Χθες, ο πρώην στενός συνεργάτης του Γ. Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ και παλιότερα στο ΥΠΕΞ, Νίκος Κοτζιάς, παρουσίασε το νέο του βιβλίο “Η Εξωτερική πολιτική της Ελλάδας στον 21ο αιώνα” -(Εκδόσεις ΚΑΣΤΑΝΙΩΤΗ).

Η παρουσία δεκάδων στελεχών του ΥΠΕΞ (Θα αναφεριθούμε ετκενώς στο ΔΡΑΓΟΥΜΑΝΟ της προσεχούς Δευτέρας), μαζί με σωρεία στελεχών του ΠΑΣΟΚ, πολλά εκ των οποίων είναι γνωστά για αντίληψη που έχουν σε βάρος του κ. κοτζιά πλαισίωσαν στην παρουσίαση του τόμου το συγγραφέα.

Το ίδιο το βιβλίο είναι ένα βιβλίο “στεγνής” κριτικής στο δόγματης εξωτερικής πολιτικής όπως εκφράζεται από τον πρωθυπουργό και τους στενούς συνεργάτες του στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής. Ωστόσο, θέλουμε να σταθούμε σε ορισμένα σημεία. Για παράδειγμα η πρόταση του κ. Κοτζιά για μια εξωτερική πολιτική στον αιώνα που μόλις ξεκίνησε, είναι η επιστροφή σε πολλά ζητήματα στην παραδοσιακή εξωτερική πολιτική του περασμένου αιώνα, με αρκετές αποκλίσεις έντονης σοσιαλιστικής παράδοσης (πχ στη σελ 29 αναφέρεται στη “Διεύρυνση των σχέσεων με αναδυόμενες δυνάμεις”,), ενώ δείχνει να πιστεύει ότι “η “Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να διευρύνει την αυτονομία της εντός της Δύσης“, κατά το αποτυχόν στο παρελθόν δόγμα του Ανδρέα Παπανδρέου.
Η εμφάνιση πράγματι των “νέων υπερδυνάμεων” που επικαλείται ο συγγραφέας μπορεί να μεταβάλλει το διεθνές σκηνικό αλλά σίγουρα αυτ΄’ες δεν είναι έτοιμες σήμερα να παίξουν παρόμοιο ρόλο.
Εκί όμως που ο συγγραφέας δείχνει να έχει μεταβάλλει αρκετά τις απόψεις του από το παρελθόν, κι αξίζει κανείς να τον παρακολουθήσει, είναι οι αναφορές του στην ελληνική εξωτερική πολιτική στο εγγύς γεωγραφικό μήκος και πλάτος της χώρας (Βαλκάνια, Μαύρη Θάλασσα, Ανατολική Μεσόγειος, κλπ) ή το Κυπριακό. Κι αυτά τα κεφάλαι αξίζει να μελετηθούν και να συζητηθούν, απ όσους επιδιώκουν να χαράσουν πολιτικές.

Ο ΔΡΑΓΟΥΜΑΝΟΣ