Με αυτή την φοβερή ιδεολογική και πολιτική σύγκρουση των δυνάμεων της μη Παραδόσεως που εκπροσωπεί και εν­σαρκώνει ο Εθνοκοινωνισμός, εναντίον των αποσταθεροποιητικών δυνάμεων του διεθνισμού και της παρακμής, που εκπροσωπεί ο εβραιογέννητος φιλελευθερομαρξισμός, ρόλο δούρειου ίππου και «πέμπτης φάλλαγγος» διαδραματίζει η ακροδεξιά.

Η πατριδοκαπηλική ακροδεξιά που ενώ λεκτικά εμμέ­νει στην υποστήριξη του τριπτύχου «Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια», τύποις τα ευνο­εί, επί της ουσίας απεργάζεται τα ενάντια (τουλάχιστον η ηγεσία της, διότι οι οπαδοί της βαυκαλίζονται ότι πολεμούν για την Πα­τρίδα). Η ακροδεξιά, που στην ιστορική της πορεία ταυτίσθηκε με τα συμφέροντα της Αγγλίας καί αργότερα της Αμερικής, ήταν ε­κείνη που προσέδεσε τη χώρα μας στο άρ­μα του αγγλικού αρχικά και αργότερα του αμερικανικού παράγοντα, ταυτιζόμενη με την ξενοκρατία.

Η αγγλοκρατία συνήπτε τα λεγόμενα δάνεια του Αγώνα, με εξοντωτι­κούς όρους από τους αγγλοεβραίους και υ­ποθηκεύοντας τις εθνικές γαίες, φέρνοντας τοποτηρητές τους Κόχραν, Τσωρτς κ.ο.κ., δολοφονώντας τον Καραϊσκάκη, μεγάλη προστάτιδα η Αγγλία. Η αγγλοκρατία δια του αγγλόδουλου αντιβασιλέα Άρμασμπεργκ φυλάκιζε την ψυχή της Επαναστάσεως, τον Θ. Κολοκοτρώνη, επαίνους στην Αγγλί­α. Η αγγλοκρατία δολοφονούσε τον Καπο­δίστρια γιατί ήθελε αδέσμευτο και ισχυρό ε­λεύθερο Ελληνικό Κράτος, ζήτω της Αγγλί­ας.

Η αγγλοκρατία έδιωχνε τον Όθωνα, για­τί συνεπαρμένος από τα μεγαλοϊδεατικά ο­ράματα ήθελε να δει μία μεγάλη, ανεξάρτη­τη Ελλάδα, μεγάλη σύμμαχος η Αγγλία. Η αγγλοκρατία απέκλειε τον Πειραιά για τα Πατσιφικά, τιμή στην Αγγλία. Η αγγλοκρατί­α αποβίβαζε στρατό στην Ελλάδα και απέ­κλειε λιμάνια κατά τον Α’ Βαλκανικό Πόλε­μο, επιφέροντας τον εθνικό διχασμό, μεγά­λη σύμμαχος η Αγγλία.

