SigmaLive
Τελέστηκε το πρωί από την Ιερά Μονή Κύκκου το 33ο ετήσιο μνημόσυνο του Εθνάρχη Μακαρίου Γ’, προϊσταμένου του Μητροπολίτη Κύκκου Νικηφόρου. Στο μνημόσυνο παρίστατο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Δημήτρης Χριστόφιας και ο Πρόεδρος της Βουλής Μάριος Καρογιάν, ο οποίος εκφώνησε τον επιμνημόσυνο λόγο. Μετά το τέλος του νημοσύνου, τελέστηκε τρισάγιο στον τάφο του Εθνάρχη στο Θρονί, ενώ έγινε και κατάθεση στεφάνων.
Κοινό μήνυμα ενότητας από Χριστόφια και Καρογιάν
Έκκληση για ενότητα στο εσωτερικό μέτωπο απηύθυναν σήμερα Δημήτρης Χριστόφιας και Μάριος Καρογιάν.

ΟΙ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΕΣ ΤΡΙΤΟΚΟΣΜΙΚΕΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ ΕΦΕΡΑΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ 1974.
Κάνεις λάθος αγαπητέ Ευμένη. Άμα βάλλεσαι από παντού, ακόμη και από τους δικούς σου και τους ομοεθνείς σου, θαρθεί η στιγμή της καταστροφής, όπως και ήρθε. Εσύ με 10 λέξεις περιέγραψες όλα όσα συνέβησαν από το 1960 μέχρι το 1974. Έχει χυθεί πολύ μελάνι για όλες τις καταστάσεις της εποχής εκείνης, πολύ επιπόλαιο το σχόλιο σου.
Οι Έλληνες και μάλιστα αυτοί την Κύπρου είναι υπεύθυνοι για το Χάλι με τον Μακάριο, δεν έπρεπε ποτέ να τον ψηφίσουν. Δεν ήταν πολιτικός και δεν ήταν και καθαρός.
Περισσότερα δεν χρειάζεται να πουμε έχει πεθάνει ο όνθρωπος.
Λάθος των Κυπρίων που τον είχαν Αρχηγό Κράτους
Θα διαφωνήσω και θα προβάλω τα εξής επιχειρήματα:
1. Όταν βρισκόταν σε εξορία στις Σεϋχέλλες, δέχθηκε δύο «περίεργες» επισκέψεις από Άγγλους.
2. Κατά τη διάρκεια των συνομιλιών Ζυρίχης-Λονδίνου, έδωσε εντολές όπως το περιεχόμενο των Συνθηκών να μην γίνει γνωστό στην Κύπρο πριν από την άφιξή, διότι αυτό θα είχε ως συνέπεια την εξέγερση μεγάλου μέρους του πληθυσμού ενάντια στις Συνθήκες.
3. Στις συνομιλίες, δεν δέχθηκε πίεση από καμία πλευρά για να αποδεχθεί τις Συνθήκες, όπως πολλοί θέλουν να λένε. Το αντίθετο μάλιστα (βλ. πρακτικά των συνομιλιών επί Κων. Καρμανλή*). Όπως ο ίδιος είχε δηλώσει σε στενό συνεργάτη του, ήταν καταγοητευμένος από το γεγονός ότι από βοσκός θα εξελισσόταν σε πολιτικό και θρησκευτικό ηγέτη του νησιού.
4. Από το 1959 μέχρι το 1968 εκτελούσε τα καθήκοντα του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, χωρίς όμως να έχει εκλεγεί στην θέση αυτή από το λαό!
5. Επέβαλε καθεστώς τρομοκρατίας, κυνηγώντας όσους εναντιώνονταν στην πολιτική του (βλ. επιστολή των 6 δημάρχων της Κύπρου προς Μακάριο, για περιορισμό της τρομοκρατίας. Και οι 6 μετά από λίγες μέρες απομακρύνθηκαν από τα καθήκοντά τους). Υπάρχει λίστα με περισσότερα απο 2000 ονόματα ατόμων που συνελήφθησαν χωρίς λόγο, βασανίστηκαν, απειλήθηκαν, ή και σκοτώθηκαν από το παρακράτος του Μακαρίου. Επίσης γνωστή είναι και η φίμωση του τύπου. Άλλο παράδειγμα της τρομοκρατίας που επεβλήθη ήταν οι εκλογές του 1968, όπου οι μακαριακοί απειλούσαν οικογένειες και βιαιοπραγούσαν ενάντια στους οπαδούς του Τάκη Ευδόκα (βλ. «Μαύρη Βίβλος Εκλογών 1968»).
