Του ΦΩΤΗ ΝΑΚΟΥ

Επρεπε να περάσουν δεκαεπτά χρόνια για να επισκεφθεί επισήμως ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος το πέμπτο στην τάξη Πατριαρχείο της Μόσχας.

Οι σχέσεις των δύο Εκκλησιών τα τελευταία χρόνια είχαν διαταραχθεί τόσο με την αναγνώριση του Αυτοκέφαλου και την απόσχιση της Εκκλησίας της Εσθονίας (γενέτειρα του μακαριστού Πατριάρχη Αλέξιου) από τη Ρωσική Εκκλησία, όσο και με τις προσπάθειες απόσχισης της Αυτόνομης Εκκλησίας της Ουκρανίας.

Οι Ρώσοι ψυχράθηκαν με το Φανάρι, καθώς όπως υποστηρίζουν, ενθάρρυνε αυτές τις διεκδικήσεις και σε αντίποινα ο μακαριστός Αλέξιος αρνιόταν κατηγορηματικά να συμμετάσχει σε Πανορθόδοξη Σύνοδο και προωθούσαν τη θεωρία της 3ης Ρώμης, δηλαδή να ηγηθεί της Ορθοδοξίας το Πατριαρχείο Μόσχας, που διαθέτει πολυάριθμο ενεργό ποίμνιο.

Τελικά, Αλέξιος και Βαρθολομαίος συναντήθηκαν τον Ιούλιο του 2008 στο Κίεβο και αποκατέστησαν τις σχέσεις τους με συλλείτουργο και αυτό το δρόμο ακολουθεί και ο διάδοχος του μακαριστού, Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος.

Οι δύο εκκλησιαστικοί ταγοί είχαν πολλές κατ’ ιδίαν συνομιλίες και δύο συλλείτουργα. Πλέον ο κ.κ. Βαρθολομαίος αναχωρεί αύριο για την Κωνσταντινούπολη ελπίζοντας ότι έκλεισε ένα πολύχρονο μέτωπο. Ομως η καχυποψία υπάρχει καθώς πολλές ρωσικές εφημερίδες, αποτύπωσαν την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη με τίτλους όπως: «Ο Πατριάρχης Νέας Ρώμης επισκέπτεται τη Νέα Ρώμη» και με σχόλια ότι η Ρωσική Εκκλησία αλλά και η ρωσική πολιτική ηγεσία δεν θα αποδεχθούν να αποσχιστεί πλήρως η Εκκλησία της Ουκρανίας από το Πατριαρχείο Μόσχας.

Θερμά λόγια

Με ένα θερμό εναγκαλισμό ο Πατριάρχης Μόσχας και πάσης Ρωσίας κ.κ. Κύριλλος υποδέχθηκε τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης εξέφρασε τη βαθύτατη συγκίνησή του που ύστερα από 17 χρόνια «επιστρέφει» στη Μόσχα. Ευχαρίστησε τον Πατριάρχη Μόσχας κ.κ. Κύριλλο για την πρόσκληση να επισκεφθεί την αδελφή Εκκλησία της Ρωσίας, «να ανταποδώσω την περσινή επίσκεψη του αγιοτάτου αδελφού στην Κωνσταντινούπολη».

«Ερχόμεθα από την Κωνσταντινούπολη και ως προσκυνητές της γης που έδωσε αναρίθμητους μάρτυρες και ομολογητές της ορθοδόξου πίστεώς μας και παλαιότερα και στα τελευταία δύσκολα χρόνια. Επίσης έρχομαι ως κομιστής της ευλογίας της Μητέρας Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως προς τη θυγατέρα και αδελφή της Αγιοτάτη Εκκλησία της Ρωσίας της οποία βλέπουμε την πρόοδο εν Χριστώ και υπερηφανευόμεθα, σεμνυνόμεθα και καυχόμεθα. Ευχόμεθα η επίσκεψη αυτή από την Βασιλεύουσα, εδώ εις την αγίαν γην της Ρωσίας να είναι περαιτέρω ενίσχυσις των αδελφικών μας σχέσεων για το καλό της όλης Ορθοδοξίας» είπε μεταξύ άλλων ο Οικουμενικός Πατριάρχης.

