του Ιωάννη Θ. Μάζη*

Εκτιμώ ότι η έλλειψη μεσανατολικής πολιτικής από πλευράς Ελλάδος έχει πλέον καταστεί όχι απλώς ιδιαίτερα εμφανής, αλλά καθίσταται και επικίνδυνη για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα και μάλιστα τα καλώς νοούμενα.

Δεν είναι, λοιπόν, άστοχο και άνευ ουσίας –θα το διαπιστώσετε με ανατριχίλα αμέσως κατωτέρω– να αρχίσουμε να αφυπνιζόμεθα από το λήθαργο των βολικών μύθων στον οποίο ευρισκόμεθα καιρό τώρα και να δούμε τι συμβαίνει στο διεθνούς εμβελείας θεσμικό όργανο, τον Οργανισμό Ισλαμικής Διάσκεψης, όπου μέλος είναι και το παλαιστινιακό κράτος – με αυτή ακριβώς την ονομασία έχει αναγνωριστεί και συμμετέχει ως μέλος από το 1969.

Είναι χρήσιμο να εξεταστούν δύο ειδών ομόφωνα ψηφίσματα του Συμβουλίου των Υπουργών Εξωτερικών των Κρατών Μελών του Οργανισμού που άπτονται θεμελιωδών δικαιωμάτων και συμφερόντων του Ελληνισμού όπως είναι η αναγνώριση της παράνομης δήθεν «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βορείου Κύπρου» –τα Κατεχόμενα από τον Αττίλα κυπριακά εδάφη κοντολογίς– και η υπόθεση της Θράκης και της μουσουλμανικής –και όχι, βεβαίως, κατά Λωζάννη, τουρκικής– μειονότητας της Θράκης – και όχι «Δυτικής Θράκης».

Πόσοι, αλήθεια, γνωρίζουν στη χώρα μας ότι ο Οργανισμός Ισλαμικής Διάσκεψης (ΟΙΔ) έχει δεχτεί και έχει αναγνωρίσει το ψευδοκράτος του Ντεκτάς και των Κατεχομένων ως «Κράτος Παρατηρητή» από το 1979 (!) με την επωνυμία «Turkish Cypriot State»;2 Δηλαδή, τα 57 μέλη του Αραβομουσουλμανικού Κόσμου που μετέχουν στον Οργανισμό αυτό αναγνώρισαν ως κράτος την παράνομη «Τουρκική Δημοκρατία της Βορείου Κύπρου»! Ομόφωνα!3. Δεν συζητούμε, φυσικά, για την Τουρκία, η οποία άλλωστε προεδρεύει του Οργανισμού διά του υπηκόου της καθηγητού κ. Εκμελεντίν Ιχσάνογλου, ο οποίος είναι ο γενικός γραμματέας του ΟΙΔ από το 2005! Ο οποίος κ. Ιχσάνογλου, μάλιστα, προτρέπει όλα τα μέλη του Οργανισμού να συνδράμουν το «Τουρκοκυπριακό Κράτος» με κάθε τρόπο και σε όλους τους τομείς! Μπορεί κανείς να απολαύσει την ομιλία του Τούρκου γενικού γραμματέα του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης, που έγινε κατά την 34η Σύνοδο των Υπουργών Εξωτερικών του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης στις 14/04/2007 στην Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας.4

