Μπορεί να αποφεύγει να δηλώσει την ημερομηνία της ίδρυσης του νέου κόμματος, η Ντόρα Μπακογιάννη ωστόσο όπως δηλώνει σε συνέντευξή της στη «Real» θα είναι έτοιμη στις επόμενες εκλογές. Οι προϋποθέσεις για την ίδρυση ενός νέου πολιτικού φορέα σύμφωνα με την κ Μπακογιάννη, σαφώς και υπάρχουν καθώς όπως υποστηρίζει οι κοινωνικές συνθήκες επιτρέπουν κάτι τέτοιο. Σύμφωνα με την ίδια ο «νεοφιλελευθερισμός» ως ιδεολογία δεν υπάρχει ενώ η ίδια ξεκινά από μια πολύ απλή αρχή: «Προσωποπαγή κόμματα είναι καταδικασμένα σε αποτυχία», και σπεύδει να ξεκαθαρίσει οτι δεν θέλει «κόμμα Μπακογιάννη». Τέλος, αναφέρεται και στην απουσία της απο το Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας και δηλώνει χαρακτηριστικά ότι: «Δεν έφυγα οικειοθελώς, διεγράφην».Αποσπάσματα συνέντευξης της Ντόρα Μπακογιάννη στη Χρύσα Ταβουλάρη για τη «Real News»

Είστε νεοφιλελεύθερη;

Κατ’ αρχάς «νεοφιλελευθερισμός» ως ιδεολογία στο καθαρώς ιδεολογικό επίπεδο, δεν υπάρχει. Το λέω για να το γνωρίζουν οι αναγνώστες. Δεύτερον, έχω βαρεθεί να ακούω αυτή την ανοησία, την προσπάθεια να μου χρεώσουν «νεοφιλελευθερισμό». Από άλλους πάλι, είχα κατηγορηθεί στη Νέα Δημοκρατία ως Τουπαμάρος όπως ξέρετε, ως αριστερή, σε κάποια Συνέδρια. Εγώ είμαι ένας φιλελεύθερος κεντρώος κατά βάση, δημοκράτης. Πρακτικώς έχω υπηρετήσει διαχρονικά την Κεντροδεξιά και μέσα στη Νέα Δημοκρατία είχα πάντοτε τις ίδιες απόψεις τις οποίες και ακλόνητα υποστήριζα: Περισσότερη ελευθερία απ’ τα δεσμά του κράτους. Λιγότερη γραφειοκρατία, οικονομική ανάπτυξη με βασικό άξονα τις πρωτοβουλίες των ίδιων των πολιτών και κοινωνική αλληλεγγύη.

Αύριο το πολιτικό σκηνικό θα είναι ίδιο;

Δεν υπάρχει καμία χώρα η οποία να βγήκε από τέτοιου είδους κρίση χωρίς ριζική αλλαγή του πολιτικού συστήματος. Διότι, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς το πολιτικό σύστημα γενικώς απέτυχε. Και όταν λέω «πολιτικό σύστημα», δεν εννοώ τα κόμματα μόνο, εννοώ ότι απέτυχε και η λογική των συνδικαλιστών. Απέτυχε η λογική της κρατικοδίαιτης άρχουσας τάξης. Απέτυχε η λογική των πελατειακών πολιτικών κομμάτων. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Τι θα συμβεί, λοιπόν, τώρα; Συντριπτικές αλλαγές μέσα στην ελληνική κοινωνία. Αυτά τα οποία ξέραμε δεν θα υπάρχουν πια. Αυτό, βεβαίως συμπαρασύρει και το στενότερο πολιτικό σύστημα, που είναι τα κόμματα

Μου περιγράφετε αλλαγή των κοινωνικών συνθηκών. Επομένως, υπάρχουν οι προϋποθέσεις -γιατί αυτή την προϋπόθεση έχετε θέσει-για τη δημιουργία ενός άλλου πολιτικού φορέα…

Κατά τη γνώμη μου, σαφώς υπάρχουν.

Θα μπορούσατε, λοιπόν, να προχωρήσετε, πλέον, αφού η προϋπόθεση που βάζετε για να ξεκινήσετε εσείς νέο φορέα υπάρχει…

Βεβαίως υπάρχει, κυρία Ταβουλάρη.

Να περιμένουμε να κινηθείτε άμεσα, λοιπόν…

Ναι. Στον χρόνο του.

