ΕΛΛΑΔΑ / ΕΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ / OIKONOMIA

Επαγγελματική Σταδιοδρομία, Ασφαλιστικά Δικαιώματα και Αποτελεσματικότητα των ΕΔ.


Αντισμήναρχος Εφοδιασμού Ιωάννης Μανομενίδης.

Μιλούμε όλοι για την «τάση φυγής» των στελεχών με την εξαγγελία της αλλαγής του νομικού πλαισίου που αφορά την επαγγελματική μας σταδιοδρομία και τα ασφαλιστικά μας δικαιώματα, βασική πτυχή των οποίων είναι η διατήρηση του προσωπικού των ΕΔ σε μεγαλύτερα ηλικιακά όρια.

Όμως θα εκφράσω τον βαθύτατο προβληματισμό μου για δύο σοβαρές πτυχές που περνούν απαρατήρητες. Τη γήρανση του στρατεύματος και την εξοικείωση μας με την «κατάπτωση» του ηθικού των στρατιωτικών.

Διότι το ασφαλιστικό μας, αφενός απασχολεί την πολιτική ηγεσία, αφετέρου κι ο λαός μας έχει παρασυρθεί στην υιοθέτηση μίας μονομερούς στάσης των ΜΜΕ, αλλά αγνοείται το σοβαρό ζήτημα της μαχητικότητας ενός στρατεύματος γερόντων. Και δεν αναφέρομαι μόνο στη γερασμένη ηγεσία, που αντίκειται σαφώς στο πνεύμα του νομοθέτη όπως προκύπτει από μία απλή ανάγνωση των πρακτικών της Βουλής, διότι ο Ν.2439/96 επεδίωκε ρητά Ταξιάρχους στην ηλικία των 45 ετών (σε ηλικία 46 ετών είμαι ενός έτους Αντισμήναρχος). Όμως ο Νόμος ουδέποτε εφαρμόστηκε στην ουσία του, αλλά αυτό είναι άλλο μεγάλο θέμα.

Αναφέρομαι και στο λοιπό γερασμένο προσωπικό, λ.χ. των ΕΠΟΠ που «μεταμορφώνονται» σε στελέχη και θα παραμένουν μέχρι τα γεράματα τους χωρίς εναλλακτικές, αλλά και στα στελέχη των παραγωγικών σχολών που από νωρίς προσαρμόζονται (ως γέροντες) στο ευρύτερο δημοσιουπαλληλικό κοινωνικό γίγνεσθαι, για να περάσω και στο δεύτερο ζήτημα.

Το θέμα της καταρράκωσης του ηθικού μας, όπου όλοι ανυπομονούμε να συνταξιοδοτηθούμε. Κι αναρωτιέμαι πόσο ικανοποιημένη μπορεί να είναι η ελληνική κοινωνία όταν έχει μία γερασμένη ηγεσία (και γενικότερα στρατιωτικό δυναμικό), στρατιωτικούς οι οποίοι δεν έχουν στοιχειώδη διάθεση να διακινδυνέψουν τη ζωή τους, να αποκτήσουν στρατιωτικές εμπειρίες σε εμπόλεμες περιοχές για την αξιοποίηση τους επιστρέφοντας στην πατρίδα. Στον αντίποδα, στο Αφγανιστάν υπηρετεί πληθώρα από Αμερικανίδες στρατιωτίνες, ηλικίας άνω των 50 ετών! Εάν τέτοιοι ήμασταν οι πενηντάρηδες στρατιωτικοί, και πάλι θα είχα ενστάσεις για το αξιόμαχο μας, όταν θα έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα εχθρό ενδεχομένως με μαχιμότατους και φανατισμένους πιτσιρικάδες του αντιπάλου.

Συνεπώς, είναι σαφές ότι η προτεραιότητα πρέπει να βρίσκεται στην αποτελεσματικότητα, όσον αφορά τις Ένοπλες Δυνάμεις:

1ο – Το νομοσχέδιο των προαγωγών θα πρέπει να διασφαλίσει ταχεία εξέλιξη των αξιότερων αξιωματικών και ομοίως ταχεία αποστρατεία των λοιπών για τη διατήρηση νεαρού και αξιόμαχου στρατεύματος. Εάν για να επιτευχθεί αυτό, πρέπει να καταργηθεί η 25ετία, ας γίνει. Ο Ελληνικός λαός αποφασίζει για την ασφάλεια του! Προσωπικά υποστηρίζω ότι θα είναι ασυμβίβαστο με την αποτελεσματικότητα, διότι η κατάργηση της 25ετίας θα οδηγεί αναπόδραστα σε ταχεία γήρανση και σε καταρράκωση του ηθικού: συνεπώς θα προκύψουν «Γέροντες και βαριεστημένοι» στρατιωτικοί. Τι το χειρότερο για ένα στρατό; Ας τον καταργήσουμε να γλυτώσουμε και το κόστος…

