Τελικά αναρωτιέμαι γιατί οι Σλάβοι δεν είναι περήφανοι για την καταγωγή τους…

Διαβάζουμε για τις ‘ρίζες’ της «Μακεδονικής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών» των Σκοπίων και εντυπωσιαζόμαστε γιατί θέλει αυτός ο λαός να ονομάζεται μακεδονικός…

Οι ρίζες λοιπόν της διανόησης στη γειτονική χώρα βασίζονται σε δέκα – έντεκα σημαντικούς διανοούμενους του 19ου αιώνα που βέβαια καμία σχέση δεν έχουν με τους σύγχρονους …αρχαίους Μακεδόνες των Σκοπίων…

Ας τους δούμε λοιπόν:

Ο αρχιμανδρίτης Partenij Zografski (γεννήθηκε Galičnik, 1818, πέθανε Κωνσταντινούπολη, 1876). Εκπαιδεύτηκε στη Θεσσαλονίκη, Αθήνα Κίεβο, Μόσχα και Αγία Πετρούπολη δημοσίευσε δύο βιβλία στη σλαβική γλώσσα. Το «Кратка Свяшенна история на Ветхо-и-Новозаветна-та Цьрковь» (εκκλησιαστικό) και τη ‘σλαβική γραμματική’- «Кратка славянска грамматика». Η γραμματική του, έδωσε τα θεμέλια της σύγχρονης μακεδονικής (σ.σ. διάβαζε σλαβικής) φιλολογίας.

Ο Dimitrija Miladinov (γ. Στρούγκα, 1810, π. Κωνσταντινούπολη, 1862), αφυπνιστής της Σλαβικής συνείδησης στη Μακεδονία του 19ου αιώνα, συνέβαλε στην εισαγωγή της μητρικής γλώσσας και την εισαγωγή του σλαβικού αλφαβήτου στα σχολεία της πΓΔΜ.

Ο Konstantin Miladinov (γ. Στρούγκα, 1830, π. Κωνσταντινούπολη, 1862), αντιπρόσωπος της ‘μακεδονικής’ ποίησης του 19ου αιωνα, αδελφός του Dimitar Miladinov. Σπούδασε στην Αθήνα και τη σλαβική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας.

Ο Grigor Prličev (γ. Οχρίδα, 1830, π. Οχρίδα, 1893) ταλαντούχος εκπρόσωπος της ‘μακεδονικής’ λογοτεχνίας του 19ου αιώνα. Μετέφρασε στo σλαβικό ιδίωμα την Ιλιάδα και την Οδύσσεια από τα ελληνικά. Γνώριζε πολύ καλά τα ελληνικά, τα βουλγαρικά.

Ο Andreja Damjanov (γ. Papradište, 1813, π. Βέλες, 1878) αναφέρεται ως θεμελιωτής πολλών εκκλησιών στην περιοχή των Σκοπίων.

Ο Pulevski (γ. Galičnik, 1817, π. Σόφια, 1895) δημιούργησε ένα σημαντικό έργο που καταλαμβάνει ένα μεγάλο κεφάλαιο στη σλαβομακεδονική ιστορία. Δημοσίευσε την πρώτη συλλογή ποιημάτων στα σλαβομακεδονικά με τίτλο «Makedonska pesnarka» -«Μακεδονική Ποίηση» τόμοι Α΄ και Β΄. Επίσης δημοσίευσε το πρώτο έντυπο γραμματικής στη σλαβομακεδονική γλώσσα το 1880 με τίτλο «Slognica rečovska», επίσης την πρώτη ιστορική απόπειρα για τους Σλάβους της Μακεδονίας με τίτλο «Μakedonska Slavjano op istorija Sta» -« Οι Σλάβοι της Μακεδονίας και η ιστορία τους» το οποίο ολοκληρώθηκε το 1892, (το έργο αυτό δεν έχει καμία σχέση με τους σημερινούς σκοπιανούς, αναφέρει τον ερχομό των Σλάβων στο Μεσαίωνα από τις ρωσικές στέππες).

Ο Marko K. Cepenkov (b. Prilep, 1829, d. Sofia, 1920) έγραψε εθνογραφικά λαϊκά στοιχεία των Σλάβων της Μακεδονίας –« Makedonski Narodni umotvorbi».

Κατόπιν αναφέρονται οι Kuzman Šapkarev- δάσκαλος, γεννήθηκε στην Οχρίδα πέθανε στη Σόφια το 1908, Atanas Badev (γ. Prilep, 1860, π. Σόφια, 1908) μουσικός- σπούδασε στη Μόσχα και στην Αγία Πετρούπολη,

και στη συνέχεια οι νεώτεροι.

Όλα τα στοιχεία είναι από τη «Μακεδονική Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών» των Σκοπίων.

Όταν διαβάσει κανείς τις ‘ρίζες’ αυτής της ‘μακεδονικής’ κουλτούρας με τίποτε δεν θα μπορούσε να συνδέσει αυτούς τους ανθρώπους με εκείνους που ισχυρίζονται πως κατάγονται από το σπέρμα του Αλέξανδρου…

Ναι, είναι Σλάβοι που εποίκησαν στη Μακεδονία. Το λένε και τα βιβλία τους.

Το λέει η ίδια η Ακαδημία τους.

Ίσως, δεν πρόλαβαν να την αρχαιοποιήσουν και αυτήν. Αλλά τι στοιχεία θα βρουν;

Ιδού το ερώτημα…

Γλυκό το όνομα, αλλά που στηρίζεται κύριε Γκρουέφσκι;
Στα αγάλματα που θα στήσεις στην πλατεία των Σκοπίων;
Όσο πιο μεγάλα τα κάνεις, τόσο πιο εύκολα θα πέσουν…

Μια που έχεις και ελληνική καταγωγή, τον ‘καραγκιόζη’ ασφαλώς και θα τον γνωρίζεις.

Έτσι δεν είναι;

Αναρωτιέμαι γιατί οι Σλάβοι δεν είναι περήφανοι για την καταγωγή τους…

ΠΗΓΗ