![]()
The Economist
Για τον περισσότερο κόσμο, ο Τούρκος πρόεδρος Αμπντουλάχ Γκιουλ είναι ένας μετριοπαθής πολιτικός, ο οποίος ως υπουργός Εξωτερικών εξισορρόπησε τις υπερβολές του άστατου πρωθυπουργού του, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο κ. Ερντογάν λογομάχησε δημοσίως με το Ισραήλ, αλλά ο κ. Γκιουλ προσέγγισε ήρεμα το Ιράν, για να το πείσει να εγκαταλείψει τις πυρηνικές φιλοδοξίες του. Ο κ. Ερντογάν αντιπροσωπεύει άνθρωπο με χάρισμα· ο κ. Γκιουλ την κοινή λογική. Τώρα όμως διεξάγεται μια υπόγεια μάχη: Ο κ. Ερντογάν θεωρείται ότι προσβλέπει στην προεδρία, αλλά ο κ. Γκιουλ θέλει να διατηρήσει το αξίωμά του.
Ενα πρόβλημα είναι ότι κανένας, ούτε και ο κ. Γκιουλ, δεν φαίνεται να γνωρίζει πότε θα λήξει η θητεία του. Το ζήτημα είναι ότι όταν το Κοινοβούλιο εξέλεξε τον κ. Γκιουλ το 2007 εισήγαγε αλλαγές, σύμφωνα με τις οποίες ο πρόεδρος θα εκλέγεται απευθείας από το λαό, για πενταετή θητεία. Το ερώτημα είναι αν ο κ. Γκιουλ θα επωφεληθεί και θα ξαναθέσει υποψηφιότητα. Ή αν, όπως και οι προηγούμενοι πρόεδροι, υπηρετήσει μια 7ετία και αποχωρήσει το 2014.