Και η δομή του; Πώς πρέπει να είναι το νέο κόμμα;

Εγώ ξεκινώ από μια πολύ απλή αρχή: προσωποπαγή κόμματα είναι καταδικασμένα σε αποτυχία. Κόμματα μόνον χάριν προσώπων και μη δημοκρατικά είναι καταδικασμένα σε αποτυχία. Αυτή ήταν η λογική των κομμάτων της μεταπολίτευσης. Γι’ αυτό και δεν εκφράζουν σήμερα τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού.

Τι σημαίνει αυτό;

Σημαίνει ότι οι δομές στις οποίες θα στηθεί ένα νέο κόμμα πρέπει να είναι εντελώς διαφορετικές. Σημαίνει ότι οι άνθρωποι που θα συμμετέχουν θα έχουν λόγο, σημαίνει ότι δεν θα λειτουργεί η λογική των αποκλεισμών. Αντίθετα, αυτό το οποίο αναζητούμε είναι η λογική των συγκλίσεων σε ευρύτερα πεδία. Δεν θέλω «κόμμα Μπακογιάννη». Αν ήταν έτσι, περνάω καλύτερα σπίτι μου. θέλω να μπορέσω να εκφράσω όλον αυτόν τον κόσμο που παρακολουθεί άναυδος και αμέτοχος το σημερινό χάλι. Για να μπορέσει να δει φως στο βάθος του τούνελ η κοινωνία, πρέπει καταρχήν να πειστεί ότι, ναι, υπάρχουν άνθρωποι που έμαθαν από τα λάθη τους. Υπάρχουν πολιτικοί που δεν φοβούνται να κάνουν αυτοκριτική, που δεν φοβούνται τις πικρές αλήθειες και που είναι διατεθειμένοι να αλλάξουν και οι ίδιοι και να βάλουν το κεφάλι τους στον ντορβά.

Θα έχουμε σύντομα εκλογές;

Πιστεύω ότι ο Γιώργος Παπανδρέου, μαζί με τον Αντώνη Σαμαρά, σε αγαστή συνεργασία, κάνουν πολιτική συσπείρωσης των κομμάτων τους. Και τον έναν συμφέρει και τον άλλον. Κάνουν απεγνωσμένη προσπάθεια να κρατήσουν τα κόμματα ενωμένα υπό τον «ηγέτη-πατερούλη». Οσο για τις εκλογές γνωρίζουν οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι τυχόν απόφαση προσφυγής στις κάλπες πιθανόν θα σήμαινε και παύση του χρηματοδοτικού πακέτου.

Οποτε κι αν γίνουν εκλογές θα είστε έτοιμη;

Θα είμαι.

Ακούμε, διαβάζουμε, για 3 έως 15 βουλευτές της Ν. Δ. που θα σας ακολουθούσαν σε ένα ενδεχόμενο εγχείρημα.

Απέδειξα στην πράξη ότι αυτό δεν είναι το ζητούμενο. Το ζητούμενο σήμερα δεν είναι οι συνήθεις πολιτικές ή, αν θέλετε, τα άτομα τα καθιερωμένα. Αυτά θα υπάρξουν, υπάρχουν, είναι ένα θέμα. Αλλά μόνον ένα θέμα απ’ τα πολλά… Το ζητούμενο είναι ακριβώς η άλλη λογική. Τι έγινε μέχρι τώρα στην Ελλάδα; Στην Ελλάδα έριχνε ο Σαμαράς την κυβέρνηση του Μητσοτάκη. Εκανε ένα κόμμα δικό του. Ξεκίναγε κάποιος άλλος και έλεγε ότι «θέλει να κάνει ένα κόμμα δικό του, διότι ήταν το τέλος του δικομματισμού». Δεν είμαστε εκεί. Είμαστε μπροστά σε μια τελείως διαφορετική πραγματικότητα.

