Η ονομασία του νησιού, που βρίσκεται πολύ κοντά στα μικρασιατικά παράλια, προκύπτει από την παρουσία φυτών στην επιφάνειά του, τα οποία παρουσίαζαν θεραπευτικές ιδιότητες. Το γεγονός αυτό το είχε, άλλωστε, διαπιστώσει και ο Πατέρας της Ιατρικής, ο Κώος ιατρός Ιπποκράτης, ο οποίος και επισκέφθηκε το νησί, με απώτερο σκοπό την παρασκευή νέων φαρμακευτικών ουσιών.

Κατά κανόνα, όμως, το νησί, όπως και τα γειτονικά του νησιά (Αρκοί, Λειψοί, Αγαθονήσι), αποτελούσε και αποτελεί ένα άγονο και ξερό τοπίο που, κατά την αρχαιότητα, συνιστούσε άντρο πειρατών. Όπως μας αναφέρει και ο Πλούταρχος, από την γειτονική Τραγαία (Αγαθονήσι), πειρατές το 74 π.Χ. έπιασαν και φυλάκισαν τον Ιούλιο Καίσαρα στο νησί.

Κατά την τότε εποχή ήταν σύνηθες φαινόμενο γόνοι καλών οικογενειών, που ταξίδευαν για την Μικρά Ασία, να πιάνονται ως όμηροι και να απελευθερώνονται μετά την καταβολή λίτρων από τις οικογένειές τους. Κατά την κράτηση του νεαρού τότε Καίσαρα (18-20 ετών ), χτίστηκαν και κάποιες κατοικίες για την άνεσή του. Αυτό το μαρτυρούν οι θόλοι (καμάρες), που υπάρχουν δεξιά του λιμανιού. Μετέπειτα, χρησιμοποιήθηκαν σαν αποθήκες από τους πειρατές και σήμερα σαν καταφύγιο για τα αγριοκάτσικα του νησιού.

Τα πολλά ευρήματα στον υποθαλάσσιο χώρο γύρω απ’το νησί μαρτυρούν τη σπουδαία στρατηγική του θέση. Όταν το 1087 περιέρχεται στην μονή της Πάτμου, χρησιμοποιείται για βοσκότοπος της Μονής. Η μοναδική εκκλησία του νησιού, ο Αη Γιώργης, χτίστηκε το 1921. Σημαντική, ακόμη, η χρήση του νησιού, κατά την διάρκεια των δύο παγκοσμίων πολέμων, ως κρησφύγετο για τα ελληνικά πλοία.

ΠΗΓΗ: http://astypalaia.wordpress.com