2ο – Το ασφαλιστικό πρέπει να διασφαλίζει την έγκαιρη αποχώρηση των στρατιωτικών (έγκαιρη όσο ακόμη έχουμε ενθουσιασμό για τη δουλειά μας) όχι μόνο με τη διατήρηση ή και τη μείωση της 25ετίας, αλλά ακόμη και με κάποια εφάπαξ στήριξη (λ.χ. για λόγους επαγγελματικού επαναπροσανατολισμού) της αποχώρησης στη 10ετία (πχ για τους ΕΠΟΠ οι οποίοι δεν θα πρέπει να εξελίσσονται σε στελέχη χωρίς να περνούν από στρατιωτικές σχολές έστω και μετέπειτα). Παράλληλα θα πρέπει να δοθούν κίνητρα μετέπειτα απασχόλησης κι όχι αντικίνητρα για την παραμονή. Για τους πρόωρα αποστρατευόμενους, αυτό θα μπορούσε να γίνει με τη διασφάλιση τουλάχιστο ενός μέρους του εισοδήματος (π.χ. ο απόστρατος που διακόπτει τη σύνταξη για να γίνει ελεύθερος επαγγελματίας να έχει, αντί για την σύνταξη μία εγγύηση του δημοσίου στο προηγούμενο εισόδημα του – κατ’ αναλογία με τα επιδόματα ανεργάις), ενδεχομένως μέσω των μετοχικών ταμείων, την παροχή οικονομικών συμβουλών για την επιχειρηματική του δράση, την εισαγωγή της δια βίου εκπαιδεύσης, ως υπηρεσιακής υποχρέωσης για την εξασφάλιση και πιστοποίηση επαγγελματικών δικαιωμάτων (το οποίο σήμερα αποθαρρύνεται), την ένταξη σε ευρωπαϊκά προγράμματα, την υποστήριξη συνεταιρισμών αποστράτων, τη θέσπιση ρυθμίσεων διαδοχικής ασφάλισης ή και επιλογής ασφαλιστικής παραμονής στο δημόσιο ασφαλιστικό φορέα με καταβολή από τον απόστρατο (ακόμη και στη 10ετία) των ασφαλιστικών του εισφορών ως εργαζόμενου ανεξάρτητα από όποιο άλλο τομέα της οικονομία (ελεύθερο επαγγελματία, ή μετατασσόμενο δημόσιο υπάλληλο κλπ), ενδεχομένως δικαίωμα επιστροφής στην ενεργό υπηρεσία (ας μη ξεχνάμε ότι ο Τσόρτσιλ υπηρέτησε ως στρατιωτικός σε δύο περιόδους της ζωής του όπου είχε διατελέσει πολιτικός), κ.ά. καινοτόμα μέτρα στήριξης εναλλακτικών επαγγελματικών διεξόδων.

Τέτοια μέτρα θα διευκολύνουν πολλά στελέχη, που εύλογα έχουν κουραστεί από μία απαιτητική στρατιωτική ζωή, να δραστηριοποιηθούν σε άλλους τομείς της εθνικής μας οικονομίας, αξιοποιώντας τις γνώσεις και την ενεργητικότητα τους, ενώ παράλληλα θα παραμένουν όσοι θα διατηρούν τον νεανικό τους ενθουσιασμό για να υπηρετούν στις Ένοπλες Δυνάμεις για να εμπνέουν και τους νεότερους για αυτή την επιλογή τους.

Με τιμή

Αντισμήναρχος Εφοδιασμού Ιωάννης Μανομενίδης,

Β΄Αντιπρόεδρος ΣΥΣΜΕΔ , Διακλαδικός Επιτελής ΑΔΙΣΠΟ,

Afganistan, Kabul, ISAF/KAIA/Log Group Comm

ΠΗΓΗ

5 thoughts on “Επαγγελματική Σταδιοδρομία, Ασφαλιστικά Δικαιώματα και Αποτελεσματικότητα των ΕΔ.