Ας δούμε, τώρα, πόσο φιλική προς τα ελληνικά δίκαια υπήρξε η διάθεση του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης στην εξαιρετικά «θερμή» για την Ελλάδα περίπτωση της Θράκης, και την ΟΜΟΦΩΝΗ αντιμετώπιση του αραβομουσουλμανικού κόσμου ως προς αυτή! Για να μην θεωρηθεί ότι προβαίνω σε αξιολογήσεις ή ότι διαστρεβλώνω με προσωπικές απόψεις την πραγματικότητα, θα παραθέσω σε ακριβή μετάφραση το ψήφισμα OIC/ICFM-34/2007/MM/RES/FINAL «Για τις Μουσουλμανικές Κοινότητες και Μειονότητες σε Κράτη τα οποία δεν είναι Μέλη του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης» και το οποίο «υιοθετήθηκε από την τριακοστή τέταρτη συνεδρία της Ισλαμικής Συνδιάσκεψης Υπουργών Εξωτερικών, στο Ισλαμαμπάντ (Ισλαμική Δημοκρατία του Πακιστάν) κατά την περίοδο 15-17 Μαΐου 2007». Πρόκειται για την πρώτη νύξη στο σημαντικότατο αυτό θέμα και έχει ενδιαφέρον να μελετήσουμε προσεκτικότατα το κείμενο. Παραθέτω κατά λέξη, υπογραμμίζοντας τα φλέγοντα σημεία. Αυτή θα είναι και η μόνη παρέμβασή μου στα κείμενα: […]

ΨΗΦΙΣΜΑ αρ. 3/34-MM

Για την κατάσταση της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης, Ελλάδα

Η 34η Συνεδρία της Ισλαμικής Συνδιάσκεψης Υπουργών Εξωτερικών (Συνεδρία της Ειρήνης, Προόδου και Αρμονίας), η οποία πραγματοποιήθηκε στο Ισλαμαμπάντ, στην Ισλαμική Δημοκρατία του Πακιστάν από τις 28-30 Ραμπιούλ Θάνι 1428 (15-17 Μαΐου 2007)

Έχοντας υπόψη το Ψήφισμα 3/33-Μ για την κατάσταση της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας στη Δυτική Θράκη, Ελλάδα, όπως αυτό υιοθετήθηκε από την 33η Διεθνή Συνδιάσκεψη των Υπουργών Εξωτερικών, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Μπακού στις 19-21 Ιουνίου 2006,

επαναβεβαιώνοντας την αφοσίωσή της στις μουσουλμανικές κοινότητες και μειονότητες, οι οποίες διαβιούν σε κράτη, τα οποία δεν είναι μέλη του Οργανισμού Ισλαμικής Συνδιάσκεψης,

αντιλαμβανόμενη ότι οι Μουσουλμάνοι στην Ελλάδα γενικά και η Τουρκική Μουσουλμανική Μειονότητα στη Δυτική Θράκη συγκεκριμένα αποτελούν οργανικά κομμάτια του Μουσουλμανικού Κόσμου,

ανακαλώντας τις αρχές και τους σκοπούς του Καταστατικού Χάρτη του ΟΙΣ, τα Ψηφίσματα που έχουν υιοθετηθεί από τις Ισλαμικές Συνδιασκέψεις Κορυφής και τις Ισλαμικές Συνδιασκέψεις των Υπουργών Εξωτερικών, καθώς επίσης και τις διεθνείς συνθήκες, διακηρύξεις και συμφωνίες, με τις οποίες γίνεται έκκληση για την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συγκεκριμένα των πολιτικών, κοινωνικών, πολιτιστικών και οικονομικών δικαιωμάτων και της ελευθερίας της λατρείας και ιδιαιτέρως τη Συνθήκη της Λωζάννης, η οποία εγγυάται τα δικαιώματα της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας στη Δυτική Θράκη5, όπως το δικαίωμά τους να χρησιμοποιούν την τουρκική γλώσσα, να εξασκούν τις θρησκευτικές τους τελετές και να εκλέγουν ελεύθερα τους εκπροσώπους τους σε όλα τα πεδία6,

ανακαλώντας επιπροσθέτως τη Διακήρυξη της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ για την Εξάλειψη κάθε μορφής Μισαλλοδοξίας και Διακρίσεων7 με βάση τη θρησκεία ή τις ιδεολογικές πεποιθήσεις,

συνειδητοποιώντας ότι τα βασικά δικαιώματα και οι ελευθερίες της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας στη Δυτική Θράκη καθορίζονται και προστατεύονται από πολυμερείς και διμερείς Συμβάσεις και Συμφωνίες, στις οποίες συμμετέχει η Ελλάδα,