Η αγγλοκρατία ενίσχυε τον Κεμάλ για να θάψει το όραμα της Μεγάλης Ιδέας, πιστή φίλη η Αγγλία. Η αγγλοκρατία μας ενέπλεκε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δολοφονώντας παράλληλα τον I. Μεταξά, που αποτελούσε και εγγύηση της γερμανικής ουδετερότητος, εύγε της Αγγλίας. Η Αγγλία, ενίσχυε το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ με όπλα και λίρες, για να αποδε­κατίσει το έθνος μεταπολεμικά, εν γνώσει της, ζήτω της Αγγλίας. Η Αγγλία φυλάκιζε βομβάρδιζε τον Πειραιά, το 1944, με θύματα χι­λιάδες αμάχους, συγχαρητήρια της Αγγλί­ας. Η Αγγλία μας αφαιρούσε την Βόρειο Ή­πειρο, δείχνοντας πόσο υποκριτικά θεω­ρούσε ότι «Οι ήρωες πολεμούν σαν Έλλη­νες», χαίρε Αγγλία. Η Αγγλοκρατία έστηνε αγχόνες στην Κύπρο με τον φονιά Χάρτιγκ, αφού πρώτα είχε αιματοκυλίσει την Ελλάδα με τον τοποτηρητή της Σκόμπυ, ζήτω και πάλι της Αγγλίας. Η Αγγλία μας ταπείνωνε διαρκώς, καθιστάμενη εγγυήτρια της ανε­ξαρτησίας της Κύπρου, μαχαιρώνοντας πισώπλατα τον αγώνα της ΕΟΚΑ που δόθηκε για ένωση της Κύπρου με τον εθνικό κορμό, αποθέωση της Αγγλίας. Η Αγγλία πρόδιδε την Ελλάδα στην Κύπρο το 1974, από κοι­νού με τις ΗΠΑ, στο απυρόβλητο η Αγγλία. Αυτή την Αγγλοκρατία που διαδραμάτισε θανάσιμο ρόλο στα ελληνικά πράγματα, υπηρέτησε τυφλά και με δουλική προσήλω­ση, η ακροδεξιά.

Η Αγγλία το 1947 παρέδιδε τη σκυτάλη της αποικιοκρατίας όσον αφορά την Ελλά­δα στις ΗΠΑ, και πάλι εύγε της πιστής συμ­μάχου Αγγλίας. Οι ΗΠΑ σκλάβωσαν τον τό­πο με τον ασφυκτικό έλεγχο ολόκληρου του κρατικού μηχανισμού, αυτοί αναφωνούσαν «Στρατηγέ Βαν Φλητ, ιδού ο Στρατός σας», εξευτελίζοντας κάθε έννοια υποτυπώδους αξιοπρέπειας. Αυτή είναι μία συνοπτική πο­ρεία της ακροδεξιάς, όσον αφορά την Ελ­λάδα, ως υποτακτικού των συμφερόντων των ΗΠΑ και της Αγγλίας, ως πιστού χειροκροτητή του ΝΑΤΟ, της 21ης Απριλίου, της βασιλείας, του ιουδαιοχριστιανισμού, του Ισραήλ.

Η ακροδεξιά σήμερα υπεραμύνεται των ΗΠΑ, προφανώς εννοώντας την πρώτη πτυ­χή του ιστορικού της τριπτύχου, την αναφο­ρά στην Πατρίδα, ως φέουδο ή επαρχία των ΗΠΑ. Πατρίς μας λοιπόν η «μεγάλη μητέρα Αμερική». Υπεραμύνεται του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, μη τολμώντας ούτε καν να ψελίσει ότι οι ΗΠΑ ενίσχυσαν τον UCK, έδωσαν «σάρκα και οστά» στο κρατικό έκτρωμα των Σκοπί­ων, αναιρούν πλήρως κάθε έννοια εθνικής μας αυθυπαρξίας, ελέγχουν απόλυτα τις έ­νοπλες δυνάμεις και τις μυστικές υπηρεσίες της χώρας, και δι’ αυτών και την πολιτική ζωή, καθηλώνοντας κάθε αναπτυξιακή προ­σπάθεια απεγκλωβισμού από το τέλμα της ξενοκρατίας, οι ΗΠΑ στηρίζουν την Τουρκί­α και της έδωσαν την δυνατότητα το 1974 να καταλάβει το 40% της Κύπρου, και άλλα πολλά. Η ακροδεξιά υπεραμύνεται της βασιλείας, μιλώντας νοσταλγικά για τον Κωνσταντίνο, όταν ο τελευταίος ζει ως βαθύπλουτος Κροίσος στο Λονδίνο, όταν ο βασι­λιάς Παύλος εγκαθίδρυσε με Β.Δ. την μασονία στην Ελλάδα, όταν ο Γεώργιος ο Β’ έπαιξε με αισχρό τρόπο το παιχνίδι των Άγγλων στην Ελλάδα, οδηγώντας την σε πολεμική και εθνική τραγωδία, όταν ο Κωνσταντίνος πάντρεψε τον γιο του, διάδοχο Παύ­λο με την εβραία τρισεκατομμυριούχο Μ. Σαντάλ, όταν η αδελφή του, βασίλισσα Σο­φία της Ισπανίας, είναι μέλος της σιωνιστι­κής Λέσχης Μπίλντεμπεργκ, όταν οι απα­νταχού της γης εστεμμένοι, υπηρετούν την μασονία και τον εβραϊσμό. Είναι ψέμματα ό­λα αυτά; Οι διάφοροι «ιστορικοί» βασιλό-φρονες έχουν κάτι να αντιτείνουν σε όλα αυτά; Από τους βασιλείς-ηγέτες τύπου Κό­δρου, Λεωνίδα, Κωνσταντίνου Παλαιολό­γου, ακόμη και Κωνσταντίνου Στρατηλάτη, οι σύγχρονοι «βασιλείς», θλιβερά απομεινά­ρια των εξωτερικών τύπων και της επιφα­νειακής λάμψεως μίας άλλης νοσταλγικής εποχής, απέχουν παρασάγγες… Φυσικά, ό­λα αυτά ο κ. Κουντουράς και οι συν αυτώ, δεν τα είπαν αυτά στους αγνούς βασιλόφρονες που θεωρούν τον Κωνσταντίνο Ντεγκρέτσια, κάτι ανάμεσα σε Κωνσταντίνο Πα­λαιολόγο και Θεόδωρο Κολοκοτρώνη, έλα όμως που εκείνος αντί να φορά την στολή του προγόνου του Κωνσταντίνου ΙΒ’, ευρι­σκόμενος στο μέτωπο προτιμά να κυκλο­φορεί στους κοσμικούς κύκλους του Λονδί­νου με τα πανάκριβα σμόκιν του…

