Η ευθεία παρέμβαση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις που επιχείρησε μέσα από συνέντευξή του σε ελληνική ημερήσια εφημερίδα ο ειδικός απεσταλμένος του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών, αρμόδιος για θέματα ενέργειας, πρέπει να ανησυχήσει τους εργαζόμενους και το λαό.

Ο Richard Morningstar επισκέπτεται την Αθήνα σε μια περίοδο έντονης κινητικότητας στα ζητήματα των πηγών και των αγωγών ενέργειας (συζητήσεις για το μέλλον του αγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη και των εναλλακτικών ενεργειακών δρόμων, τουρκικές έρευνες για πετρέλαιο στο Αιγαίο, διευθετήσεις στις ζώνες αποκλειστικής εκμετάλλευσης στην Νοτιοανατολική Μεσόγειο), τα οποία αποτελούν πεδίο οξυμένων ανταγωνισμών για τις παγκόσμιες και περιφερειακές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις στην περιοχή.

Ο Αμερικανός διπλωμάτης ζήτησε, «να υπάρξει, επιτέλους, συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για τα σύνορα». Επί της ουσίας, οι ΗΠΑ επαληθεύουν ότι το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας δεν είναι απλά ένα «τεχνικό ζήτημα», όπως ισχυρίζεται η ελληνική κυβέρνηση, αλλά η οριοθέτησή της σχετίζεται άμεσα με τον καθορισμό συνόρων. Κάτω από αυτό το πρίσμα, γίνεται διπλά επικίνδυνη η διαχρονική στρατηγική των ελληνικών κυβερνήσεων, που εμπλέκουν ολοένα και πιο δραστικά ένα τέτοιο σοβαρό ζήτημα στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή, υπονομεύοντας τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Πολύ περισσότερο, αποδεικνύεται η επικινδυνότητα της σημερινής κυβερνητικής στρατηγικής, που θέλει την υφαλοκρηπίδα να φτάνει μέχρι τα 200 μέτρα βάθος, συρρικνώνοντας καθοριστικά μ’ αυτόν τον τρόπο τα σύνορα της χώρας.

Ο απεσταλμένος των ΗΠΑ είπε και κάτι άλλο: Αν ο «καθορισμός συνόρων» δεν είναι εφικτός επί του παρόντος, οι δύο χώρες μπορούν «να καταλήξουν σε μια επιχειρηματική λύση (…) στο Αιγαίο ή σε κάποια άλλη αμφισβητούμενη περιοχή, όπου το οικονομικό όφελος είναι και για τις δύο χώρες τόσο μεγάλο (…) ακόμη και εάν δεν συμφωνούν στα συγκεκριμένα σύνορα». Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ αποφαίνονται ότι οι «μπίζνες» με τα πετρέλαια δεν μπορούν να καθυστερούν λόγω των «αγκυλώσεων» που δημιουργούν οι συνοριακές – όπως τις χαρακτηρίζουν – διαφορές και πως το συμφέρον της αστικής τάξης κάθε χώρας επιτάσσει αυτές να μπουν «στον πάγο» και να προχωρήσει η συνεκμετάλλευση του Αιγαίου. Ανάλογα τετελεσμένα επιχειρεί να δημιουργήσει και η Τουρκία, κάνοντας έρευνες σε ελληνική υφαλοκρηπίδα. Αξιοποιεί γι’ αυτό το σκοπό, τον «αέρα» από την αναθέρμανση του ελληνοτουρκικού διαλόγου και την ενθάρρυνση των ΗΠΑ και της ΕΕ, που βλέπουν σαν βραχνά στα ιμπεριαλιστικά τους σχέδια τα ανοιχτά μέτωπα στο Αιγαίο.

Ανάλογες διευθετήσεις «ζυμώνει» και το ΝΑΤΟ, το οποίο επιχειρεί να παρακάμψει τις όποιες ελληνοτουρκικές διαφορές με τη λειτουργία του ενιαίου εναέριου χώρου και την προώθηση άλλων πολιτικοστρατιωτικών μέτρων για την ομαλή λειτουργία της ΝΑΤΟικής πτέρυγας στην ΝΑ Μεσόγειο. Οι συγκεκριμένες εξελίξεις δεν μπορούν να ιδωθούν ξεκομμένες από τους συνολικότερους ανταγωνισμούς που οξύνονται το τελευταίο διάστημα μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, με αιχμή την περιοχή της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανομένου και του Ιράν. Εξελίξεις που επιβεβαιώνουν στο ακέραιο τις προειδοποιήσεις του ΚΚΕ ότι, όσο η αστική τάξη της χώρας κρατάει τα γκέμια της εξουσίας, τόσο θα πληθαίνουν οι κίνδυνοι για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς της περιοχής από την ενσωμάτωση και την ενεργό συμμετοχή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς και τις αντιθέσεις. Απ’ αυτή τη σκοπιά, το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα στη μια και την άλλη άκρη του Αιγαίου, αναλαμβάνει πρόσθετα και αυξημένα καθήκοντα το αμέσως επόμενο διάστημα.

ΠΗΓΗ