6. Τον Δεκέμβριο του 1963 έδωσε εντολές όπως ανατιναχθεί το άγαλμα του αγωνιστή της ΕΟΚΑ Μάρκου Δράκου και να ριχθεί το φταίξιμο στους Τ/Κ. Αυτό ήταν το έναυσμα της τουρκανταρσίας, που αργότερα έλαβε τις γνωστές διαστάσεις.
7. Κατά τη διάρκεια του 1964, οι κυβερνήσεις Ελλάδας-Τουρκίας συνομιλούσαν με τον αμερικανό διπλωμάτη Άτσεσον και οι Αμερικανοβρεταννοί δέχθηκαν για πρώτη φορά την Ένωση. Οι Τούρκοι αρχικά αρνούνταν, αλλά αρκέστηκαν στο να λάβουν μία στρατιωτική βάση ως αντάλλαγμα, για 50 χρονια (σημ: έχουν ήδη περάσει 46 χρόνια από το 1964…). Ο Μακάριος, άφου κατάλαβε ότι δεν μπορεί να αποφύγει την Ένωση και ότι θα έχανε την προεδρική εξουσία, δίεταξε τις Επιχειρήσεις Τηλλυρίας. Ως αποτέλεσμα, οι Τούρκοι βρήκαν ευκαιρία να απαγκιστρωθούν από τις συνομιλίες.
8. Εναντιώθηκε στην άφιξη της Μεραρχίας «ΕΛΔΥΚ/Μενέλαος».
9. Το 1965 ο τότε υπουργός Άμυνας της Ελλάδος, Πέτρος Γαρουφαλλιάς, πρότεινε την μονομερή Ένωση. Μετά από στάθμιση των πολιτικών και στρατιωτικών παραγόντων, θεωρήθηκε ότι ο κίνδυνος τουρκικής επέμβασης ήταν μηδαμινός, αλλά όχι και ανύπαρκτος, λόγω των Τ/Κ που ζούσαν στο νησί και που φυσικά θα αντιδρούσαν σε μια τέτοια λύση (η λύση αυτή φαίνεται ότι έφερε της παρασκηνιακής υποστηρίξεως των Αμερικανών, λόγω των πολλών ομοιοτήτων της με το Σχέιο Άτσεσον). Ο Γαρουφαλλιάς ήρθε στην Κύπρο και ανεκοίνωσε την πρότασή του στον Μακάριο, ο οποίος ζήτησε ως αντάλλαγμα την θέση του Αντιβασιλέα. Όταν έλαβε την απάντηση ότι το Σύνταγμα της Ελλάδος δεν προέβλεπε τέτοια θέση, τότε είπε στον Γαρουφαλλιά το εξής: ως ιερωμένος δεν θα μπορούσε να δεχτεί μια λύση που δεν θα ήταν 100% αναίμακτος (βλ. Απομνημονεύματα Γαρουφαλλιά). Θυμήθηκε την ιερωσύνη του, παρά το γεγονός ότι ο ίδιος δίεταξε τις Επιχειρήσεις Αγίου Ιλλαρίωνα, Τηλλυρίας και Κοφίνου και παρά το καθεστώς τρομοκρατίας που είχε επιβάλει. Δεν φαίνεται να τον ένοιαζαν οι νεκροί όταν αυτός το αποφάσιζε.
10. Στις ελληνοτουρκικές συνομιλίες του 1966, οι Τούρκοι όχι απλά δέχθηκαν την Ένωση, αλλά παρακαλούσαν -κυριολεκτικά- την κυβέρνηση Στεφανόπουλλου, να τους παραχωρήσει μια βάση στην Κύπρο, ώστε να μην καταρρεύσει εσωτερικά η Τουρκία (βλ. πρακτικά συνομιλιών). Στην Ελλάδα επιβλήθηκε η χούντα των συνταγματαρχών (1967), με αποτέλεσμα η ευκαιρία αυτή για Ένωση να είναι σχεδόν χαμένη. Ο Μακάριος διέταξε τις Επιχειρήσεις Κοφίνου, δίνοντας πάλι ευκαιρία στους Τούρκους να απαγκριστρωθούν. Και όχι μόνο αυτό. Ζήτησε την αποχώρηση της Μεραρχίας και του Στρατηγού Διγενή, ρίχνωντας το φταιξιμο της επιχείρησης σε αυτούς!! (βλ. μαρτυρία του τότε διοικητή της ΕΛΔΥΚ). Μετά από λίγο καιρό διέταξε την καταστροφή οχυρωματικών έργων στον Πενταδάκτυλο, ενώ η ΕΦ, περιέπεσε και πάλι σε αχρηστεία.
11. Ζήτησε από όλους τους κυβερνητικούς φορείς να επιβάλουν στους Έλληνες της Κύπρου «κυπριακή» συνείδηση, συνεχίζοντας το έργο των Άγγλων για ανθελληνισμό της Κύπρου, κάτι που συνεχίζει μέχρι σήμερα το ΑΚΕΛ.