Η 21η Απριλίου, πέραν του ότι κατέστη­σε το Κεντρικό Ισραηλητικό Συμβούλιο Νο­μικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου, θεωρού­σε το Ισραήλ ως το ισχυρό ανάχωμα του αντικομμουνισμού στην Ανατολή. Στήριξε τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, ενώ επέδειξε απροθυμία να καθαρίσει την χώρα από την κόπρο του Αυγείου, αντιθέτως «φυγάδευσε» τους εθνοπροδότες πολιτικούς στο εξωτερικό, ένιοι μάλιστα εκ των οποίων ελάμβαναν και ε­πιδόματα {λ.χ. Καραμανλής στο Παρίσι). Κατέρρευσε εν μέσω εσωτερικών τριβών και αποσταθεροποιήσεων, θεωρώντας τον Εθνοκοινωνισμό εχθρικό για τα συμφέρο­ντα του «δυτικού κόσμου». Ο ισχυρός παράγων εβραίων I. Λόβιγγερ, μπαινόβγαινε τα γραφεία των ισχυρών ανδρών του α­κροδεξιού καθεστώτος, από του Παπαδόπουλου μέχρι όποιου επιθυμούσε, ενώ η μα­σονία μακροημέρευε επ’ αγαθώ βεβαίως της αντικομμουνιστικής σταυροφορίας. Άλ­λωστε, στην λειτουργία και στην προσφορά της, είχε επενδύσει η ίδια η κυβέρνηση των ΗΠΑ, στέλνοντας γενναία οικονομική βοή­θεια για την ανέγερση του τεκτονικού μεγά­ρου και την ποδηγέτηση του τεκτονισμού στην γραμμή των ΗΠΑ. Η ακροδεξιά λοιπόν ταύτισε την έννοια της Πατρίδας με εκείνη του προτεκτοράτου αρχικά της Αγγλίας, και στη συνέχεια της Αμερικής και του Ισραήλ.