έχοντας συνυπολογίσει τις προγενέστερες αναφορές του γενικού γραμματέα για το θέμα της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας στη Δυτική Θράκη

1. Καλεί για άλλη μία φορά την Ελλάδα να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα, ώστε να σεβαστεί τα δικαιώματα και την ταυτότητα της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας στη Δυτική Θράκη, τα οποία απορρέουν από τις διμερείς και διεθνείς συμφωνίες.8

2. Απαιτεί η Ελλάδα να αναγνωρίσει τους εκλεγμένους μουφτήδες της Ξάνθης και της Κομοτηνής ως τους επίσημους μουφτήδες.

3. Αιτείται από την Ελλάδα να υιοθετήσει απαραίτητα βήματα για την εκλογή των διοικητικών συμβουλίων των βακουφίων από την Τουρκική Μουσουλμανική Μεινότητα, ώστε να εξασφαλίσει την αυτοδιοίκησή τους, να επιτρέψει στους εκλεγμένους μουφτήδες να επιβλέπουν τις ιδιοκτησίες των βακουφίων και να τερματίσει την εκποίηση των ιδιοκτησιών των βακουφιών.9

4. Προτρέπει την Ελλάδα να αποκαταστήσει τα δικαιώματα ιθαγένειας δεκάδων χιλιάδων μελών της Τουρκικής Μειονότητας, οι οποίοι απώλεσαν την ιθαγένειά τους σύμφωνα με το πλέον καταργηθέν Άρθρο 19 του Ελληνικού Νόμου περί Ιθαγένειας 3370/1955.

5. Καταδικάζει την απαγόρευση, η οποία επιβλήθηκε από τον Άρειο Πάγο, στις δραστηριότητες της παλαιότερης μη κυβερνητικής οργάνωσης της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας, της Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης επί τη βάσει του δεδομένου ότι η εν λόγω οργάνωση έφερε στον τίτλο της τη λέξη «Τουρκική», και θεωρεί την απαγόρευση αυτή ως διάκριση επί τη βάσει εθνικής καταγωγής.10

6. Αιτείται από το γενικό γραμματέα [Σ.Σ.: Τον Τούρκο καθηγητή Ιχσάνογλου] να εγκαινιάσει μία έρευνα για την αξιοπιστία επανειλημμένων αναφορών για βανδαλισμούς σε τζαμιά και μουσουλμανικά νεκροταφεία και να παρουσιάσει μία σχετική αναφορά στην 35η Συνεδρία της Ισλαμικής Συνδιάσκεψης των Υπουργών Εξωτερικών.11

7. Αιτείται από το γενικό γραμματέα [Σ.Σ.: Τον Τούρκο Καθηγητή Ιχσάνογλου] να παρακολουθήσει την εφαρμογή αυτού του Ψηφίσματος και να υποβάλει σχετική αναφορά στην 35η Συνεδρία της Ισλαμικής Συνδιάσκεψης των Υπουργών Εξωτερικών.

Τα σχόλια, έστω κι αυτά των σημειώσεών μου, είναι νομίζω περιττά! Αλλά επιτρέψατέ μου να τονίσω ότι η αδελφική αγάπη προς την Ελλάδα των Κρατών μελών του ΟΙΔ είναι κάτι που πρέπει να ενταχθεί στα ζητούμενα…

Ας δούμε τώρα τη συνέχεια αυτού του Ομόφωνου Ψηφίσματος του 2007, πώς εξελίχθηκε σε «Απαίτηση» του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης προς την Ελλάδα! Πρόκειται για την 37η Σύνοδο του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών (OIC/CFM-37/2010/MM/RES/FINAL) που διεξήχθη στην Ντουσάντε (Δημοκρατία του Τατζικιστάν), κατά την περίοδο 18-20 Μαΐου 2010, Απόφαση Αρ. 3 /37-MM. Μεταφέρω:

Θέμα: Αποφάσεις για μουσουλμανικές κοινότητες και μειονότητες σε χώρες που δεν είναι κράτη-μέλη του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης (OIC)

Για την κατάσταση της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας της Δυτικής Θράκης, Ελλάδα

Η τριακοστή έβδομη σύνοδος του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών, που συνήλθε στην Ντουσάντε της Δημοκρατίας του Τατζικιστάν (σύνοδος κοινής προοπτικής για έναν ισλαμικό κόσμο με περισσότερη ασφάλεια και ευημερία) μεταξύ 18 και 20 Μαΐου 2010

υπενθυμίζοντας την απόφαση 3/36-ΜΜ για την κατάσταση της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας στη Δυτική Θράκη, Ελλάδα,

επαναβεβαιώνοντας τη δέσμευσή της στις μουσουλμανικές κοινότητες και μειονότητες που ζουν σε χώρες μη συμμετέχουσες στον OIC,

έχοντας πλήρη επίγνωση του ότι οι Μουσουλμάνοι στην Ελλάδα, εν γένει, και η Τουρκική Μουσουλμανική Μειονότητα της Δυτικής Θράκης, ειδικότερα, αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του Μουσουλμανικού Κόσμου12,

υπενθυμίζοντας τις αρχές και τους στόχους του Χάρτη του OIC, καθώς και τις αποφάσεις που ελήφθησαν κατά τις Ισλαμικές Συνόδους Κορυφής του OIC, τις Συνόδους των Υπουργών Εξωτερικών και τις διεθνείς συμφωνίες, δηλώσεις και σύμφωνα που ζητούν το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών, κοινωνικών, πολιτισμικών και οικονομικών δικαιωμάτων και της ελευθερίας της θρησκευτικής πίστης και, ειδικότερα, τη Συνθήκη της Λωζάννης η οποία εγγυάται τα δικαιώματα της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας στη Δυτική Θράκη13, και βάσει της οποίας τα μέλη της έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν την τουρκική γλώσσα, να εξασκούν τις θρησκευτικές τελετές τους και να εκλέγουν ελεύθερα τους εκπροσώπους τους σε όλα τα πεδία,

υπενθυμίζοντας περαιτέρω τη Δήλωση της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών για την εξάλειψη κάθε μορφής διακρίσεων βάσει της θρησκείας ή των πεποιθήσεων,

συνειδητοποιώντας ότι τα βασικά δικαιώματα και οι ελευθερίες της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας στη Δυτική Θράκη ορίζονται και προστατεύονται από πολυμερείς και διμερείς συνθήκες και σύμφωνα, στα οποία η Ελλάδα είναι συμβαλλόμενο μέρος,

έχοντας αξιολογήσει την Έκθεση του Γενικού Γραμματέα [Σ.Σ.: Του Τούρκου καθηγητή Ιχσάνογλου] για την κατάσταση της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας στη Δυτική Θράκη, στην Ελλάδα (έγγραφο υπ’ αριθμ. OIC/CFM-37/2010/MM/SG.REPS)

1. Καλεί την Ελλάδα, για μία ακόμη φορά, να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για το σεβασμό των δικαιωμάτων και της ταυτότητας της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας στη Δυτική Θράκη, όπως απορρέουν από τις διμερείς και διεθνείς συμφωνίες.14

2. Απαιτεί η Ελλάδα να αναγνωρίσει τους εκλεγμένους μουφτήδες της Ξάνθης και της Κομοτηνής ως επίσημους μουφτήδες.

