Πώς μεθοδεύτηκε η παραλαβή την ώρα που σε δύο δοκιμές που είχαν γίνει, εντοπίσθηκαν «τεχνικά προβλήματα» και «υπερβολική κλίση»!

Όχι απλώς γέρνει το περιβόητο υποβρύχιο που μας έφτιαξε η κορυφαία γερμανική εταιρεία ThyssenKrupp Marine Systems, στα ναυπηγεία στο Κίελο, αλλά παραγέρνει… Και αυτό διαπιστώθηκε στις δοκιμές που έγιναν. Παρουσίασε υπερβολική κλίση. Και αυτό δεν είναι φήμες ή υποθέσεις, ή το λέει κανένας άσχετος, ή γιατί έχει άλλα ή συγκρουόμενα συμφέροντα. Το λέει ο κατ’ εξοχήν αρμόδιος και μάλιστα γραπτώς, ο υπουργός Άμυνας Ευάγγελος Βενιζέλος, στην εισήγησή του προς το ΚΥΣΕΑ «για το πρόγραμμα της κατασκευής και του εκσυγχρονισμού υποβρυχίων τύπου 214 και 209 καθώς και για το μέλλον του ΕΝΑΕ (Ναυπηγεία Σκαραμαγκά)».

Στη δεύτερη σελίδα της εντεκασέλιδης εισήγησης καταγράφονται τα εξής αποκαλυπτικά:

«Στο υπόβαθρο της διαφωνίας μεταξύ του ελληνικού Δημοσίου και της ThyssenKrupp Marine Systems βρισκόταν το ζήτημα της τεχνικής επάρκειας του πρώτου από τα υποβρύχια τύπου 214 (»ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ») που είχε ναυπηγηθεί από τη HDW όχι στον Σκαραμαγκά αλλά στα ναυπηγεία στο Κίελο. Όπως προκύπτει από το ιστορικό της υπόθεσης στις 30/9/2006, ημερομηνία κατά την οποία η γερμανική πλευρά είχε τη συμβατική υποχρέωση παράδοσης του Παπανικολή, αυτό δεν παραλήφθηκε από την ελληνική πλευρά λόγω τεχνικών προβλημάτων που είχαν εντοπιστεί κατά τη φάση των εν πλω δοκιμών και πιο συγκεκριμένα τον Μάιο του 2005 και στις αρχές Σεπτεμβρίου του 2006, οπότε και εμφανίστηκε υπερβολική κλίση του πλοίου υπό συνθήκες πολύ υψηλού κυματισμού».

Και όπως στη συνέχεια σημειώνει ο κ. Βενιζέλος, ενώ είχε πλέον διαπιστωθεί το πρόβλημα της υπερβολικής κλίσης, το οποίο οι Γερμανοί δεν αμφισβήτησαν, ο τότε υπουργός Άμυνας Βαγ. Μεϊμαράκης δεν κατήγγειλε τη σχετική σύμβαση, όπως θα έπρεπε να κάνει, αλλά…:

«συνεχίστηκαν οι επαφές των δύο πλευρών με στόχο τη βελτίωση των τεχνικών χαρακτηριστικών του υποβρυχίου, ώστε αυτό να καταστεί αποδεκτό από την ελληνική πλευρά».

Το γιατί δεν καταγγέλθηκε η σύμβαση θα πρέπει να το εξηγήσει ο κ. Μεϊμαράκης, ποιος ήταν ο λόγος (υπήρξε παρέμβαση – πίεση του Βερολίνου;) να συνεχισθεί επί ΤΡΙΑ ολόκληρα χρόνια, μέχρι δηλαδή την παράδοση της εξουσίας στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, αυτή η «εκκρεμότητα» για την οποία την ευθύνη είχαν αποκλειστικά οι Γερμανοί. Οι οποίοι μάλιστα είχαν τσεπώσει και το 80% της αξίας του υποβρυχίου, με την υπογραφή του γαλαντόμου υπουργού Άμυνας Γιάννου Παπαντωνίου, που είχε υπογράψει τη σύμβαση για την κατασκευή των υποβρυχίων (είχαν καταβληθεί τα 2/3 του συνολικού τιμήματος, ήτοι 2.033 εκατ. ευρώ επί συνολικού 2.383 εκατ. ευρώ, χωρίς ΤΙΠΟΤΕ να έχουμε παραλάβει!).