Στη συνέχεια, το τρίπτυχο της ακροδε­ξιάς, εμπεριείχε τον όρο «Θρησκεία». Ποιά θρησκεία όμως; Ελλάς-Ελλήνων-Χριστιανών, διεκήρυτε η 21η Απριλίου. Ελλάς-Ελλήνων όμως με προπάτορες Αβραάμ, Ισα­άκ, με Αγίες Σιών, με Παλαιές Διαθήκες κ.ο.κ. δεν συμβιβάζεται. Ή Ελλάς Ελλήνων, ή μη-Ελλάς Χριστιανών. Θρησκεία της α­κροδεξιάς λοιπόν ο «Ιουδαιοχριστιανισμός», ενώ η πατρώα θρησκεία των προγόνων μας, αποτελούσε, σύμφωνα με τους ακροδε­ξιούς Καντιώτη κ.λπ., προϊόν σατανισμού και πλάνης! Συναγωγές και στοές από κοι­νού με εκκλησίες σε αγαστή λειτουργία, ε­νώ οι ναοί των προγόνων μας συντριμμένοι και ο Εθνοκοινωνισμός υπό διωγμόν, θαυ­μάστε την Ελλάδα των «Ελλήνων Χριστια­νών», ή μήπως είναι ψέματα; Τελικά, το κα­θεστώς αυτό ήταν τόσο σάπιο, ώστε αυτοανετράπη, γεγονός πρωτοφανές για «επανα­στατική κυβέρνηση» χωρίς να πέσει ούτε μί­α τουφεκιά υπερασπίσεως του! Όσο για τον τελευταίο όρο «Οικογένεια», η αστική υποκρισία της συζύγου και ερωμένης, της παλλακίδας και της πόρνης πλάϊ στην νόμι­μη σύζυγο, στην αποκορύφωση της, ωστό­σο την Κυριακή ευσέβεια και εκκλησία! Οι ελληνικές ταινίες της εποχής, όπως αυτή με τον Αυλωνίτη που εξέφραζε το «Πνεύμα και Ηθική» ή τον κ. Πρόεδρο «Φιλανθρωπικών Σωματείων», αποτυπώνουν πλήρως τα ή­θη…

Η ακροδεξιά αυτή, η ακροδεξιά του Χριστόδουλου που αποκηρύσσει τον Εθνικισμό και τον Εθνοφυλετισμό ως «Αίρεση», αλλά ποτέ τον σιωνισμό, η ακροδεξιά που τρέχει στις συναγωγές και στις τελετές των εβραί­ων, ενώ υβρίζει τον Αδόλφο Χίτλερ και τους μαχητές της Ευρωπαϊκής Ελευθερίας, η ακροδεξιά που σήμερα συντάσσεται με τη ΝΔ, είναι ο αμείλικτος εχθρός του Εθνοκοινωνισμού! Η πατριδοκαπηλική ακροδεξιά και δεξιά εν γένει, προσάπτει στον Εθνοκοι­νωνισμό, για να τον σπιλώσει, σκόπιμα, κά­ποιες πράξεις του Γερμανικού Στρατού του 1941-44, για να προϊδεάσει αρνητικά και να φορτίσει συναισθηματικά τους αγαθούς πα­τριώτες, ώστε να απορρίψουν τον Εθνοκοι­νωνισμό.

