"Greek National Pride" blog / ΕΛΛΑΔΑ / OIKONOMIA

«Μια καρέκλα – πέντε μισθοί. Ως πότε;»


Γερμανοί: Κι αν βοηθήσουν την Ελλάδα οι ξένοι, πάλι θα τρώνε αυτοί

 

Λίγες ώρες πριν από την ομιλία της Αγκελα Μέρκελ στην πλατεία Γιοχάνες Ράου του Βούπερταλ, διακόσια μέτρα από το άγαλμα του Μπίσμαρκ, τρεις Ελληνες συνταξιούχοι εργάτες περπατούν σκυφτοί με κομπολόι στο χέρι και σχολιάζουν το πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Bild. «Εχουμε ήδη παγώσει. Αν πας εκεί στο περίπτερο θα δεις στην εφημερίδα, Pleite Griechen, ξέρεις τι σημαίνει;

Χρεοκοπημένοι Ελληνες. Αν είναι δυνατόν. Μπορώ να σου πω, έχει τώρα είκοσι μέρες και παραπάνω κάθε μέρα η γερμανική εφημερίδα γράφει για τα μας. Παίρνουν ας πούμε επιδοτήσεις για μοσχάρια, για ζώα και δεν υπάρχει έλεγχος…» λέει ο Κώστας Παπαϊωάννου. «Ποιες επιδοτήσεις βρε, πάνε όλα αυτά», τον διορθώνει ο Σπύρος Γιαννακούδης. «Δούλευε ο άλλος στην Ολυμπιακή, έπαιρνε δέκα εισιτήρια φτηνά το χρόνο. Δεν υπήρχε έλεγχος», συνεχίζει ο Κώστας.

«Σαράντα χρόνια δούλεψα εδώ και παίρνω 696 ευρώ, το λέω και ντρέπομαι. Και πέντε χρόνια πάγωμα. Σήμερα θα έρθει εδώ η καγκελάριος και πάλι τα ίδια θα πει. Κάτω με 30-35 χρόνια δουλεμένα, παίρνουν 1.800 σύνταξη. Οταν τα ακούμε αυτά, λέμε κάτω είναι παράδεισος», προσθέτει ο Δαβίδ Αγγελόπουλος. «Εργάτες είμαστε, απλοί άνθρωποι, αγράμματοι. Οταν έφυγα από την Ελλαδα ένα παπούτσι τρύπιο είχα μόνο».

«Μας βοήθησαν πολλές φορές. Την Ελλάδα. Δεν θέλουν άλλο. Να σου πω ένα παράδειγμα. Ξεκινάει ο άλλος από την Ηγουμενίτσα να πάει στη Ρόδο και στην Κρήτη να κάνει μπάνιο. Γιατί, δεν έχει θάλασσα στον τόπο του; Με τι λεφτά;» ξαναμπαίνει στην κουβέντα ο Σπύρος. «Βλέπω το άλλο, σε μια καρέκλα πέντε άτομα χτυπάνε κάρτα και φεύγουν. Μια καρέκλα-πέντε μισθούς. Ως πότε; Αφήνει τη δουλειά, πάει στη λαϊκή δυο ώρες. Για ποιο λόγο; Ολος ο κόσμος είναι χρεωμένος. Πάνε και κάνουν διακοπές. Με ρώτησε εμένα στη Γερμανία που έχω δουλέψει αν πάω να κάνω διακοπές;» λέει ο Δαβίδ. «Στην πατρίδα δεν πάτε;» ρωτάω. «Πάω, αλλά πώς πάω; Είναι οι γονείς μου, τα αδέρφια μου, οι συγγενείς όλοι. Πόσες φορές όμως έχω πάει στη Ρόδο; Και πόσες φορές έχω μείνει εδώ, επειδή δεν είχα λεφτά. Ιδίως τώρα με το ευρώ, παίρναμε 900 ευρώ το μήνα. Νοίκια, σούπα, μούπες, πού λεφτά για να πάω στην Ελλάδα», λέει και γελάει.

«Παιδιά δεν έχετε;». Ο Δαβίδ είναι εργένης. Ο Κώστας λέει: «Τα παιδιά πήγαν εδώ σχολείο, εδώ είναι η καρδιά των ελληνικών σχολείων. Μετά πήγαν κάτω και διαπιστώνουν αυτά που βλέπουν. Το μετάνιωσαν». «Αει, γεια σου», υπερθεματίζει ο Δαβίδ. «Ορίστε».

«Τι ήρθες εδώ να ακούσεις τι θα πει η Μέρκελ; Τα ίδια θα πει πάλι», με κοροϊδεύουν. «Πες σε αυτούς τους κυρίους, εκεί που θα πας, δεν ντρέπονται; Κι αν βοηθήσουν την Ελλάδα οι ξένοι, πάλι θα τρώνε αυτοί. Ποιος δεν ξέρει να φάει τα λεφτά άμα τα έχει;».

ΠΗΓΗ

Σχολιάστε