές του Μονάχου για δωροδοκίες Ελλήνων αξιωματούχων που ήταν υπεύθυνοι εξοπλιστικών προγραμμάτων στις Ένοπλες Δυνάμεις. Και αυτό, όπως και της Siemens, το πάρτι με τις μίζες βγήκε στην επιφάνεια μετά από έρευνες των ΗΠΑ, καθώς η μητρική εταιρεία της θυγατρικής που εμπλέκεται και αυτή στο σκάνδαλο, επιχείρησε να εισέλθει στο Χρηματιστήριο. Οι εν λόγω εταιρείες είχαν έδρα στη Γερμανία και οι εισαγγελικές Αρχές του Μονάχου ανακάλυψαν «υποβρύχιες» διαδρομές δεκάδων, αν όχι εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.

Δεν είναι γνωστό στην Αθήνα αν αποδέκτες στις μίζες που δόθηκαν το 2000 και το 2002 ήταν πολιτικοί, αξιωματικοί ή και οι δύο πλευρές. Το τραγελαφικό πάντως για τη χώρα μας είναι το γεγονός ότι η Ferrostaal AG έδινε παγκοσμίως 2,5% μίζα για τις συμβάσεις που έκλεινε και στην Ελλάδα οι εμπλεκόμενοι απαιτούσαν και έπαιρναν 5%(!).

Ένα ποσοστό το οποίο μπορεί να εξηγήσει σήμερα γιατί το υπουργείο Εθνικής Άμυνας έδινε τότε προκαταβολή το 80% της αξίας του εξοπλιστικού προγράμματος όταν οι άλλες χώρες δεν πληρώνουν ούτε το… 30%.

Έτσι μετά τη Siemens, τη MAN και την Daimler, τώρα η Γερμανική Δικαιοσύνη διαπίστωσε ότι και η Ferrostaal χρημάτιζε τους εμπλεκόμενους για να παίρνει υπερκοστολογημένες τις «χρυσές δουλειές».

Η ΜΑΝ είχε θυγατρικές εταιρείες την HDW και τη Ferrostaal. Τα Ελληνικά Ναυπηγεία Σκαραμαγκά πουλήθηκαν στη γερμανική εταιρεία HDW που ήταν συγγενής εταιρεία με τη Ferrostaal. Το 2000 η Ελλάδα υπέγραψε σύμβαση για την αγορά τριών υποβρυχίων τύπου 214. Υποβρύχια με πρωτοποριακή τεχνολογία, αλλά μόνο στα χαρτιά και στα φιλόδοξα σχέδια. Το κόστος ήταν αρχικά 1.26 δισ. ευρώ.

Το 2002 υπογράφτηκε νέα σύμβαση με την HDW για την προμήθεια ενός ακόμα υποβρυχίου τύπου 214 και τον εκσυγχρονισμό τριών παλαιών υποβρυχίων τύπου 209 που διέθετε το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό. Το τέταρτο υποβρύχιο συμφωνήθηκε να το αγοράσουμε 400 εκατ. ευρώ και ο εκσυγχρονισμός των άλλων τριών κόστισε 877 εκ. ευρώ. Επίσης το 2003 συμφωνήθηκε ο εκσυγχρονισμός έξι φρεγατών ενώ η λαμαρίνα τους τερμάτιζε το όριο ζωής της. Ο εκσυγχρονισμός αυτός, που κόστισε 381 εκ. ευρώ, δεν αφορούσε την παράταση ζωής της λαμαρίνας ούτε των παλιών μηχανών, αλλά των ραντάρ και των αισθητήρων του(!).

Η δικαστική έρευνα στη ΜΑΝ, που είχε θυγατρικές την HDW και τη Ferrostaal, το 2009, είχε σαν αποτέλεσμα οι Αρχές να ανακαλύψουν μία σειρά παράνομων πληρωμών που αφορούσαν κατασκευή και πώληση υποβρυχίων στην Πορτογαλία, το Πακιστάν και την Ελλάδα.

Από τα πρώτα ευρήματα των εισαγγελέων του Μονάχου από την έρευνα που διενήργησαν στο Έσεν στις 24 Μαρτίου 2010, καθώς και από τις πρώτες καταθέσεις προκύπτει ότι:

– Οι παράνομες πληρωμές στην Πορτογαλία ήταν «νηπιαγωγείο» μπροστά στο μέγεθος των παράνομων πληρωμών που έγιναν σε κρατικούς αξιωματούχους στην Ελλάδα για την αγορά των υποβρυχίων της κλάσης 214.

– Το ύψος των προμηθειών ήταν εξαιρετικά υψηλό για μία χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η σύμβαση του 2000 είχε σαν βασικούς αναδόχους τις εταιρείες HDW και FERROSTAΑL. Τη σύμβαση για τη FERROSTAΑL υπογράφουν οι Χανς Ντίτερ Μούλεμπεκ και Στέφαν Γκέλχοφ, που φαίνεται να γνώριζαν για τις παράνομες αγορές των υποβρυχίων.

Από καταγγελίες στελεχών της FERROSTAAL φαίνεται ότι οι μίζες σε Έλληνες κρατικούς αξιωματούχους καμουφλαρίστηκαν στα προγράμματα των αντισταθμιστικών. Η πλειονότητα των προγραμμάτων αφορούσε την παροχή εξοπλισμού και μεταφοράς τεχνογνωσίας στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά για την κατασκευή των υποβρυχίων. Είχαν συμφωνηθεί επίσης να πραγματοποιηθούν και κάποια προγράμματα στον εμπορικό τομέα των Ναυπηγείων τα οποία παραμένουν ανεκτέλεστα.

Κομβικό σημείο για να καταβάλλονται οι μίζες φαίνεται πως ήταν το Λονδίνο. Εκεί η Ferrostaal είχε δημιουργήσει μία θυγατρική εταιρεία για να διαχειρίζεται τις παράνομες πληρωμές. Τα πρώτα στοιχεία θέλουν να εμπλέκεται ένας 60χρονος Έλληνας που διατηρεί εταιρεία… συμβούλων και διοχέτευε τις μίζες στους Έλληνες αξιωματούχους οι οποίοι ενεπλάκησαν στα εξοπλιστικά προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού.

ΠΗΓΗ