Μιλούν για γερμανούς εγκληματίες, με αφορμή κάποιες εκτελέσεις που πραγματοποίησε ο γερμανικός στρατός και που είχαν τον χαρακτήρα αντιποίνων, ενώ την ίδια στιγμή παραβλέπουν σκόπιμα, τα μακραίω­να και εκτεταμένα εγκλήματα που διέπρα­ξαν οι Τούρκοι στην Ελλάδα. Πώς τα ξεχνούν; Μα στηρίζοντας φυσικά τη ΝΔ, όπως πράττει ο Καρατζαφέρης σήμερα, ξεχνώ­ντας ότι την ίδια στιγμή αυτοί οι πολιτικοί που στηρίζουν, κάνουν τα αδύνατα-δυνατά με κουμπαριές, με υποχωρήσεις, με ταπει­νώσεις και εξευτελισμούς, να εισάγουν την Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση προκειμέ­νου να καταστήσουν τους Τούρκους «αδελ­φούς» μας… Συνεργασία με τη ΝΔ δεν προαναγγέλει ο Καρατζαφέρης; Στήριξη στην Ντορούλα και στους υποψηφίους της ΝΔ στους μεγάλους δήμους δεν παρείχε ο ΛΑ­ΟΣ; Δεν τάσσονται υπέρ της «ελληνοτουρ­κικής φιλίας» όλοι αυτοί τους οποίους στή­ριξε ο ΛΑΟΣ του Γ. Καρατζαφέρη; Δεν τους ενοχλεί λοιπόν η κάμηλος και τους ενοχλεί ο κώνωπας; Πώς στηρίζουν εκείνους που θέλουν να δώσουν συγχωροχάρτι στους εγκληματίες Τούρκους και να διαγράψουν την Ποντιακή Γενοκτονία, την Μικρασιατική Καταστροφή, την Κυπριακή Τραγωδία, το παιδομάζωμα και τις σφαγές 4 και πλέον αιώνων, που στοίχισαν στο έθνος μας εκατομμύρια νεκρούς, παρουσιάζοντας τους φονιάδες Τούρκους τώρα ως αδέλφια μας, και από την άλλη διαρρηγνύουν τα ιμάτια τους για 2-3 χιλιάδες εκτελεσθέντες από τους Γερμανούς; Οι ίδιοι δεν στηρίζουν τον Κάρολο Παπούλια που ως Υπουργός Εξω­τερικών το 1986 ήρε την εμπόλεμο κατά­σταση με την Αλβανία;

Οι ίδιοι δεν στηρίζουν τη ΝΔ και δεν δί­νουν άλλοθι στο κόμμα αυτό των «εθνικο­φρόνων» που έχει διαγράψει από την ιστο­ρία τα εγκλήματα των Τουρκαλβανών και τις βλέψεις των Αλβανών κατά της χώρας μας, ανοίγοντας τις πύλες της στην αλβανι­κή μαφία, όταν είναι γνωστό ότι ακόμη και σήμερα οι αλβανοί διεκδικούν Ήπειρο και Θεσπρωτία; Πώς κατηγορούν τους Γερμα­νούς για εγκλήματα, (που εάν και εφ’ όσον διεπράχθησαν εν ψυχρώ και εμείς τα καταδικάζουμε), και από την άλλη πλευρά δίνουν άλλοθι, παράσημα, συντάξεις και ηρωϊκές-αγωνιστικές περγαμηνές στους εγκληματί­ες του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, που απεπειράθησαν να διχοτομήσουν την Ελλάδα, που με το παιδο­μάζωμα, τις εκτελέσεις, τους προπηλακισμούς, τα παιδομαζώματα ρήμαξαν την χώ­ρα; Όσοι εκτελέσθηκαν από τους Γερμα­νούς την περίοδο 1941-44, δολοφόνησε μόνο το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στην Αθήνα, από αμάχους, κατά την περίοδο των Δεκεμβριανών. Και οι δολοφόνοι υποτίθεται ότι ήταν Έλληνες, α­δέλφια μας, γεγονός που καθιστά τα εγκλή­ματα τους ακόμη πιο ειδεχθή, οι Γερμανοί ήταν στρατός κατοχής, τα αδέλφια μας οι κομμουνιστές όμως… Καλοί λοιπόν οι Τούρ­κοι, καλοί οι Αλβανοί, καλοί οι κομμουνι­στές, μόνοι οι Γερμανοί χιτλεροφασίστες έ­σφαξαν… Μα και αυτοί ακόμη οι παράγο­ντες του Γ Ράϊχ, είτε επιστημονικοί, είτε στρατιωτικοί, οι οποίοι μεταπολεμικά δέχθηκαν ή εξαναγκάσθηκαν να εργασθούν για τις ΗΠΑ και τη Ρωσία, μετεβλήθησαν σε «αγγέλους κυρίου», ενώ αν αρνούνταν, θα σάπιζαν στις φυλακές ή θα εκτελούνταν ως ειδεχθείς εγκληματίες. Ακόμη και στην Ελ­λάδα, τα Τάγματα Εφόδου που διοικούνταν από τα αστυνομικά Ές-Ές, μόλις άλλαξαν στρατόπεδο, ξαφνικά όλοι ξέχασαν τον ρό­λο τους ως συνεργάτες των Γερμανών και αναβαπτίσθηκαν σε «μαχητές της Πατρί­δας». Έχετε αναρωτηθεί γιατί άραγε σκόπι­μα ταυτίζουν τον έχοντα ελληνικές ρίζες Εθνοκοινωνισμό, τοπικά και χρονικά με το Γ Ράϊχ, ενώ προϋπήρξε χιλιάδες χρόνων αυ­τού και υπάρχει και μετά από αυτό το καθε­στώς; Αναλογικά, γιατί δεν ταυτίζουν τον κομμουνισμό με τον αιμοσταγή Στάλιν και τον φιλελευθερισμό με τον εγκληματία Ρού­σβελτ;