3. Καλεί την Ελλάδα να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την εκλογή των διοικητικών συμβουλίων κληροδοτημάτων (Awqaf) από την Τουρκική Μουσουλμανική Μειονότητα, κατά τρόπον ώστε να εξασφαλίζεται το αυτοδιοίκητο, να επιτρέπεται στους εκλεγμένους μουφτήδες να εποπτεύουν τις περιουσίες Awqaf και να τεθεί τέλος στην απαλλοτρίωση των περιουσιών Awqaf και στη βαριά φορολόγησή τους. Καλεί, ως εκ τούτου, την Ελλάδα να προβεί στις απαραίτητες νομοθετικές ρυθμίσεις για καθένα από τα ανωτέρω θέματα, σε συνεργασία με τους κατά περίπτωση εκπροσώπους της Μουσουλμανικής Μειονότητας.15

4. Εκφράζει την αντίθεσή της στην πρακτική της Ελλάδας αναφορικά με τον ορισμό 240 ιμάμηδων/θρησκευτικών διδασκάλων από επιτροπή ορθοδόξων χριστιανών Ελλήνων δημοσίων υπαλλήλων, παρά την αντίδραση της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας και προτρέπει την Ελλάδα να καταργήσει τη σχετική νομοθεσία.16

5. Εκφράζει την αντίθεσή της στην απαγόρευση που επεβλήθη από το Ανώτατο Δικαστήριο της Ελλάδας στις δραστηριότητες της παλαιότερης μη κυβερνητικής οργάνωσης της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας στη Δυτική Θράκη, δηλαδή της «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης» και προτρέπει την Ελλάδα να εφαρμόσει τις τρεις αποφάσεις που εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) για τις Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ) της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας, με βάση τις οποίες καταργείται η διακριτική απαγόρευση που είχε επιβληθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της Ελλάδας επί δραστηριοτήτων ΜΚΟ, λόγω του ότι στις ονομασίες τους συμπεριλαμβάνονται οι λέξεις «Τουρκική Μειονότητα17».

6. Προτρέπει την Ελλάδα να επαναφέρει σε ισχύ τα πολιτικά δικαιώματα δεκάδων χιλιάδων μελών της Τουρκικής Μειονότητας, τα οποία είχαν εξαλειφθεί με βάση τις διατάξεις του άρθρου 19 ελληνικού νόμου περί ιθαγένειας 3370/1965, ήδη σήμερα καταργηθέντος.

7. Καλεί την Ελλάδα να συνεργαστεί με τους εκπροσώπους της Τουρκικής Μουσουλμανικής Μειονότητας, αναφορικά με το νέο σχέδιο διοικητικής αναδιάρθρωσης των περιφερειών της Ελλάδας, κατά τρόπον ώστε να μην απομειωθεί περαιτέρω η ισορροπία της πολιτικής εκπροσώπησης των Μουσουλμάνων στη Δυτική Θράκη18.

8. Καλεί την Ελλάδα να λάβει όλα τα αναγκαία και επείγοντα μέτρα, σε συνεργασία με την Τουρκική Μουσουλμανική Μειονότητα, για να αντιμετωπίσει τα εκπαιδευτικά προβλήματα της τελευταίας, που συνδέονται επίσης άμεσα με την κοινωνικο-οικονομική ανάπτυξη της περιοχής στην οποία ζουν.

9. Καλεί το γενικό γραμματέα [Σ.Σ.: Τον Τούρκο καθηγητή Ιχσάνογλου] να διενεργήσει έρευνα πραγματογνωμοσύνης, ώστε να ελεγχθεί η ακρίβεια των επαναλαμβανόμενων αναφορών για βανδαλισμούς και βεβήλωση τζαμιών και μουσουλμανικών κοιμητηρίων στη Δυτική Θράκη και να συντάξει σχετική Έκθεση, υποβάλλοντάς τη στην τριακοστή όγδοη Σύνοδο του Συμβουλίου των Υπουργών Εξωτερικών.

10. Ζητεί από το γενικό γραμματέα να παρακολουθήσει την εφαρμογή της παρούσας απόφασης και να υποβάλει σχετική έκθεση στην τριακοστή όγδοη Σύνοδο του Συμβουλίου των Υπουργών Εξωτερικών».

