Αναπτύσσοντας χτες στη Βουλή την Επίκαιρη Ερώτηση προς τον πρωθυπουργό για τις προωθούμενες ΝΑΤΟικές διευθετήσεις στο Αιγαίο, η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλ. Παπαρήγα, τόνισε: «Κύριε Παπανδρέου, έχουμε συζητήσει πολλές φορές αυτά τα θέματα. Επίσης, όταν ήσασταν υπουργός των Εξωτερικών στην κυβέρνηση Σημίτη, είχαμε την ευκαιρία να ανταλλάξουμε απόψεις. Πρόκειται για διαχρονικά θέματα.

Το ζήτημα, ένα τέτοιο μεγάλο θέμα όπως αυτό που βάζουμε σήμερα, δεν το θέτουμε σε καμία περίπτωση για λόγους εντυπώσεων. Είναι ένα μεγάλο θέμα, θέλει πολλή ώρα συζήτηση, όμως, δε μας ικανοποιούν αυτά που είπατε. Βεβαίως, δεχόμαστε ότι έγινε ένα έγγραφο από το ΝΑΤΟ, το πήρε πίσω το ΝΑΤΟ κλπ., ή παρακολουθούμε διάφορες δηλώσεις για τις «κόκκινες γραμμές».

Υπάρχει μια πραγματικότητα, η οποία πια δεν μπορεί να καλυφθεί με γενικές θέσεις. Για παράδειγμα, η μόνη διαφορά που αναγνωρίζουμε με την Τουρκία, είναι η διευθέτηση του ζητήματος της υφαλοκρηπίδας. Είναι και δική μας θέση αυτή, αλλά αυτή η θέση ούτε την κυβέρνηση καλύπτει ούτε και εμείς μπορούμε πια να λέμε μόνο αυτό, όταν έχουμε μια σειρά από διαχρονικά δεδομένα και καινούργια.

Κατ’ αρχήν, μετά το 1996 και την ιστορία με τα Ιμια, έχουμε επίσημο καθεστώς αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, κάτι που δεν ήταν πιο πριν και αποκρυσταλλώνεται στο ΝΑΤΟ με το γεγονός ότι το ΝΑΤΟ επικυρώνει όλες τις παραβιάσεις και όλες τις ενστάσεις της Τουρκίας. Η επικύρωση αυτή μάλιστα – με άλλον τρόπο, όχι ακριβώς όπως του ΝΑΤΟ – επεκτείνεται και στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αφού η Ευρωπαϊκή Ενωση πέρα από τη γενική θέση που λέει «να διευθετηθούν οι διαφορές σας», λες και οι διαφορές είναι ισότιμες, ίδιας φύσης, είναι 50 – 50, δεν συνδέει καν αυτό το συγκεκριμένο ζήτημα των κυριαρχικών δικαιωμάτων και των συνόρων στο Αιγαίο με την πορεία ένταξης της Τουρκίας.

Συγκεκριμένα, λοιπόν, έχουμε ακόμη τη συμφωνία Σημίτη – Ντεμιρέλ, έχουμε τη συμφωνία Βρετανίας και Τουρκίας, η οποία βέβαια έχει ενσωματωθεί στο ΝΑΤΟ και έχει διπλά νομιμοποιήσει όλα αυτά που κάνει η Τουρκία στο Αιγαίο, όπου συμπεριλαμβάνονται και οι δραστηριότητες έρευνας και διάσωσης.

Η υφαλοκρηπίδα ανοίγει ζητήματα.

Για να δούμε, λοιπόν, το θέμα της υφαλοκρηπίδας που λέτε, που είναι και δική μας θέση. Το μόνο ζήτημα που αναγνωρίζουμε ότι υπάρχει είναι το θέμα της υφαλοκρηπίδας. Ξέρουμε πάρα πολύ καλά – το ξέραμε και χτες και σήμερα παίρνει πια μια νέα διάσταση το θέμα – ότι το θέμα της υφαλοκρηπίδας, που επί της ουσίας αφορά το βυθό της θάλασσας, εάν διευθετηθεί έτσι ή αλλιώς – και ξέρουμε ποιο είναι το δίκαιο για το βυθό και ξέρουμε επίσης ότι το Αιγαίο είναι μια στενή θάλασσα, παίρνουμε υπ’ όψη τη μορφολογία του εδάφους κλπ., όλα αυτά είναι γνωστά και εσείς τα ξέρετε και εμείς και δεν τα σβήνουμε αυτά τα πράγματα – ανοίγει ένα ολόκληρο ζήτημα. Η ηγεσία της Τουρκίας, για παράδειγμα, θεωρεί ότι μια σειρά ελληνικά νησιά δεν καλύπτονται από ελληνική υφαλοκρηπίδα, άρα η υφαλοκρηπίδα είναι τουρκική. Δεν υπάρχουν νησιά χωρίς υφαλοκρηπίδα.