Ο Στρατηγός των μαχίμων Ές-Ές Λεόν Ντεγκρέλλ, βιώνοντας κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αλλά και μετα­πολεμικά κυρίως, τον ρόλο της ακροδεξιάς, είχε προφητικά διακηρύξει: «Προσοχή στην Ακροδεξιά. Η Ακροδεξιά είναι πιο επικίνδυ­νη από την αριστερά, είναι ένας εχθρός που έχει το προσωπείο του φίλου, είναι ένας ε­χθρός ενάντια σε ό,τι πιστεύουμε». Ο δε α­είμνηστος I. Γκαίμπελς, αναφερόμενος στον ρόλο της ακροδεξιάς, όπως εκφραζόταν δια των ανωτάτων αξιωματικών της Βέρμαχτ, είχε ολίγο προ του τέλους, το 1945, δια­κηρύξει: Εάν το 1934 είχαμε εκκαθαρίσει α­ντί των ταγμάτων εφόδου, τους ανώτατους αξιωματικούς της Βέρμαχτ, τώρα ο πόλε­μος θα ήταν νικηφόρος».

Η τραγική όσο και μεγαλειώδης αντίστα­ση των έσχατων υπεραστιστών του Βερολί­νου και η απόφαση του Αδόλφου Χίτλερ να υποστεί το τίμημα της γενναίας επιλογής του, αναδεικνύουν το Βερολίνο του 1945, ως τις Θερμοπύλες του 20ού αιώνα, εκεί ό­που η γενναιότητα και η παράδοση αναμε­τρήθηκαν με την υλική υπεροχή και την δο­λοφονική διάθεση του διεθνή σιωνισμού για παγκόσμια κυριαρχία, επισφραγίζει κατά τρόπο τραγικό αλλά απόλυτο τον Ελληνικό χαρακτήρα του Καθεστώτος και κυρίως των Ιδεών που διαχρονικά ο Εθνοκοινωνισμός πρεσβεύει. Σήμερα, σε μία εποχή απόλυτης σχεδόν σιωνιστικής υλικής κυριαρχίας και πρωτοφανούς δουλοπρέπειας, ο Εθνοκοινωνισμός βρίσκεται υπό πρωτοφανή και α­νηλεή διωγμό. Ο ιούδας, γνωρίζει καλά για­τί τον διώκει, φοβάται την αναζωπύρωση, έ­χει επίγνωση του γεγονότος ότι η ιστορία είναι κυκλική και τα πάντα ρει. Τρέμει στην ιδέα ότι οι άφθαρτες Ιδέες του Εθνοκοινωνισμού θάρθει μέρα που θα καταλάβουν το βάθρο που τους αξίζει, και τότε, όπως προ­φητικά ανήγγειλε ο ηρως ο μάρτυς Γ. Γκαίμπελς, θα ξαναγυρίσουμε και η Γη θα τρέμει!

I. ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΠΟΥΛΟΣ

(ΒΙΒΛΙΟ: ΕΘΝΟΚΟΙΝΩΝΙΣΜΟΣ – Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΙΑ, Κεφάλαιο: Ακροδεξιά, ο Δούρειος Ίππος του Εθνικισμού)

(Οι αναρτήσεις δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα και τις δικές μας θέσεις / Λουκάς)