Όμως η απορία είναι, από τη στιγμή που δεν υπήρξε αποκατάσταση των «τεχνικών προβλημάτων» ώστε να καταστεί αποδεκτό, όπως σημειώνετε στην εισήγησή σας, κύριε Βενιζέλο, γιατί το παραλάβατε; Θα υπάρξει, πιστεύετε ειλικρινά, χώρα τόσο αφελής που θα αγόραζε ένα υποβρύχιο που γέρνει; Θα το αγοράζατε εσείς αν ήσασταν υπουργός Άμυνας μιας άλλης χώρας;

Η μεθόδευση…

Μια γεύση του πώς στήθηκε το σκηνικό… νομιμοποίησης (πολιτικά) της παραλαβής του υποβρυχίου δίνουν τα όσα στη συνέχεια παραθέτει στην αποκαλυπτική αλλά και σημαντική εισήγησή του προς το ΚΥΣΕΑ ο υπουργός Άμυνας:

«Ακανθώδες ζήτημα ήταν και είναι πάντα η τύχη του υποβρυχίου »ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ». Αρχική θέση της κυβέρνησης ήταν η πώληση του υποβρυχίου από την HDW σε τρίτη χώρα με αναπλήρωση του υποβρυχίου αυτού μέσω της κατασκευής ενός νέου υποβρυχίου ιδίου τύπου 214 στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Κατά την εκτίμηση του ΓΕΝ και της ΓΔΑΕΕ η αξία του υποβρυχίου »ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ» έπρεπε να κυμανθεί στο επίπεδο της μέσης τιμής ανά υποβρύχιο κατά τη σύμβαση του 2000 για την κατασκευή 4 υποβρυχίων τύπου 214 (συνολικός προϋπολογισμός 1.853 εκατ./4 = 463,25 ανά υποβρύχιο). Κατά την εκτίμηση επίσης του ΓΕΝ και της ΓΔΑΕΕ η σημερινή αξία ενός νέου υποβρυχίου τύπου 214 θα έπρεπε να κυμανθεί ως τελική τιμή μεταξύ 480 και 540 εκατ. ευρώ. Σημειώνεται εδώ ότι από το 2008 η γερμανική πλευρά με δική της πρωτοβουλία είχε προτείνει προς το ΥΠΕΘΑ την αντικατάσταση του εκσυγχρονισμού 2 υποβρυχίων τύπου 209 με την κατασκευή 2 νέων υποβρυχίων ιδίου τύπου 209 χωρίς μεταβολή της οροφής του σχετικού προϋπολογισμού. Συνεπώς η πρόταση όπως διατυπώθηκε χωρίς να γίνει δεκτή αφορούσε την κατασκευή υποβρυχίων τύπου 209 με τιμή περίπου 330 εκατομμύρια ευρώ, χωρίς να διευκρινίζεται αν πρόκειται για τελική τιμή ή τιμή υποκείμενη σε προσαρμογές σε συνδυασμό και με τις συμβάσεις αντισταθμιστικών ωφελημάτων.

Κατά την εκτίμηση των υπηρεσιών του ΓΕΝ και της ΓΔΑΕΕ, η διαφορά τιμής 170 εκατομμυρίων ανά υποβρύχιο προκειμένου αντί να κατασκευαστεί και να παραληφθεί υποβρύχιο τύπου 209, να κατασκευαστεί και να παραληφθεί και μάλιστα σε fixed price υποβρύχιο τύπου 214, είναι διακανονισμός απολύτως επωφελής για το Πολεμικό Ναυτικό και το ελληνικό Δημόσιο.

