Η έλλειψη πολιτικής πρωτοβουλίας στην Αθήνα, επιτρέπει στην Τουρκία να εμφανίζεται διεθνώς ως ο μοναδικός διαθέσιμος εταίρος στην περιοχή, σε βάρος των ελληνικών εθνικών συμφερόντων…

«Η Τουρκία θα μπορούσε να αποτελέσει την πρώτη γραμμή της πλανητικής άμυνας εναντίον της ιρανικής απειλής βαλλιστικών πυραύλων. Οι ΗΠΑ αυτή τη στιγμή εξετάζουν το ενδεχόμενο εγκατάστασης υπερσύγχρονων συστημάτων επιτήρησης στην χώρα αυτή». Αυτό τουλάχιστον ισχυρίζεται με δημοσίευμά της η ισραηλινή εφημερίδα Haaretz και ο αρθογράφος Ζβι Βαρέλ

Ο συγγραφέας επικαλείται πληροφορίες από τον αμερικανικό Τύπο οι οποίες αναφέρουν πως η Ουάσιγκτον βρίσκεται κοντά στην λήψη της απόφασης για την ενεργοποίηση του συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας στην νότια Ευρώπη. Σύμφωνα με τον υπάρχοντα σχεδιασμό, οι ΗΠΑ βρίσκονται εδώ και καιρό σε επαφή με την Άγκυρα αλλά και με την Σόφια με σκοπό να τις πείσουν να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα.

Εάν οι διαπραγματεύσεις είτε με την Σόφια είτε με την Άγκυρα ολοκληρωθούν, τότε η αρχική φάση εγκατάστασης των ραντάρ και ενεργοποίησης της «ασπίδας» θα έχει ολοκληρωθεί μέσα στο 2011

Υπενθυμίζεται πως η προηγούμενη αμερικανική κυβέρνηση προσπάθησε να δημιουργήσει κάτι το ανάλογο στην ανατολική Ευρώπη με αποτέλεσμα η σχέσεις με την Μόσχα να διαρραγούν και η Ρωσία να αρχίσει να απειλεί για την έναρξη ενός νέου Ψυχρού Πολέμου.

Ο Μπαράκ Ομπάμα υιοθέτησε μία πιο «ευέλικτη» στρατηγική και εκπόνησε ένα σχέδιο για την σταδιακή ανάπτυξη της αντιπυραυλικής ασπίδας έως το 2020. Σύμφωνα με τις αρχικές εκτιμήσεις, οι ΗΠΑ θα ενσωματώσουν στο εν λόγω σχέδιο τις υπάρχουσες τουρκικές δυνατότητες επιτήρησης ενώ θα χρησιμοποιηθούν και οι εγκαταστάσεις των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων. Ο αμερικανικός στόλος της Μεσογείου θα προσφέρει από την πλευρά του τα μέσα για την αντιμετώπιση των πυραυλικών απειλών.

Το σχέδιο προβλέπει και την δυνατότητα η Άγκυρα να προμηθευτεί το σύστημα PATRIOT για την αναβάθμιση των, έως αυτή τη στιγμή, ανύπαρκτων δυνατοτήτων αντιμετώπισης πυραυλικής επίθεσης που διαθέτει.

Το defence-point.gr σημειώνει τρία ζητήματα:

Πρώτον, το εν λόγω σχέδιο αναμένεται να αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα στο σκέλος του αναφορικά με την Τουρκία. Η «στρατηγική» σχέση Άγκυρας-Τεχεράνης, η οποία επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση των Κούρδων και στην ενεργειακή συνεργασία, δεν συνάδει με την ενσωμάτωση της Τουρκίας στην αντι-ιρανική / αντι-πυραυλική «ασπίδα». Υπενθυμίζεται πως ήδη από το 2009 ο Τούρκος πρωθυπουργός φαίνεται να έχει αρνηθεί ακόμα και να συζητήσει με τον Ομπάμα την εν λόγω πιθανότητα.

Βέβαια, ο τουρκικός οπορτουνισμός είναι τέτοιος που η πιθανότητα η Βουλγαρία να επιχειρήσει να επωφεληθεί ίσως να κάνει την ηγεσία του AKP πιο δεκτική σε αμερικανικά αιτήματα.

Δεύτερον, εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως μέχρι στιγμής η Ελλάδα δεν αναφέρεται πουθενά στο εν λόγω σχέδιο. Είναι δυνατόν η γεωγραφική θέση της χώρας αλλά και οι υπάρχουσες δυνατότητές της στον τομέα της αντιβαλλιστικής άμυνας να μείνουν αναξιοποίητες από την Δύση;

Η Αθήνα θα πρέπει να αναρωτηθεί ποιος ο λόγος της «απουσίας» της, για άλλη μία φορά, από ένα σχέδιο που θα συνεπάγεται για τους εμπλεκόμενους σημαντικά «παράπλευρα» γεωπολιτικά οφέλη. Η περιοχή της ανατολικής Μεσογείου την οποία η Ελλάδα, σε συνδυασμό με την Κύπρο μπορεί να ελέγξει σε συνδυασμό με την ύπαρξη ναυτικής βάσης στην Σούδα καθιστά αφελή κάθε προσπάθεια υποβάθμισης της Ελλάδας στο πλαίσιο τέτοιου είδους σχεδιασμών. Βέβαια για να συμπεριληφθεί η Αθήνα σε τέτοιους σχεδιασμούς θα πρέπει να διαθέτει ξεκάθαρη πολιτική και να διατυπώσει επιθυμία συμπερίληψης…

Τρίτον, θα έχει ενδιαφέρον να εξεταστεί η πολιτική τόσο της Αθήνας όσο και της Άγκυρας στο συγκεκριμένο θέμα, σε συνδυασμό και με τις πρόσφατες ρωσικές δηλώσεις για την πρόθεση της Μόσχας να εγκαταστήσει ναυτικές βάσεις, είτε στην Ελλάδα είτε στην Τουρκία.πηγη