  1. πχ για τους ΕΠΟΠ οι οποίοι δεν θα πρέπει να εξελίσσονται σε στελέχη χωρίς να περνούν από στρατιωτικές σχολές έστω και μετέπειτα).
    ΟΙ Ε.Π.Υ και Ε.Μ.Θ πως εξελίσσονται σε στελέχει κ Αντισμηναρχε??Και ο θεσμός των Ε.Π.Υ και ο θεσμός των ΕΠΟΠ με τα ίδια κριτήρια μπήκαν στο στρατό.Τα τελευταία χρόνια η μόνη ασχολεία των μεγάλων στελεχων ειναι οι ΕΠΟΠ!!!Ποσα παίρνει ο ΕΠΟΠ τι προσφέρει ο ΕΠΟΠ το ενα ο ΕΠΟΠ το αλλο ο ΕΠΟΠ σε λιγο θα μας πουν οτι οι ΕΠΟΠ χαλάν το στρατό και οτι τόσα χρόνια ολα πηγαίναν μια χαρά και τα τελευταία 8 χρονια χαλάσαν οι ΕΠΟΠ τον στρατό.Καιρός να ασχοληθουν με ποιο σοβαρα προβληματα του Ε.Σ και να ξεκολλήσουν το μυαλό τους με τους ΕΠΟΠ!!!!!! Ε Λ Ε Ο Σ

  2. Φιλε Λουκαpepe οι ΕΠΟΠ ειναι ενας σωστος θεσμος εφοσον χρησημοποιοητε σωστα.
    Πρεπει να γινει επαγγελαμτικος ο στρατος,αυτο πρεπει να το καταλαβουν ΟΛΟΙ.

    Το θεμα δεν ειναι οι ΕΠΥ η οιΕΠΟΠ να γινονται στελεχη,στελεχη εχουμε καθε χρονο απο τις σχολες,και πλεον ειναι τοσοι πολλοι που πολλοι δεν εχουν αντικιμενο.Οι εποπ πρεπει να γινουν στρατιωτες,αρτια εξοπλισμενοι,αριστα εκπαιδευμενοι,και καλα πληρωμενοι. αλλα στρατιωτες,οχι στελεχη εκτος και εαν εννοεις αλλιως το στελεχος.

  3. Φιλε μου Ioullianos στρατιωτες ειμαστε ολοι στον στρατο απο τον μικροτερο εως και το μεγαλυτερο στον βαθμο!!Τα στελεχη απο σχολες εχουν κρεμάσει τα αρβυλια τους και το φιδακι το βγαζουν οι ΕΠΟΠ απο την τρυπα του διοτι τα νεα<> που βγαινουν απο την σχολη δεν ξερουν την τυφλα τους.Μιλαω για ατομα απο την ΣΜΥ.Η ελλαδα δεν εχει της βασεις για επαγγελματικο στρατο ακομη,σε 20 χρονακια κατι μπορει να γινει.Στελεχος,κατα την γνωμη μου παντα,ειναι το σύνολο των έμμισθων στρατωτικών,ανώτερα, μεσαία και κατώτερα στελέχη του στρατού.Εσυ πως το εννοεις;;

  4. φιλε Loukaspepes, θα σου πω πως το εννοω.
    οι ΕΠΥ & ΕΠΟΠ δεν πρεπει να περνουν βαθμο πανω απο του υποδενανεα.Θα πρεπει να υπηρετουν ως μονιμοι φανταροι. Αυτο εννοω,αξιωματικους και υπαξ/κους εχουμε δεν θελουμε αλλους.
    στρατιωτες δεν εχουμε.

    παραδειγμα:στην 32ΤΑΞΠ/Ν που υπηρετησα ειχαμε τους ΕΠΥ,οι οποιοι μπηκαν για να συμπληρωσουν των αριθμο των φανταρων αλλα με μια η δυο σαρδελες εκαναν την δουλεια των μονιμων υπαξ/κων, οι οποιοι δεν εκαναν τιποτα.
    εν το μεταξυ λογω και της νοοτροποιας ουτε αυτη τη δουλεια μπορουσαν να κανουν,γιατι εναν παλιο πεζοναυτη τον διαταζει μονο ο δικας η υποδικας του λοχου και ο αξιω/κος της διμοιριας κανενας αλλος,και εναν νεο πεζοναυτη τον διαταζει ο παλιος.αντε τωρα που ερχοντουσαν οι ΕΠΥ να δωσουν διαταγες και να κανουν τη δουλεια αλλων,ξερεις ποσες φορες ειχαμε παιξει ξυλο μεσα στους θαλαμους με τους Επυ;με αποτελεσμα να μην πλησιαζουν στο λοχο και να κανουν διοικητικες δουλειες που επρεπε να κανουν αλλοι.

