Ρωσία και Τουρκία υπέγραψαν την Τετάρτη συμφωνία για την κατασκευή του πρώτου τουρκικού πυρηνικού σταθμού, με τέσσερις πυρηνικούς αντιδραστήρες, στα παράλια της Μικράς Ασίας. Το σχέδιο εκτιμάται ότι θα κοστίσει έως και 20 δισεκατομμύρια δολάρια (15,8 δισεκατομμύρια ευρώ).
Η συμφωνία, που υπεγράφη από τον αντιπρόεδρο της ρωσικής κυβέρνησης κ. Ιγκόρ Σέτσιν και τον Τούρκο υπουργό Ενέργειας κ. Τανέρ Γιλντίζ κατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψης του Ρώσου προέδρου κ. Ντμίτρι Μεντβέντεφ στην Αγκυρα, αφορά τη συνεργασία των δύο χωρών για την κατασκευή και την εκμετάλλευση ενός πυρηνικού σταθμού στις τουρκικές ακτές της Μεσογείου. «Πρόκειται για μία πολύ μεγάλη συμφωνία» δήλωσε στους δημοσιογράφους μετά την υπογραφή ο κ. Σεργκέι Κιριένκο, γενικός διευθυντής της ρωσικής υπηρεσίας ατομικής ενέργειας Rosatom.

ΡΩΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΑ ΣΥΜΜΑΧΟΙ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΑ ΕΤΑΙΡΟΙ.
Ρωσία και Τουρκία είναι ενεργειακά εταίροι, γεωπολιτικά όμως είναι αντίπαλοι, φίλε Ευμένη.
Τα συμφέροντά τους είναι αλληλοσυγκρουόμενα. Η Ρωσία έχει πάντα βλέψεις για επιρροή στα Βαλκάνια, τον Εύξεινο πόντο και τις γύρω χώρες, κάνει όνειρα για έξοδο στη Μεσόγειο και θεωρεί «δικό της» τον Καύκασσο. Η Τουρκία πάλι, διεισδύει εκ νέου στα Βαλκάνια και παρεμβαίνει στα θέματα του Καυκάσου και του Ευξείνου.
Προς το παρόν τις δύο χώρες εκτός από τα ενεργειακά τις ενώνει και το κοινό συμφέρον να μην υπάρχει ένταση στο Ιράν και γύρω απ’ αυτό, διότι κάτι τέτοιο θα δημιουργούσε προβλήματα και στις δύο. Ωστόσο και οι δύο ξέρουν ότι η συνεργασία αυτή θα υπάρξει μέχρις ότου τα συμφέροντά τους βρεθούν απέναντι.
Υποσημείωση: Η Ρωσία γεωστρατηγικά έχει περισσότερα κοινά συμφέροντα με την Ελλάδα απ’ ότι με την Τουρκία, ενώ αυτό που κάποια στιγμή θα την φέρει σε σύγκρουση μ’ εμάς είναι ο νεοβυζαντινισμός της. Ωστόσο, έχει διαπιστώσει ότι με τους υπάρχοντες πολιτικούς ηγέτες της Ελλάδος η δουλειά της «δεν γίνεται». Και, στην εξωτερική πολιτική αυτό είναι που μετράει. Το συμφέρον… Αυτό θα κοιτάξει η Ρωσία. Κι αφού οι πολιτικοί της Ελλάδος κλώτσησαν τα κοινά για τις δύο χώρες συμφέροντα και γύρισαν στη Ρωσία την πλάτη, εμείς θα παρακολουθούμε τις κινήσεις της Τουρκίας να καλύψει το κενό. Γιατί να μην το εκμεταλλευτεί, στο βαθμό που μπορεί; (και γιατί να μην επωφεληθεί η Ρωσία;
Προσωπικά, θα περιμένω με πολύ ενδιαφέρον τις εξελίξεις στη Βοσνία, το Μαυροβούνιο, τη Γεωργία και την Κιργιζία. Ίσως και στο Ουζμπεκιστάν. Και φυσικά, οτν προβληματισμό της Δύσης από τυχόν προσέγγιση Τουρκίας – Αιγύπτου.
ΙΩΑΝΝΗΣ