Όχι, δεν με παρέσυρε κάποιος «συρμός» σε αφύλακτη διάβαση. Απλά οι τρέχουσες ψυχολογικές συνθήκες μοιάζουν ιδανικά αρνητικές όπως όταν βλέπουν οι αγορές τα χαμηλά τους. Οι αγορές όχι η πραγματική οικονομία. Αυτό όμως συμβαίνει από το δεύτερο εξάμηνο του 2008 και λογικά η περίοδος νευρικότητας που εγκαινίασε ο πτωτικός κύκλος που ξεκίνησε το 2007 μοιάζει με μακροπρόθεσμο σχηματισμό αντιστροφής της πτώσης των μετοχών που ξεκίνησε το 2000.

Αν κάποιος είχε «κοιμηθεί» το 2007 ή το 2000 και είχε ξυπνήσει σήμερα δεν θα πίστευε στα αυτιά του. Τρία ασφαλιστικά ταμεία από 300 πριν δέκα χρόνια και μέσα σε αυτά τα τρία και αυτό των «χαϊδεμένων» παιδιών της διαπλεκόμενης ελληνικής δημοκρατίας: των δημοσιογράφων.

Γοργά βλέπω να έρθει και η κατάργηση του αγγελιόσημου, της υποχρεωτικής δημοσίευσης των ισολογισμών. Όταν ξηλώνουν τα σκανδαλώδη προνόμια της δημοσιογραφικής συντεχνίας, ελέγχουν το πόθεν έσχες των εφοριακών, ετοιμάζονται, έστω για τα μάτια να περάσουν βραχιόλια σε κάποιους διεφθαρμένους πολιτικούς, να μειώσουν τους δημοσίους υπαλλήλους και να βάλουν τους υπολοίπους να δουλέψουν, είναι μια κάποια αρχή του τέλους όλων αυτών που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία δεν νομίζετε;

Ή απλά ζούμε τα προεόρτια μιας ακόμη ελληνικής επανάστασης; Μην νομίζετε, είναι συνήθεια παλιά εδώ στα νότια Βαλκάνια τις επαναστάσεις να τις κάνουμε υπό την καθοδήγηση των απογόνων όσων ενεπλάκησαν στη Ναυμαχία του Ναυαρίνου και υπό τον πέλεκυ της χρηματοδότησης των τραπεζιτών της Εσπερίας… 

Δεν θα είναι εύκολη, ούτε χωρίς αντιφάσεις η περίοδος αυτή. Απλά έχω σχηματίσει την εντύπωση ότι έχουμε εισέλθει σε δρόμο χωρίς επιστροφή και οι διάφοροι υπουργοί που άλλα έχουν υπογράψει στο μνημόνιο και αλλά νομοσχέδια ετοιμάζουν, δίνουν μια μάχη οπισθοφυλακής, να δείξουν στους πελάτες τους ότι προσπάθησαν και έπεσαν ηρωικώς μαχόμενοι υπέρ της αυταπάτης ότι μπορεί να αναδιανέμουν πλούτο που δεν έχει παραχθεί ακόμη…

Αν λοιπόν κάποιος εγχώριος κερδοσκόπος  που είχε πέσει σε ύπνο το 2000 ή το 2007 και είχε ξυπνήσει σήμερα ή του χρόνου θα πίστευε ότι ο  Γενικός Δείκτης πρέπει να μεσουρανεί κοντά σε νέα ιστορικά υψηλά.

Παρά ταύτα είναι μια ανάσα από τα χαμηλά των τελευταίων δέκα χρόνων. Παράλογο; Έτσι είναι οι αγορές παράλογες ή υπέρλογες. Τουτέστιν ακολουθούν μια παράλληλη λογική ή βρίσκονται πάνω από την δεσπόζουσα λογική.

Δεν ξέρω πότε θα δουν οι αγορές τα χαμηλά και δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που το ξέρει. Όλα αυτά όμως δημιουργούν βάσιμες υποψίες ότι τα χαμηλά είναι κάπου μέσα στην περίοδο 2007-2012… Στις διεθνείς αγορές το 2009 παραμένει η ισχυρότερη υποψηφιότητα.

Ο καταρράκτης.

Αυτό στην Ελλάδα που μοιάζει, όπως λέγαμε και χθες, με τη βάρκα που προηγείται στο κατέβασμα φουσκωμένου και θορυβώδους Χειμάρρου. Όλοι φοβόνται ότι στην επόμενη στροφή παραμονεύει ο καταρράκτης μιας παγκόσμιας κατάρρευσης λόγω του κρατικού χρέους. 

Υπάρχουν αρκετοί τρόποι να καταστραφεί το χρέος, ένας είναι ο πληθωρισμός, το άλλο είναι η χρεοκοπία, το τρίτο είναι η ανάπτυξη με ρυθμούς μεγαλύτερους από την αύξηση του χρέους. Φυσικά υπάρχει και ο τρόπος μιας μοντέρνας σεισάχθειας που μάλλον θα περιέχει λίγο απ’ όλους τους παραπάνω τρόπους, με το κατάλληλο μείγμα, ανάλογα τη φάση…

ΠΗΓΗ / Το είδα στο φιλικό http://1453-2009.pblogs.gr/