H συμμετοχή δεκάδων Ελληνοκυπριακών επιχειρήσεων στα «σεμινάρια» (στη Λευκωσία, τη Λάρνακα και τη Λεμεσό) που διοργανώθηκαν από το Κυπριακό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο ήταν από μόνη της μια εξέλιξη αποκαρδιωτική.

Και αυτό γιατί δείχνει ότι κάποιοι αρχίζουν να αποδέχονται «τετελεσμένα». Και μπορεί το θέμα να ήταν το «νόμιμο εμπόριο» (πως είναι «νόμιμο»;) μεταξύ των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων μέσω της πράσινης γραμμής, όμως και πάλι, αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι είμαστε αντιμέτωποι με ένα γενικότερο ολίσθημα εθνικού χαρακτήρα.

Στα σεμινάρια, κάποιοι «εξήγησαν» «κανονισμούς και διαδικασίες» στο πλαίσιο του έργου «Οικονομική Αλληλεξάρτηση», το οποίο προωθείται και χρηματοδοτείται από το Πρόγραμμα Ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών «Δράση για Συνεργασία και Εμπιστοσύνη στην Κύπρο», όπου μετέχουν από κοινού το Κυπριακό και το Τουρκοκυπριακό Εμπορικό Επιμελητήριο.

Όμως και πάλι, όλα δείχνουν ότι κάποιοι προτάσσουν το κέρδος και δεν αντιλαμβάνονται ότι όσο διαρκεί η κατοχή, εμπόριο με τους τουρκοκύπριους σημαίνει ενίσχυση της οικονομίας στα κατεχόμενα και της θέσης των τούρκων εποίκων που απασχολούνται εκεί.

ΠΗΓΗ