Μπορείς να κάνεις κοινωνική πολιτική, όταν τα ταμεία είναι άδεια από χρήματα; Σε αυτό προσπαθούν να απαντήσουν στο Μέγαρο Μαξίμου, καθώς ο Σεπτέμβριος και τα εγκαίνια της ΔΕΘ πλησιάζουν.
 

Του Τάκη Κανελλόπουλου

Ο Γιώργος Παπανδρέου θα ανέβει στη Θεσσαλονίκη για τη Διεθνή Έκθεση έχοντας μαζί του το πακέτο των μέτρων για την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα έχει πρόβλημα στο αεροδρόμιο με το βάρος των αποσκευών του. Προσδοκίες για άμεσα μέτρα, που θα τονώσουν το φιλολαϊκό προφίλ της κυβέρνησης, δεν υπάρχουν και ο πρωθυπουργός από το βήμα των εγκαινίων της ΔΕΘ αναμένεται να μιλήσει για την αλλαγή της φιλοσοφίας του κοινωνικού κράτους, την επαναδόμησή του με τους ίδιους ή ακόμη και με λιγότερους πόρους. Αυτό που μάλλον θα τονίσει περισσότερο -παρουσιάζοντας ένα σεμνό και ταπεινό κοινωνικό πακέτο- είναι ότι όλα τα προηγούμενα χρόνια το κοινωνικό κράτος ταλαιπωρήθηκε από το πελατειακό σύστημα, ότι δεν υπήρχε ένας στοχευόμενος σχεδιασμός για την ενίσχυση των πιο αδύναμων, με αποτέλεσμα το κοινωνικό δίχτυ να προστατεύει ανθρώπους που δεν το είχαν και τόσο μεγάλη ανάγκη.

 Όσοι περιμένουν δεσμεύσεις για την αποκατάσταση, την επαναφορά δηλαδή της 13ης και της 14ης σύνταξης έστω και σε βάθος χρόνου, θα απογοητευτούν, καθώς η τρόικα θεωρεί πως η περικοπή τους ήταν ένα από τα μεγαλύτερα έως τώρα επιτεύγματα της κυβέρνησης Παπανδρέου. Ο πρωθυπουργός πάντως θα μιλήσει για μία εσωτερική αναδιανομή μεταξύ αυτών που περιμένουν τη βοήθεια του κοινωνικού κράτους, από αυτούς που έχουν τη μικρότερη ανάγκη προς αυτούς που έχουν τη μεγαλύτερη. Έτσι είναι πιθανόν ένας αριθμός συνταξιούχων να δει το εισόδημά του κάπως μεγαλύτερο μέσα στο 2011 εξαιτίας της αναδιανομής των επιδομάτων στη βάση ενός συστήματος εισοδηματικών κριτηρίων. Και επειδή λεφτά δεν υπάρχουν, βασικός στόχος του κυβερνητικού επιτελείου πριν από την άνοδο του Γιώργου Παπανδρέου στη Θεσσαλονίκη είναι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι να πιστέψουν πως και οι πλούσιοι θα πληρώσουν μέρος των σπασμένων της δημοσιονομικής κρίσης. Γι’ αυτό το λόγο οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών βρίσκονται ήδη σε φορολογικό σαφάρι με στόχο τους έχοντες και κατέχοντες, που πληρώνουν λίγους φόρους και δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την ακίνητη και κινητή περιουσία τους. Υπουργοί και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ επιμένουν ότι οι πλούσιοι θα περάσουν από το ταμείο, γνωρίζουν όμως πως μισθωτοί και συνταξιούχοι δύσκολα θα πειστούν -μέχρι τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου- πως τα βάρη κατανέμονται δίκαια και σε όλους, ανεξάρτητα από τις επιτυχίες του πρώην ΣΔΟΕ.

Ιδιώτες στις ράγες

Η ιδιωτικοποίηση των παραγωγικών μονάδων της ΔΕΗ απορρίφθηκε και η απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας φαίνεται πως μπορεί να περιμένει τουλάχιστον έως το τέλος του 2010. Έτσι στην πρώτη σελίδα της φθινοπωρινής ατζέντας των ιδιωτικοποιήσεων και των απελευθερώσεων βρίσκονται πλέον ο ΟΣΕ και οι επιβατικές -κυρίως όμως οι εμπορικές- σιδηροδρομικές μετακινήσεις. Στο υπουργείο Μεταφορών αφενός προσπαθούν να καθησυχάσουν τους εργαζόμενους στον ΟΣΕ -που και αυτοί, όπως οι συνάδελφοί τους στη ΔΕΗ, δηλώνουν διατεθειμένοι να ματώσουν- υποστηρίζοντας ότι δίνουν μάχη, για να μη γίνουν απολύσεις, αφετέρου προετοιμάζουν το έδαφος, για να μπουν ιδιώτες στις ράγες του σιδηροδρομικού δικτύου. Για την εμπορική εκμετάλλευση και τη δημιουργία σιδηροδρομικών εμπορευματικών σταθμών με σύμπραξη δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) ο ενδιαφερόμενος ήδη βρίσκεται στο λιμάνι του Πειραιά και έχει ονοματεπώνυμο: η κινεζική COSCO. Για το επιβατικό έργο -οι αμαξοστοιχίες του ΟΣΕ μεταφέρουν 15 εκατομμύρια επιβάτες ετησίως- το υπουργείο Μεταφορών εκτιμά πως θα υπάρξει πλήθος μνηστήρων, αρκεί να ξεκαθαριστεί τι προτίθεται να κρατήσει το δημόσιο και τι θα μπορέσουν να πάρουν οι ιδιώτες. Αγκάθι στα σχέδια της κυβέρνησης, που πάντως έχει πείσει την κοινή γνώμη ότι ο ΟΣΕ είναι μία εξαιρετικά ζημιογόνα δημόσια επιχείρηση, είναι η βέβαια αύξηση των τιμών των σιδηροδρομικών εισιτηρίων, που σήμερα είναι τα φθηνότερα στην «παλιά» Ευρωπαϊκή Ένωση. πηγη