    αρα οι ΕΠΥ και οι ΕΠΟΠ πρεπει να υπηρετουν σαν φανταροι, που ομως δεν θα τους εχουν για να κανουν τους χτιστες οι τους μπογιατζιδες,αλλα θα ειναι μεχρι 40 χρονων,αρτια εξοπλισμενοι και η μοναδικη τους απασχοληση θα ειναι η εκπαιδευση.
    οχι στελεχη.

    σιγουρα θα συμφωνησω μαζι σου δεν εχουμε καταλαβει πως ειναι ο επαγγελματικος στρατος.εγω που εχω συνεκπαιδευτει με αμερικανους κυριως πεζοναυτες και αλλους απο χωρες του ΝΑΤΟ,ζηλεψα τον επαγγελματικο στρατο.μοναδικο τους μελημα μονο η εκπαιδευση.

  5. Ιουλιανε φίλε μου είμαι EΠOΠ κ εγώ. Καλό αυτό με την ‘απόλυτη εκπαίδευση’ αλλά μάλλον σε έχει επιρρεάσει πολύ η συναναστροφή σου με ‘αλλόθρησκα’ στρατεύματα! Η εκπαίδευση στο αντικείμενο της μονάδας αφορά επίσης κ υπαξ κ αξιωματικούς. Κανένας νέοτοποθετημένος εκ των παραγωγικών σχολών δεν γνωρίζει από πυροβόλα κ τα λοιπά τουλάχ στην πράξη! Αν η δουλειά τους ήταν θέσεις γραφείων-επιτελείων καλύτερα να βγει η στολή κ να γίνει πολιτικό προσωπικό! Η εξέλιξη των EΠOΠ στην ιεραρχία δεν είναι καν επιπέδου μονάδας αλλά πυρχιας (σαν σαν πυροβόλητης που είμαι)!! Οπότε καμία επίπτωση δεν επιφέρει στη διοίκηση του στρατεύματος. Αντίθετα την ευνοεί μιας κ κάθε στοιχείο, ομάδα, τμήμα, για να λειτουργήσει συντονισμένα χρειάζεται επικεφαλή κ άμεσο βοηθό. Εκεί είναι ο ΕΜΘ η ο EΠOΠ. Αν αυτός δεν είναι τουλάχιστον αρχαιότερος των υπολοίπων ο αρχικός σεβασμός δε θα υπάρχει από το υπόλοιπο προσωπικό. Τον τελικό τον κερδίζει η όχι ο επικεφαλής σύμφωνα με τις πράξεις του. Όσο για την ιδιότητα του στελέχους, η λέξη από μόνη της απαντάει. Στελεχώνω σημαίνει δημιουργώ τον κορμό, απαρτίζώ η κ επανδρώνω! Στέλεχος είναι ο κόσμος ενός δέντρου. Ο στρατός σαν κορμός πρέπει να λειτουργεί. Και για αυτό από την βάση μέχρι το τελευταίο κλαδί όλα τα μέρη είναι στελέχη! Ανώτερα ή κατώτερα! Τώρα γιατί κ πόσο μπορεί να ενοχλει μερικά αυτιά το κάλεσμα των EΠOΠ ως στελέχη, πότε δε το κατάλαβα κ μάλλον δε θα τα καταφέρω. Υπάρχουν αξιόλογοι άνθρωποι που από προκατάληψη για την μη ‘φοίτηση’ τους στις τόσο παραγωγικές σχολές των Ε.Δ δυστυχώς απαξιώνονται κ δε χρησιμοποιούνται στο έπακρο οι ικανότητες κ οι δεξιότέχνια τους στο αντικείμενο τους η σε αλλά που μπορούν να δώσουν! Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί που όχι απλώς δεν αγαπούν αυτό που κάνουν αλλά φτάνουν σε σημείο να το σιχαίνονται!! Ίσως πρέπει να γίνουν ενέργειες τόνωσης του ηθικού του στρατιωτικού προσωπικού σε πραγματικό επίπεδο! Συγνώμη αν σας κούρασα, περιμένω τα σχόλια σας!!

Σχολιάστε