Ράγισε το ηθικό των πιλότων της Πολεμικής Αεροπορίας οπό τις πονηρές και ύποπτες εξαγγελίες οικονομικών παραγόντων της κυβέρνησης για κατάργηση του -πέρα για πέρα- δίκαιου «προνομίου» της αυτοτελούς φορολόγησης του επιδόματος επικινδυνότητας που μέχρι τώρα υφίστατο στους «φευγάτους του Αιγαίου».

Στις αρχές της εβδομάδας στις τάζεις των καμικάζι των αναχαιτίσεων εκδηλώθηκε σιωπηλή αποχή αποστολής και «λευκή απεργία» με άρνηση μεγάλου αριθμού ιπταμένων να λάβουν μέρος σε εκπαιδευτικές πτήσεις, αντιλαμβανόμενοι ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας (λόγω των περικοπών εξόδων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα) τους εμπαίζει και τους αντιμετωπίζει ως προϊόντα με ημερομηνία λήξης.

Παρά τη φαινομενική ηρεμία που επικράτησε μετά από παραπλανητικές όπως θεωρούν διαβεβαιώσεις του ίδιου του υπουργού Εθνικής Άμυνας Ευάγγελου Βενιζέλου για «αποκατάσταση της εισοδηματικής απώλειας των ιπταμένων χωρίς να κάμπτεται η γενική αρχή της ενιαίας φορολόγησης», στα αναχώματα των αξιωματικών της Πολεμικής Αεροπορίας εξακολουθούν να επικρατούν αναβρασμός, απογοήτευση και ψυχολογική καταρράκωση.

Την ίδια ώρα στο Διαδίκτυο κυκλοφορούν περίεργα σενάρια: για παύση ακόμα και των αναχαιτίσεων εναντίον των παραβιάσεων των τουρκικών αεροσκαφών, εάν το υπουργείο Οικονομικών, και’ επιταγή των ενιαίων μέτρων φορολόγησης από τους γιάπηδες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, βάλει χέρι στους μισθούς πείνας που λαμβάνουν ετησίως οι μαχητές, οι οποίοι έχουν φίλο τον ήλιο, τη θάλασσα και τις αδυναμίες του εχθρού. «Δεν είναι δυνατόν πληρώματα, που με κίνδυνο της ζωής τους και με την αδρεναλίνη πάντα σε υψηλό επίπεδα, να προασπίζονται την εδαφική ακεραιότητα της χώρας, ενώ μανδαρίνοι των υπουργείων να κάθονται στα γραφεία τους και να παίρνουν τετραπλάσιους μισθούς» δήλωσαν στο VETO εν ενεργεία χειριστές με τους οποίους επικοινωνήσαμε.

«Σε μια κυβέρνηση που ο αντιπρόεδρος της, ο κ. Πάγκαλος, είχε δώσει μαθήματα… πατριωτισμού και Ιστορίας στην κρίση των Υμίων του 1996 αποκαλώντας τη σημαία μας ένα πανί που θα πούμε ότι το πήρε ο αέρας, δεν έχουν το δικαίωμα να σχεδιάζουν τον οικονομικό αφανισμό μας» μας είπε με ειρωνικό ύφος αξιόμαχος αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας που στο παρελθόν έχει γράψει χιλιάδες αγωνιώδεις ώρες πτήσης στους ελληνικούς ουρανούς.

Εάν δει κανείς αντικειμενικά και με προσοχή το μηνιαίο εισόδημα των πιλότων, οι οποίοι μπορεί να βρεθούν στον άλλο κόσμο από ένα «χαμένο δευτερόλεπτο» στο πηδάλιο των μαχητικών, ειδικά σε μια περίοδο κατά την οποία η Τουρκία έχει αποθρασυνθεί πάνω από το Αιγαίο στέλνοντας οπλισμένους πιλότους για να διεκδικήσουν «γκρίζες ζώνες», θα βγάλει πολύτιμα συμπεράσματα. Οι ήρωες που αμείβονται με ψίχουλα είναι μια παλιά πληγή για τη χώρα.

