Γράφει ο Α. Λυκαυγής

Μόνο πολιτικά μυωπάζοντες μπορεί να θεωρήσουν τυχαία κάποια επικίνδυνα φαινόμενα σε καίριες παραμέτρους του Κυπριακού. Τόσο η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σε ό,τι αφορά το περιουσιακό όσο και η επιχειρούμενη προαγωγή του λεγόμενου «απευθείας εμπορίου» κοινοτικών χωρών με τα Κατεχόμενα είναι ακριβώς εύγλωττοι δείκτες εκδηλουμένων διαθέσεων από συγκεκριμένα κέντρα στην ΕΕ.

Και αυτά τα ζητήματα και η σε μεγάλο βαθμό σιωπηρή ανοχή μέρους των γεωπολιτικών τετελεσμένων προϊδεάζουν όχι μεν για απευθείας θεσμική αναγνώριση του κατοχικού μορφώματος, αλλά οπωσδήποτε για μια οιονεί αποδοχή του.

Με de facto άτυπη νομιμοποίηση θεσμών και διαδικασιών του ψευδοκράτους. Κάτι που εάν αφεθεί συνεχιζόμενο, θα μετεξελιχθεί μεσοπροθέσμως σε μη αναστρέψιμη πραγματικότητα. Οπόταν και το Κυπριακό θα οδηγηθεί αυτονοήτως σε μοιραιότερες εκτροπές.

Αυτές οι έωλες ευρωπαϊκές αντιλήψεις κι ενέργειες, ακόμη και αν εκδηλώνονται απλώς ως παθητική ουδετερότητα ενισχύουν ευθέως τις τουρκικές στρατηγικές μεθοδεύσεις. Οι οποίες περνούν από αυτές ακριβώς τις διόδους, που διανοίγουν κάποιες άστοχες (το λιγότερο) ευρωπαϊκές αποφάσεις. Υπονομεύοντας (κι αποσταθεροποιώντας) τη συνοχή κράτους-μέλους της Κοινότητος.

Οπόταν και αυτές ακριβώς οι ευρωπαϊκές προσεγγίσεις κι επιλογές το μόνο που επιτυγχάνουν είναι πρωτίστως τη νομιμοποιητική εμπέδωση της γεωπολιτικής διαιρέσεως της Κύπρου. Που σημαίνει τελικά και de jure παγίωση της κατοχής σε σαφώς ευρωπαϊκά εδάφη. Πέραν αυτού, και σε επίπεδο πρακτικό σε ό,τι αφορά τις τρέχουσες διαδικασίες:

Ενθαρρύνουν και κυριολεκτικώς αποθρασύνουν την τουρκική αδιαλλαξία.

Υπονομεύουν θεμελιώδεις κοινοτικούς θεσμούς κατά τρόπο τραυματικό για την ίδια την ΕΕ.

Τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα, καθώς η Αγκυρα συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να ελπίζει σε πλήρη ένταξή της στην ΕΕ.

Και όταν η Τουρκία πειστεί ότι δεν πρόκειται να διασκελίσει την κοινοτική πύλη, θα εξαγριωθεί. Κι αυτό θα έχει δεινές συνέπειες στο Κυπριακό και στα Ελληνοτουρκικά γενικότερα.

Υπό το φως αυτών των προοπτικών, δεν είναι αδικαιολόγητοι κάποιοι φόβοι και ανάλογες υπόνοιες.

Μήπως δηλαδή τελικά το Κυπριακό χρησιμοποιηθεί εν είδει εξευμενιστικής Ιφιγένειας, για προκατευνασμό των προβλεπτών τουρκικών αντιδράσεων.

ΠΗΓΗ