Θερμά ήταν και τα λόγια του προκαθημένου της Εκκλησίας της Ρωσίας, Πατριάρχη Μόσχας και πάσης Ρωσίας κ.κ. Κυρίλλου. Ερωτηθείς από Ρώσους δημοσιογράφους για τη δυναμική των σχέσεων μεταξύ των δύο Εκκλησιών ο Πατριάρχης Μόσχας απάντησε: «Οι σχέσεις μεταξύ των δύο Εκκλησιών μας έχουν μεγάλη δυναμική. Δεν είναι απλά ανταλλαγή επισκέψεων, κάτι το οποίο από μόνο του είναι πολύ σημαντικό, αλλά είναι και οι συγκεκριμένες συμφωνίες, οι οποίες συνήθως βοηθούν όλες τις Εκκλησίες και όχι μόνο τις δικές μας. Να συνεργαστούμε με πιο ενεργό τρόπο ακόμη και αντιμετωπίζοντας και επιλύοντας τα προβλήματα τα οποία βρίσκονται στην ημερησία διάταξη της Ορθοδοξίας. Εκφράζω τη μεγάλη μου χαρά με αφορμή την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου με τον οποίο έχουμε εδώ και χρόνια καλές ανθρώπινες σχέσεις και χαίρομαι που τον βλέπω στη Μόσχα».

Ο κ.κ. Βαρθολομαίος συνέχισε την πολιτική της προσέγγισης των δύο Εκκλησιών, που τα τελευταία χρόνια οι σχέσεις τους είχαν δοκιμαστεί και εξέφρασε την ευχή να ολοκληρωθούν οι προετοιμασίες και η Πανορθόδοξος Σύνοδος να γίνει «όχι σε 10, 20, αλλά σε 1, 2, το πολύ 3 χρόνια», χαρακτηρίζοντας την εξέλιξη αυτή και ως απάντηση σε καθολικούς κύκλους, που υποστηρίζουν ότι οι Ορθόδοξες Εκκλησίες χωρίς την ύπαρξη Πάπα είναι διαλυμένες και δεν μπορούν να έχουν ενότητα.

Γιατί ονομάστηκε το Φανάρι Νέα Ρώμη

Η Κωνσταντινούπολη ονομάστηκε, εκκλησιαστικώς, και Νέα Ρώμη στη Β’ Οικουμενική Σύνοδο, στην επιχειρηματολογία να προηγείται η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως των Εκκλησιών Αλεξανδρείας και Αντιοχείας. Στη μια Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία δημιουργήθηκε μια νέα πόλη χωρισμένη σαν τη Ρώμη σε 14 περιοχές, πράγμα που σημαίνει ότι της έμοιαζε, ότι ήταν πολεοδομικά μια άλλη Ρώμη. Είναι χαρακτηριστικό ότι όταν εγκαταστάθηκαν οι συγκλητικοί στη «Νέα Ρώμη» βρήκαν να τους περιμένουν πανομοιότυπες κατοικίες με αυτές που είχαν στην «παλαιά Ρώμη». Ο τίτλος Νέα Ρώμη ήταν δικαιολογημένος επίσης, γιατί η Κωνσταντινούπολη έγινε η νέα πρωτεύουσα της ίδιας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Τον καιρό εκείνο ο κόσμος για τους Ρωμαίους πολίτες αποτελούνταν από την Οικουμένη και τους υπόλοιπους λαούς. Πιστεύει κανείς το ίδιο πράγμα σήμερα, που ο κόσμος δεν αναγνωρίζει θεωρητικά καμία αυτοκρατορία; Ή μήπως πιστεύει κανείς ότι ο χριστιανικός κόσμος είναι μια ενιαία αυτοκρατορία με πρωτεύουσα τη Μόσχα;

ΠΗΓΗ