12. Από ιδρύσεως της ΕΦ το 1964 και μέχρι το 1974, όλοι οι εξ Ελλάδος αξιωματικοί, υπαξιωματικοί και οπλίτες, έπεσαν θύματα της μακαριακής προπαγάνδας και τρομοκρατίας. Σε κάθε ευκαιρία ο Μακάριος ζητούσε την αποχώρηση των Ελλαδίτων αξιωματικών από την Κύπρο, ώστε να μπορεί να ελέγχει πλήρως την ΕΦ.**
*Ο Κων. Καραμανλής διέπραξε δύο σοβαρές προδοσίες εις βάρος του κυπριακού Ελληνισμού
1. Δέχθηκε τις Συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου, γνωρίζοντας τις μεταγενέστερες επιπτώσεις.
2. Το 1974, πριν από την πτώση της χούντας και ενώ βρισκόταν στο Παρίσι, οι Αμερικανοί του είχαν προτείνει να επιλέξει μεταξύ των δύο: (α) πρωθυπουργία της Ελλάδος και (β) διάσωση της Κύπρου. Τελικά, όλοι ξέρουμε τι επέλεξε… Μήπως σχετίζεται και με το γνωστό «…η Κύπρος είναι μακρυά…»;
**Λέγεται ότι δύο από τους λόγους για τους οποίους ο Ιωαννίδης προχώρησε στο πραξικόπημα ήταν οι αποφάσεις του Μακαρίου για αποχώρηση της Μεραρχίας και των αξιωματικών. Όπως και τα υπόλοιπα μέλη του forum, θα ήθελα επιτέλους να μιλήσει για το ρόλο που έπαιξε το 1974.
Πολύ καλή παρουσίαση στοιχείων από τον Ανώνυμο. Πιστεύω πως θα μπορούσαμε να πούμε ακόμη περισσότερα.
Το θέμα είναι ότι τον Ιούλιο του 1974 έπρεπε (πέρα απο τα λάθη του Μακαρίου και της χούντας των Αθηνών) τα Ελληνικά αεροσκάφη και υποβρύχια να σκορπίσουν τον όλεθρο και τον θάνατο στις Τουρκικές αποβατικές δυνάμεις.
ΕΥΜΕΝΗΣ = ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΣ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΑΣ
ΕΙΣΑΙ ΚΑΤΑΠΤΥΣΤΟΣ. ΚΑΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ.
το θεμα φιλη Χριστινα ειναι οτι επρεπε η κυπρος να ειχε ενωθει με την ελλαδα.
εχω δει αγωνιστες τις ΕΟΚΑ να κλαινε λεγοντας:εμεις πολεμησαμε για να ενωθουμε και οχι για να μεινουμε ανεξαρτητοι.μας κοροιδεψαν.
εκει ειναι το θεμα,ολα τα αλλα ειναι καρουμπαλα..
Ανώνυμος | Αυγούστου 2, 2010 πολυ σωστος. Πολυ καλα τα εγραψες ολα σε τοσες λιγες γραμμες! Ευγε
ΕΑΝ ΕΧΟΥΝ ΛΙΓΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΝ ΤΟΝ ΦΑΚΕΛΟ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ ΤΩΡΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑΧΑ ΕΘΝΙΚΟΦΡΟΝΕΣ ΣΑΝ ΤΟΝ ΑΒΕΡΩΦ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΛΟΙΠΟΥΣ ….ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΤΑ ΡΙΧΝΟΥΝ ΟΛΑ ΣΤΟΝ ΙΩΑΝΝΙΔΗ.
ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟΝ ΙΟΥΛΙΑΝΟ ΕΧΕΙ ΑΠΟΛΥΤΟ ΔΙΚΙΟ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ ΚΥΠΡΙΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΩΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. Η Ε.Ο.Κ.Α ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΗΡΩΙΚΑ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕ ΤΗΝ ΒΡΕΤΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΝΑΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΤΕ.
Και έρχεται η Χούντα και η Ελλάδα σε επτά χρόνια γίνεται ο τελευταίος των μοϊκανών.
Δεν μπορεί από τότε να επανέλθει και παραπαίει έκτοτε σε αυτήν την πλευρά του Αιγαίου. Αυτά δεν γίνονται, πιστεύω, με τίποτε.
Αλλά έχω προκαλέσει και ένταση πράγμα που δεν επιθυμώ. Κλείνοντας θα πω μόνον αυτό, τον καιρό εκείνο οι υπήρχαν πολιτικοί άνδρες πολύ ανώτεροι των σημερινών και παρ’ όλα αυτά δεν έχουμε επεκτάσεις της Τουρκίας. Η δημοκρατία και η ηπιότητα μας έδωσε αυτό το αποτέλεσμα.