ΟΛΟΙ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ τις δηλώσεις του Γιώργου Παπανδρέου στο προεκλογικό ντιμπέιτ ότι θα καταργήσει τον εργασιακό Μεσαίωνα με αφορμή τις συμβάσεις Stage στο δημόσιο τομέα.

Η ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΗ είναι απότομη και αφορά το σύνολο των εργαζομένων. Η κυβέρνηση, διά του αρμόδιου υπουργού, θέτει σε διαβούλευση με διαδικασίες – εξπρές την αναθεώρηση της εργατικής νομοθεσίας.

Ζητήματα όπως το ύψος των αποζημιώσεων, το όριο των απολύσεων και οι κατώτατοι μισθοί μπαίνουν στο τραπέζι ενώ ήδη η κυβέρνηση, με το μνημόνιο συνεργασίας που έχει υπογράψει με την τρόικα της επιτήρησης, έχει δεσμευθεί για ανατροπή των εργασιακών σχέσεων. ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΓΙΝΟΝΤΑΙ σε μια αρνητική συγκυρία για την οικονομία και την αγορά εργασίας. Η ανεργία έχει ξεπεράσει το 12% ενώ η οικονομία έχει μπει στο τούνελ της ύφεσης. Είναι σαφές ότι η χαλάρωση των εργασιακών σχέσεων θα φουντώσει το κύμα των απολύσεων στον ιδιωτικό τομέα επιδεινώνοντας το πρόβλημα της ύφεσης.

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ μπαίνει σε ένα φαύλο κύκλο ελλειμμάτων, χρεών και ανεργίας καθώς η κυβέρνηση υιοθετεί πιστά τις ισοπεδωτικές λογικές του ΔΝΤ, χωρίς παράλληλα να αναπτύσσει πρωτοβουλίες προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης.

ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ με τις υπόλοιπες κεντροαριστερές κυβερνήσεις της Πορτογαλίας και της Ισπανίας, που λαμβάνουν μέτρα λιτότητας σε ένα ελεγχόμενο πολιτικό πλαίσιο, η κυβέρνηση Παπανδρέου εφαρμόζει ένα σκληρό πακέτο ρυθμίσεων που αντί να επιλύουν το δημοσιονομικό πρόβλημα το επιδεινώνουν τραυματίζοντας ταυτόχρονα την πραγματική οικονομία.

ΠΗΓΗ