Κυρία Μπακογιάννη, η πολιτική έχει συναίσθημα; Πώς αισθάνεστε σήμερα που τελειώνει το μοναδικό Συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας στο οποίο δεν είστε παρούσα;

Ομολογώ ότι σκέφτομαι πολύ όλο τον κόσμο της Νέας Δημοκρατίας που με στήριξε και που πιστεύω ότι θα με στηρίξει και στο μέλλον. Για μένα, έχει πολύ συναίσθημα η πολιτική, αλλιώς δεν θα μπορούσε κανένας να δώσει τις μάχες τις οποίες έχω δώσει τόσα χρόνια. Εχω δώσει πολλές μάχες στα Συνέδρια γι’ αυτά που πιστεύω, ακόμα και όταν ήμουν μειοψηφία. Αλλά τώρα βλέπω ένα Συνέδριο το οποίο έχει την πιο απολυταρχική λογική που έχει ποτέ εμφανιστεί στη Νέα Δημοκρατία, από τις εποχές, τουλάχιστον, που εγώ παρακολουθούσα. Ενα Συνέδριο έκ των προτέρων αποκλεισμών, με παλαιοσυντηρητικές ιδέες και χωρίς αυτοκριτική και ουσιαστική ανταλλαγή απόψεων. Ο Αντώνης Σαμαράς εφαρμόζει την αρχή της δημιουργικής καταστροφής, δεν τον ενδιαφέρει τι θα γκρεμίσει, αρκεί τα ερείπια να είναι ιδιοκτησία του. Ε, δεν αξίζει αυτή η λογική στους αγωνιστές της Ν.Δ. Λυπάμαι για τους ανθρώπους που δεν θα δω σ’ αυτό το Συνέδριο, αλλά δεν λυπάμαι καθόλου, δυστυχώς, που δεν θα ‘μαι στο ίδιο το Συνέδριο.
Πάντως, θυμάμαι και στα προηγούμενα Συνέδρια της Νέας Δημοκρατίας, η Ντόρα Μπακογιάννη κατέβαινε πάντα με θέσεις, πολλές φορές διαφοροποιημένες. Μήπως φταίτε κι εσείς που αυτό το

Συνέδριο είναι μονοτασικό ή απολυταρχικό, όπως λέτε;

Μα, εγώ δεν έφυγα οικειοθελώς, κυρία Ταβουλάρη, διεγράφην. Από την ώρα που διαγράφεται ένας άνθρωπος, μία φιλελεύθερη τάση που πήρε το 40% των ψήφων στην εσωκομματική εκλογή, από εκεί και πέρα πώς είναι δυνατόν, εκ των πραγμάτων, να μη γίνει μικρότερο και λιγότερο πολυτασικό και δημοκρατικό ένα κόμμα;

Κοινωνικός φιλελευθερισμός, μεσαίος χώρος; Κάτι άλλο:

Κοιτάξτε, ο κοινωνικός φιλελευθερισμός είναι μια ωραία έννοια. Θα πρέπει, όμως να της δίνεις περιεχόμενο. Και το περιεχόμενο το οποίο, στην πράξη, της έδωσε μέχρι τώρα η σημερινή ηγεσία του κόμματος είναι ένας εθνολαϊκισμός. Φοβικό σύνδρομο για τις αλλαγές που πρέπει να γίνουν, επένδυση στη χρεοκοπία της χώρας και κυριαρχία της λογικής της περιχαράκωσης στον στενό ορίζοντα της εσωτερικής μιζέριας.

Θεωρητικά, όλα αυτά είναι πάρα πολύ σωστά… Θα ψηφίσετε το ασφαλιστικό; Θα συμμετείχατε ίσως σε μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας;

Δεν θέλω να μπω σε σεναριολογία. Επί του συγκεκριμένου, όμως θα σας πω δύο πράγματα. Πρώτον, για το μεν ασφαλιστικό θα ψηφίσω αυτά που ψήφισα όταν ψήφισα υπέρ του ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης Δεύτερον, το εργασιακό δεν θα το ψηφίσω, αν και υποστηρίζω ανοικτά την ανάγκη να υπάρξει εξορθολογισμός και ευελιξία στην αγορά εργασίας Δεν θα το ψηφίσω, όμως, για μία μόνο διάταξη, αυτή που προβλέπει εν μέσω κρίσης άμεση περικοπή στο 50% των αποζημιώσεων για τις απολύσεις Οσον αφορά τη σύγκλιση, η σύγκλιση των δυνάμεων δεν πρέπει να αποσκοπεί στην κατάληψη αξιωμάτων και σε υπουργικούς θώκους. Η σύγκλιση πρέπει να είναι πολιτική. Σύγκλιση θέσεων και προγραμμάτων.           πηγη