Τα σχολικά βιβλία μπορεί να «αλλάξουν», αυτό όμως που δεν αλλάζει είναι η ιστορική αλήθεια, αλλά και η αγριότητα μιας φυλής…

 

Ο Μωαμεθανισμός εξαπλώθηκε με το σπαθί και με τη βία. Απ’ την αρχή εμφανίστηκε σαν μεγάλος εχθρός του Χριστιανισμού. Οι Τούρκοι ανέλαβαν την αποστολή να συνεχίσουν τις θηριώδεις παραδόσεις της θρησκείας τους και να διακριθούν σε βιαιότητες πού δεν είχαν διαπραχθεί από καμιά απ’ τις φυλές πού είχαν ενταχθεί κάτω απ’ τη σημαία του προφήτη ούτε στην παλαιά, ούτε στη νεώτερη εποχή.

Οι παρακάτω αριθμοί παρουσιάζουν μερικές απ’ τις σφαγές πού διέπραξαν οι Τούρκοι απ’ το έτος 1822 μέχρι το 1904.

Σφαγιάστηκαν:

Το 1822. Στη Χίο, Έλληνες ………………………………………..50.000

Το 1823. Στο Μεσολόγγι, Έλληνες……………………………… 8.750

Το 1826. Κων/πολις, Γενίτσαροι…………………………………25.000

Το 1850. Μοσούλη, Ασσύριοι……………………………………..10.000

Το 1860. Λίβανος, Μαρωνίτες…………………………………….12.000

Το 1876. Βουλγαρία, Βούλγαροι………………………………….14.700

Το 1877. Βαγιαζίτ, Αρμένιοι ……………………………………….1.400

Το 1879. Alashguerth, Αρμένιοι…………………………………..1.250

Το 1881. Αλεξάνδρεια, Χριστιανοί……………………………….2.000

Το 1892. Μοσούλη, Yezithies ……………………………………..3.500

Το 1894. Σαμψούς, Αρμένιοι………………………………………12.000

Το 1895-96. Αρμενία, Αρμένιοι…………………………………..150.000

Το 1896. Κων/πολις, Αρμένιοι…………………………………….9.570

Το 1896. Βαν, Αρμένιοι……………………………………………..8.000

Το 1903-4. Μακεδονία, Έλληνες…………………………………14.667

Το 1904. Σαμψούς, Αρμένιοι……………………………………….5.640

Σύνολον 328.477

Στον παραπάνω αριθμό πρέπει να προστεθούν και οι 30.000 Αρμένιοι πού σφαγιάστηκαν στα 1909 στην επαρχία Αδάνων. Ο κίνδυνος των τρομερών αυτών συμβάντων ήταν τόσο ζωντανός και πάντοτε επικείμενος στις ψυχές των μη Μουσουλμάνων υπηκόων του Σουλτάνου, ώστε αγράμματες Χριστιανές μητέρες είχαν αποχτήσει τη συνήθεια να χρονολογούν τα γεγονότα με τη φράση «τόσα χρόνια πριν η μετά την τάδε σφαγή».

Λίγα λόγια για το βιβλίο.

Έχουν γραφεί πολλά βιβλία και εκατοντάδες άρθρα σχετικά με τη σημασία και τα αίτια της Μικρασιατικής καταστροφής. Εκείνος όμως πού έγραψε το πιο εμπεριστατωμένο και στηριγμένο σε αυθεντικές πηγές βιβλίο σχετικά με το ζήτημα αυτό, είναι ο Αμερικανός διπλωμάτης και συγγραφεύς George Horton, πού έζησε στο δεύτερο ήμισυ του 19ου και τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα και υπηρέτησε επί πολλά χρόνια σαν Γενικός Πρόξενος των ΗΠΑ στη Θεσ/νίκη και στη Σμύρνη. Το βιβλίο αυτό δημοσιεύθηκε στα Αγγλικά το 1925 και έχει τον τίτλο «The blight of Asia» (Η κατάρα της Ασίας), με τον όποιο ο συγγραφεύς χαρακτηρίζει την Τουρκική φυλή και τις αφάνταστες καταστροφές, πού η φυλή αυτή προξένησε, αφού εμφανίσθηκε στο προσκήνιο της ιστορίας, σε όλη την ανθρωπότητα και προ πάντων στους Χριστιανικούς λαούς. Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφεύς, με απόλυτη αντικειμενικότητα, παρρησία και σθένος περιγράφει και αποδεικνύει με ατράνταχτα επιχειρήματα και με βάση τα ιστορικά γεγονότα 4 κυρίως πράγματα:

1) τη θαυμαστή ικανότητα του ελληνικού έθνους να δημιουργεί πολιτισμούς,

2) τα βάρβαρα ‘ένστιχτα και τη φοβερή ικανότητα της Τουρκικής φυλής να καταστρέφει πολιτισμούς και να εξοντώνει τα έθνη πού τους δημιούργησαν,

3) τα βαθύτερα αίτια της νίκης του Μουσταφά Κεμάλ στη Μικρά Ασία και

4) τη βαρύτατη ευθύνη ορισμένων Μεγάλων Δυνάμεων της Δύσεως σχετικά με την κοσμοϊστορική μεταβολή πού είχε σαν αποτέλεσμα η νίκη αυτή επί της φυλετικής συνθέσεως των πληθυσμών πού κατοικούσαν επί 10/άδες αιώνων στο χώρο της Βυζαντινής και αργότερα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Στο ίδιο βιβλίο ο George Horton αναλύει με θαυμαστό τρόπο τα στοιχεία και την ουσία των δύο θρησκειών, του Χριστιανισμού και του Ισλαμισμού και τονίζει την βασική αντίθεση μεταξύ των από άποψη κοσμοθεωριακή, φιλοσοφική και ηθική και την αντίστοιχη επίδραση επάνω στην πολιτιστική εξέλιξη των λαών πού δέχθηκαν τη μία η την άλλη απ’ τις δυο αυτές θρησκείες.

Κλικάρετε την εικόνα ώστε να διαβάσετε το βιβλίο σε μορφή (PDF) – Σελίδες 114

Συγγραφέας: Martin Horton (1925)

Μετάφραση: Γ.Λ. Τσελίκας – ΜΑΪΟΣ 1980