Δεν θέλω να σφετεριστώ άλλο χώρο. Τα συμπεράσματα είναι δικά σας!

---

1. http://www.oic-oci.org/member_states.asp.

2. Website Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης: http://www.oic-oci.org/page_detail.asp?p_id=181

3. Website Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης: http://www.oic-oci.org/member_states.asp

4. Η πλήρης ομιλία: http://www.oic-oci.org/topic_detail.asp?t_id=1340&x_key=turkish%20cyprus

5. Σ.Σ.: Κατά ποίαν έννοια η Συνθήκη της Λωζάννης αναγνωρίζει «τουρκική» μειονότητα στη Θράκη;

6. Σ.Σ.: Γιατί το τουρκικό κράτος τούς διορίζει και απαιτεί ταυτόχρονα από την Ελλάδα να τους δίδει το δικαίωμα εκλογής τους;

7. Σ.Σ.: Η μισαλοδοξία και οι διακρίσεις εντοπίζονται μόνο σε Χριστιανούς υπηκόους και μάλιστα δημοσίους υπαλλήλους (περίπτωση Χαράς Νικοπούλου) και σε Πομάκους και Ρομά Μουσουλμάνους προς όφελος των τουρκογενών. Αυτό βεβαίως να το διορθώσουμε κατά την προτροπή του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης!

8. Σ.Σ.: Συνεπώς, κατά το πνεύμα και το γράμμα του ψηφίσματος του ΟΙΔ αυτά τα «Δικαιώματα και Ελευθερίες» κινδυνεύουν και καταπιέζονται από το Ελληνικό Κράτος!

9. Σ.Σ.: Πόσο πιο καθαρά να το πουν ότι επιθυμούν την κυπροποίηση της Θράκης, οι αδελφοί μας στον ΟΙΔ;

10. Σ.Σ.: Το ότι ο Οργανισμός Ισλαμικής Διάσκεψης αναγνωρίζει στον εαυτό του το «δικαίωμα» να ανατρέπει αποφάσεις της Ελληνικής Ανώτατης Δικαιοσύνης δεν θέλει σχολιασμό, νομίζω! Και φυσικά όχι μόνον αυτό!

11. Σ.Σ.: Λέτε να γίνουμε και αντικείμενο δικαστικής έρευνας και επιτήρησης… από τους αδελφούς μας στον ΟΙΔ; Ας το δούμε κι αυτό!

12. Σ.Σ.: (!) Μα μήπως είναι και τμήμα του Ελληνικού Λαού, όσοι είναι, και οι λοιποί είναι οικονομικοί μετανάστες; Ή μήπως κάπου εξυπονοείται ότι όλοι μαζί, και οι μεν και οι δε, πρέπει να τοποθετηθούν υπό την υψηλή προστασία της ηγεμονικής νέο-οσμανικής Τουρκίας με ό,τι αυτό σημαίνει για τα κυριαρχικά δικαιώματα του Ελληνικού Κράτους και του Λαού του;

13. Σ.Σ.: Πού τα είδαν αυτά;

14. Σ.Σ.: Συνεπώς η Ελλάδα δεν τα σέβεται και τους καταπιέζει!

15. Σ.Σ.: Ουδέν σχόλιον!

16. Σ.Σ.: Ουδέν σχόλιον!

17. Σ.Σ.: Ουδέν σχόλιον!

18. Σ.Σ.: Προτείνω δε να ορίσουμε και σημαία και αστυνομία και μια στοιχειώδη έστω συτοδιοίκηση των περιοχών αυτών, ώστε να μετέχουν και στο Κοινοβούλιο ως αιρετοί αντιπρόσωποι των Τούρκων Μοσουλμάνων της Δυτικής Θράκης. Ίσως έτσι να ικανοποιηθούν οι αδελφοί μας του ΟΙΔ.

* Ο Ιωάννης Θ. Μάζης είναι καθηγητής Οικονομικής Γεωγραφίας και Γεωπολιτικής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

ΠΗΓΗ