■  Οι μισθοί για αξιωματικούς οπό πέ­ντε έως είκοσι χρόνια είναι 980 έως 1.620 ευρώ. Το πτητικό επίδομα κυ­μαίνεται, ανάλογα με το βαθμό και την προϋπηρεσία, από 2.000 έως 9.000ευρώ το εξάμηνο.

■   Πιλότος με βαθμό σμηναγού με 15 χρόνια προϋπηρεσίας, παντρεμένοςμε ένα παιδί, λαμβάνει μισθό περίπου 1.520 ευρώ. Το περίφημο πτητικό επίδομα (επικινδυνότητας) για πιλότο με την ίδια προϋπηρεσία φτάνει τα 18.000 ευρώ το χρόνο. Με ης περικοπές, κατεβαίνει στα 12.900 ευρώ. ■ Πιλότος με βαθμό αντισμηνάρχου (27χρόνια), παντρεμένος και με δύο παιδιά, χάνει από το μηνιαίο μισθό30 ευρώ περίπου. Έπαιρνε 2.167 και τώρα θα λαμβάνει 2.136. Λαμβάνει ως πτητικό επίδομα ετησίως 18.000 ευρώ, ενώ με τη νέα ρύθμιση θα παίρνει 12.000.

Ως μέτρο σύγκρισης, πιλότοι που γνωρίζουν καλά τα οικονομικά άλλων επαγγελματικών τάξεων φέρνουν το επάγγελμα του εναερίτη, εξειδικευμένου υπαλλήλου της ΔΕΗ, που κάνει μια δύσκολη, επίπονη και επικίνδυνη.

Οι πτέραρχοι που έγιναν «πυροσβέστες»

Απέναντι στην αποφασιστικότητα των πιλότων να μην υποχωρήσουν στα αιτήματα τους, σε συνεννόηση με το ΥΠΕΘΑ το ρόλο του «πυροσβέστη» ανέλαβαν οι πτέραρχοι. Σύμφωνα με πληροφορίες ο Α/ ΓΕΑ Βασίλης Κλόκοζας κάνει το γύρο στις πτέρυγες μάχης. Η 111ΠΜ στο Βόλο, η 110 στη Λάρισα και η 114 στην Τανάγρα βρίσκονται σε αναβρασμό.

Πριν από τις κινήσεις της ηγεσίας του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, η οποία για μια ακόμα φορά κινήθηκε στα γνωστά διπλωματικά όρια της συγκατάβασης και της συναίνεσης στις αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας, είχε προηγηθεί η θυμωμένη δήλωση του υπουργού Εθνικής Άμυνας Ευάγγελου Βενιζέλου, η οποία χαρακτηρίστηκε επικοινωνιακά ατυχής και αντί να σβήσει τη φωτιά, άναψε νέες.

Από το Λουξεμβούργο όπου βρισκόταν για να μετάσχει στην κοινή σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών και Άμυνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο κ. Βενιζέλος, μεταξύ άλλων, τόνισε ότι «είναι εξαιρετικά αποθαρρυντικό να στέλνουν κάποιοι στον ελληνικό λαό το μήνυμα ότι οι Έλληνες αεροπόροι πετούν στους ουρανούς της πατρίδας όχι λόγω αίσθησης καθήκοντος, αλλά για λόγους οικονομικούς. Αυτό αδικεί τους Έλληνες πιλότους.

Είναι εξίσου αποθαρρυντικό να στέλνουν κάποιοι στον ελληνικό λαό το μήνυμα ότι ο καθένας μπορεί να καταχράται των μέσων πίεσης που διαθέτει για συντεχνιακούς λόγους, τη στιγμή που η πατρίδα χρειάζεται μια πανεθνική προσπάθεια ανασυγκρότησης».

Μάλιστα, άφησε να εννοηθεί ότι στις τάξεις των Ελλήνων ιπταμένων υπάρχουν σκληρά συνδικαλιστικά στελέχη, που πρωτοστατούν στις «αερομαχίες» κυβέρνησης και πιλότων. «Φταίνε πρωτίστως οι λίγοι που παρέσυραν τους πολλούς, αλλά και οι πολλοί έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης που παρασύρθηκαν από τους λίγους, οι οποίοι δεν είχαν προφανώς επίγνωση του ρόλου τους και της θέσης τους» κατέληξε ο κ. Βενιζέλος.

εφημεριδα VETO