Επομένως, όταν θα μπει το θέμα του βυθού, που ξέρουμε πώς διευθετείται νομικά, τυπικά και ουσιαστικά εάν υπάρχει καλή θέληση αμοιβαία, θα θέσει το ζήτημα. Εχουμε, λοιπόν, την Τουρκία η οποία έχει επεκτείνει τις γκρίζες ζώνες και δεν δέχεται ελληνική υφαλοκρηπίδα στα ελληνικά νησιά. Επιπλέον, έχουμε το ίδιο το ΝΑΤΟ να εξαιρεί από ασκήσεις άμυνας, όπως λέει, τα συγκεκριμένα ελληνικά νησιά.

Αρα, εμάς μας απασχολούν τα εξής θέματα:

Πρώτον, οι αποστρατικοποιήσεις των νησιών, δεύτερον, τα χωρικά ύδατα, η επίθεση πάνω στα δώδεκα μίλια στα χωρικά ύδατα. Ξέρετε τη θέση μας. Εμείς λέμε ότι πρέπει η Ελλάδα να έχει το δικαίωμα επέκτασης στα δώδεκα μίλια, όταν το κρίνει σκόπιμο. Είναι μια θέση διαμορφωμένη με βάση επίσης και τη λογική που παίρνει υπ’ όψιν της τη μορφολογία εδάφους της Ελλάδας. Δεν μπορείς να αγνοήσεις ότι σε περίοδο ειρήνης τα δώδεκα μίλια εάν τα επεκτείνεις, φτάνεις στα παράλια της Τουρκίας.

Επομένως, πάτε να αντιμετωπίσετε και να συγκαλύψετε το ζήτημα αυτό μέσα από τη ΝΑΤΟποίηση για τη διχοτόμηση του Αιγαίου, το οποίο θα φέρει έτσι και αλλιώς ακόμα μεγαλύτερη μείωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας στο ζήτημα της άμυνας των ελληνικών νησιών. Ανοίγετε ένα σοβαρό ζήτημα.

Περιοχή με οξύτατους ανταγωνισμούς.

Και εν πάση περιπτώσει, έχουμε μία περίοδο ύφεσης των σχέσεων με την Τουρκία – εμείς το θέλουμε αυτό, δεν είπαμε «πάρτε τα όπλα και πάμε να πάρουμε την Κόκκινη Μηλιά» – και μπορεί όλα αυτά τα ζητήματα να διευθετηθούν.

Αλλά, επειδή είναι μια περιοχή, η οποία έχει οξύτατους ανταγωνισμούς λόγω αγορών, λόγω πετρελαίου, λόγω της γεωστρατηγικής θέσης της Τουρκίας, εν μέρει και της Ελλάδας, όλες αυτές οι διευθετήσεις με ΝΑΤΟποίηση, διχοτόμηση και με δεδομένο ότι το ΝΑΤΟ αναγνωρίζει τις «γκρίζες ζώνες» που επικαλείται η Τουρκία, εμείς φοβόμαστε ότι μπορεί αύριο να γίνουν ένα στοιχείο εμπλοκής, αντιπαράθεσης.

Ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι εδώ υπήρχαν συμφωνίες ανάμεσα σε χώρες, οι οποίες ακυρώθηκαν μέσα σε ένα βράδυ, ήρθαν τούμπα.

Δεν υπάρχουν συμφωνίες μέσα στο σύγχρονο κόσμο που δεν οδηγούν σε νέους γύρους πολέμων, σε παραβιάσεις κ.λπ. Οι συμφωνίες δεν λύνουν το ζήτημα, όταν μάλιστα είναι ευάλωτες, θολές και οδηγούν ενδεχομένως και σε ένα συνυποσχετικό, το οποίο αφήνει στην καλύτερη περίπτωση πάρα πολλά κενά και αμφισημίες στο ζήτημα της υφαλοκρηπίδας.

Ανησυχούμε, συγκεντρώνουμε την προσοχή, τα έχουμε πει πάρα πολλές φορές αυτά και ανησυχούμε πρόσθετα τώρα. Δεν είναι η συνηθισμένη μας ανησυχία και δε θεωρούμε ότι τα δημοσιεύματα ήταν όλα μύθοι. Να το πούμε καθαρά. Δεν μας μοιάζουν με μύθους τα δημοσιεύματα».

ΠΗΓΗ