Του Μιχάλη Ιγνατίου
Παρακολούθησα με προσοχή την επίσκεψη του πρωθυπουργού της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν στην Ουάσιγκτον όπως και τις δραστηριότητες του υπουργού Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, μπροστά στον οποίο υποκλίνεται η ελίτ της ελληνικής και της κυπριακής δημοσιογραφίας. Σε αντίθεση, οι συμπατριώτες του συνάδελφοι τον περιγελούν και τον χαρακτηρίζουν δικαιολογημένα Ναπολέοντα διότι σε τελική ανάλυση πρέπει να βρίσκεται στη φάση «να κοροϊδεύει ακόμα και τον εαυτό του».
Ο κ. Ερντογάν ήταν εξαφανισμένος. Από το ξενοδοχείο πήγε στο χώρο της συνόδου για τα πυρηνικά, έκανε 2-3 συναντήσεις στο πόδι και απέφυγε τα πολλά λόγια. Οι Τούρκοι διπλωμάτες απέδωσαν την «εξαφάνισή» του στην κούραση και σε ιατρικά προβλήματα -ευτυχώς όχι ανησυχητικά. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι δεν έκανε αισθητή την παρουσία του.