Με δεδομένη την απόλυτη άρνηση της γερμανικής πλευράς να συμφωνήσει τιμή για το υποβρύχιο “ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ” μεγαλύτερη των 300 εκατομμυρίων ευρώ, ενώ η μέση τιμή κάθε υποβρυχίου τύπου 214 κατά την αρχική σύμβαση του 2000 είναι 463,25 εκατομμύρια ευρώ, κρίθηκε τελικά ύστερα από διαβούλευση με τη ΓΔΑΕΕ, το ΓΕΝ και τη Lazard ότι συμφέρον για το ελληνικό Δημόσιο είναι να αποκτήσει το υποβρύχιο “ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ” ως περιουσιακό στοιχείο, με στόχο να πουληθεί σε τρίτη χώρα σε τιμή ανάλογη της πραγματικής του αξίας που έχει τρωθεί λόγω της χρονίζουσας εκκρεμότητας ως προς την τεχνική του επάρκεια, η οποία όμως αποκαθίσταται και λόγω της τεχνικής έκθεσης της BWB περί της επάρκειάς του, δηλαδή λόγω της πιστοποίησης από την αρμόδια αρχή της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, αλλά και λόγω της τεχνικής παραλαβής του από το Πολεμικό Ναυτικό που θα υψώσει τη δική του Σημαία επί του σκάφους ανεβάζοντας έτσι την επιχειρησιακή και οικονομική αξία του στη διεθνή αγορά πολεμικών σκαφών αυτού του τύπου.

Η ίδια η Abu Dhabi Mar παρεμβαίνοντας στη σχετική διαπραγμάτευση εισηγήθηκε επίσης τη λύση αυτή θεωρώντας ότι με βάση τα δεδομένα της σχετικής αγοράς μια τιμή πάντως μεγαλύτερη των 300 εκατομμυρίων ευρώ είναι επιτεύξιμη. Σημειώνεται ότι η τεχνική επάρκεια του “ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΗΣ” θα ελεγχθεί και με τις δοκιμές που απομένουν, πιστοποιείται από τον αρμόδιο κρατικό γερμανικό φορέα BWB, κυρίως όμως πιστοποιείται εν τοις πράγμασι από το κλιμάκιο των αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού που παρακολούθησε στο Κίελο τις τελευταίες εν πλω δοκιμές του Οκτωβρίου του 2008, όπως βεβαιώνουν μεταξύ άλλων ο κυβερνήτης του υποβρυχίου και οι αρμόδιοι αξιωματικοί μηχανικοί του Πολεμικού Ναυτικού».

Πιστοποίησαν οι αξιωματικοί μας ότι δεν γέρνει;

Από την παραπάνω τελευταία παράγραφο, της εισήγησης του υπουργού Άμυνας, προκύπτει τεράστιο θέμα, με το οποίο δίνεται ΑΦΕΣΗ ΑΜΑΡΤΙΩΝ στη γερμανική κατασκευαστική εταιρεία, αν τα… ελληνικά μας την ερμηνεύουν σωστά. Βεβαιώνουν, κύριε Βενιζέλο, κύριε Αρχηγέ των Ενόπλων μας Δυνάμεων κι εσείς, ως πιο εξειδικευμένος και αρμόδιος, Αρχηγέ του Πολεμικού Ναυτικού, «ο κυβερνήτης του υποβρυχίου και οι αρμόδιοι αξιωματικοί μηχανικοί του Πολεμικού Ναυτικού» ότι το «Παπανικολής» έχει πλέον τεχνική επάρκεια και αυτό «πιστοποιείται εν τοις πράγμασι από το κλιμάκιο των αξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού που παρακολούθησε στο Κίελο τις τελευταίες εν πλω δοκιμές τον Οκτώβριο του 2008»;

Υπάρχει τέτοιο πιστοποιητικό κύριε υπουργέ; Αν ναι, γιατί δεν το δίνετε στη δημοσιότητα και πολύ περισσότερο ποιος ο λόγος εφ’ όσον είναι αξιόπλοο και δεν γέρνει να το πουλήσουμε και να ψάχνουμε για κανένα… παλαβό;

ΠΗΓΗ